Materiały przygotowawcze dla nauczyciela prowadzącego program samodzielnego studiowania
Streszczenie lekcji do codziennego samodzielnego studiowania
Poniższe streszczenie wydarzeń, doktryn i zasad, z jakimi uczniowie zapoznali się podczas studiowania I Listu do Koryntian 15 – II Listu do Koryntian 7 (Część 23.) nie zakłada, że masz ich nauczać w ramach swojej lekcji. Twoja lekcja ma koncentrować się jedynie na kilku z poniższych doktryn i zasad. Postępuj zgodnie z podszeptami Ducha Świętego, mając na uwadze potrzeby swoich uczniów.
Kiedy uczniowie studiowali pierwszą połowę I Listu do Koryntian 15, dowiedzieli się, iż Apostołowie świadczą, że Jezus Chrystus umarł za nasze grzechy i powstał z martwych. Uczniowie nauczyli się także, iż osoby, które zmarły bez chrztu, mogą otrzymać ten podstawowy obrzęd.
Podczas tej lekcji uczniowie dalej studiowali nauki Pawła o Zmartwychwstaniu. Dowiedzieli się, że istnieją różne stopnie chwały zmartwychwstałych ciał. Ponadto nauczyli się, że jeśli będziemy wytrwali i niewzruszeni w życiu według ewangelii, żądło śmierci, która wynika z grzechu, zostanie usunięte dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa.
Z drugiego listu Pawła do Koryntian uczniowie nauczyli się, że kiedy Ojciec Niebieski pociesza nas w naszych trudnościach, jesteśmy w stanie pomóc bliźnim otrzymać Jego pocieszenie. Nauczyli się także, że jeśli nie przebaczamy innym ludziom, Szatan będzie miał nad nami przewagę, a kiedy zwrócimy nasze serce do Pana, będziemy mieć Ducha, który stopniowo pomoże nam upodobnić się do Boga.
Kiedy uczniowie studiowali opis posługi Pawła, dowiedzieli się o następujących prawdach: Nasze próby i cierpienia w tym życiu są niewielkie w porównaniu do wiecznych błogosławieństw i wzrostu, który następuje w wyniku wiernego ich przetrwania. Jako że podczas życia doczesnego jesteśmy odseparowani od Boga, mamy kroczyć, polegając na wierze, a nie na tym, co widzimy. Każdy z nas będzie sądzony przez Jezusa Chrystusa według tego, co uczyniliśmy w życiu doczesnym. Dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa możemy stać się nowymi stworzeniami i pojednać się z Bogiem. Kiedy odseparujemy się od fałszywych praktyk i tego, co nieczyste, Pan nas przyjmie.
Wprowadzenie
W swoim drugim liście do świętych w Koryncie Apostoł Paweł zapewnił o swoim oddaniu wobec nich i powiedział, że raduje się, wiedząc, iż przyjęli jego wcześniejsze rady. Nauczał, że boży smutek za grzechy prowadzi do pokuty.
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos poniższy przykład sytuacji:
Podczas wywiadu w sprawie rekomendacji świątynnej na zawarcie związku małżeńskiego młoda kobieta wyznaje dawne grzechy swojemu biskupowi. Po dalszej dyskusji biskup rozumie, że ta młoda kobieta jeszcze prawdziwie nie odpokutowała za swoje grzechy i że jej grzechy są na tyle poważne, że nie jest godna, by uzyskać rekomendację świątynną. Biskup wyjaśnia jej, że będzie musiała poczekać, aby otrzymać rekomendację, aż w pełni odpokutuje. Jest zaniepokojona i przyznaje, że odpokutowała, ponieważ od dawna nie powtórzyła żadnego z tych grzechów. Biskup wyjaśnia, że jedynie zaprzestanie grzechu nie stanowi pełnej pokuty i prosi ją, aby szczerze zaczęła proces prawdziwej pokuty.
Co, waszym zdaniem, w tym momencie wywiadu może czuć ta młoda kobieta?
Poproś ucznia, aby czytał dalej:
Młoda kobieta wyjaśnia biskupowi, że jest jej bardzo zaniepokojona, ponieważ zaproszenia na ślub i na przyjęcie zostały już rozesłane. Mówi, że trudno będzie jej zmierzyć się ze wszystkimi pytaniami i wstydem związanym z opóźnieniem ślubu. Pyta, czy jest możliwe, aby została zapieczętowana w świątyni zgodnie z planem, a dopiero potem przeszła przez proces pokuty.
Co, w oparciu o odpowiedź tej młodej kobiety, najbardziej ją niepokoi?
Poproś uczniów, aby podczas studiowania II Listu do Koryntian 7:8–11 odszukali prawdę, którą ta kobieta musi zrozumieć, zanim będzie mogła prawdziwie odpokutować za swoje grzechy.
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos II Listu do Koryntian 7:8–9. Pozostałych poproś, aby śledzili tekst i odszukali, jaki wpływ na świętych w Koryncie miał jeden z wcześniejszych listów Pawła.
Jak list ten wpłynął na świętych?
Dlaczego Paweł cieszył się z ich smutku?
Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali II List do Koryntian 7:10–11. Możesz im zaproponować, aby zaznaczyli dwa rodzaje smutku, o których Paweł mówił oraz do czego one prowadzą.
