Bóg objawił Piotrowi w wizji, że ewangelia powinna być głoszona poganom — ludziom innych narodów. Piotr nauczał ewangelii Korneliusza i jego domostwo, a później zażegnał spór pomiędzy żydowskimi świętymi, dotyczący nauczania ewangelii wśród ludzi innych narodów. Dzieło Pana było kontynuowane pomimo prześladowań.
Bóg objawia Piotrowi w wizji, że ewangelia ma być głoszona ludziom innych narodów
Poproś uczniów, aby wyobrazili sobie, że ich przyjaciel pyta: „Słyszałem, że w 1978 roku twój Kościół zmienił zasady i pozwolił wszystkim mężczyznom na otrzymanie kapłaństwa, niezależnie od ich rasy. Jak jest to możliwe, skoro wierzysz, że twój kościół jest prowadzony przez Boga, który jest niezmienny?”.
Poproś uczniów, aby napisali w notatnikach lub dziennikach do studiowania, jak mogliby odpowiedzieć temu przyjacielowi. (Uwaga: Upewnij się, że uczniowie odpowiedzą na to pytanie w kontekście zmiany praktyki Kościoła zamiast spekulowania na temat potencjalnych powodów ograniczeń w udzielaniu kapłaństwa. Nie spekulujcie również na temat powodów, dlaczego istniały ograniczenia w udzielaniu kapłaństwa, ponieważ nie zostały one objawione [zob. Oficjalna Deklaracja 2]).
Poproś uczniów, aby podczas studiowania Dziejów Apostolskich 10–11 szukali doktryn i zasad, które pomogą im w udzieleniu odpowiedzi na pytania dotyczące tego, jak Pan przewodzi, prowadzi, zmienia i kieruje Swoim Kościołem.
Wyjaśnij, że do tego momentu w czasach Nowego Testamentu ewangelia, z kilkoma wyjątkami, była głoszona wyłącznie Żydom, według zalecenia Zbawiciela (zob. Ew. Mateusza 10:5–6). Jednakże Zbawiciel powiedział Swoim uczniom, że kiedy otrzymają Ducha Świętego, będą głosić ewangelię „aż po krańce ziemi” (Dzieje Apostolskie 1:8). W Dziejach Apostolskich 10 czytamy o znaczącej zmianie, jaka nastąpiła w działaniu Kościoła, która to umożliwiła.
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Dziejów Apostolskich 10:1–2. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst i odszukali szczegóły dotyczące Korneliusza, który wywodził się z ludzi innych narodów. (Możesz wskazać, że Korneliusz był „bogobojny” [werset 2.]. Bogobojnymi byli nazywani ludzie innych narodów (poganie), którzy oddawali cześć Bogu, ale nie byli prozelitami, czyli nawróconymi na wiarę żydowską i w związku z tym nie przestrzegali prawa Mojżesza).
Jaki zawód wykonywał Korneliusz? (Był setnikiem armii rzymskiej, dowodzącym setką żołnierzy).
Wyjaśnij uczniom, że do tego momentu ludzie innych narodów nie mogli przystępować do Kościoła Chrystusa bez wcześniejszego przejścia na judaizm, gdyż ewangelia była głoszona wyłącznie Żydom.
W jaki sposób Korneliusz, wywodzący się z innego narodu, okazał wiarę w Boga, pomimo iż nie mógł przystąpić do Kościoła?
Poproś dwóch uczniów, aby po kolei przeczytali na głos Dzieje Apostolskie 10:3–6. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co stało się z Korneliuszem. (Wyjaśnij, że wyrażenie „dziewiąta godzina [dnia]” [werset 3.] oznaczała mniej więcej godzinę 15.00).
Co, według wersetu 4., anioł powiedział Korneliuszowi na temat jego modlitw i jałmużny?
Co anioł polecił uczynić Korneliuszowi?
Podsumuj Dzieje Apostolskie 10:7–8, wyjaśniając, że Korneliusz wysłał trzech mężczyzn do Joppy, aby odnaleźli Piotra. (Aby uczniowie dowiedzieli się, gdzie leżały Cezarea i Joppa, możesz polecić im zapoznanie się z mapą nr 11, „The Holy Land in New Testament Times” [Ziemia Święta w czasach Nowego Testamentu] w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO).
