Po tym, jak Jezus Chrystus nauczał Swoich uczniów przez 40 dni, wstąpił do nieba. Apostołowie wraz z innymi osobami byli zjednoczeni w modlitwie i błaganiach. Poprzez natchnienie Maciej został powołany do Kworum Dwunastu Apostołów na miejsce Judasza, zwolnione po jego zdradzie i śmierci.
Napisz na tablicy następujące pytanie: Prawda czy fałsz?
Przeczytaj na głos poniższe zdania na temat Drugiego Przyjścia Jezusa Chrystusa. Poproś uczniów, aby wskazali, które z tych zdań są prawdziwe, a które nie. (Uwaga: Na tym etapie lekcji uczniowie nie muszą znać odpowiedzi na każde pytanie lub spędzać dużej ilości czasu na omówienie odpowiedzi).
Jezus Chrystus powróci na ziemię w dniach ostatnich.
Podczas Drugiego Przyjścia Jezus Chrystus ukaże się jedynie prawym ludziom.
Ponieważ Jezus Chrystus będzie w przebraniu, kiedy przyjdzie ponownie, większość ludzi nie będzie świadoma, że nastąpiło Drugie Przyjście.
Wyjaśnij, że podczas Swojej doczesnej posługi Jezus Chrystus prorokował, że w dniach ostatnich niektórzy ludzie będą rozgłaszali fałszywe nauki o Jego Drugim Przyjściu (zob. Józef Smith — Mateusz 1:22–25).
Skąd mamy wiedzieć, czy konkretna nauka o Drugim Przyjściu Jezusa Chrystusa jest prawdziwa czy fałszywa? (Jeśli będziemy zważać na słowa Zbawiciela i Jego proroków, to nie damy się zwieść [zob. Józef Smith — Mateusz 1:37]).
Poproś uczniów, aby podczas dalszego studiowania Dziejów Apostolskich 1 zwrócili uwagę na ważną prawdę dotyczącą Drugiego Przyjścia Jezusa Chrystusa.
Przypomnij uczniom, że Zbawiciel nauczał Swoich uczniów przez 40 dni po Swoim Zmartwychwstaniu (zob. Dzieje Apostolskie 1:3). Pokaż ilustrację: Wniebowstąpienie (Album: Ewangelia w malarstwie [2009], nr 62; zob. także stronę internetową: LDS.org).
Obraz
Wniebowstąpienie Jezusa
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Dziejów Apostolskich 1:9–12. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co się stało, gdy Zbawiciel skończył nauczać Swoich Apostołów.
Co się stało, gdy Zbawiciel skończył nauczać Swoich Apostołów?
Jakie myśli i uczucia mogłyby wam towarzyszyć, gdybyście widzieli Zbawiciela wstępującego do nieba?
Wyjaśnij, że w starożytnym Izraelu obłok był czasami używany jako widoczny symbol obecności chwały Boga (zob. II Ks. Mojżeszowa 40:34). Obłok, o którym mowa w Dziejach Apostolskich 1:9, był obłokiem chwały (zob. Bible Dictionary, „Cloud”), a dwaj mężczyźni wspomniani w wersecie 10., byli aniołami.
Co aniołowie powiedzieli Apostołom?
Co oznacza wyrażenie mówiące, że Jezus „tak przyjdzie” (Dzieje Apostolskie 1:11), jak wstąpił do nieba? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, zapisz na tablicy następującą prawdę: Podczas Drugiego Przyjścia Zbawiciel zstąpi z nieba w chwale).
Powiedz, że Wniebowstąpienie Zbawiciela miało miejsce na Górze Oliwnej (zob. werset 12.). Wyjaśnij, że kiedy Zbawiciel powróci, ukaże się, a jednym z miejsc, na które zstąpi, będzie Góra Oliwna (zob. Ks. Zachariasza 14:4; NiP 45:47–53; NiP 133:19–20). Stanie się to przed Jego wielkim ukazaniem się światu (zob. Ks. Izajasza 40:5).
