Zbawiciel za pomocą przypowieści nauczał o królestwie niebios, Przywróceniu i wzroście Swojego Kościoła w dniach ostatnich, zgromadzeniu prawych i zniszczeniu niegodziwych podczas Swojego Drugiego Przyjścia.
Pan naucza i wyjaśnia przypowieść o pszenicy i kąkolu
Przed lekcją napisz na tablicy poniższe pytania:
Czy kiedykolwiek byliście zdenerwowani lub wzburzeni z powodu ogromu zła na świecie?
Dlaczego Pan po prostu nie usuwa otaczającego nas zła?
Dlaczego mam dokonywać prawych wyborów, kiedy tak wielu otaczających mnie ludzi zdaje się nie ponosić konsekwencji swoich nieprawych wyborów?
Na początku lekcji poproś uczniów o zastanowienie się nad pytaniami zapisanymi na tablicy, a następnie o podzielenie się swoimi przemyśleniami z resztą klasy. Kiedy będą studiować Ew. Mateusza 13:24–30, 36–43, poproś, aby odszukali prawdę, która pomoże im znaleźć pocieszenie, kiedy będą starać się wieść prawe życie w niegodziwym świecie.
Obraz
pszenica, kąkol
Pokaż ilustrację przedstawiającą pszenicę i kąkol lub przerysuj ją na tablicę. Wyjaśnij, że kąkol jest jednym z gatunków trujących chwastów. Kiedy pszenica i kąkol kiełkują, wyglądają identycznie. Dopiero kiedy dojrzeją, są łatwe do rozróżnienia.
Wyjaśnij, że Zbawiciel nauczał przypowieści o pszenicy i kąkolu. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Mateusza 13:24 i części z Joseph Smith Translation, Matthew 13:29 [Tłumaczenia Józefa Smitha, Ew. Mateusza 13:29], która znajduje się w Ew. Mateusza 13:30, przypis b (w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO). Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co stało się z pszenicą i kąkolem.
Co stało się z pszenicą i kąkolem? (Zostały zasiane i rosły razem. Następnie pszenica została zebrana do stodoły, a kąkol został związany i spalony).
Dlaczego, waszym zdaniem, siewca, który posiał dobre nasiona, nakazał swoim sługom, aby pozwolili pszenicy i kąkolowi „róść razem aż do żniwa”? (Wyrwanie kąkolu, zanim pszenica dojrzeje, może skutkować zniszczeniem większości uprawy pszenicy).
Wyjaśnij, że kiedy Zbawiciel opowiedział przypowieść o pszenicy i kąkolu, Jego uczniowie poprosili, aby wyjaśnił jej znaczenie. Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos Ew. Mateusza 13:36–43. Pozostałych poproś, aby śledzili tekst i odszukali, jak Zbawiciel wyjaśnił tę przypowieść.
Kto sieje dobre nasiona? (Zbawiciel).
Kto sieje kąkol? (Diabeł).
Co symbolizują pszenica i kąkol? (Prawych i niegodziwych. Wyjaśnij, że niegodziwi to ci, którzy dokonują wyboru, że nie będą pokutować [zob. Nauki i Przymierza 29:17]).
Wyjaśnij, że Joseph Smith Translation [Tłumaczenie Józefa Smitha] wyjaśnia, iż słowa: „żniwo” i „koniec świata” z wersetu 39. odnoszą się do zniszczenia niegodziwych, które nastąpi podczas Drugiego Przyjścia Zbawiciela. Joseph Smith Translation [Tłumaczenie Józefa Smitha] pomaga nam także zrozumieć, że w dniach ostatnich Pan pośle anioły i wysłanników, którzy pomogą oddzielić prawych od niegodziwych (zob. Joseph Smith Translation, Matthew 13:39–44 w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO).
Co, zgodnie z tą przypowieścią, stanie się z prawymi i niegodziwymi w dniach ostatnich? (Uczniowie mogą użyć innych słów, ale upewnij się, że rozpoznali następującą prawdę: Pan zgromadzi prawych w dniach ostatnich, a następnie zniszczy niegodziwych podczas Swojego przyjścia. Zapisz tę zasadę na tablicy, uzupełniając ją słowami uczniów).
