Jan napisał do siedmiu aniołów, czyli sług, zborów Kościoła w Azji Mniejszej i przekazał świętym słowa pochwały, upomnienia i przestrogi od Pana. Napisał również o obietnicy wywyższenia dla tych którzy wytrwają.
Jan zapisuje słowa Jezusa Chrystusa do przywódców siedmiu zborów
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Siostry Sydney S. Reynolds, byłej doradczyni w generalnym prezydium Organizacji Podstawowej: Pozostałych poproś, aby wysłuchali, czego ta historia uczy ich o Panu.
Obraz
Sydney S. Reynolds
„Siostra Gayle Clegg z generalnego prezydium Organizacji Dzieci wraz z mężem mieszkała przez wiele lat w Brazylii. Ostatnio została wysłana do Japonii. Kiedy przyszła w niedzielę do kaplicy, pośród miejscowych japońskich świętych zauważyła pewną rodzinę z Brazylii […]. Miała tylko minutkę, aby się z nimi przywitać, i spostrzegła, że matka i dzieci były bardzo entuzjastycznie nastawione, lecz ojciec był raczej cichy. ‘Będę miała okazję porozmawiać z nimi po spotkaniu’ — pomyślała, kiedy szybko wprowadzano ją na podium. Wygłosiła swe przesłanie po angielsku, które przetłumaczono na japoński i wtedy poczuła, że powinna złożyć swoje świadectwo także po portugalsku. Wahała się, jako że nie było tłumaczy języka portugalskiego i 98 procent obecnych osób nie zrozumiałoby, co mówi.
Po spotkaniu ojciec rodziny z Brazylii podszedł do niej i powiedział: ‘Siostro, tutaj obyczaje są zupełnie inne i byłem bardzo samotny. Trudno jest przychodzić do kościoła, kiedy nic się nie rozumie. Czasami zastanawiam się, czy nie lepiej byłoby, gdybym po prostu został w domu i czytał pisma święte. Powiedziałem do żony: Dam sobie jeszcze jedną szansę i dziś przyjdę, jak myślałem, po raz ostatni. Kiedy składała siostra swoje świadectwo po portugalsku, Duch dotknął mej duszy i wiedziałem, że przynależę do tego miejsca. Bóg wie, że tu jestem i pomoże mi’” („On nas zna, On nas miłuje”, Ensign lub Liahona, listopad 2003, str. 76).
Czego dowiadujemy się o Panu z tej opowieści?
Napisz na tablicy następujące niedokończone zdanie: Ponieważ Pan zna każdego z nas…. Poproś uczniów, aby podczas studiowania Objawienia Jana 2–3 szukali prawd, które pomogą im zrozumieć, co Pan może dla nich uczynić dzięki temu, że zna każdego z nich.
Wyjaśnij, że Objawienie Jana 2–3 to sporządzony przez Jana zapis słów Jezusa Chrystusa skierowanych do siedmiu zborów Kościoła w Azji Mniejszej (dzisiejsza Turcja).
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Objawienia Jana 2:1–3, 6, a pozostałych, aby śledzili tekst w swoich pismach świętych i wyszukali, co Pan wiedział na temat świętych w Efezie.
Co Pan wiedział na temat świętych w Efezie? (Wyjaśnij, że termin nikolaici [werset 6.] może oznaczać grupę, której członkowie twierdzili, że mogą bezkarnie popełniać grzechy natury seksualnej, ponieważ łaska Boga ich zbawi [zob. Bible Dictionary, „Nicolaitans”]).
Zwróć uwagę, że wersety te wspominają o tym, że Pan pochwalił świętych za ich dobre uczynki. Dokończcie zdanie na tablicy, aby brzmiało: Ponieważ Pan zna każdego z nas, może udzielać nam osobistych pochwał i….
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Objawienia Jana 2:4–5, a pozostałych, aby śledzili tekst w swoich pismach świętych i wyszukali, co jeszcze Pan wiedział na temat świętych w Efezie.
Co jeszcze Pan wiedział na temat świętych w Efezie?
Zwróć uwagę uczniów na to, że Pan napomniał świętych z powodu ich grzechów. Uzupełnij zdanie na tablicy, aby przekazywało następującą prawdę: Ponieważ Pan zna każdego z nas, może udzielać nam osobistych pochwał i napomnień.
W jaki sposób możemy otrzymać od Pana osobiste pochwały i upomnienia?
