Zbawiciel wziął udział w uczcie (zapewne było to święto Paschy) w Jerozolimie i uzdrowił chorego przy sadzawce Betezda. Nauczał, że reprezentuje Ojca Niebieskiego i wyjaśnił, dlaczego ludzie powinni szanować Syna Bożego. Opisał innych świadków, którzy głosili o Jego boskości.
Jezus uzdrawia niedołężnego mężczyznę w Sabat i naucza o Swojej zależności od Ojca
Obraz
zbite naczynie
Pokaż ilustrację przedstawiającą kawałki zbitego naczynia (lub możesz sam je narysować na tablicy).
Poproś uczniów, aby podnieśli ręce, jeśli kiedykolwiek zbili coś ważnego lub wartościowego. Wyjaśnij, że jako dzieci Ojca Niebieskiego, wszyscy jesteśmy ważni i mamy wielką wartość. Jednakże z powodu naszych wyborów lub przeciwności, z którymi się zmagamy, czasami możemy czuć się rozbici lub bez wartości.
W jakim sensie dana osoba może czuć się rozbita w sensie duchowym fizycznym lub emocjonalnym? (Zapisz odpowiedzi uczniów na tablicy).
Poproś uczniów, aby studiując Ew. Jana 5:1–9, odnaleźli prawdę, która może nas pocieszyć i dać nam nadzieję, kiedy czujemy się rozbici.
Podsumuj Ew. Jana 5:1, wyjaśniając, że po tym, jak Jezus Chrystus służył w Galilei, udał się do Jerozolimy, aby wziąć udział w żydowskim święcie, którym prawdopodobnie była Pascha (zob. Ew. Jana 5:1, przypis a w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO). Przebywając w Jerozolimie, udał się do sadzawki znajdującej się przy świątyni.
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Jana 5:2–4. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, jacy ludzie gromadzili się wokół tej sadzawki.
Jacy ludzie gromadzili się wokół sadzawki Betezda? (Zwróć uwagę na to, że słowa: chorzy, ślepi, chromi i wycieńczeni [w wersecie 3.] opisują osoby niedołężne, słabe lub w jakiś sposób kalekie).
Na co czekały te cierpiące osoby? (Wyjaśnij, że prawdopodobnie do sadzawki wpływał od czasu do czasu strumyk, który rozbudzał zazwyczaj nieporuszoną taflę wody [zob. Bible Dictionary, „Bethesda”]).
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Starszego Bruce’a R. McConkiego z Kworum Dwunastu Apostołów:
Obraz
Starszy Bruce R. McConkie
„Nie ulega wątpliwości, że sadzawka Betezda była swego rodzaju źródłem wód mineralnych i miała pewne właściwości lecznicze. Ale pogląd, że do sadzawki zstępował anioł i poruszał wodą, dzięki czemu pierwsza osoba, która do niej wchodziła, była uzdrawiana, to zwykły przesąd. Cuda polegające na uzdrowieniu nie dzieją się w taki sposób” (Doctrinal New Testament Commentary, 3 tomy [1965–1973], 1:188).
Czego Starszy McConkie nauczał na temat wiary w moc anioła, dzięki której woda w sadzawce uzdrawiała pierwszą osobę, która do niej weszła?
Jak wyobrażacie sobie scenę, w której wokół sadzawki leży wiele osób mających nadzieję, że zostaną uzdrowione, jeśli tylko pierwsze wejdą do wody?
Poproś kilkoro uczniów, by po kolei czytali na głos Ew. Jana 5:5–7. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, kogo Zbawiciel ujrzał leżącego przy sadzawce.
W jaki sposób wersety te opisują mężczyznę, którego ujrzał Zbawiciel?
Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali Ew. Jana 5:8–9 i odszukali, co Jezus uczynił dla tego mężczyzny. Niech uczniowie opowiedzą, co znaleźli. Możesz poprosić ich, aby podkreślili wyrażenie: „ten człowiek odzyskał zdrowie” (werset 9.).
