Biblioteka
Lekcja 65: Ew. Jana 6

Lekcja 65

Ew. Jana 6

Wprowadzenie

Następnego dnia po tym, jak Jezus w cudowny sposób nakarmił tłum liczący ponad 5 tysięcy osób, nauczał, że jest Chlebem Żywota. Niektórzy z Jego naśladowców odrzucili Jego nauki i odeszli. Natomiast Piotr złożył świadectwo, że Jezus naucza słów żywota wiecznego i jest Synem Bożym.

Propozycje dotyczące nauczania

Ew. Jana 6:1–21

Jezus w cudowny sposób karmi ponad 5 tysięcy osób i chodzi po morzu

Wyjaśnij, że po tym, jak Zbawiciel świadczył w Jerozolimie o Swojej boskości (zob. Ew. Jana 5), powrócił do Galilei, gdzie wraz ze Swoimi uczniami nauczał ewangelii i uzdrowił wiele osób (zob. Ew. Mateusza 5–13). Następnie udał się wraz ze Swoimi uczniami na drugi brzeg Morza Galilejskiego, gdzie w cudowny sposób nakarmił tłum liczący ponad 5 tysięcy osób (zob. Ew. Jana 6:1–13).

Pokaż bochenek chleba. Poproś jednego z uczniów, aby streścił historię o nakarmieniu przez Zbawiciela tłumu liczącego ponad 5 tys. osób pięcioma bochenkami chleba i dwiema małymi rybami.

  • Co byście pomyśleli, gdybyście byli świadkami takiego cudu i dowiedzielibyście się, że Jezus ma moc, by w cudowny sposób zapewnić pożywienie?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Jana 6:14–15. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co ludzie pragnęli uczynić po tym, jak Jezus ich w cudowny sposób nakarmił.

  • Co ci ludzie pragnęli uczynić?

Wyjaśnij, że żydowska tradycja za czasów Jezusa głosiła, że Mesjasz lub Król Izraela nakarmi swój lud chlebem z nieba.

  • Co, zgodnie z wersetem 15., uczynił Jezus, zamiast pozwolić ludziom, by ukoronowali Go na króla?

  • Dlaczego Jezus nie chciał być uznany za króla Żydów?

Podsumuj Ew. Jana 6:16–21, przypominając uczniom, że Zbawiciel posłał Swoich uczniów na drugą stronę Jeziora Galilejskiego, a w nocy, kiedy uczniowie zmagali się, wiosłując pod wiatr, przyszedł do nich, stąpając po wodzie. Wskaż, że zapis Jana podkreśla, iż kiedy uczniowie „chętnie” przyjęli Jezusa do swej łodzi, „od razu” bezpiecznie przybili do brzegu (werset 21.). Wytłumacz, że kiedy chętnie przyjmujemy Zbawiciela i Jego nauki, On pomaga nam przejść bezpiecznie przez trudy doczesnego życia.

Ew. Jana 6:22–59

Jezus naucza, że jest Chlebem Żywota

Wyjaśnij, że Ew. Jana 6:22–25 opisuje, iż wielu ludzi, których Jezus w cudowny sposób nakarmił, udało się do Kafarnaum, by Go odnaleźć.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Jana 6:26–27 oraz Joseph Smith Translation [Tłumaczenia Józefa Smitha] (zob. werset 26., przypis a w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO). Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co Jezus powiedział ludziom. Zwróć uwagę uczniów na słowo pokarm w wersecie 27.

  • Dlaczego, według Zbawiciela, ludzie ci Go poszukiwali? (Słowa Zbawiciela wskazują na to, że ludzie ci poszukiwali Go, aby dał im więcej jedzenia).

  • Czego Zbawiciel przykazał im poszukiwać?

Wyjaśnij, że „pokarm [jedzenie], który trwa […], pokarm żywota wiecznego” (werset 27.) może dotyczyć wiecznych prawd ewangelii Zbawiciela.

  • W jaki sposób wersety te mogą pomóc nam zrozumieć, dlaczego Jezus nie pozwolił tej grupie ludzi, aby ukoronowali Go na swojego Króla?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Jana 6:28–31, a pozostałych o to, aby odnaleźli, czego ludzie oczekiwali od Jezusa, a co miało im potwierdzić, że jest On Mesjaszem.

