Po uzdrowieniu chromego mężczyzny (zob. Dzieje Apostolskie 3) Piotr i Jan zostali aresztowani. Sanhedryn nakazał im, aby przestali nauczać w imię Jezusa. Jednakże Apostołowie kontynuowali nauczanie i uzdrawianie w imię Jezusa. Ponownie zostali aresztowani i wychłostano ich za odmowę przestrzegania nakazów przywódców żydowskich. Członkowie Kościoła żyli według prawa poświęcenia, ale dwoje z nich zmarło w wyniku okłamania Piotra oraz Boga.
Członkowie Sanhedrynu nakazują Piotrowi i Janowi, aby przestali nauczać w imię Jezusa
Poproś uczniów, aby zastanowili się, co by zrobili w następujących sytuacjach:
Przyjaciel publikuje w mediach społecznościowych nieprawdziwą informację na temat Kościoła.
Trener planuje turniej, w którym twoja drużyna będzie musiała grać w niedzielę.
Przyjaciele pytają cię o zdanie w kwestii społecznej, która ogólnie jest powszechnie akceptowana, jednakże stoi w sprzeczności z naukami Kościoła.
Po upływie wyznaczonego czasu zapytaj:
W jakich innych sytuacjach możemy dzielić się naszymi wierzeniami lub bronić wiary?
Jakie mogą stać przed nami wyzwania związane z dzieleniem się wiarą lub jej obroną?
Poproś uczniów, aby podczas studiowania Dziejów Apostolskich 4–5 odszukali prawdy, które pomogą im w takich sytuacjach.
Poproś uczniów, aby podsumowali to, co pamiętają na temat wydarzeń i nauk zapisanych w Dziejach Apostolskich 3. W razie potrzeby przypomnij im, że po uzdrowieniu chromego mężczyzny Piotr i Jan nauczali grupę ludzi zgromadzoną wokół nich w świątyni.
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Dziejów Apostolskich 4:1–4. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co przytrafiło się Piotrowi i Janowi, gdy nauczali lud w świątyni.
Co przytrafiło się Piotrowi i Janowi?
Podsumuj Dzieje Apostolskie 4:5–6, wyjaśniając, że Piotr i Jan zostali aresztowani i zaprowadzeni przed Sanhedryn, czyli najwyższą radę żydowską (zob. Bible Dictionary, „Sanhedrin”). Przypomnij uczniom, że wielu członków Sanhedrynu było zaangażowanych w aresztowanie i ukrzyżowanie Zbawiciela.
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Dziejów Apostolskich 4:7. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst w pismach świętych i odnaleźli pytanie, jakie przywódcy żydowscy zadali Piotrowi i Janowi.
O co przywódcy żydowscy zapytali Piotra i Jana?
Co mogło stać się z Piotrem i Janem, jeśli przyznaliby się, że są naśladowcami Jezusa Chrystusa?
Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos Dzieje Apostolskie 4:8–21. Niech uczniowie odszukają, co Piotr oświadczył przed radą.
Jakich prawd, według Dziejów Apostolskich 4:10–12, nauczał Piotr przed radą? (Uczniowie mogą rozpoznać kilka prawd, ale szczególnie podkreśl, że imię Jezusa Chrystusa jest jedynym imieniem, dzięki któremu możemy otrzymać zbawienie.)
Dlaczego, według wersetu 13., rada była zdumiona z powodu Piotra i Jana?
Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali Dzieje Apostolskie 4:8 i odszukali, co wpłynęło na Piotra i pomogło mu odważnie przemawiać przed radą.
Jak, waszym zdaniem, napełnienie Duchem Świętym wpłynęło na umiejętność Piotra, że mógł z odwagą nauczać ewangelii?
Jakiej zasady możemy nauczyć się z przykładu Piotra, opisanego w wersecie 8. i 13.? (Uczniowie mogą użyć własnych słów, ale upewnij się, że rozpoznali następującą zasadę: Gdy jesteśmy napełnieni Duchem Świętym, możemy odważnie dzielić się ewangelią).
Zachęć uczniów, aby odszukali kolejne przykłady tej zasady podczas studiowania dalszej części Dziejów Apostolskich 4–5.
Co, według wersetu 18., rada nakazała Piotrowi i Janowi?
Jak, według wersetów 19–20, Piotr i Jan zareagowali na to żądanie?
Podsumuj Dzieje Apostolskie 4:23–28, wyjaśniając, że po tym, jak Piotr i Jan zostali zwolnieni, zebrali się z innymi wierzącymi i modlili się z nimi.
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Dziejów Apostolskich 4:29–30, a pozostali niech odszukają, o co wierzący prosili Boga.
O co wierzący prosili Boga?
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Dziejów Apostolskich 4:31, a pozostałych o śledzenie tekstu i odszukanie, co stało się po ich modlitwie.
Co stało się po zakończeniu modlitwy?
Co możemy zrobić, w oparciu o te wersety, aby zaprosić Ducha Świętego, żeby pomógł nam z odwagą wypowiadać słowa Boga?
Odwołaj się do sytuacji wspomnianych na początku tej lekcji.