Napisz na tablicy słowo Betezda. Wyjaśnij, że słowo Betezda może być tłumaczone jako „dom miłosierdzia” (Bible Dictionary, „Bethesda”). Zapisz tę definicję na tablicy obok słowa Betezda. Wyjaśnij, że miłosierdzie oznacza współczucie lub dobroć. Największym aktem miłosierdzia w historii świata było Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa.
Dlaczego Betezda była odpowiednią nazwą dla tego miejsca, szczególnie po tym, jak Zbawiciel uzdrowił tam tego mężczyznę?
W jakim sensie każdy z nas może być jak ten mężczyzna na brzegu sadzawki Betezda?
Jakiej prawdy możemy się nauczyć z faktu uzdrowienia tego mężczyzny przez Zbawiciela? (Choć uczniowie mogą użyć innych słów, podkreśl, że dzięki mocy i miłosierdziu Jezusa Chrystusa, możemy zostać uzdrowieni).
Aby wyjaśnić tę prawdę, poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos następującą wypowiedź Starszego Merrilla J. Batemana, który podzielił się następującą myślą, służąc jako Przewodniczący Biskup. Poproś uczniów, aby zwrócili uwagę na to, w jaki sposób Zbawiciel może nas uzdrowić:
Obraz
Starszy Merrill J. Bateman
„Tak samo, jak ten chromy mężczyzna na brzegu sadzawki Betezda potrzebował uzdrowienia od kogoś silniejszego od siebie (zob. Ew. Jana 5:1–9), tak my jesteśmy zależni od cudów zadośćuczynienia Chrystusa, by nasze dusze zostały uzdrowione od żalu, smutku i grzechu […]. Dzięki Chrystusowi złamane serca zostają naprawione, a spokój zajmuje miejsce strachu i smutku” („The Power To Heal from Within”, Ensign, maj 1995, str. 13).
W jaki sposób miłosierdzie Jezusa Chrystusa i Jego Zadośćuczynienie może nas uzdrowić? (Możesz wyjaśnić, że zostaniemy uzdrowieni albo w tym życiu, albo w następnym).
Co musimy uczynić, aby otrzymać miłosierdzie i zostać uzdrowieni poprzez Zadośćuczynienie Zbawiciela?
Poproś uczniów, aby zastanowili się nad sytuacją, w której byli świadkami albo sami odczuli skutki mocy, miłosierdzia i współczucia Jezusa Chrystusa, które pomogły im lub innej osobie, która była rozbita w sensie duchowym, fizycznym lub emocjonalnym. Zapisz na tablicy następujące niepełne zdanie: Wiem, że Zbawiciel jest miłosierny i pełen współczucia, ponieważ…
Poproś uczniów, aby zastanowili się, w jaki sposób uzupełniliby to zdanie. Niech kilkoro z nich podzieli się swoimi odpowiedziami.
Podsumuj Ew. Jana 5:10–16, tłumacząc, że Zbawiciel spotkał później tego uzdrowionego mężczyznę w świątyni i przykazał mu: „Już nigdy nie grzesz” (Ew. Jana 5:14). Kiedy przywódcy żydowscy dowiedzieli się, że Jezus uzdrowił tego człowieka w Sabat, prześladowali Zbawiciela i starali się Go zabić.
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Ew. Jana 5:17–18. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają kolejny powód, dla którego przywódcy żydowscy byli rozgniewani na Jezusa.
Wyjaśnij, że tak, jak zostało zapisane w wersecie 17., Zbawiciel nauczał żydowskich przywódców, iż poprzez uzdrowienie tego człowieka, wypełnił dzieło Ojca Niebieskiego. Zbawiciel następnie nauczał na temat Jego zależności od Ojca.
Z jakiego jeszcze powodu, zgodnie z wersetem 18., przywódcy żydowscy byli rozgniewani na Jezusa? (Wierzyli, że Jezus popełnił bluźnierstwo, ponieważ powiedział, iż Bóg był Jego Ojcem, i tym samym głosił, że jest Mu równy).