Wyjaśnij, że gdy ci mężczyźni byli w drodze do Joppy, Piotr, który przebywał w domu Szymona, miał wspaniałą wizję. Wręcz każdemu uczniowi po kartce. Niech uczniowie przeczytają po cichu Dzieje Apostolskie 10:9–16 i w oparciu o te wersety narysują wizję Piotra. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby używając rysunków, wyjaśnili reszcie klasy, co wydarzyło się w wizji Piotra. Następnie zapytaj:
Co, zgodnie z przykazaniem z wizji, miał zjeść Piotr?
Jaka, według wersetu 14., była początkowa reakcja Piotra na to przykazanie? (Wyjaśnij, że według prawa Mojżesza, Żydom nie wolno było spożywać zwierząt, które określano jako nieczyste [zob. III Ks. Mojżeszowa 11]).
Co, według wersetu 15., powiedział Pan na temat nieczystych zwierząt, które przykazał jeść Piotrowi?
Niech jeden z uczniów przeczyta na głos Dzieje Apostolskie 10:17–20. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst i odszukali, co stało się, gdy Piotr rozważał znaczenie otrzymanej wizji.
Jakie wyrażenie, z wersetu 17., wskazuje na to, że Piotr początkowo nie rozumiał znaczenia tej wizji?
Kto przybył do Piotra, gdy rozważał swoją wizję?
Co Duch polecił uczynić Piotrowi?
Podsumuj Dzieje Apostolskie 10:21–24, wyjaśniając, że trzej przybyli mężczyźni powiedzieli Piotrowi o wizji Korneliusza. Nazajutrz Piotr wraz z pozostałymi uczniami udał się do Korneliusza.
Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos Dzieje Apostolskie 10:25–28. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co zrobił Piotr po przybyciu do domu Korneliusza.
Co, według wersetu 28., powiedział Piotr na temat relacji pomiędzy Żydami a ludźmi innych narodów?
Co wtedy zrozumiał Piotr?
Podsumuj Dzieje Apostolskie 10:29–33, wyjaśniając, że Korneliusz opowiedział Piotrowi o swojej wizji. Korneliusz zgromadził także swoją rodzinę i przyjaciół, aby Piotr mógł ich nauczać.
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Dzieje Apostolskie 10:34–35. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, czego nauczył się Piotr.
Jak podsumowalibyście to, czego nauczył się Piotr?
Podsumuj Dzieje Apostolskie 10:36–43, wyjaśniając, że Piotr nauczał Korneliusza i jego domostwo na temat Jezusa Chrystusa, Jego dobrych uczynków, Ukrzyżowania oraz Zmartwychwstania. Piotr złożył świadectwo, że osoby, które wierzą w Jezusa Chrystusa, otrzymają odpuszczenie grzechów.
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Dzieje Apostolskie 10:44–48. Niech reszta śledzi tekst i odszuka, jaki wpływ miały nauki Piotra na tych ludzi innych narodów. Wyjaśnij, że wyrażenie „[ci], którzy są obrzezani” (werset 45.), odnosi się do żydowskich uczniów, którzy przybyli wraz z Piotrem do Joppy.
Jaki wpływ, według wersetów 44–46, miały nauki Piotra na domowników Korneliusza?
Dlaczego obecni tam Żydzi byli zdumieni?
Co Pan objawił Piotrowi na temat ludzi innych narodów poprzez jego doświadczenia opisane w Dziejach Apostolskich 10? (Ewangelia ma być głoszona wśród ludzi innych narodów, którzy mogą zostać ochrzczeni w Kościele Jezusa Chrystusa).
Aby pomóc uczniom w rozpoznaniu doktryn, których możemy nauczyć się z Dziejów Apostolskich 10, podziel ich na dwu lub trzyosobowe grupy. Wręcz każdej grupie egzemplarz poniższej karty informacyjnej lub zapisz pytania w niej zawarte na tablicy. Poproś uczniów, aby w grupach pracowali nad odpowiedziami na następujące pytania:
Po upływie wyznaczonego czasu poproś kilkoro uczniów, aby podeszli do tablicy i zapisali prawdy, które rozpoznali w grupach. Upewnij się, że zostaną zapisane następujące prawdy:
Bóg prowadzi Swój Kościół przez objawienia dawane Jego prorokowi, najstarszemu stażem Apostołowi.