W jaki sposób możemy wykazać się odwagą podczas dzielenia się ewangelią w takich sytuacjach?
W jaki sposób możemy odważnie dzielić się ewangelią i bronić jej, jednocześnie zachowując szacunek i okazując uprzejmość?
Kiedy Duch Święty pomógł wam z odwagą głosić słowo Boże.
Członkowie Kościoła żyją według prawa poświęcenia, ale Ananiasz i Safira okłamują Piotra
Poproś uczniów, aby zastanowili się nad następującymi przykładowymi sytuacjami:
Grupa młodzieży planuje dokonywanie w świątyni chrztów za zmarłych. Jedna z członkiń grupy wie, że musi spotkać się z biskupem, aby otrzymać rekomendację, ale wie również, że popełniła pewne grzechy, które nie zostały wyznane.
Młody mężczyzna przygotowuje się do służby na misji. Wie, że biskup zada pytania związane z jego godnością do służby na misji. Próbuje przygotować się do odpowiedzi na te pytania w taki sposób, aby nie musiał powiedzieć biskupowi o pewnych błędach, które popełnił.
Poproś uczniów, aby podczas studiowania Dziejów Apostolskich 4:32–5:11 odnaleźli zasady, które pomogą im zrozumieć ważność uczciwości wobec sług Boga.
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Dzieje Apostolskie 4:32–35. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co członkowie Kościoła robili ze swoją własnością.
Co członkowie Kościoła robili ze swoją własnością?
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Dziejów Apostolskich 5:1–2. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co zrobiła para małżonków, Ananiasz i Safira, z pieniędzmi ze sprzedaży posiadłości.
Jaki poważny grzech popełnili Ananiasz i Safira?
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Dziejów Apostolskich 5:3–4, a pozostali niech odszukają, co Piotr powiedział Ananiaszowi.
Kogo, według wersetu 4., tak naprawdę okłamał Ananiasz?
Jakiej zasady dotyczącej okłamywania sług Pana uczymy się z odpowiedzi Piotra? (Choć uczniowie mogą użyć własnych słów, powinni rozpoznać następującą zasadę: Jeśli okłamujemy sługi Boga, to tak naprawdę okłamujemy Jego samego).
Dlaczego, waszym zdaniem, okłamywanie sług Boga, jest równoznaczne z okłamywaniem samego Boga?
Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos Dzieje Apostolskie 5:5–11. Niech pozostali śledzą tekst i odszukają, co stało się z Ananiaszem i Safirą w wyniku złamania zawartego przez nich przymierza i okłamania Piotra.
Co stało się z Ananiaszem i Safirą?
Choć ani my, ani znane nam osoby mogą nie doświadczyć tak poważnych i natychmiastowych konsekwencji kłamstwa, czego możemy doświadczyć, jeśli okłamujemy Pana i łamiemy nasze przymierza?
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie poniższej wypowiedzi Prezydenta Gordona B. Hinckleya. Niech uczniowie zwrócą uwagę na konsekwencje nieuczciwości:
Obraz
Prezydent Gordon B. Hinckley
„W naszych czasach ludzie nieuczciwi nie umierają niczym Ananiasz i Safira, ale umiera coś w ich wnętrzu. Sumienie gryzie, charakter słabnie, szacunek do samego siebie znika, uczciwość umiera” („We Believe in Being Honest”, Ensign, październik 1990, str. 4).
Jakie, według słów Prezydenta Hinckleya, są konsekwencje kłamstwa? Wróć do scenariuszy z początku tej lekcji.
Co muszą wiedzieć osoby z tych scenariuszy o tym, co stanie się z nami, jeśli okłamiemy przywódców kapłańskich?
Jakie błogosławieństwa płyną z uczciwości wobec sług Pana?
Apostołowie zostają wtrąceni do więzienia za uzdrowienie w imię Jezusa Chrystusa
Poproś uczniów, aby wyobrazili sobie, że żyją w czasach Piotra i Jana, i są dziennikarzami. Wyjaśnij, że będą poproszeni o przeczytanie części Dziejów Apostolskich 5:12–32, a następnie o napisane nagłówka, który podsumuje to, co się wydarzyło. (Aby przedstawić kontekst tych fragmentów, przypomnij uczniom, że Sanhedryn nakazał Piotrowi i Janowi zaprzestać przemawiania w imię Jezusa Chrystusa). Postępujcie zgodnie z instrukcjami dla każdego bloku wersetów.
Dzieje Apostolskie 5:17–23 (Poproś uczniów, aby przeczytali ten fragment z partnerem i zapisali nagłówek. Niech niektóre pary podzielą się z klasą swoimi nagłówkami).
Dzieje Apostolskie 5:24–32 (Poproś uczniów, aby samodzielnie przeczytali ten fragment i zapisali treść nagłówka. Niech kilkoro z nich podzieli się swoimi nagłówkami z resztą klasy).
Kiedy uczniowie przedstawią swoje nagłówki, zapytaj:
Dlaczego, według wersetu 29., Piotr i inni Apostołowie powiedzieli, że będą głosić ewangelię w imię Jezusa bez względu na nakaz rady?