Jak znajomość okoliczności powrotu Zbawiciela może sprawić, że unikniemy zwiedzenia, podczas oczekiwania na Jego Drugie Przyjście?
Maciej zostaje wybrany, aby zająć wolne miejsce w Kworum Dwunastu Apostołów
Wyjaśnij, że kiedy Apostołowie powrócili do Jerozolimy, zgromadzili się z grupą wiernych mężczyzn i kobiet, wśród których była Maria, matka Jezusa, aby modlić się i oddawać cześć Bogu. Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali Dzieje Apostolskie 1:13 i policzyli wymienionych Apostołów. Niech udzielą odpowiedzi.
Dlaczego w tym momencie było ich tylko 11? (Judasz Iskariota zdradził Jezusa Chrystusa i odebrał sobie życie [zob. Ew. Mateusza 27:3–5]).
Podsumuj Dzieje Apostolskie 1:15–20, wyjaśniając, że Piotr stanął przed grupą 120 uczniów i opowiedział o śmierci Judasza Iskarioty. Ponieważ Judasz był jednym z Dwunastu Apostołów, uczniowie zgromadzili się, aby wybrać nowego Apostoła.
Poproś uczniów, aby opisali różne sposoby wyboru następujących przywódców: kapitan drużyny, lokalny przywódca rządowy, król lub królowa i prezes firmy.
Jakie kwalifikacje powinni posiadać kandydaci na te przywódce stanowiska?
Pokaż uczniom zdjęcie lub zdjęcia obecnego Pierwszego Prezydium i Kworum Dwunastu Apostołów i złóż świadectwo, że każdy z tych mężczyzn jest Apostołem Jezusa Chrystusa. Poproś uczniów, aby zastanowili się, w jaki sposób wybierani są Apostołowie Jezusa Chrystusa i jakie musi mieć kwalifikacje osoba, która ma służyć w tym powołaniu.
Podziel uczniów na pary. Poproś, aby w parach przeczytali na głos Dzieje Apostolskie 1:21–26 i odszukali, w jaki sposób został wybrany nowy Apostoł po śmierci Judasza Iskarioty.
Co oznacza wyrażenie: „dali im losy” (werset 26.)?
Możesz wyjaśnić, że w starożytności ciągnięcie losów było sposobem podejmowania decyzji, pokazującym zaufanie, że to Bóg kieruje wynikiem (zob. Dzieje Apostolskie 1:26; zob. także Przypowieści Salomona 16:33). „Jeśli ciągnęli losy, to była sytuacja, w której Pan zdecydował o wyniku. Jednakże bardziej prawdopodobne jest, że ‘oddali swoje głosy’, przypuszczalnie ‘głosy poparcia’ dla tego, którego Bóg wybrał do służby w świętym apostolstwie” (Bruce R. McConkie, Doctrinal New Testament Commentary, 3 tomy [1965–1973], 2:32).
Jakie kwalifikacje, według słów Piotra z wersetów 21–22, musi posiadać nowy Apostoł? (Musi być naśladowcą Jezusa Chrystusa, który był świadkiem Jego posługi i Zmartwychwstania).
Co zwraca waszą uwagę w modlitwie Apostołów zapisanej w wersetach 24–25?
Jakiej prawdy możemy nauczyć się z wersetu 24. o tym, jak są powoływani Apostołowie Jezusa Chrystusa? (Uczniowie mogą użyć innych słów, ale upewnij się, że podkreślisz, iż Apostołowie Jezusa Chrystusa są powoływani przez Boga dzięki objawieniu. Zapiszę tę prawdę na tablicy i poproś uczniów, aby rozważyli zapisanie jej w pismach świętych, obok wersetu 24.).
Dlaczego, waszym zdaniem, ważne jest, że Apostoł jest powoływany przez Boga dzięki objawieniu, a nie wybierany w taki sposób, jak inni przywódcy na świecie?