  • O co ci ludzie prosili Jezusa? (Wyjaśnij, że manna była „[chlebem] z nieba” [werset 31.], który Bóg dał dzieciom Izraela, kiedy błądziły na pustyni).

  • Co ta prośba świadczy o tłumie, biorąc pod uwagę to, co Zbawiciel uczynił poprzedniego dnia?

  • W jaki sposób, jako współcześni naśladowcy Jezusa Chrystusa, możemy być kuszeni, aby zachować się, jak ten tłum?

Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei przeczytali na głos Ew. Jana 6:32–35, a pozostali niech odszukają, czego Zbawiciel nauczał ludzi w odpowiedzi na ich żądanie otrzymania znaku.

  • Czego Zbawiciel nauczał o sobie, kiedy mówił na temat manny lub chleba z nieba?

Możesz zaproponować uczniom zaznaczenie wyrażenia: „Ja jestem chlebem żywota” z wersetu 35.

  • W jakim sensie możemy porównać Zbawiciela i Jego nauki do chleba?

  • Jak myślicie, co to znaczy, że ci, którzy przychodzą do Jezusa Chrystusa, „nigdy pragnąć nie [będą]” (werset 35.)?

  • Jakiej prawdy możemy nauczyć się z nauk Pana zawartych w wersecie 35.? (Uczniowie mogą użyć innych słów, ale powinni rozpoznać następującą zasadę: Jeżeli przyjdziemy do Jezusa Chrystusa, On nakarmi naszą duszę. Możesz zaproponować uczniom zapisanie tej zasady na marginesie pism świętych obok Ew. Jana 6:35).

Zapisz na tablicy następujące zdania do uzupełnienia:

Przychodzimy do Jezusa Chrystusa…

On nakarmi nas…

Podziel uczniów na pary. Poproś ich, aby wspólnie sporządzili w swoich notatnikach lub dziennikach do studiowania listę tego, co mogą uczynić, aby przyjść do Jezusa Chrystusa oraz w jaki sposób karmi On nasze dusze. Poproś kilkoro uczniów, aby podzielili się swoimi odpowiedziami z resztą klasy.

Aby pomóc uczniom w odczuciu prawdziwości i znaczenia zasady, którą rozpoznali w wersecie 35., możesz poprosić kilkoro z nich, aby podzielili się tym, jak się czuli, kiedy poprzez przyjście do Zbawiciela zostali pokrzepieni duchowo.

Podsumuj Ew. Jana 6:36–47, wyjaśniając, że niektórzy szemrali przeciwko Zbawicielowi, ponieważ nauczał, że był chlebem, który zstąpił z nieba.

Aby przygotować uczniów, na odszukanie dodatkowej zasady, której nauczał Zbawiciel, poproś kilkoro z nich, aby wyszli na środek klasy i daj każdemu z nich kromkę chleba. Poproś, aby ją powąchali i wyobrazili sobie, jak smakuje.

  • Jak bardzo by was ten chleb pożywił, gdybyście wąchając go, wyobrażali sobie, jak smakuje, i nosili przy sobie cały dzień?

  • Co musicie zrobić, by skorzystać z tego, co może wam dać ten chleb?

Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos Ew. Jana 6:49–54. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, jaki jest związek pomiędzy wcześniejszym doświadczeniem z kromką chleba a naukami Zbawiciela zawartymi w tych wersetach.

  • Czym Chleb Żywota różni się od zwykłego chleba? (W przeciwieństwie do chleba, który może zaspokoić nasz głód jedynie na krótką chwilę, Jezus Chrystus oferuje nam błogosławieństwa, które będą trwać wiecznie).

Wskaż na znajdujące się w wersecie 51. stwierdzenie: „Chleb, który Ja dam, to ciało moje, które Ja oddam za żywot świata”.

  • W jaki sposób Zbawiciel zaofiarował Swoje ciało i krew za żywot świata?

  • Czego Pan nauczał świętych zgodnie z wersetami 53–54?