O jakich dwóch rodzajach smutku mówił Paweł?
Napisz na tablicy nagłówki: Smutek według Boga i Światowy smutek. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Prezydenta Ezry Tafta Bensona. Poproś uczniów, aby wsłuchali się w jego opis światowego smutku.
Obraz
Prezydent Ezra Taft Benson
„Nietrudno spotkać w świecie kobiety i mężczyzn, którzy czują żal za wyrządzone zło. Czasami dzieje się tak, ponieważ te czyny przynoszą im lub ich bliskim wielki smutek i cierpienie. Czasami ich żal jest spowodowany tym, że zostali przyłapani i ukarani za swoje czyny. Takie doczesne uczucia nie stanowią ‘Bożego smutku’” (Nauki Prezydentów Kościoła: Ezra Taft Benson [2014], str. 88).
Jak podsumowalibyście to, czym jest światowy smutek?
Do czego, według II Listu do Koryntian 7:10, może doprowadzić światowy smutek? (Wyjaśnij, że słowo śmierć w wersecie 10. odnosi się do śmierci duchowej, która oznacza odseparowanie od Boga. Na tablicy pod nagłówkiem „Światowy smutek” napisz następującą prawdę: Światowy smutek może doprowadzić nas do śmierci duchowej, czyli do odseparowania od Boga).
W jakim sensie światowy smutek może doprowadzić osobę do śmierci duchowej? (Może uniemożliwić danej osobie prawdziwą pokutę i otrzymanie przebaczenia od Ojca Niebieskiego).
Do czego, w oparciu o werset 10., prowadzi smutek według Boga? (Na tablicy pod nagłówkiem: „Smutek według Boga” napisz następującą prawdę: Smutek według Boga prowadzi nas do pokuty za grzechy i do otrzymania zbawienia).
Aby pomóc uczniom lepiej zrozumieć, dlaczego boży smutek prowadzi nas do pokuty, poproś jednego z nich o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Prezydenta Ezra Tafta Bensona:
Obraz
Prezydent Ezra Taft Benson
„Boży smutek jest darem Ducha. Jest dogłębnym uświadomieniem sobie tego, że nasze uczynki obraziły naszego Ojca i naszego Boga. To przenikliwe i intensywne uczucie, że nasze zachowanie sprawiło, że Zbawiciel, który nie znał grzechu i będąc największym ze wszystkich, doświadczył bólu i cierpienia. Nasze grzechy sprawiły, że krwawił z każdego poru. Takie dojmujące uczucie psychicznego i duchowego cierpienia jest tym, co pisma święte nazywają ‘złamanym sercem i skruszonym duchem’ […]. Posiadanie takiego ducha jest koniecznym warunkiem prawdziwej pokuty” (Nauki: Ezra Taft Benson,str. 89).
Jak myślicie, dlaczego smutek według Boga prowadzi nas do prawdziwej pokuty za nasze grzechy?
Poproś uczniów, aby wrócili myślami do sytuacji z młodą kobietą, która chciała otrzymać rekomendację świątynną.
Czy podczas wywiadu biskupa z młodą kobietą widać było, że doświadczyła ona bożego smutku za swój grzech? Dlaczego nie? (Bardziej przejmowała się opóźnieniem planów małżeńskich i opiniami innych ludzi na jej temat niż tym, że powinna prawdziwie odpokutować i otrzymać przebaczenie Ojca Niebieskiego).
Co możemy zrobić, aby światowy smutek zastąpić bożym smutkiem? (Możemy pościć i modlić się, prosząc Ojca Niebieskiego o pobłogosławienie nas darem bożego smutku. Możemy także studiować Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa i dążyć do głębszego zrozumienia tego, jak nasze grzechy przyczyniły się do Jego cierpienia).
Złóż świadectwo o tym, że kiedy będziemy odczuwać boży, a nie światowy smutek za nasze grzechy, będziemy mogli prawdziwie odpokutować, zostać oczyszczeni z naszych grzechów i w efekcie końcowym otrzymać zbawienie. Poproś uczniów, aby dążyli do odczuwania bożego smutku, kiedy podejmują wysiłki, by odpokutować.
Jeśli masz na to czas, pokrótce omów prawdy, jakie uczniowie rozpoznali, studiując lekcje w części 23. i zachęć ich, aby postępowali według podszeptów, jakie poczują, aby zastosować te prawdy w życiu. Możesz omówić fragmenty do opanowania w I Liście do Koryntian 15:20–22 i I Liście do Koryntian 15:40–42. Poproś uczniów, aby wyjaśnili doktryny zawarte w tych fragmentach i powiedzieli, jak mogą użyć tych wersetów do nauczania bliźnich o planie zbawienia.
Poproś uczniów, aby zastanowili się nad odpowiedzią na następujące pytania: Skąd wiesz, że odczuwasz Ducha? Jakie są owoce, czyli uczucia związane z Duchem? Do otrzymania czego święci zostali ustanowieni przed narodzeniem? Jaki jest nasz obowiązek względem ludzi, którzy nie posiadają rzeczy niezbędnych do życia, takich jak pożywienie, ubrania czy schronienie? A co jeśli, my sami mamy takie potrzeby do zaspokojenia? Wyjaśnij, że w następnym tygodniu uczniowie będą studiować, jak Paweł odpowiedział na te i inne pytania.