Aby zilustrować, w jaki sposób współczesny Apostoł jest powoływany przez Boga dzięki objawieniu, poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos następującą historię z życia Prezydenta Hebera J. Granta:
Obraz
Prezydent Heber J. Grant
„Prezydent [Heber J.] Grant otrzymywał objawienia jako Prezydent Kościoła, aby przewodzić całemu Kościołowi. Jedno z takich objawień otrzymał wkrótce po tym, jak został wyświęcony na Prezydenta Kościoła, gdy chciał poznać wolę Pana przy wyznaczaniu nowego członka Kworum Dwunastu Apostołów. Kiedy rozmyślał nad tym obowiązkiem, jego myśli co chwilę kierowały się w stronę jego wieloletniego przyjaciela Richarda W. Younga — wiernego świętego w dniach ostatnich i sprawdzonego przywódcy. Prezydent Grant omówił tą kandydaturę ze swoimi doradcami, którzy poparli jego decyzję. Kiedy w końcu poczuł pewność, co do tego kierunku działań, napisał na kartce imię i nazwisko swojego przyjaciela i zabrał ją na cotygodniowe spotkanie w świątyni z Pierwszym Prezydium i Kworum Dwunastu Apostołów. Jednakże, kiedy miał przedstawić to imię i nazwisko do zatwierdzenia przez Braci, nie mógł tego uczynić. Zamiast przedstawienia Richarda W. Younga, przedstawił Melvina J. Ballarda, którego prawie nie znał. Prezydent Grant powiedział później, jaki wpływ miało na niego to doświadczenie:
‘Poczułem natchnienie od żyjącego Boga, który kierował moimi poczynaniami. Od dnia, kiedy wybrałem prawie obcą mi osobę na jednego z apostołów, zamiast mojego wieloletniego, najlepszego przyjaciela, wiem, jak to, że żyję, iż przysługuje mi prawo do korzystania ze światła, natchnienia i przewodnictwa Boga w prowadzeniu Jego dzieła tu, na ziemi’” (Teachings of Presidents of the Church: Heber J. Grant [2002], str. 181–182).
W jaki sposób prawda znajdująca się w Dziejach Apostolskich 1:24 została odzwierciedlona w tej historii, opisującej powołanie współczesnego Apostoła.
W jaki sposób powołanie tego Apostoła pokazuje, że Zbawiciel nadal kieruje Swoim Kościołem? (Możesz przypomnieć uczniom o prawdzie nauczanej w Dziejach Apostolskich 1:2: Jezus Chrystus kieruje Swoim Kościołem, objawiając Swoją wolę Apostołom przez Ducha Świętego).
Odwołaj się do pokazanych wcześniej zdjęć żyjących Apostołów. Możesz poświęcić chwilę, aby uczniowie wymienili ich imiona i nazwiska.
Napisz na tablicy następujące pytania:
Jakie doświadczenia pomogły wam przekonać się, że żyjący Apostołowie zostali powołani przez Boga?
Jak myślicie, dlaczego ważne jest, aby mieć świadectwo, że żyjący Apostołowie zostali powołani przez Boga?
Poproś uczniów, aby odpowiedzieli na jedno z tych pytań w swoich notatnikach lub dziennikach do studiowania. Poproś kilkoro z nich, aby podzielili się swoimi przemyśleniami z resztą klasy.
Aby pomóc uczniom w powtórzeniu pierwszych dziesięciu fragmentów do opanowania, napisz na tablicy poniższe odsyłacze i związane z nimi słowa kluczowe (możesz też wręczyć uczniom kopie tej tabeli):
Poznanie Boga i Jezusa Chrystusa to żywot wieczny.
Podziel uczniów na pary. Poproś ich, aby w parach przejrzeli zapisane na tablicy fragmenty do opanowania. Możesz zaproponować, aby jedna osoba z pary czytała na głos kluczowe słowa fragmentu do opanowania, a druga podawała odpowiadający im odsyłacz. Niech uczniowie zamieniają się rolami, aż omówią wszystkie 10 fragmentów.
Jeśli czas na to pozwoli, możesz przeprowadzić quiz. Rozdaj uczniom kartki, które wskazują kluczowe słowa dla każdego fragmentu do opanowania oraz zawierają miejsce do uzupełnienia. Niech uczniowie w wolne miejsce wpiszą właściwy odsyłacz. Po upływie wyznaczonego czasu rozwiąż quiz.