Napisz na tablicy następujące pytanie: Czego Zbawiciel nauczał na temat związku, który łączył Go z Ojcem Niebieskim? Podziel uczniów na pary. Poproś, aby każda para przeczytała na głos Ew. Jana 5:19–22, 26–27, 30. Niech odszukają odpowiedź na zadane pytanie.
Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby podzielili się tym, co znaleźli. Podsumuj odpowiedzi uczniów, zapisując na tablicy następującą zasadę: Jezus Chrystus reprezentuje Ojca Niebieskiego i stara się być posłuszny Jego woli we wszystkim. Wyjaśnij, że Zbawiciel prosi nas, abyśmy czynili to samo.
Dlaczego istotne jest zrozumienie tego, że poprzez wszystko, co Jezus Chrystus czyni, w doskonały sposób reprezentuje naszego Ojca Niebieskiego?
Jezus naucza na temat wielu świadków, którzy głoszą o Jego boskości
Przynieś na zajęcia mały orzech, który nadal jest w łupinie (może być także zielony groszek w strąku). Trzymaj ten orzech w swojej dłoni tak, aby uczniowie go nie widzieli. Wyjaśnij, że trzymasz w ręku coś, czego żaden człowiek nigdy wcześniej nie widział. Poproś uczniów, aby podnieśli rękę, jeśli ci wierzą. Niech uczeń, który nie jest pewien, wybierze kilku kolegów, aby podejrzeli, co trzymasz w dłoni. Pokaż im ten przedmiot, a następnie poproś ich, aby powiedzieli pozostałym, czy to, co powiedziałeś, jest prawdą.
W jaki sposób prawdziwość jakiejś tezy jest wzmocniona dzięki świadectwu więcej niż jednej osoby?
Pokaż wszystkim uczniom orzech i wytłumacz, w jakim sensie nikt nigdy nie ujrzał jego wnętrza.
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Ew. Jana 5:31. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co Zbawiciel powiedział na temat Jego własnego świadectwa o Jego relacji z Ojcem Niebieskim. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli.
Zwróć uwagę uczniów na to, że Joseph Smith Translation [Tłumaczenie Józefa Smitha] wyjaśnia znaczenie wersetu 31. i 32.: „Wydaję więc świadectwo o sobie i jest ono prawdziwe. Gdyż nie jestem sam” (Joseph Smith Translation, John 5:32–33). Wyjaśnij, że Zbawiciel nauczał Żydów, że mieli innych świadków prócz Niego samego.
Napisz na tablicy poniższe odsyłacze do pism świętych: Ew. Jana 5:32–35; Ew. Jana 5:36; Ew. Jana 5:37–38; Ew. Jana 5:39; Ew. Jana 5:45–47. Przydziel każdy fragment jednemu lub kilkorgu uczniom. Poproś ich, aby przeczytali te wersety i odszukali innych świadków boskości Jezusa. Pomóż uczniom sporządzić listę tych świadków, prosząc ich, aby zapisali na tablicy to, co znaleźli, obok przydzielonego im wersetu.
Wyjaśnij, że pomimo wielu świadectw o Jezusie Chrystusie przywódcy żydowscy nie wierzyli w Jego boskość. Wskaż, że w wersecie 39. Jezus wypowiedział następujące słowa o pismach świętych: „bo sądzicie, że w nich macie żywot wieczny”.
Jakie błędne wierzenie Jezus wytknął Żydom? (Wyjaśnij, że za czasów Jezusa wielu Żydów wierzyło, że otrzymają życie wieczne jedynie dzięki studiowaniu pism świętych. Nie rozumieli, że celem pism świętych było zwrócenie ich uwagi na Jezusa Chrystusa. On sam powiedział: „Badacie Pisma, bo sądzicie, że macie w nich żywot wieczny; a one składają świadectwo o mnie”).