W jaki sposób prawda ta przynosi nam pocieszenie, podczas gdy żyjemy w złym świecie? (Pan w końcu usunie niegodziwość z ziemi i nagrodzi tych, którzy są wierni).
Wyjaśnij uczniom, że dzięki wolnej woli, dokonując wyborów, określamy, czy będziemy zgromadzeni z prawymi, czy też będziemy cierpieć z niegodziwymi.
Co musimy zrobić, abyśmy mogli zostać zgromadzeni przez Pana?
Aby wyjaśnić uczniom, co musimy zrobić, abyśmy mogli zostać zgromadzeni przez Pana, poproś jednego z nich o przeczytanie na głos następującej wypowiedzi Starszego Davida A. Bednara z Kworum Dwunastu Apostołów:
Obraz
Starszy David A. Bednar
„Pan gromadzi Swój lud, kiedy ten akceptuje Go i przestrzega Jego przykazań […].
Pan gromadzi Swój lud, aby oddawał Mu cześć, budował Kościół, dla obrony oraz w celu otrzymania rad i pouczenia […].
Prorok Józef Smith głosił, że we wszystkich okresach boski cel gromadzenia oznacza budowanie świątyń, aby dzieci Pana mogły otrzymać najwyższe obrzędy i dzięki temu zyskać życie wieczne [zob. Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 416–417]” („The Spirit and Purposes of Gathering” [Duch i cel zgromadzenia] [Przemówienie wygłoszone podczas uroczystego spotkania na Uniwersytecie Brighama Younga w Idaho, 31 października 2006], adres internetowy: byui.edu).
Co, według Starszego Bednara, musimy zrobić, abyśmy mogli zostać zgromadzeni przez Pana?
Jakie błogosławieństwa otrzymaliście, kiedy zostaliście zgromadzeni przez Pana?
Obraz
misjonarze: starsi
Obraz
misjonarki: siostry
Obraz
Świątynia Salt Lake
Pokaż ilustracje: Misjonarze: Starsi; Misjonarze: Siostry i Świątynia Salt Lake (Album: Ewangelia w malarstwie [2009], nr 109, 110, 119; zob. także adres internetowy: LDS.org).
Co możemy zrobić, aby pomóc Zbawicielowi w zgromadzeniu dzieci Ojca Niebieskiego?
Jakie błogosławieństwa otrzymaliście, kiedy pomagaliście Panu gromadzić prawych poprzez pracę misjonarską i pracę świątynną?
Zapewnij uczniów, że chociaż wszyscy popełniamy błędy, Zbawiciel zaprasza nas do odpokutowania, abyśmy mogli zostać zgromadzeni z prawymi. Poproś uczniów, aby zastanowili się, co mogą zrobić, aby przyprowadzić siebie, swoje rodziny i innych ludzi do Zbawiciela i Jego Kościoła. Poproś ich, aby postępowali zgodnie z otrzymywanymi podszeptami.
Jezus za pomocą przypowieści naucza o królestwie niebios
Pokaż ilustracje przedstawiające następujące rzeczy lub narysuj je na tablicy: ziarnko gorczycy, kwas, czyli zaczyn albo drożdże (lub chleb — wyjaśnij, że zaczyn jest używany do pieczenia i jest dodawany do chleba, aby wyrósł, zanim zostanie upieczony), perła, skrzynia skarbów i sieć.
Wyjaśnij, że w kilku różnych przypowieściach Zbawiciel przyrównał każdą z tych rzeczy do królestwa niebios. Przypomnij uczniom, że królestwo niebieskie symbolizuje Kościół Zbawiciela i ewangelię. Napisz na tablicy poniższe odsyłacze: Ew. Mateusza 13:31–32; Ew. Mateusza 13:33; Ew. Mateusza 13:44; Ew. Mateusza 13:45–46; Ew. Mateusza 13:47–50. Podziel uczniów na pary lub małe grupy i przydziel każdej z nich po jednym z fragmentów wypisanych na tablicy. Poproś każdą parę lub grupę, aby wykonała poniższe zadania (możesz rozdać kartki z listą):
Przeczytajcie razem przydzielone wersety.