Jak świadomość, że Pan może udzielać nam osobistych pochwal i napomnień może wpływać na nasze nastawienie do osobistego studiowania pism świętych i modlitwy? Jak wiedza ta może wpływać na to, jak przyjmujemy rady naszych przywódców kościelnych i rodziców?
Dlaczego powinniśmy dokładać starań, aby otrzymać osobiste pochwały i upomnienia od Pana?
Kiedy doświadczyliście osobistej pochwały lub napomnienia od Pana? Jak to przeżycie uświadomiło wam, że Pan zna was osobiście? (Przestrzeż uczniów, aby nie dzielili się doświadczeniami, które są zbyt święte lub osobiste).
Poproś uczniów, aby się zastanowili, za jakie uczynki Pan może ich pochwalić, a także za jakie myśli czy zachowania może ich zganić. Zachęć uczniów, aby za cel postawili sobie odpokutowanie za rzeczy, za które Pan ich napomina.
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Objawienia Jana 2:7. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co Pan obiecał tym, którzy wiernie wytrwają do końca.
Co Pan obiecał tym, którzy wiernie wytrwają do końca?
Jak myślicie, co oznacza zwrot „spożywać z drzewa żywota” (werset 7.)?
Jak wysłuchanie tego obiecanego błogosławieństwa mogło pomóc świętym w Efezie po tym, jak zostali upomniani przez Pana?
Przypomnij uczniom, że poza zborem Kościoła w Efezie Pan zwrócił się również do innych zborów na terenie Azji Mniejszej.
Podziel uczniów na pięć grup i przydziel każdej z nich następujące fragmenty z pism świętych:
Objawienie Jana 2:18–29; daj uczniom kopię tłumaczenia Joseph Smith Translation, Revelation 2:26–27: „Zwycięzcy i temu, kto przestrzega moich przykazań do końca, dam władzę nad wieloma królestwami, i będzie rządził nimi wedle słowa Bożego, i będą w jego rękach niczym naczynia gliniane w rękach garncarza, i będzie rządził nimi z wiarą, sprawiedliwie i uczciwie, tak jak ja otrzymałem władzę od mego Ojca”.
Objawienie Jana 3:1–6; Joseph Smith Translation, Revelation 3:1: „A do anioła zboru w Sardes napisz: To mówi Ten, który ma siedem gwiazd, które oznaczają siedmiu sługów Boga, Znam uczynki twoje: Masz imię, że żyjesz, a jesteś umarły. Bądź czujny i utwierdzaj tych, którzy pozostali, którzy gotowi są umrzeć, albowiem stwierdziłem, że uczynki twoje nie są doskonałe przed Panem”.
Poproś uczniów o przeczytanie w grupach przydzielonych im wersetów i odszukanie, co Pan radził uczynić świętym oraz jakie obiecał im za to błogosławieństwa.
Gdy upłynie wyznaczony czas, niech jedna osoba z każdej grupy opowie, co znaleźli. Poproś jednego z uczniów o napisanie na tablicy (pod obiecanym błogosławieństwem z Objawienia Jana 2:7) błogosławieństw odnalezionych przez grupy (zob. Objawienie Jana 2:11, 17, 26, 3:5, 12). Kiedy lista będzie kompletna, podkreśl, że wszystkie te obietnice wiążą się z otrzymaniem błogosławieństwa wywyższenia, a warunkiem jego otrzymania jest nasze wierne wytrwanie do końca.
Co, według tych wersetów, musimy zrobić, aby otrzymać błogosławieństwo wywyższenia? (Pomóż uczniom rozpoznać następującą zasadę: Jeśli zwyciężymy i wytrwamy, możemy otrzymać błogosławieństwo wywyższenia).
Co, waszym zdaniem, musimy przezwyciężyć, aby otrzymać błogosławieństwo wywyższenia?
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Objawienia Jana 3:14–17. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co musieli przezwyciężyć święci w Laodycei, aby otrzymać wywyższenie.
Co musieli przezwyciężyć święci w Laodycei, aby otrzymać wywyższenie?
Co według was oznacza sformułowanie, że ci członkowie Kościoła byli letnimi uczniami Jezusa Chrystusa (werset 15.)? (Słowo gorący mogło zostać użyte dla określenia kogoś, kto jest w pełni oddany ewangelii, a słowo zimny — kogoś, kto całkowicie lekceważy jej nauki i przymierza. Letnim uczniem może być osoba, która wierzy, że ewangelia jest prawdziwa, lecz nie stara się w pełni żyć wedle jej zasad).
Co, waszym zdaniem, mogą robić lub czego mogą nie robić letni uczniowie Jezusa Chrystusa?