Kiedy jesteśmy posłuszni Bogu, możemy stopniowo otrzymywać objawienia i rozwijać nasze zrozumienie.
Bóg może zmieniać lub rozszerzać wskazówki, jakich udzielił w przeszłości według Swojej mądrości i potrzeb Jego dzieci.
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Starszego D. Todda Christoffersona z Kworum Dwunastu Apostołów. Poproś pozostałych, aby wsłuchali się, w jaki sposób trzecia prawda wyróżniona na liście znajduje odzwierciedlenie w wypowiedzi Starszego Christoffersona:
Obraz
Starszy D. Todd Christofferson
„Poprzez to doświadczenie i objawienie dane Piotrowi Pan zmodyfikował praktykę Kościoła i objawił Swoim uczniom pełniejsze zrozumienie doktryny. I tak oto głoszenie ewangelii rozszerzone zostało na całą ludzkość” („Doktryna Chrystusa”, Ensign lub Liahona, maj 2012, str. 88).
Poproś uczniów, aby wrócili do odpowiedzi, której udzieliliby na pytanie zadane przez przyjaciela. Zachęć ich, aby zapisali dodatkowe przemyślenia, które mieli podczas studiowania Dziejów Apostolskich 10 i zapewnij im możliwość podzielenia się tymi przemyśleniami z resztą klasy.
Możesz wskazać, że chociaż Bóg może zmieniać praktyki Kościoła i rozszerzać nasze zrozumienie doktrynalne poprzez ciągłe objawienie (zob. Zasady Wiary 1:9), to Jego boska natura, cechy, przymierza, doktryny i plan nigdy się nie zmienią. Wiedza ta pomoże nam wierzyć w Boga i mieć pewność, że prowadzi On Swój Kościół według własnej woli i potrzeb Swoich dzieci.
Piotr zażegnuje spór pomiędzy żydowskimi świętymi, dotyczący głoszenia ewangelii ludziom innych narodów.
W jaki sposób, waszym zdaniem, czuli się niektórzy z żydowskich członków Kościoła, gdy usłyszeli o relacjach Piotra z ludźmi innych narodów? (Relacje Piotra z ludźmi innych narodów były poważną zmianą w dotychczasowej praktyce, więc niektórzy członkowie mieli problem z zaakceptowaniem tej zmiany).
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Dziejów Apostolskich 11:1–3. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, w jaki sposób uczniowie zareagowali na to, co zrobił Piotr.
W jaki sposób uczniowie zareagowali na to, co zrobił Piotr?
Podsumuj Dzieje Apostolskie 11:4–15, wyjaśniając, że Piotr opowiedział uczniom o wizjach, które otrzymał on i Korneliusz. Powiedział im, że Korneliusz wraz z jego rodziną przyjął nauki Jezusa Chrystusa, a następnie doświadczył mocy Ducha Świętego w taki sam sposób, jak Piotr i inni uczniowie.
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Dzieje Apostolskie 11:16–17. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają końcowe uwagi Piotra skierowane do uczniów.
Co, waszym zdaniem, miał na myśli Piotr, gdy powiedział: „Jakże ja mogłem przeszkodzić Bogu?” (werset 17.)? (Piotr nie mógł sprzeciwić się woli Boga, by dać ludziom innych narodów możliwość przyjęcia ewangelii, dokonania pokuty i przyjęcia chrztu).
Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali Dzieje Apostolskie 11:18 i odszukali, w jaki sposób uczniowie zareagowali na wyjaśnienie Piotra.
W jaki sposób zareagowali uczniowie, kiedy dowiedzieli się, że Piotr był prowadzony przez Boga?
Jakich zasad naucza ten zapis na temat sposobu, w jaki możemy popierać i podążać za osobami, które przewodniczą Kościołowi? (Uczniowie mogą rozpoznać wiele różnych zasad, ale upewnij się, że rozumieją, iż jeśli wiemy o tym, że osoby przewodzące Kościołowi są prowadzone przez Boga, możemy śmiało je popierać i podążać za nimi. Ta zasada została potwierdzona we współczesnych pismach świętych, które opisują, że Bóg objawia swoją wolę tym, którzy dzierżą kapłańskie klucze przewodniczenia [zob. NiP 28:2, 7; 42:11; 107:65–66]).
