Materiały przygotowawcze dla nauczyciela prowadzącego program samodzielnego studiowania
Streszczenie lekcji do codziennego samodzielnego studiowania
Poniższe podsumowanie doktryn i zasad, z jakimi uczniowie zapoznali się podczas studiowania: Ew. Mateusza 18:1–22:26 (Część 5.), nie zakłada, że masz ich nauczać w ramach swojej lekcji. Twoja lekcja ma koncentrować się jedynie na kilku z poniższych doktryn i zasad. Postępuj zgodnie z podszeptami Ducha Świętego, mając na uwadze potrzeby swoich uczniów.
Z przypowieści o niemiłosiernym słudze uczniowie dowiedzieli się, że jeśli chcemy, aby Bóg nam przebaczył, musimy chętnie przebaczać bliźnim. Uczyli się także o świętości małżeństwa.
Kiedy uczniowie studiowali o triumfalnym wjeździe Zbawiciela do Jerozolimy, dowiedzieli się, że kiedy publicznie uznajemy i mówimy o Jezusie Chrystusie, pomożemy innym zapragnąć zdobyć o Nim większą wiedzę. Z oczyszczenia świątyni przez Zbawiciela uczniowie dowiedzieli się, że dom Pana to święte miejsce i pragnie On, abyśmy traktowali je z szacunkiem. Dowiedzieli się także, że kiedy uczęszczamy do świątyni, Pan może nas uzdrowić.
Uczniowie studiowali o tym, że Zbawiciel przeklął drzewo figowe, a następnie nauczał w świątyni za pomocą kilku przypowieści. Dowiedzieli się, że aby wejść do królestwa Boga, musimy być posłuszni naszemu Ojcu Niebieskiemu i dokonywać pokuty za nasze grzechy, a nie tylko mówić czy udawać, że jesteśmy Mu posłuszni. Kolejna prawda, o jakiej dowiedzieli się uczniowie, podaje, iż jako członkowie Kościoła Jezusa Chrystusa mamy obowiązek wydawać prawe owoce.
Uczniowie dowiedzieli się, że Jezus dalej nauczał ludzi w świątyni o tym, że Pan oczekuje od nas, abyśmy byli dobrymi obywatelami i byli posłuszni prawom kraju. Zbawiciel nauczał, że ci, którzy nie zostali zapieczętowani poprzez upoważnienie kapłańskie do swoich małżonków za życia bądź poprzez obrzędy dokonane w zastępstwie w świątyni, nie będą oddawani w małżeństwo w świecie, który nastanie. Uczniowie także dowiedzieli się, że jeśli naprawdę kochamy Boga i naszych bliźnich tak, jak samych siebie, będziemy dążyć do tego, aby przestrzegać wszystkich przykazań Boga.
Wprowadzenie
Niniejsza lekcja pomoże uczniom zrozumieć ważność zawierania i dotrzymywania świętych przymierzy z Bogiem. Mogą także nauczyć się, że ważne jest, aby się cieszyć, kiedy Bóg błogosławi innych ludzi.
Jezus naucza o życiu wiecznym i opowiada przypowieść o robotnikach w winnicy
Poproś jednego z uczniów, aby stanął przed klasą. Powiedz mu, że jeśli zrobi 10 pompek, otrzyma małą nagrodę (na przykład 10 cukierków). Kiedy uczeń ten zrobi 10 pompek, daj mu nagrodę, a następnie poproś kolejnego ochotnika. Poproś drugiego ucznia, aby zrobił jedną pompkę, a potem zapytaj klasę, jaką nagrodę, ich zdaniem, powinien otrzymać ten uczeń i dlaczego. Następnie poproś tych dwóch uczniów, aby powrócili na swoje miejsca. Poinformuj klasę, że w późniejszej części lekcji drugi uczeń otrzyma nagrodę w oparciu o to, czego wszyscy nauczą się z pism świętych.
Wyjaśnij, że kiedy Jezus nauczał na wybrzeżu Judei, Piotr zapytał, co otrzymają za to, że wyrzekli się doczesnych rzeczy, aby podążać za Zbawicielem.
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Ew. Mateusza 19:28–30. Niech klasa śledzi tekst i odnajdzie, co Zbawiciel odpowiedział Piotrowi.
