Pewnej nocy przyszedł do Jezusa faryzeusz Nikodem i rozpoczął z Nim rozmowę. Jezus nauczał Nikodema, że wszyscy ludzie muszą narodzić się na nowo, aby móc wstąpić do królestwa Boga. Później Jan Chrzciciel wyjaśnił swoim uczniom, że jego rolą było przygotowanie drogi dla Jezusa Chrystusa.
Poproś uczniów, aby wyobrazili sobie, że podczas rozmowy na temat religii, jeden z ich przyjaciół mówi: „Jeśli tylko będę dobrym człowiekiem, pójdę do nieba”. Poproś uczniów, aby zastanowili się, w jaki sposób zareagowaliby na takie stwierdzenie.
Zaczęć uczniów, aby w Ew. Jana 3 odszukali, co muszą zrobić, aby wejść do Królestwa Bożego.
Wyjaśnij, że na początku Swojej posługi Zbawiciel udał się do Jerozolimy, aby wziąć udział w obchodach święta Paschy. Wielu ludzi w Jerozolimie uwierzyło w Jezusa po tym, jak zobaczyli cuda, które czynił (zob. Ew. Jana 2:23–25).
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Jana 3:1–2. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co się stało, kiedy Zbawiciel przebywał w Jerozolimie.
Kto odwiedził Jezusa?
Wyjaśnij, że jako „dostojnik żydowski” (Ew. Jana 3:1), Nikodem był członkiem Sanhedrynu. Sanhedryn był radą zarządzającą, która składała się z faryzeuszy i saduceuszy i decydowała o wielu społecznych i religijnych sprawach dotyczących Żydów.
Obraz
Nikodem i Jezus
Nikodem odwiedza Jezusa
Jak myślicie, dlaczego Nikodem przyszedł do Jezusa w nocy?
Co, zgodnie z wersetem 2., Nikodem przyznał na temat Jezusa?
Wyjaśnij, że słowa Nikodema, w których przyznał, że Jezus „[przyszedł] od Boga jako nauczyciel” (werset 2.), świadczą o tym, że pragnął się od Niego uczyć. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Jana 3:3–5. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach i odszukają, czego Zbawiciel nauczał Nikodema.
Czego, zgodnie z wersetem 3., Zbawiciel nauczał Nikodema?
Jak Nikodem rozumiał wypowiedziane przez Jezusa słowa: „narodzi na nowo” (werset 3.)?
Wyjaśnij, że narodzić się na nowo oznacza, że „Duch Pana skłania serce człowieka do wielkiej przemiany, tak że osoba ta nie ma więcej pragnienia do czynienia zła, a raczej pragnie poznać sprawy Boga” (Guide to the Scriptures, „Born Again, Born of God”, adres internetowy: scriptures.lds.org; zob. także Mosjasz 5:2; Alma 5:14–15; Mojżesz 6:59).
Jakie dwie rzeczy są niezbędne, by wejść do królestwa Bożego, zgodnie z tym, co Jezus nauczał Nikodema w wersecie 5.? Co, waszym zdaniem, znaczy „[narodzić się] z wody i z Ducha”?
Jak podsumowalibyście zawarte w tych wersetach nauki na temat tego, co jest niezbędne do ponownego narodzenia się duchowo i wejścia do królestwa celestialnego? (Gdy uczniowie udzielą odpowiedzi, zapisz na tablicy następującą zasadę, używając ich słów: Chrzest i otrzymanie daru Ducha Świętego są niezbędne do duchowego narodzenia się na nowo i wywyższenia w królestwie celestialnym).
Przypomnij uczniom sytuację z początku lekcji, która dotyczyła przyjaciela. Podziel uczniów na pary. Poproś jednego ucznia z każdej pary, aby grał rolę przyjaciela, który myśli, że aby wejść do królestwa Boga, wystarczy być dobrym człowiekiem. Drugi uczeń w każdej parze niech próbuje wyjaśnić to błędne rozumienie w oparciu o Ew. Jana 3:5.
Podsumuj Ew. Jana 3:6–12, wyjaśniając, że Nikodem zapytał Jezusa o to, w jaki sposób można się narodzić na nowo. Jezus odpowiedział, pytając Nikodema, jak to możliwe, że religijny przywódca i nauczyciel w Izraelu nie wie, że duchowe odrodzenie jest niezbędne i co je umożliwia.
W Ew. Jana 3:13–21 czytamy, że Zbawiciel wyjaśnił Nikodemowi, w jaki sposób człowiek może odrodzić się duchowo. Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos Ew. Jana 3:13–15. Pozostali niech śledzą tekst i odnajdą, w jaki sposób Jezus odpowiedział na pytanie Nikodema.