Zapisz na tablicy następujące niepełne zdanie: Jeśli wybieramy posłuszeństwo Bogu, a nie innym ludziom, to…
Na podstawie tego, co przeczytaliście w Dziejach Apostolskich 4–5, w jaki sposób można uzupełnić to zdanie? (Po udzieleniu przez uczniów odpowiedzi, uzupełnij zdanie na tablicy w następujący sposób: Jeśli wybieramy posłuszeństwo Bogu, a nie innym ludziom, to On będzie z nami).
W jaki sposób Bóg towarzyszył Piotrowi i innym Apostołom, gdy postanowili, że będą posłuszni Bogu zamiast radzie? (Bóg napełnił ich Duchem Świętym [zob. Dzieje Apostolskie 4:8, 31], umożliwił im dokonywanie cudów [zob. Dzieje Apostolskie 5:12–16] i wysłał Swojego anioła, aby uwolnił ich z więzienia [zob. Dzieje Apostolskie 5:17–20]).
W jakiej sytuacji wy lub wasi znajomi zdecydowaliście, że będziecie posłuszni Bogu zamiast ludziom? W jaki sposób Bóg pokazał, że był z wami lub waszymi znajomymi?
Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei przeczytali na głos Dzieje Apostolskie 5:33–42. Niech pozostali śledzą tekst i odszukają dodatkowe przykłady tego, w jaki sposób Pan towarzyszył Piotrowi i innym Apostołom.
Zwróć uwagę uczniów na fakt, iż z Dziejów Apostolskich 5:33 dowiadujemy się, że rada chciała zabić Piotra i Jana.
W jaki sposób, według wersetów 41–42, Apostołowie pozostali wierni Panu w obliczu tego zagrożenia? W jaki sposób Pan był z nimi w tym czasie?
W jaki sposób prawdy rozpoznane na tej lekcji mogą stać się wyznacznikiem w naszym życiu, kiedy staramy się żyć ewangelią i dzielić się nią z osobami, które są wokół nas?
Złóż własne świadectwo o nauczanych dzisiaj prawdach.
Starszy Dallin H. Oaks z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, w jaki sposób możemy dzielić się ewangelią i bronić jej wśród osób, które nie zgadzają się z naszymi wierzeniami:
„Nawet kiedy staramy się być łagodni i unikamy sporów, nie musimy iść na kompromis ani umniejszać naszego zobowiązania wobec prawd, które rozumiemy. Nie możemy rezygnować z naszego stanowiska czy wyznawanych wartości. Ewangelia Jezusa Chrystusa i przymierza, jakie zawarliśmy, nieuchronnie umieszczają nas na polu wiecznej bitwy pomiędzy prawdą a błędem. W tej rywalizacji nie ma wspólnej płaszczyzny […].
Powinniśmy postępować zgodnie z naukami ewangelii dotyczącymi miłości bliźniego i unikania sporów. Naśladowcy Chrystusa powinni dawać przykład szacunku. Powinniśmy kochać wszystkich ludzi, być dobrymi słuchaczami i okazywać troskę o ich szczere przekonania. Choć może nie zgadzamy się we wszystkim, powinniśmy być uprzejmi. Stanowisko, jakie wyrażamy oraz sposób wypowiedzi na kontrowersyjne tematy nie powinny prowadzić do kłótni. Powinniśmy być mądrzy w wyjaśnianiu i bronieniu naszego przekonania oraz w wywieraniu wpływu na innych ludzi” („Miłowanie bliźnich i życie pomimo różnic”, Ensign lub Liahona, listopad 2014, str. 26, 27).
Prezydent Boyd K. Packer z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał o ważności imienia Jezusa Chrystusa:
„Jego imię, zgodnie z otrzymanymi objawieniami, stanowi podstawę i jest źródłem upoważnienia dla wszystkiego, co czynimy w Kościele. Każda modlitwa, także ta zmówiona przez dziecko, kończy się w imię Jezusa Chrystusa. Każde błogosławieństwo, każdy obrzęd, każde ustanowienie, każde formalne działanie — wszystko to jest czynione w imię Jezusa Chrystusa. To Jego Kościół i nosi on Jego imię — Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich (zob. NiP 115:4)” („Świadek”, Ensign lub Liahona, maj 2014, str. 96).
„Członkowie Kościoła w Jerozolimie usiłowali żyć według prawa poświęcenia. Wyrażenie ‘mieli wszystko wspólne’ (Dzieje Apostolskie 4:32) najprawdopodobniej nie oznacza, że gromadzono wszystkie zasoby i rozdawano wszystkim wierzącym po równo. Raczej chodziło o to, by członkowie używali nadwyżki swoich zasobów, aby dbać o biednych i potrzebujących, którzy byli pośród nich. Podobne próby życia według prawa poświęcenia miały miejsce pośród ludu Enocha oraz w czasach opisanych w Księdze Mormona (zob. Mojżesz 7:18; 4 Nefi 1:3–18; NiP 105:3–5)” (New Testament Student Manual [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2014], str. 286–287).