W jaki sposób przekonaliście się, że osoby, które przewodniczą Kościołowi, są prowadzone przez Boga?
Za jaką radą proroków postanowiliście podążać, ponieważ wiecie, że prorocy są prowadzeni przez Boga?
Poproś uczniów, aby postawili sobie cel, że zdobędą silniejsze świadectwo o tym, iż osoby przewodzące Kościołowi są prowadzone przez Boga.
Podsumuj Dzieje Apostolskie 11:19–30, wyjaśniając, że z powodu prześladowań wielu uczniów zostało rozproszonych na cały region. Jednakże niezależnie od tego, tam, dokąd poszli, wiernie głosili ewangelię Jezusa Chrystusa.
„Ujrzenie anioła czy wizyta niebiańskiego posłańca nie przynosi zbawienia. Można je uzyskać w wyniku przestrzegania przykazań. Korneliusz chciał być zbawiony i aby uzyskać zbawienie, czuł, że musi przestrzegać tych nauk. Anioł, który pojawił się Korneliuszowi i dał mu początkowe wskazówki, mógł powiedzieć mu co powinien zrobić, ale posłał go do Piotra, który posiadał upoważnienie na ziemi. Jest to wzorzec stosowany w królestwie Boga. Józef Smith oświadczył: ‘Anioł powiedział staremu dobremu Korneliuszowi, że musi posłać po Piotra, aby dowiedzieć się, jak może być zbawiony: Piotr mógł chrzcić, a aniołowie nie mogli tego czynić, ponieważ istnieli prawowici urzędnicy w ciele posiadający klucze królestwa, czyli upoważnienie kapłańskie’ [Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith (2007), str. 110; kursywa dodana]” (The Life and Teachings of Jesus and His Apostles [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 1979], str. 252).
Wyrażenie „dar Ducha Świętego”, użyte w Dziejach Apostolskich 10:45, odnosi się do mocy Ducha Świętego, która zstąpiła na tych ludzi innych narodów. Różni się ona od daru Ducha Świętego, który otrzymujemy podczas obrzędu konfirmacji, następującego po chrzcie (zob. Dzieje Apostolskie 8:14–17; Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 97).
Dzieje Apostolskie 11. Bóg prowadzi Swój Kościół przez objawienia dawane Jego prorokowi, najstarszemu stażem Apostołowi.
Starszy L. Tom Perry z Kworum Dwunastu Apostołów mówił o porządku, według którego Kościół otrzymuje objawienia:
„Istnieje pewien porządek w sposobie, w jaki Pan objawia Swą wolę ludzkości. Wszyscy mamy prawo do proszenia Pana i otrzymywania natchnienia poprzez Jego Ducha w ramach naszych zakresów służby. Rodzice mogą otrzymać objawienie dla swej własnej rodziny, biskup dla przydzielonej mu kongregacji, natomiast [Pierwsze Prezydium] dla całego Kościoła. Jednakże nie możemy otrzymać objawienia w związku z dziedziną przynależną komuś innemu. Prorok Józef Smith oświadczył:
‘Jest to przeciwne zamysłom Boga, by jakikolwiek członek Kościoła lub ktokolwiek inny, otrzymywał instrukcje dla tych, którzy w linii upoważnienia stoją wyżej od niego’ [Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith (2007), 197–198]” („Wierzymy we wszystko, co Bóg objawił”, Ensign lub Liahona, listopad 2003, str. 85–86).
Dzieje Apostolskie 11. Objawienie często przychodzi stopniowo, gdy działamy na podstawie tego, co wiemy.
Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów porównał stopniowe objawienie do wschodu słońca:
„Stopniowe pojawianie się światła podczas wschodu słońca jest jak otrzymywanie przesłania od Boga ‘słowo po słowie, przykazanie po przykazaniu’ (2 Nefi 28:30). Najczęściej objawienie przychodzi stopniowo w małych porcjach i jest nam dawane zgodnie z naszym pragnieniem, godnością i przygotowaniem. Takie wiadomości od Ojca Niebieskiego osiadają stopniowo i delikatnie ‘na [naszej duszy] niczym rosa z nieba’ (NiP 121:45). Ten rodzaj objawienia należy raczej do tych bardziej powszechnych niż rzadkich” („Duch objawienia”, Ensign lub Liahona, maj 2011, str. 88).