Materiały przygotowawcze dla nauczyciela prowadzącego program samodzielnego studiowania
Streszczenie lekcji do codziennego samodzielnego studiowania
Poniższe streszczenie wydarzeń, doktryn i zasad, z jakimi uczniowie zapoznali się podczas studiowania Ew. Marka 4–9 (Część 8.) nie zakłada, że masz ich nauczać w ramach swojej lekcji. Twoja lekcja ma koncentrować się jedynie na kilku z poniższych doktryn i zasad. Postępuj zgodnie z podszeptami Ducha Świętego, mając na uwadze potrzeby swoich uczniów.
Uczniowie dowiedzieli się, że Pan może zapewnić nam spokój, jeśli będąc w potrzebie lub wystraszeni, zwrócimy się do Niego o pomoc. Dowiedzieli się również, że kiedy doświadczamy w życiu mocy Zbawiciela, możemy świadczyć bliźnim o Jego błogosławieństwach i miłosierdziu. Z historii o córce Jaira i o kobiecie cierpiącej na krwotok uczniowie dowiedzieli się, że jeśli starając się przyjść do Chrystusa, okazujemy wiarę w Niego, to może On nas uzdrowić, i że okazywanie wiary w Jezusa Chrystusa wymaga od nas wiary w Niego nawet w okresach zwątpienia.
Z historii o cudzie nakarmienia ponad pięciu tysięcy osób uczniowie dowiedzieli się, że kiedy ofiarujemy Zbawicielowi wszystko, co posiadamy, może On pomnożyć naszą ofiarę, aby osiągnąć Swoje cele. Nauczyli się również, że możemy podążać za przykładem Zbawiciela, kiedy dostrzegamy potrzeby bliźnich, a następnie staramy się je zaspokoić.
Z historii o wypędzeniu z chłopca złego ducha uczniowie dowiedzieli się, że wszystko jest możliwe, jeśli wierzymy w Jezusa Chrystusa. Inne zasady zawarte w tej lekcji to: Jeśli będziemy trzymać się tego, w co wierzymy i zwracać się do Pana o pomoc, wzmocni On naszą wiarę. Poprzez modlitwę i post możemy zwiększyć naszą wiarę w Jezusa Chrystusa.
W trakcie studiowania Ew. Marka 9:30–50 uczniowie dowiedzieli się, że jeśli sprawiamy, że ludzie wierzący w Chrystusa grzeszą, zostaniemy pociągnięci za to do odpowiedzialności przed Bogiem. Z nauk Zbawiciela zawartych w tych wersetach dowiedzieli się, że lepiej jest odciąć się od nieprawych wpływów niż zostać odciętym od Boga.
Wprowadzenie
Dzięki tej lekcji uczniowie zrozumieją, że pragnienie zadowolenia ludzi zamiast czynienia tego, co, wedle naszej wiedzy, jest właściwe, może prowadzić do złych wyborów, smutku i żalu.
Jezus został wzgardzony w Nazarecie i posłał Dwunastu Apostołów w świat; historia śmierci Jana Chrzciciela
Rozpocznij zajęcia od poproszenia uczniów, żeby przypomnieli sobie sytuację, w której odczuwali presję, żeby zrobić coś, o czym wiedzieli, że nie jest właściwe.
Napisz na tablicy następujące stwierdzenie (które pochodzi z przemówienia „Making the Right Choices” [Dokonywanie właściwych wyborów], Ensign, listopad 1994, str. 37):
„Ludzie, którzy czynią zło, chcą, żebyście się do nich przyłączyli, ponieważ czują się lepiej, jeśli nie czynią tego sami” (Starszy Richard G. Scott).
Podajcie kilka przykładów tego, co ludzie robią, kiedy próbują wywrzeć na was presję, żebyście zrobili coś złego.
Poproś uczniów, żeby w trakcie czytania Ew. Marka 6 odszukali prawdę, która może pomóc im nie poddawać się negatywnej presji rówieśników.
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Marka 6:17–18. Niech pozostali śledzą tekst w swoich pismach świętych i wyszukają, co Herod uczynił z Janem Chrzcicielem. Poproś ich, aby podzielili się tym, co odnaleźli.
Co Herod uczynił z Janem i dlaczego?