Co, według wersetu 29., odziedziczy każdy, kto wyrzeknie się wszystkiego, aby podążać za Zbawicielem?
Wyjaśnij, że Zbawiciel nauczał wówczas Swoich uczniów przypowieści, aby pomóc im zrozumieć pragnienie Ojca Niebieskiego i dać wszystkim Swoim dzieciom możliwość otrzymania życia wiecznego. W tej przypowieści pewien człowiek zatrudniał robotników o różnych porach dnia, aby pracowali w jego winnicy. Możesz wyjaśnić, że w czasach Nowego Testamentu normalny dzień pracy trwał od 6.00 do 18.00, a czasem długość pracy nieznacznie się różniła w zależności od pory roku.
Narysuj na tablicy poniższą tabelę lub rozdaj jej kopie uczniom.
Pracownicy (Czas rozpoczęcia)
Uzgodniona płaca
Przepracowane godziny
Wypłacona kwota
Wcześnie rano (6.00)
Trzecia godzina (9.00)
Szósta godzina (12.00)
Dziewiąta godzina (15.00)
Jedenasta godzina (17.00)
Poproś uczniów, aby pracowali w małych grupach. Niech w grupach przeczytają Ew. Mateusza 20:1–7 i odszukają, jak długo każda grupa robotników pracowała i za jaką uzgodnioną płacę. (Wyjaśnij, że jeden denar to rzymska moneta, która miała wartość dziennej pracy robotnika).
Po upływie wyznaczonego czasu poproś kilkoro uczniów, aby podeszli do tablicy i wypełnili dwie pierwsze kolumny tabeli (lub poproś ich, aby wypełnili je na kartkach, jakie dostali).
Jak myślicie, kto powinien otrzymać najwięcej?
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Mateusza 20:8–10. Pozostałych poproś, aby śledzili tekst i odszukali, jaką zapłatę otrzymała każda grupa robotników.
Jaką zapłatę otrzymała każda grupa robotników? (Kiedy uczniowie odpowiedzą, napisz 1 denar w każdym polu kolumny oznaczonej „Wypłacona kwota”).
Jeśli byście byli pośród robotników, którzy przepracowali cały dzień, jakie myśli i uczucia mielibyście, wiedząc, że otrzymaliście taką samą nagrodę, jak ci, którzy pracowali zaledwie przez jedną godzinę?
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Ew. Mateusza 20:11–14. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co ci, którzy pracowali cały dzień, powiedzieli gospodarzowi winnicy i jak on im odpowiedział.
O co mieli pretensje ci, którzy przepracowali cały dzień?
Jak odpowiedział im gospodarz winnicy?
W jakim sensie gospodarz winnicy był sprawiedliwy (lub fair) wobec tych, którzy przepracowali cały dzień?
Aby pomóc uczniom rozpoznać zasadę z tej przypowieści, wyjaśnij, że zapłata jednego denara może reprezentować życie wieczne lub żywot wieczny, o którym jest mowa w Ew. Mateusza 19:29. Zapisz na tablicy następujące niepełne zdanie: Bóg daje życie wieczne wszystkim ludziom, którzy…
Jeśli nagroda w tej przypowieści symbolizuje życie wieczne, to czego symbolem jest praca? (Uczniowie mogą udzielić różnych odpowiedzi, ale upewnij się, że podkreślisz iż praca w tej przypowieści może reprezentować zawieranie i dotrzymywanie świętych przymierzy z Bogiem. Po udzieleniu przez uczniów odpowiedzi uzupełnij prawdę zapisaną na tablicy w następujący sposób: Bóg daje życie wieczne wszystkim ludziom, którzy wybiorą, że zawrą święte przymierza i dotrzymają ich).
Wskaż, że prawda ta uczy nas, jak należy rozumieć miłosierdzie Ojca Niebieskiego w stosunku do osób, które nie zawierają i dotrzymują przymierzy za młodu lub nie mają możliwości uczynienia tego za życia (zob. NiP 137:7–8).
Jak myślicie, dlaczego ważne jest, abyśmy wiedzieli, że Bóg daje życie wieczne wszystkim ludziom, którzy wybierają, że zawrą z Nim święte przymierza i dochowają ich bez względu na to, kiedy to się stanie?