Joseph Smith Translation [Tłumaczenie Józefa Smitha] pomaga wyjaśnić różnice pomiędzy Ew. Mateusza 27:3–5, skąd wynika, że Judasz się powiesił, a Dziejami Apostolskimi 1:18, skąd wiemy, że „wypłynęły wszystkie wnętrzności jego”. W Joseph Smith Translation [Tłumaczeniu Józefa Smitha] Ew. Mateusza 27:6 czytamy następujące słowa: „Wtedy rzucił srebrniki do świątyni, oddalił się, poszedł i powiesił się na drzewie. I od razu spadł, a jego wnętrzności wypłynęły i umarł” (zob. Matthew 27:5, przypis a w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO).
Prezydent Joseph Fielding Smith nauczał, że największe świadectwo o boskości Zbawiciela pochodzi od Ducha Świętego:
„[Dwunastu Apostołów] to szczególni świadkowie Jezusa Chrystusa. Mają prawo do poznania prawdy i posiadania trwałego świadectwa. Jest to ich powinność, by wiedzieć, że Jezus Chrystus jest Jednorodzonym Synem Boga, Zbawicielem świata. […]
Często nasuwa się pytanie: ‘Czy konieczne jest, aby członek Rady Dwunastu Apostołów widział Zbawiciela, aby zostać apostołem?’ Mają przywilej, by widzieć Go, jeśli wymaga tego sytuacja, ale — zgodnie z nauką Pana — silniejsze świadectwo nie przychodzi poprzez ujrzenie istoty, nawet poprzez ujrzenie Syna Boga w wizji. Odczucia w duszy, które pochodzą od Ducha Świętego mają dużo większe znaczenie niż wizja” („The First Presidency and the Council of the Twelve”, Improvement Era, listopad 1966, str. 979).
Po powołaniu i poparciu Apostoła Roberta D. Halesa Prezydent Gordon B. Hinckley wyjaśnił, w jaki sposób dzisiaj są powoływani Apostołowie:
„Zgodnie z planem Pana ci, na których spoczywa odpowiedzialność za wybranie urzędników, kierują się jednym nadrzędnym pytaniem: ‘Kogo chciałby wybrać Pan?’ Następują ciche i pełne namysłu rozważania. Aby otrzymać potwierdzenie od Ducha Świętego, że wybór jest właściwy, potrzeba dużo modlitwy […].
Podczas uzupełniania [wolnego miejsca w Kworum Dwunastu] każdy członek Pierwszego Prezydium i Kworum Dwunastu Apostołów miał swobodę przy składaniu propozycji. Jestem pewien, że w każdym przypadku zostało to poprzedzone podniosłą i gorliwą modlitwą. Następnie, po kolejnej podniosłej i poważnej modlitwie, Pierwsze Prezydium dokonało wyboru. Wybór został poparty przez Radę Dwunastu. Dzisiaj członkowie Kościoła, którzy zebrali się na konferencji, poparli ten wybór.
Składam moje świadectwo […], że to natchnienie, by powołać Brata Halesa do tego wysokiego i świętego urzędu przyszło od Ducha Świętego przez ducha proroctwa i objawienia. Brat Hales nie zaproponował siebie. Jego imię i nazwisko zostało zaproponowane przez Ducha” („God Is at the Helm”, Ensign, maj 1994, str. 53–54).
Choć ogół członków Kościoła nie wybiera kolejnego Apostoła czy nawet lokalnych przywódców kapłańskich Kościoła, mamy możliwość popierania tych, których powołuje Bóg. Prezydent Gordon B. Hinckley nauczał, co oznacza popieranie innych: „Procedura udzielania poparcia to coś o wiele więcej niż rytualne podniesienie ręki. To zobowiązanie, że będziemy wspierać i popierać tych, którzy zostali wybrani, a także im pomagać” („This Work Is Concerned with People”Ensign, maj 1995, str. 51).