Herod rozwiódł się wcześniej ze swoją żoną i poślubił Herodiadę, żonę swojego brata, Filipa. Było to rażące pogwałcenie żydowskiego prawa (zob. III Ks. Mojżeszowa 18:16), a Jan Chrzciciel publicznie potępił ten czyn. Protest Jana w sprawie tego małżeństwa rozsierdził Herodiadę, więc Herod uwięził Jana, by ją udobruchać.
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Marka 6:19–20. Niech pozostali śledzą tekst w swoich pismach świętych i wyszukają, co Herodiada chciała uczynić z Janem Chrzcicielem.
Co Herodiada chciała uczynić z Janem Chrzcicielem?
Dlaczego nie mogła kazać go zabić? (Ponieważ Herod obawiał się Jana i wiedział, że jest on mężem Bożym).
Poproś kilkoro uczniów, aby czytali na głos Ew. Marka 6:21–29, czytając po jednym lub po kilka wersetów. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach i wyszukają, co Herod uczynił z Janem Chrzcicielem.
Jak, według wersetu 26., Herod podchodził do śmierci Jana Chrzciciela?
Dlaczego Herod kazał ściąć Jana, skoro wiedział, że to było złe i nie chciał tego zrobić? (Herod obawiał się opinii swoich współbiesiadników).
Jakiej zasady możemy nauczyć się z podjętych przez Heroda decyzji na temat tego, co się dzieje, kiedy próbujemy zadowolić ludzi zamiast czynić to, co właściwe? (Uczniowie mogą to inaczej ująć, ale upewnij się, że rozumieją następującą zasadę: Pragnienie zadowolenia ludzi zamiast czynienia tego, co właściwe, może prowadzić do złych wyborów, smutku i żalu).
Aby uczniowie pojęli tę prawdę, podziel ich na grupy od dwóch do czterech osób i poproś, by podali kilka przykładów sytuacji, w których młodzież musi podjąć decyzję, czy będzie chciała zadowolić ludzi czy zrobić to, co jest właściwe. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby opowiedzieli o swoich przemyśleniach. Zapisz niektóre z nich na tablicy.
Jakie widzieliście przykłady tego, że uleganie presji w tych sytuacjach powoduje smutek i żal?
Podajcie przykład sytuacji, w której ktoś zdecydował się zrobić to, co jest właściwe, zamiast starać się zadowolić innych ludzi.
Co może pomóc nam czynić to, o czym wiemy, że jest właściwe, zamiast starać się zadowolić innych?
Przeczytaj na głos poniższą wypowiedź Prezydenta Spencera W. Kimballa na temat dokonywania właściwych wyborów:
Obraz
Prezydent Spencer W. Kimball
„Właściwe decyzje najłatwiej jest podejmować, kiedy czynimy to z dużym wyprzedzeniem […]; oszczędza to wiele boleści na rozstajach dróg [w chwilach, kiedy trzeba podjąć decyzję], kiedy jesteśmy zmęczeni i okrutnie kuszeni” (Teachings of Presidents of the Church: Spencer W. Kimball [2006], str. 108).
Poproś uczniów, żeby zastanowili się nad wydarzeniami nadchodzącego tygodnia i zwrócili uwagę na sytuacje, w których być może będą musieli wybrać pomiędzy tym, co właściwe, a zadowoleniem innych ludzi. Zachęć ich, aby zaplanowali, jak zareagują na presję, której mogą doświadczyć.
Wyjaśnij, że kiedy Herod dowiedział się, że Jezus dokonuje wielu cudów w Galilei, wystraszył się, że to Jan Chrzciciel powstał z martwych i to czyni (zob. Ew. Marka 6:14–16).
Wyjaśnij, że Ew. Marka 7–8 podaje dwa przypadki, w których Zbawiciel kogoś uzdrawia. Podziel klasę na pary. Niech jeden uczeń w każdej parze przeczyta Ew. Marka 7:31–35, a drugi Ew. Marka 8:22–25. Następnie poproś ich, aby opisali koledze z pary cud uzdrowienia, o którym przeczytali w tych wersetach.
Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby wyjaśnili, w jaki sposób Zbawiciel uzdrowił te dwie osoby.
Czego możemy nauczyć się z faktu, że ślepiec nie został od razu całkowicie uzdrowiony?