Zachęć uczniów, aby zastanowili się, co zrobili w ciągu ostatnich kilku dni, aby naśladować Jezusa Chrystusa, i ocenili, czy są Jego gorącymi, zimnymi czy letnimi uczniami.
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Objawienia Jana 3:19. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst w swoich pismach i wyszukali, dlaczego Pan skarcił świętych w Laodycei.
Dlaczego, w oparciu o to, co Pan powiedział świętym w Laodycei, Pan nas karci? (Pomóż uczniom odnaleźć następującą prawdę: Ponieważ Pan nas kocha, karci nas, abyśmy odpokutowali).
Obraz
Jezus u drzwi
Pokaż ilustrację Jezus przy drzwiach (Album: Ewangelia w malarstwie [2009], nr 65; zob. także strona internetowa: LDS.org).
Co Zbawiciel robi na tym obrazie?
Przeczytaj na głos poniższe pytania i poproś uczniów, aby po cichu je rozważyli:
Co byś czuł, gdybyś usłyszał pukanie do drzwi i uświadomił sobie, że to Zbawiciel?
Czy otworzyłbyś Mu?
Zwróć uwagę uczniów na to, że obraz ten ilustruje słowa Pana skierowane do zboru w Laodycei. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Objawienia Jana 3:20. Niech pozostali śledzą tekst i odszukają błogosławieństwo, jakie Pan zaoferował świętym z Laodycei i co było warunkiem jego otrzymania.
Jakie błogosławieństwo Pan zaoferował świętym w Laodycei?
Co musieli zrobić, aby je otrzymać?
Jakiej zasady uczymy się z wersetu 20.? (Uczniowie mogą użyć innych sformułowań, ale dopilnuj, aby rozpoznali następującą zasadę: Kiedy otworzymy drzwi Zbawicielowi, wejdzie On do środka i będzie z nami wieczerzał).
Aby pomóc uczniom zrozumieć, co oznacza wieczerzać ze Zbawicielem, wyjaśnij, że w starożytnej kulturze Bliskiego Wschodu, spożywanie z kimś posiłku było oznaką więzi łączącej osoby. Wskazywało, że pomiędzy biesiadnikami już istniała więź przyjaźni i pokoju lub przynajmniej była oferowana.
Jak sądzicie, co symbolizuje otwieranie drzwi, o którym mowa w wersecie 20.?
Wyjaśnij, że ludzie, którzy otwierają drzwi Zbawicielowi i jedzą z Nim wieczerzę, to osoby, które odpokutowały za swoje grzechy i nawiązały więź z Jezusem i naszym Ojcem w Niebie.
Aby pomóc uczniom zrozumieć, co może symbolizować otwarcie drzwi, poproś jednego z nich o odczytanie poniższej wypowiedzi Prezydenta Spencera W. Kimballa:
Obraz
Prezydent Spencer W. Kimball
„Pewnego dnia [malarz Holman Hunt] pokazywał swój obraz zatytułowany „Chrystus kołaczący do drzwi” przyjacielowi, gdy ten nagle wykrzyknął: ‘Ale na tym obrazie brakuje jednej rzeczy’.
‘Czego?’ zapytał artysta.
‘Jezus puka do drzwi, które nie mają klamki’ odparł znajomy.
‘Ach – odparł Hunt – to nie błąd. Widzisz, to są drzwi do ludzkiego serca. Można je otworzyć jedynie od środka’.
Tak właśnie jest. Jezus może stać i kołatać, ale każdy z nas sam decyduje, czy chce Mu otworzyć” (The Miracle of Forgiveness [1969], str. 212).
Jak sądzicie, w jaki sposób możemy otworzyć przed Zbawicielem drzwi do naszego serca?
Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali Objawienie Jana 3:21–22 i odszukali obietnicę i radę Pana dla świętych w Laodycei.
Zachęć uczniów, aby „słuchali, co mówi Duch” (werset 22.), kiedy będą rozważać to, czego się dzisiaj nauczyli. Zachęć ich, aby działali zgodnie z otrzymywanymi podszeptami.
Więcej informacji na temat wskazówek, jakich Pan udzielił siedmiu zborom Kościoła znajdziesz w New Testament Student Manual (podręczniku Kościelnego Systemu Edukacji, 2014), str. 531–532.