Omówcie, co Zbawiciel przyrównał do Swojego Kościoła i ewangelii.
Omówcie prawdę, o jakiej, waszym zdaniem, nauczał Zbawiciel w tej przypowieści na temat Swojego Kościoła i ewangelii. Zapiszcie tę prawdę w waszych notatnikach lub dziennikach do studiowania.
Po upływie wyznaczonego czasu poproś ucznia, któremu przypisano przypowieść o kwasie (czyli zaczynie), i ucznia, który miał przypisaną przypowieść o ziarnku gorczycy, aby przeczytali je klasie.
Poproś kilkoro uczniów, aby przeczytali wszystkim prawdy, które zapisali. (Uczniowie mogą użyć innych słów, ale powinni rozpoznać prawdę podobną do następującej: Przywrócony Kościół Jezusa Chrystusa będzie wzrastał od skromnych początków, aż wypełni całą ziemię. Zapisz tę prawdę na tablicy).
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie poniższej wypowiedzi Prezydenta Josepha F. Smitha, który nauczał, w jakim sensie naśladowcy Jezusa Chrystusa mogą być przyrównani do zaczynu:
Obraz
Prezydent Joseph F. Smith
„Choć można powiedzieć, i to jest prawda, że w porównaniu ze światem jest nas garstka, to można nas porównać do zakwasu, o którym mówił Zbawiciel, że ostatecznie zakwasi [czyli podniesie] cały świat” (Gospel Doctrine, wyd. 5. [1939], str. 74).
Zastanówcie się nad tym, co możecie zrobić jako święci w dniach ostatnich, aby pomóc wzrastać Kościołowi Zbawiciela.
Poproś ucznia, któremu wyznaczyłeś przypowieść o skarbie na polu, ucznia, któremu wyznaczyłeś przypowieść o perle wielkiej wartości, i ucznia, któremu wyznaczyłeś przypowieść o sieci, aby przeczytali swoje przypowieści całej klasie. Poproś kilkoro uczniów, aby przeczytali wszystkim prawdy, które zapisali. (Uczniowie mogą użyć innych słów, ale powinni rozpoznać następującą zasadę: Ponieważ błogosławieństwa ewangelii mają wieczną wartość, są warte każdego poświęcenia. Zapisz tę prawdę na tablicy, uzupełniając ją słowami uczniów).
Aby przybliżyć uczniom tę zasadę, napisz na tablicy poniższe nagłówki:
Błogosławieństwa ewangelii
Poświęcenie, aby otrzymać błogosławieństwa
Poproś uczniów, aby wymienili niektóre błogosławieństwa ewangelii (na przykład: wiedza z pism świętych, przewodnictwo od żyjących proroków, obrzędy niezbędne do zbawienia i wieczne małżeństwo). Niech wyjaśnią również, jakich poświęceń trzeba dokonać, żeby uzyskać dane błogosławieństwo. Zapisz odpowiedzi uczniów na tablicy.
Poproś ich, aby wybrali jedno błogosławieństwo napisane na tablicy i wyjaśnili, dlaczego otrzymanie tego błogosławieństwa jest warte każdego poświęcenia.
Opowiedzcie o sytuacji, w której wy poświęciliście coś lub ktoś, kogo znacie, poświęcił coś, aby otrzymać błogosławieństwo ewangelii?
Napisz na tablicy następujące pytania i poproś uczniów, aby odpowiedzieli na nie w swoich notatnikach lub dziennikach do studiowania:
Jakie błogosławieństwo ewangelii pragniecie otrzymać?
Dlaczego pragniecie akurat tego błogosławieństwa?
Jakich poświęceń będziecie musieli dokonać, aby je otrzymać?
Jezus naucza w Nazarecie i zostaje odrzucony przez Swój lud
Podsumuj Ew. Mateusza 13:53–58, wyjaśniając, że lud nazareński odrzucił Zbawiciela i Jego nauki. Z powodu ich niewiary Zbawiciel nie dokonał pośród nich wielu cudów (zob. także Moroni 7:37).