Co Jezus powiedział o sobie w Ew. Jana 3:13? (Złożył świadectwo o tym, że jest Synem Boga, który zstąpił z nieba).
Obraz
Mojżesz i miedziany wąż
Pokaż ilustrację Mojżesz i miedziany wąż (Album: Ewangelia w malarstwie [2009], nr 16; zob. także stronę internetową LDS.org). Poproś uczniów, aby wytłumaczyli historię z pisma świętego, którą przedstawia ta ilustracja. Jeśli istnieje taka potrzeba, wyjaśnij, że za czasów Mojżesza Pan zesłał na Izraelitów jadowite węże z powodu popełnionych przez nich grzechów przeciwko Bogu. Jad węży truł ugryzionych Izraelitów. Pan pokierował Mojżesza, aby wzniósł miedzianego węża umieszczonego na drzewcu i obiecał, że każdy Izraelita, który spojrzy na tego węża, zostanie uzdrowiony. (Zob. IV Ks. Mojżeszowa 21:4–9).
Co, według słów Jezusa z Ew. Jana 3:14, reprezentował ten wąż?
Obraz
Ukrzyżowanie
Pokaż ilustrację: Ukrzyżowanie (Album: Ewangelia w malarstwie [2009], nr 57; zob. także stronę internetową: LDS.org).
Jakie błogosławieństwo, zgodnie z wersetem 15., otrzymują ci, którzy skupiają swój wzrok na Zbawicielu?
Jakiej doktryny możemy nauczyć się z tych wersetów na temat Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa? (Mimo że uczniowie mogą użyć innych słów, powinni odnaleźć następującą prawdę: Cała ludzkość może otrzymać życie wieczne dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa. Zapisz tę zasadę na tablicy).
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Ew. Jana 3:16–17. Poproś pozostałych, by śledzili tekst i odszukali doktrynę, której możemy się nauczyć o Ojcu Niebieskim.
Z jaką misją Ojciec Niebieski posłał Swojego Syna?
Jakiej doktryny o Ojcu Niebieskim możemy się nauczyć z tych wersetów? (Uczniowie mogą użyć innych słów dla opisania poniższej doktryny: Ojciec Niebieski kocha Swoje dzieci tak bardzo, że posłał Swojego Jednorodzonego Syna, aby cierpiał za ich grzechy. Dodaj tę doktrynę do tych, które są już zapisane na tablicy).
W jaki sposób posłanie przez Ojca Niebieskiego Swojego Syna, Jezusa Chrystusa, na ziemię, świadczy o Jego miłości do każdego z nas?
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Starszego Dallina H. Oaksa z Kworum Dwunastu Apostołów. Poproś pozostałych, aby zastanowili się, jakie uczucia wzbudza w nich wiedza o tym, że Ojciec Niebieski ich kocha.
Obraz
Starszy Dallin H. Oaks
„Nie ma większego potwierdzenia nieskończonej mocy i doskonałości miłości Bożej niż słowa Apostoła Jana [w Ew. Jana 3:16] […]. Pomyślcie, jak musiał być zasmucony nasz Ojciec Niebieski, kiedy wysyłał Swego Syna, by znosił niewyobrażalne cierpienia za nasze grzechy. Jest to największy dowód miłości, którą żywi On do każdego z nas!” („Miłość i prawo”, Ensign lub Liahona, listopad 2009, str. 26).
Co czujecie, wiedząc, że Ojciec Niebieski kocha was tak bardzo, że posłał Swojego Jednorodzonego Syna, aby za was cierpiał i umarł?
W jaki sposób, zgodnie z Ew. Jana 3:16–17, możemy zostać zbawieni poprzez Zadośćuczynienie? (Gdy uczniowie udzielą odpowiedzi, dopisz następującą zasadę do tych, które są na tablicy: Jeśli wierzymy w Jezusa Chrystusa, co wiąże się z pokutą za grzechy i przestrzeganiem Jego słowa, możemy otrzymać życie wieczne poprzez Jego Zadośćuczynienie).
Poproś uczniów, aby ponownie przeczytali znajdujące się na tablicy prawdy, których Jezus nauczał Nikodema.
Co łączy te prawdy?
W jaki sposób możemy okazać naszą wiarę w Jezusa Chrystusa?
Złóż świadectwo, że kiedy okazujemy naszą wiarę w Jezusa Chrystusa poprzez pokutę i naśladowanie Go, możemy zostać zbawieni i otrzymać życie wieczne dzięki Zadośćuczynieniu.