„Objawienie Jana 2:11 uczy nas, że wierni ‘nie [doznają] szkody od drugiej śmierci’. Udziałem niegodziwych będzie zaś ‘jezioro płonące ogniem i siarką. To jest śmierć druga’ (Objawienie Jana 21:8). Służąc w Prezydium Siedemdziesiątych, Starszy Earl C. Tingey wyjaśnił, że ‘Drugi rodzaj śmierci to śmierć duchowa. To oddzielenie od obecności Boga’” (Wielki plan szczęścia Ensign lub Liahona, maj 2006, str. 73).
„W pewnym sensie wszyscy doświadczyliśmy śmierci duchowej, kiedy opuściliśmy obecność Boga, by przyjść na ziemię. To pierwsze rozdzielenie nie jest jednak ‘drugą śmiercią’, o której mowa w Objawieniu Jana 2:11. Dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa wszystkie dzieci Boga pokonają tę wstępną śmierć duchową i powrócą do obecności Boga, aby mogły zostać osądzone (zob. Helaman 14:16–17). Po sądzie zaś większość ludzi odziedziczy królestwo chwały. Druga śmierć duchowa zostanie ogłoszona w Dniu Sądu tym, którzy nie chcieli odpokutować za swe grzechy i którzy celowo buntowali się przeciwko światłości i prawdzie ewangelii tak, jak czynił to Szatan [zob. NiP 29:44–45; Guide to the Scriptures, ‘Death, Spiritual’, strona internetowa: scriptures,lds.org]. Zostaną oni na zawsze oddzieleni od Boga i staną się synami zatracenia (zob. NiP 76:30–37, 44)” (New Testament Student Manual [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2014], str. 534).
„Balaam był prorokiem ze Starego Testamentu, którego uczynki zostały zapisane w IV Ks. Mojżeszowej 22–24; 31:16. Na początku wydawał się być wierny Panu i Jego ludowi, wielokrotnie odrzucając prośby Balaka, by przeklął Izrael. Z czasem jednakże Balaam uległ pokusie bogactw obiecywanych przez Balaka i nauczył go, jak sprawić, by armia Izraela uległa osłabieniu poprzez grzechy natury seksualnej i bałwochwalstwo (zob. IV Ks. Mojżeszowa 25:1–5; 31:13–16). Częścią planu było, aby Noabitki uwiodły mężów Izraela i przekonały ich do złożenia ofiar pogańskim bożkom, co doprowadziło do ich duchowego zniszczenia” (New Testament Student Manual [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2014], str. 534).
„Pan zapewnił dzieciom Izraela życiodajną mannę, którą jadły podczas 40-letniej podróży przez pustynię (zob. II Ks. Mojżeszowa 16:15, 35). Tak jak manna podtrzymywała życie w sensie fizycznym, tak Jezus Chrystus jest ‘chlebem żywota’, który pomaga nam zachować życie duchowe (Ew. Jana 6:35, 48). ‘Ukryta manna’, o której mowa w Objawieniu Jana 2:17 symbolizuje Jezusa Chrystusa. Jezus jest ‘ukryty’ przed niegodziwymi. Nauczał On jednak w Ew. Jana 6, że ci, którzy symbolicznie przyjmują Jego ciało, otrzymają życie wieczne (zob. Ew. Jana 6:47–58). […]
Objawione wytłumaczenie znaczenie białego kamyka znajdziesz we fragmencie: Nauki i Przymierza 130:8–11” (New Testament Student Manual [podręcznik Kościelnego systemu Edukacji, 2014], str. 535).
„Gwiazda poranna to symbol Jezusa Chrystusa (Objawienie Jana 2:28; 22:16). ‘Gwiazda poranna’ jest obiecana temu, kto ‘zwycięży, i temu, kto pełni aż do końca uczynki moje’ (Objawienie Jana 2:26)” (New Testament Student Manual [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2014], str. 535).
„W języku hebrajskim i greckim słowo ‘amen’ oznacza naprawdę, z pewnością lub wiernie. W Objawieniu Jana 3:14 wierność i prawdziwość Chrystusa jako wielkiego ‘Amen’ jest przeciwieństwem letniej postawy Laodycejczyków (zob. także Objawienie Jana 3:15–16). ‘Amen’ wypowiadane na zakończenie modlitwy czy przemówienia to znak uroczystego potwierdzenia tego, co zostało powiedziane lub tego, że się z tym zgadzamy. Starszy Bruce R. McConkie nauczał, że ‘Amen’, jako jeden z tytułów Zbawiciela, wskazuje na to, że ‘to w Nim i przez Niego dokonuje się boskie zapieczętowanie obietnic Ojca’ (Mormon Doctrine, wyd. 2. [1966], str. 32)” (New Testament Student Manual [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2014], str. 536).