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Ew. Jana 5:40. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co musieli uczynić Żydzi, aby dostąpić życia wiecznego.
Czego nie chcieli uczynić Żydzi, mimo że studiowali pisma święte, a co pomogłoby im w zakwalifikowaniu się do otrzymania życia wiecznego?
Co musimy zrobić, zgodnie z naukami Zbawiciela w wersecie 39. i 40., aby otrzymać życie wieczne? (Pomóż uczniom rozpoznać zasadę podobną do poniższej: Jedynie przychodząc do Jezusa Chrystusa, możemy otrzymać życie wieczne. Zapisz tę zasadę na tablicy).
Przypomnij uczniom, że życie wieczne oznacza stanie się podobnym do Ojca Niebieskiego i życie na zawsze z godnymi członkami naszych rodzin w Jego obecności.
Co to znaczy przyjść do Jezusa Chrystusa? (Przyjście do Chrystusa oznacza rozwijanie w Niego wiary, odpokutowanie za grzechy i przestrzeganie Jego przykazań).
Dlaczego przyjście do Jezusa Chrystusa jest niezbędne do otrzymania życia wiecznego?
Poproś uczniów, aby zastanowili się, w jaki sposób świadectwa wymienione na tablicy mogą pomóc komuś w przyjściu do Zbawiciela.
W jakiej sytuacji jedno z tych świadectw o Jezusie Chrystusie pomogło wam przyjść do Niego?
Poproś uczniów, aby rozważyli, co uczynią, aby bardziej zbliżyć się do Zbawiciela i móc otrzymać życie wieczne.
Na zakończenie złóż świadectwo o prawdach nauczanych w Ew. Jana 5.
Według Starszego Jamesa E. Talmage’a z Kworum Dwunastu Apostołów, odpowiedź Zbawiciela z Ew. Jana 5:17–47, skierowana do przywódców żydowskich, „stanowi najbardziej kompleksowe kazanie w piśmie świętym w tej istotnej kwestii, jaką jest związek łączący Wiecznego Ojca i Jego Syna, Jezusa Chrystusa” (Jesus the Christ, wyd. 3. [1916], str. 208).
W oświadczeniu dotyczącym doktryny, które ogłoszono 30 czerwca 1916, Pierwsze Prezydium i Kworum Dwunastu Apostołów nauczało:
„Jezus Chrystus przemawiał i służył w imieniu i poprzez imię Ojca; a jeśli chodzi o moc, upoważnienie i boskość zawarte w Jego słowach i uczynkach, były i są mocą, upoważnieniem i boskością Ojca” („The Father and the Son: A Doctrinal Exposition by the First Presidency and the Quorum of the Twelve Apostles”, Ensign, kwiecień 2002, str. 17).
Rozważając Ew. Jana 5:29, Prorok Józef Smith i Sidney Rigdon otrzymali wizję zapisaną w rozdziale: Nauki i Przymierza 76. Dzięki tej wizji uzyskali dodatkowe zrozumienie na temat Zmartwychwstania i planu zbawienia (zob. NiP 76:11–19).
Ew. Jana 5:39. „Badajcie Pisma […], one składają świadectwo o mnie”
Starszy D. Todd Christofferson z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:
„Ostatecznie, kluczowym celem wszystkich pism świętych jest wypełnianie naszych dusz wiarą w Boga Ojca i w Jego Syna Jezusa Chrystusa — wiarą, że Oni istnieją, wiarą w plan Ojca dotyczący naszej nieśmiertelności i życia wiecznego, wiarą w Zadośćuczynienie i Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, które umożliwia wypełnienie tego planu szczęścia, wiarą, by uczynić ewangelię Jezusa Chrystusa sposobem na nasze życie, i wiarą, aby poznać ‘jedynego prawdziwego Boga i Jezusa Chrystusa, którego [posłał]’ (Ew. Jana 17:3)” („Błogosławieństwo pism świętych” Ensign lub Liahona, maj 2010, str. 34).