Napisz na tablicy poniższe zdanie: Okażę moją wiarę w Jezusa Chrystusa poprzez… Poproś uczniów, aby dokończyli to zdanie w swoich notatnikach lub dziennikach do studiowania, pisząc, co uczynią, by okazać wiarę w Jezusa Chrystusa.
Pokaż uczniom przezroczysty pojemnik z wodą. Dodaj do niego jedną lub dwie krople barwnika spożywczego.
W jakim sensie barwnik spożywczy może być przyrównany do wpływu, jaki wywieramy na innych?
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Prezydenta Davida O. McKaya. Poproś pozostałych, aby słuchali i zwrócili uwagę na to, czego możemy się nauczyć na temat wpływu, jaki wywieramy na innych ludzi.
Obraz
Prezydent David O. McKay
„Każdy, kto żyje na tym świecie, wywiera dobry lub zły wpływ” (Teachings of Presidents of the Church: David O. McKay [2003], str. 227).
„Nasze słowa i czyny wywierają na ten świat ogromny wpływ. W każdej chwili swojego życia zmieniasz w pewnym zakresie cały świat” (Teachings: David O. McKay,str. 227).
Poproś uczniów, aby odszukali w Ew. Jana 3:22–36 zasadę, z której uczymy się, w jaki sposób możemy wywrzeć na innych ludzi dobry wpływ.
Podsumuj Ew. Jana 3:22–26, tłumacząc, że niektórzy uczniowie Jana Chrzciciela martwili się, że ludzie podążali za Jezusem zamiast za Janem Chrzcicielem.
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Ew. Jana 3:27–30. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst i odszukali, w jaki sposób Jan Chrzciciel rozumiał swoją rolę w stosunku do Jezusa Chrystusa.
Co mieli zrozumieć uczniowie Jana Chrzciciela, zgodnie z jego wolą, na temat roli, jaką pełnił? (Został posłany przed Jezusem Chrystusem, aby przygotować ludzi na Jego przyjście).
Wyjaśnij, że oblubieniec symbolizuje Jezusa, oblubienica może symbolizować osoby, które do Niego przychodzą, a przyjaciel oblubieńca symbolizuje Jana Chrzciciela.
Jak myślicie, co miał na myśli Jan Chrzciciel, kiedy powiedział: „On musi wzrastać, ja zaś stawać się mniejszym” (werset 30.)? W jaki sposób świadczy to o charakterze Jana Chrzciciela?
Co Jezus Chrystus mógł uczynić dla ludzi, czego nie mógł zrobić Jan Chrzciciel?
Czego możemy nauczyć się z przykładu Jana Chrzciciela na temat tego, co możemy uczynić, aby wywrzeć na innych dobry wpływ? (Uczniowie mogą wymienić różne prawdy, ale upewnij się, że rozumieją, iż możemy wywrzeć na innych dobry wpływ, kierując ich ku Jezusowi Chrystusowi).
Dlaczego tak istotne jest, abyśmy wykorzystywali swój wpływ, by prowadzić innych ku Jezusowi Chrystusowi?
W jakiej sytuacji widzieliście, jak ktoś prowadził innych ku Zbawicielowi?
Poproś uczniów, aby zastanowili się, w jaki sposób mogą prowadzić innych ku Zbawicielowi. Zachęć ich, aby starali się o kierownictwo Ducha Świętego, który im w tym pomoże.
Podsumuj Ew. Jana 3:31–36, wyjaśniając, że Jan Chrzciciel oświadczył, że Jezus został posłany przez Boga, a wszyscy ci, którzy w Niego uwierzą, otrzymają życie wieczne.
Aby pomóc uczniom zapamiętać Ew. Jana 3:5, poproś ich, aby zapisali w dziennikach do studiowania pierwszą literę każdego słowa z tego wersetu. Zachęć uczniów, aby patrząc na te litery, starali się wyrecytować ten werset, a jeśli jest taka potrzeba, mogą zajrzeć do pisma świętego. Kiedy uczniowie nauczą się recytować ten werset w oparciu jedynie o te pierwsze litery, poproś ich, aby ćwiczyli recytowanie z pamięci. Możesz poprosić ich, aby wyrecytowali ten werset na początku lub na koniec zajęć w nadchodzącym tygodniu.
Podobnie jak Nikodem, niektórzy ludzie mogą się zastanawiać, czym jest narodzenie się na nowo. Prezydent Ezra Taft Benson nauczał: „Prócz obrzędu chrztu i nałożenia rąk, które stanowią aspekt fizyczny, człowiek musi narodzić się na nowo w sensie duchowym, aby otrzymać wywyższenie i życie wieczne” („Born of God”, Ensign, lipiec 1989, str. 2–4). Dlatego też narodzenie się na nowo wymaga czegoś więcej niż tylko chrztu i konfirmacji. Aby człowiek mógł się narodzić na nowo, musi prowadzić takie życie, aby Duch Święty dokonał przemiany jego serca.
Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:
„Rozpoczynamy proces ponownych narodzin poprzez wykazywanie się wiarą w Chrystusa, odpokutowanie za nasze grzechy i przyjęcie chrztu poprzez zanurzenie dla odpuszczenia grzechów z rąk tego, który ma upoważnienie kapłańskie […].
Całkowite zanurzenie i nasycenie ewangelią Zbawiciela to konieczne etapy w procesie ponownych narodzin” („Musicie się na nowo narodzić”, Ensign lub Liahona, maj 2007, str. 21).
Starszy D. Todd Christofferson z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił, że ponowne narodzenie się to proces, który wymaga czasu:
„Możecie zapytać: Dlaczego ta wielka przemiana w moim przypadku nie dzieje się szybciej? […] W przypadku większości z nas przemiany są stopniowe i pojawiają się z czasem. Ponowne narodziny, w przeciwieństwie do narodzin fizycznych, to bardziej proces niż pojedyncze wydarzenie. A angażowanie się w ten proces jest głównym celem życia śmiertelnego.
W tym samym czasie nie usprawiedliwiajmy się wysiłkiem podejmowanym od czasu do czasu. Nie zadowalajmy tym, aby zachować pewną skłonność do czynienia zła. Godnie przyjmujmy sakrament w każdą niedzielę i korzystajmy z Ducha Świętego, aby wyplenił z nas ostatnie resztki nieczystości. Świadczę, że w miarę, jak będziecie postępowali ścieżką duchowego ponownego narodzenia się, zadość czyniąca łaska Jezusa Chrystusa zabierze wasze grzechy i skazy, jakie w was po nich zostały, pokusy stracą swą atrakcyjność, a poprzez Chrystusa staniecie się święci, tak jak On i nasz Ojciec są święci” („Musicie się na nowo nawrócić”, Ensign lub Liahona, maj 2008, str. 78).
Ew. Jana 3:5. Potrzebujemy obrzędów, aby zostać zbawieni
Nauki Zbawiciela w Ew. Jana 3:5 potwierdzają, że obrzędy są niezbędne, aby wejść do królestwa Bożego. Tak, jak nauczał Prorok Józef Smith: „Ponowne narodzenie się przychodzi przez Ducha Bożego poprzez obrzędy” (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 95).
Prezydent Boyd K. Packer z Kworum Dwunastu Apostołów wyraził podobną myśl: „Dobre zachowanie bez obrzędów ewangelii ani nie odkupi, ani nie wywyższy ludzkości [w królestwie Boga]; przymierza i obrzędy są niezbędne” („The Only True Church”, Ensign, listopad 1985, str. 82).
Ew. Jana 3:7–8. Dlaczego Jezus porównał „[narodzenie się na] nowo” do wiatru?
Zbawiciel porównał narodzenie się z Ducha do wiatru, ponieważ Nikodem nie rozumiał tego terminu. (Z greckiego duch to pneuma, co może być także tłumaczone jako oddech lub wiatr). Tak samo, jak trudno jest dostrzec wiatr, równie trudno jest dostrzec proces narodzenia się na nowo. Potrafimy dostrzec skutki wiatru, ale mamy trudności z określeniem, kiedy się zaczyna i kiedy kończy oraz skąd wieje. Możemy wyciągnąć podobne wnioski, rozważając proces narodzenia się na nowo. Mamy trudności z określeniem, kiedy ten proces się zaczyna i kończy, ale jego skutki są łatwe do dostrzeżenia — są nimi właściwe czyny i pragnienie zmiany.
Starszy Bruce R. McConkie z Kworum Dwunastu Apostołów oświadczył:
„Jest to chyba najsłynniejszy i najmocniejszy werset, jaki kiedykolwiek został wyrażony w pismach świętych. Podsumowuje on cały plan zbawienia, wiąże ze sobą Ojca, Syna, Jego zadość czyniącą ofiarę, wiarę w Niego, która poprzedza prawe uczynki oraz ostateczne wieczne wywyższenie sprawiedliwych.
[…]. Podobnie i nasz Pan ‘tak kochał świat, że oddał swe własne życie, aby wszyscy co uwierzą, mogli zostać synami Boga’ (NiP 34:3)” (Doctrinal New Testament Commentary, 3 tomy [1965–1973], 1:144).