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie wypowiedzi Starszego Bruce’a R. McConkiego z Kworum Dwunastu Apostołów: Resztę zachęć, aby wyszukała, dlaczego Jezus uzdrowił ślepca stopniowo, czyli etapami.
Obraz
Starszy Bruce R. McConkie
„Ten cud jest wyjątkowy. Jest to jedyny odnotowany przypadek, w którym Jezus uzdrawia etapami. Być może nasz Pan zdecydował się postąpić w ten sposób, żeby wzmocnić słabą, lecz wzrastającą wiarę ślepca. Wydaje się, że stopniowy fizyczny kontakt z Jezusem dodawał niewidomemu nadziei, pewności i wiary. Jezus osobiście (1) wyprowadził ślepca za rękę poza wieś, (2) posmarował śliną jego oczy, (3) dokonał obrzędu nałożenia rąk i (4) ponownie położył ręce na jego oczy.
Z pewnością sposób, w jaki odbyło się to uzdrowienie, uczy, że ludzie powinni zabiegać o uzdrawiającą łaskę Pana z całej siły i wiary, mimo że takowe starczają jedynie na częściowe lekarstwo, po otrzymaniu którego mogą jednak uzyskać dodatkowe zapewnienie i wiarę, że zostaną uzdrowieni i uleczeni w pełni. Ludzie często doświadczają również stopniowego uleczenia z przypadłości duchowych, gdy krok po kroku podporządkowują swoje życie planom i celom Boga” (Doctrinal New Testament Commentary, 3 tomy [1965–1973], 1:379–380).
W jaki sposób stopniowe uzdrowienie może wzmocnić czyjąś wiarę w Jezusa Chrystusa?
Dlaczego ważne jest zrozumienie, że niektóre błogosławieństwa, takie jak zdobycie świadectwa o ewangelii lub fizyczne albo duchowe uzdrowienie, często otrzymujemy stopniowo lub etapami, a nie od razu?
Podsumuj Ew. Marka 8:27–28, wyjaśniając, że Jezus zapytał Swoich uczniów, za kogo uważają Go ludzie. Odpowiedzieli, że niektórzy mówią, że jest Janem Chrzcicielem lub innym prorokiem.
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Marka 8:29. Niech pozostali śledzą tekst w swoich pismach świętych i odszukają, co Piotr powiedział o Jezusie.
Za kogo Piotr uważał Jezusa? (Słowo Chrystus to grecki odpowiednik słowa Mesjasz).
Podsumuj Ew. Marka 8:30–31, wyjaśniając, że Jezus wyjaśnił uczniom, że zostanie odrzucony i zabity. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Marka 8:32–33. Niech reszta śledzi tekst w swoich pismach i wyszuka, jak Piotr zareagował na tę wiadomość.
Wyjaśnij, iż ze względu na powszechne wśród Żydów oczekiwanie, że Mesjasz będzie zwycięski, Piotrowi — podobnie jak wielu Żydom w owych czasach — trudno było zrozumieć i przyjąć, że Mesjasz będzie cierpiał i zginie.
W czym Piotr przypominał ślepca, o którym mowa w Ew. Marka 8:22–25? (Piotr zaczął stopniowo „widzieć” prawdę. Pokładał wiarę w Zbawicielu, ale jego zrozumienie misji Zbawiciela rozwijało się stopniowo).
W jaki sposób Pan stopniowo pomagał wam lub waszym znajomym wyraźniej dostrzec prawdę?
Na zakończenie dzisiejszej lekcji poproś uczniów, aby po cichu przeczytali Ew. Marka 8:34–38 i zastanowili się, jak ta lekcja może pomóc im stawiać Pana na pierwszym miejscu w życiu.
Wyjaśnij, że uczniowie skończą studiować Ewangelię Marka i zaczną studiować zapisy Łukasza. Poproś ich, aby w trakcie ponownego czytania o ostatnich wydarzeniach w życiu Jezusa Chrystusa i o Jego Zadośćuczynieniu wyszukali nowe szczegóły i zwrócili uwagę na to, jak ludzie wyśmiewali się z Jezusa, kiedy wisiał na krzyżu. W Ewangelii Łukasza uczniowie zapoznają się z jednym z najsłynniejszych rozdziałów Biblii — Ew. Łukasza 2 — oraz z historiami o uciśnionych, wyrzutkach i grzesznikach.