Wyjaśnij, że Zbawiciel użył słów jedli i pili jedynie symbolicznie. Aby uczniowie pojęli naukę Zbawiciela, poproś kilkoro ochotników, aby zjedli kromkę chleba. Następnie poproś ich, aby wrócili na swoje miejsca.

  • Co staje się z chlebem i zawartymi w nim substancjami odżywczymi, kiedy zostaje zjedzony? (Witaminy i inne składniki odżywcze zostają wchłonięte przez organizm, wzmacniają go i dają mu zdrowie).

  • Jak myślicie, co to znaczy jeść ciało i pić krew Jezusa Chrystusa? (Może to oznaczać przyjęcie Jego nauk i Zadośćuczynienia. Może także oznaczać przyjmowanie sakramentu, który Zbawiciel później ustanowił).

  • Jakie błogosławieństwo, zgodnie z wersetem 54., możemy otrzymać, jeśli przyjmiemy i zastosujemy nauki oraz Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, zapisz na tablicy następujące niepełne zdanie: Jeśli przyjmiemy i zastosujemy nauki oraz Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa, otrzymamy życie wieczne).

Poproś uczniów, aby zastanowili się nad poniższym pytaniem, a następnie poproś kilkoro z nich o udzielenie na nie odpowiedzi:

  • W jaki sposób możemy przyjąć nauki i Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa? (Możliwe odpowiedzi: przyjęcie Jezusa Chrystusa jako dosłownego Syna Boga, przyjmowanie sakramentu każdego tygodnia, przestrzeganie przykazań i wytrwanie do końca w prawości [zob. Bruce R. McConkie, Doctrinal New Testament Commentary, 3 tomy (1965–1973), 1:358]).

Wyjaśnij, że życie wieczne oznacza życie bez końca i stanie się takimi, jak nasz Ojciec Niebieski i Jego Syn, Jezus Chrystus. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Jana 6:56–57, a pozostałych o odszukanie, w jaki sposób możemy się stać takimi, jak Jezus Chrystus i Bóg, przyjmując nauki i Zadośćuczynienie Zbawiciela. Poproś uczniów, aby podzielili się tym, czego się dowiedzieli.

Wyjaśnij, że Zbawiciel nie będzie w nas przebywać w dosłownym tego słowa znaczeniu, ale Jego boski wpływ pozostanie z nami i dzięki niemu będziemy mogli upodobnić się do Jezusa i Ojca Niebieskiego.

Podziel się świadectwem na temat prawd, które odnaleźli uczniowie. Poproś ich, aby zapisali w swoich notatnikach lub dziennikach do studiowania cel, dzięki któremu w pełniejszy sposób przyjmą Zadośćuczynienie Zbawiciela lub jedną z Jego nauk.

Ew. Jana 6:60–71

Piotr świadczy o tym, że Jezus posiada słowa życia wiecznego

Napisz na tablicy następujące pytanie: Kontynuować czy zrezygnować?

Poproś uczniów, aby przypomnieli sobie sytuację, w której musieli podjąć decyzję, czy będą kontynuować coś trudnego, czy z tego zrezygnują. Możesz poprosić jedną lub dwie osoby, by opowiedziały o swoich doświadczeniach.

Wyjaśnij, że po tym, jak Jezus wygłosił kazanie zapisane w Ew. Jana 6, Jego uczniowie stanęli przed trudnym wyborem.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Jana 6:60, 66. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, w jaki sposób wielu uczniów Jezusa zareagowało na Jego nauki.

  • Dlaczego wielu uczniów Jezusa postanowiło przestać Go naśladować? (Wyjaśnij, że wyrażenie: „twarda to mowa” [werset 60.] oznacza, że w ich odczuciu nauki Jezusa były zbyt trudne do przestrzegania).

  • Dlaczego dla niektórych ludzi przykazania Pana są trudne do przestrzegania?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Jana 6:67, a pozostałych poproś o odszukanie pytania, jakie Jezus Chrystus zadał Swoim Apostołom.

  • O co Zbawiciel zapytał Swoich Apostołów?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Jana 6:68–69, a pozostałych o odszukanie odpowiedzi, jakiej Szymon Piotr udzielił Zbawicielowi. Niech uczniowie opowiedzą o tym, co znaleźli.