Przypomnij klasie o drugim uczniu, który wykonał tylko jedną pompkę i zapytaj:
Jak myślicie, jaką nagrodę powinien otrzymać ten uczeń za zrobienie jednej pompki? (Daj uczniowi tę samą nagrodę, jaką otrzymał uczeń, który zrobił 10 pompek).
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Ew. Mateusza 20:15–16. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, jak gospodarz winnicy zareagował na tych, którzy narzekali na jego uprzejmość względem innych robotników.
Jak myślicie, co miał na myśli gospodarz winnicy, kiedy zapytał: „Czy oko twoje jest zawistne dlatego, iż ja jestem dobry” (werset 15.)?
Wyjaśnij, że Starszy Jeffrey R. Holland z Kworum Dwunastu Apostołów zmienił nieco to pytanie na: „Dlaczego jesteście zazdrośni z powodu mojej dobroci?” („Robotnicy w winnicy”, Ensign lub Liahona, maj 2012, str. 31).
Co w wersecie 16. (w anglojęzycznym wydaniu pism świętych) oznacza, że „wielu jest powołanych, ale niewielu wybranych”? (Być powołanym oznacza być zaproszonym do udziału w dziele Ojca Niebieskiego. Być wybranym oznacza otrzymać Jego błogosławieństwa — łącznie z błogosławieństwem życia wiecznego. Zob. także NiP 121:34–40).
Jakiej zasady uczymy się z wersetu 16.? (Uczniowie mogą rozpoznać kilka zasad, łącznie z poniższą: Jeśli będziemy zazdrościć błogosławieństwa, jakie Ojciec Niebieski daje innym ludziom, możemy stracić błogosławieństwa, jakimi On pragnie nas obdarować).
Przeczytaj na głos poniższą wypowiedź Starszego Jeffreya R. Hollanda i poproś uczniów, aby zastanowili się, jak mogą być kuszeni, by zazdrościć błogosławieństw, jakie Ojciec Niebieski daje innym ludziom:
Obraz
Starszy Jeffrey R. Holland
„W naszym życiu będą chwile, kiedy ktoś inny otrzyma niespodziewane błogosławieństwo czy szczególną nagrodę. Czy mogę prosić nas wszystkich, aby nas nie bolało — a zwłaszcza, byśmy nie odczuwali zazdrości — kiedy szczęście uśmiechnie się do kogoś innego? W niczym nas nie umniejsza to, że ktoś otrzymuje więcej. Nie bierzemy udziału w wyścigu, żeby zobaczyć, kto jest najbogatszy, najbardziej utalentowany, najpiękniejszy czy nawet najbardziej błogosławiony. Wyścig, w którym naprawdę bierzemy udział to wyścig przeciwko grzechowi […].
Zawiść, marudzenie i szarganie imienia innych osób nie podnosi naszej pozycji, tak samo umniejszanie kogoś nie polepszy tego, jak siebie postrzegamy. Bądźcie więc dobrzy i wdzięczni, że Bóg jest dobry. To sposób na szczęśliwe życie” („Robotnicy w winnicy”, str. 31, 32).
Podziel się swoim świadectwem na temat prawd rozpoznanych przez uczniów podczas studiowania przypowieści o robotnikach w winnicy.
Zapisz na tablicy poniższe zdanie. Daj uczniom czas, aby uzupełnili to zdanie w swoich notatnikach lub dziennikach do studiowania. W oparciu o to, czego nauczyłem się z tej przypowieści…
Po upływie wyznaczonego czasu poproś kilkoro uczniów, aby jeśli tego chcą, podzielili się ze wszystkimi tym, co zapisali.
Aby pomóc uczniom przygotować się do studiowania następnej części, pomyśl, jak mogą najlepiej przygotowywać się na Drugie Przyjście Pana. Jakich prawd nauczał Jezus Chrystus, kiedy mówił na temat przypowieści o dziecięciu pannach, talentach, o owcach i kozłach? Jaki obrzęd ustanowił Zbawiciel zamiast Paschy? Poproś uczniów, aby odszukali odpowiedzi podczas studiowania w następnym tygodniu.