Prorok Józef Smith podsumował ten temat, poruszony w Ew. Mateusza 13, kiedy nauczał:
„Słowa Zbawiciela zapisane w 13. rozdziale Ewangelii wg św. Mateusza […] dają nam jasne zrozumienie tego ważnego tematu zgromadzenia, jak również innych tematów zapisanych w Biblii” (w: History of the Church, 2:264).
Starszy Russell M. Nelson z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, że możemy pomóc w zgromadzeniu Izraela po obu stronach zasłony:
„Ta nauka o zgromadzeniu jest jedną z ważniejszych nauk Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Nie tylko uczymy tej nauki, lecz uczestniczymy w niej. Czynimy tak, gdy pomagamy w gromadzeniu wybranych Pana po obu stronach zasłony […].
Gromadzimy rodowody, tworzymy grupowe rejestry rodzinne, wykonujemy pracę świątynną w zastępstwie, by zgromadzić osoby przed Panem i w ich rodzinach” („Zgromadzenie rozproszonego Izraela”, Ensign lub Liahona, listopad 2006, str. 80–81).
Poniższa tabela ukazuje, w jaki sposób przypowieści z Ew. Mateusza 13 nauczają o zgromadzeniu Izraela i wzroście Kościoła Zbawiciela od czasu Jego doczesnej posługi do Jego Drugiego Przyjścia.
W czasach Nowego Testamentu granica pomiędzy prawymi a niegodziwymi ludźmi została zatarta, co w końcu doprowadziło do Wielkiego Odstępstwa. W dniach ostatnich prawi zostaną zgromadzeni do Kościoła, a niegodziwi zostaną zniszczeni.
Kościół Jezusa Chrystusa zostanie przywrócony. Od nieznacznych początków wzrośnie, rozprzestrzeni się i stanie się majestatycznym ogólnoświatowym Kościołem.
Prorok Józef Smith podał następujące wyjaśnienie przypowieści o ziarnie gorczycy i kwasie:
„‘Podobne jest Królestwo Niebios do ziarnka gorczycznego […]’ [Ew. Mateusza 13:31]. Teraz możemy wyraźnie zauważyć, że to porównanie symbolizuje Kościół, który powstanie w dniach ostatnich […].
Weźmy Księgę Mormona, którą zabrał pewien człowiek i ukrył na swym polu, zabezpieczając ją swą wiarą, aby pojawiła się w dniach ostatnich, czyli we właściwym czasie; spójrzmy, jak wychodzi z ziemi, będąc w rzeczywistości najmniejszym ze wszystkich nasion, ale wydającym gałęzie, które są strzelistymi i wyniosłymi gałęziami, obdarzonymi boskim majestatem i jak drzewo gorczyczne staje się najwspanialszym ze wszystkich ziół. I prawdą jest, że wypuszcza pędy i wychodzi z ziemi, i prawość zaczyna spoglądać z niebios [zob. Psalm 85:12; Mojżesz 7:62], a Bóg zsyła Swe moce, dary i aniołów, aby zamieszkały pośród gałęzi […].
‘Podobne jest Królestwo Niebios do kwasu […]’ [Ew. Mateusza 13:33]. Można to zrozumieć tak, że Kościół Świętych w Dniach Ostatnich zawdzięcza swój wzrost niewielkiej części zakwasu, który zaczyniono w trzech świadkach. Spójrzcie, jak wielce przypomina to przypowieść! Oto zaczyn zakwasza część, a wkrótce zakwasi całość” (Teachings of the Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 301, 302–303).
Starszy Dallin H. Oaks z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał o tym, jak naśladowcy Jezusa Chrystusa mogą być przyrównani do zaczynu:
„Mamy żyć w świecie, ale nie być z tego świata. Musimy żyć w świecie, ponieważ tak, jak Jezus nauczał w przypowieści, Jego królestwo jest ‘jak kwas’, który poprzez swój wpływ może unieść i nadać objętość danej substancji (zob. Ew. Łukasza 13:21; Ew. Mateusza 13:33; zob. także I List do Koryntian 5:6–8). Ci, którzy naśladują Pana, nie mogą tego uczynić, przebywając jedynie pośród tych, którzy podzielają ich wierzenia i praktyki religijne” („Miłowanie bliźnich i życie pomimo różnic”, Ensign lub Liahona, listopad 2014, str. 25).