  • Jakiej prawdy możemy się nauczyć z odpowiedzi Piotra, która pomoże nam w pozostaniu wiernymi, kiedy trudno jest nam naśladować Zbawiciela lub żyć zgodnie z Jego naukami? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, zapisz na tablicy następujące niepełne zdanie: Silne świadectwo o Jezusie Chrystusie pomoże nam pozostać wiernymi w okresie, kiedy podążanie za Zbawicielem lub życie zgodnie z Jego naukami może być trudne).

  • W jaki sposób silne świadectwo o Zbawicielu pomogło wam lub komuś, kogo znacie, pozostać wiernym, kiedy nauki ewangelii wydawały się zbyt trudne do przestrzegania?

Zachęć uczniów, aby polegali na swoim świadectwie o Jezusie Chrystusie, kiedy jest im trudno żyć zgodnie z naukami ewangelii. Poproś uczniów, którzy mogą uważać, że nie posiadają silnego świadectwa o Jezusie Chrystusie, aby wzmocnili swoje świadectwo poprzez przyjęcie Jego nauk i Zadośćuczynienia.

Komentarz i tło historyczne

Ew. Jana 6:33–35. Prawdziwy Chleb Żywota

Starszy D. Todd Christofferson z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, że Jezus Chrystus jest Chlebem Żywota:

„Składam moje świadectwo o żywej realności Chleba Żywota, Jezusa Chrystusa, i o nieskończonej mocy i zasięgu Jego Zadośćuczynienia. Ostatecznie to Jego Zadośćuczynienie i Jego łaska są naszym chlebem powszednim” („Recognizing God’s Hand in Our Daily Blessings”, Ensign, styczeń 2012, str. 23).

Aby dowiedzieć się więcej na temat tego, w jaki sposób Jezus Chrystus wykorzystał symbolizm, historię judaizmu oraz miejsce, w którym znajdowali się Jego słuchacze, aby wygłosić kazanie o Chlebie Żywota (Ew. Jana 6), zobacz Thomas R. Valetta, „The True Bread of Life”, Ensign, marzec 1999, str. 6–13; zob. także „John 6:32–35, 48–51. ‘The True Bread from Heaven’”, w: New Testament Student Manual [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2014], str. 221–222.

Starszy James E. Talmage z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:

„Manna była pokarmem z niebios; natomiast chleb, który [Jezus] im dał, był ziemskim pokarmem, zwyczajnym bochenkiem chleba jęczmiennego. Musiał pokazać im większe znaki i dać [lepszy pokarm], aby przyjęli Go jako Tego, za którego Go pierwotnie uważali i kim się teraz ogłosił” (Jesus the Christ, wyd. 3. [1916], str. 339–340).

Ew. Jana 6:53. „[Jedzcie ciało] Syna Człowieczego i [pijcie krew] Jego”

Starszy Bruce R. McConkie z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił:

„Spożywanie ciała i picie krwi Syna Boga oznacza, po pierwsze, przyjęcie Go w najbardziej dosłownym i pełnym tego słowa znaczeniu, bez żadnych zastrzeżeń co do tego, że jest On ucieleśnionym potomkiem Wiecznego Ojca; i, po drugie, przestrzeganie przykazań Syna poprzez przyjęcie Jego ewangelii, przystąpienie do Jego Kościoła i wytrwanie do końca w prawości i posłuszeństwie. Ci, którzy w ten oto sposób spożywają ciało i piją Jego krew, będą mieli życie wieczne, które oznacza wywyższenie w najwyższym niebie celestialnego świata” (Doctrinal New Testament Commentary, 3 tomy [1965–1973], 1:358).

Ew. Jana 6:56. „Kto spożywa ciało moje i pije krew moją, we mnie mieszka, a Ja w nim”

Starszy Bruce R. McConkie z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił znaczenie wyrażenia „we mnie mieszka, a Ja w nim”:

„Ci, którzy są jednością, myślą, wierzą i dokonują takich samych czynów, z tego też względu posiadają te same cechy i atrybuty […]. Stąd też, w przenośni, są jedną i tą samą osobą lub innymi słowy — przebywają w sobie” (Doctrinal New Testament Commentary, 3 tomy [1965–1973, 1:766).