Paweł zachęcał świętych w Filippi, aby wspólnie starali się żyć zgodnie z ewangelią. Radził im, żeby naśladowali przykład pokory i bezinteresowności Zbawiciela i nauczał, że Bóg działał w nich, by umożliwić im zbawienie. Paweł opisał poświęcenia, jakich dokonał, żeby podążać za Jezusem Chrystusem.
Paweł opisuje błogosławieństwa, jakie wynikają z przeciwności
Przed rozpoczęciem zajęć napisz na tablicy poniższą wypowiedź Prezydenta Brighama Younga. (Pochodzi ona z Discourses of Brigham Young, wyb. John A. Widtsoe [1954], str. 351). Zmaż podkreślone słowa:
„Za każdym razem, kiedy kopie się ‘mormonizm’, kopie się go wprzód; nigdy w tył. Dzieje się tak za sprawą Pana Wszechmogącego” (Prezydent Brigham Young).
Rozpocznij lekcję od zadania uczniom pytania:
Jakie znacie przeszłe lub współczesne przykłady osób, które ‘kopią’, czyli opowiadają się przeciwko Kościołowi Zbawiciela i Jego naśladowcom?
Poproś uczniów, aby podczas studiowania Listu do Filipian 1 odszukali prawdę, która pomoże im zrozumieć, jak przeciwności wpływają na dzieło Pana.
Możesz poprosić uczniów, aby odnaleźli miasto Filippi w Bible Maps [Atlasie biblijnym], na mapie nr 13, „The Missionary Journeys of the Apostle Pail” [Podróże misyjne Apostoła Pawła], która znajduje się w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO. Wyjaśnij, że Paweł ustanowił gminę Kościoła w Filippi podczas swojej drugiej podróży misyjnej (zob. Dzieje Apostolskie 16). Później, podczas pobytu w więzieniu, najprawdopodobniej w Rzymie, napisał list do Filipian. Podsumuj List do Filipian, tłumacząc, że Paweł wyraził wdzięczność i miłość do świętych w Filippi.
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Listu do Filipian 1:12–14. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co wynikło z przeciwności, jakich Paweł doświadczył, podejmując wysiłki misjonarskie.
Co, zgodnie z wersetem 12., wynikło z przeciwności, jakich doświadczył Paweł? („Rozkrzewienie [rozgłoszenie] ewangelii”).
W jaki sposób, zgodnie z wersetami 13–14, te przeciwności pomogły rozgłosić ewangelię? (Ludzie w całym „zamku” [werset 13.], czyli siedzibie wojska, wiedzieli, że Paweł został uwięziony za głoszenie przesłania o Jezusie Chrystusie. Uwięzienie Pawła natchnęło innych członków Kościoła także do tego, by odważniej głosili ewangelię).
Jakiej prawdy uczymy się z tych wersetów na temat konsekwencji doświadczania przeciwności, kiedy podążamy za Jezusem Chrystusem? (Uczniowie mogą użyć innych słów, ale upewnij się, że rozpoznali następującą prawdę: Przeciwności, jakich doświadczamy, podążając za Jezusem Chrystusem, mogą przyczynić się do rozwoju Jego dzieła).
Odnieś się do znajdującej się na tablicy wypowiedzi Prezydenta Younga. Zapytaj uczniów, jakich słów użyliby, aby uzupełnić to zdanie. Uzupełnij to zdanie właściwymi słowami. Możesz wyjaśnić, że słowo wprzód w kontekście tej wypowiedzi oznacza wspomóc rozwój.
Jakie znacie przykłady na to, że przeciwności pomogły w rozwoju dzieła Zbawiciela?
Podsumuj List do Filipian 1:15–26, wyjaśniając, że Paweł nauczał, że cokolwiek się z nim stanie, będzie to na chwałę Zbawiciela.
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Listu do Filipian 1:27–30 oraz Joseph Smith Translation, Philippians 1:28 [Tłumaczenia Józefa Smitha, List do Filipian 1:28] (w Philippians 1:28, przypis a w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO). Poproś pozostałych, aby śledzili tekst i odszukali, do czego Paweł zachęcał świętych w Filippi. Wyjaśnij, że słowo życie (werset 27.) oznacza zachowanie.
Do czego Paweł zachęcał świętych?
Czego, zgodnie z wersetami 29–30, mieli doświadczyć członkowie Kościoła ze względu na Zbawiciela?
Przypomnij uczniom o prawdzie, którą wcześniej rozpoznali.
Jakie błogosławieństwa otrzymaliby święci w Filippi, gdyby pamiętali o tym, że przeciwności, jakich doświadczyli, podążając za Jezusem Chrystusem, mogłyby przyczynić się do rozwoju Jego dzieła?
Paweł naucza o zstąpieniu Zbawiciela i poucza świętych na temat ich zbawienia
Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu List do Filipian 2:2 i odszukali rady, jakich Paweł udzielił świętym w Filippi.
W jaki sposób podsumowalibyście rady, jakich udzielił Paweł?
Podziel uczniów na pary. Poleć uczniom w każdej parze, aby wspólnie przeczytali na głos List do Filipian 2:3–8 i odszukali, co Paweł przykazał świętym, aby uczynili, żeby mogli stać się jednością. Poproś ucznia z każdej pary, aby zapisał na tablicy odszukaną radę.
W jakim sensie, zgodnie naukami Pawła, Jezus Chrystus stanowi przykład pokory i bezinteresowności?
Jakiej zasady możemy nauczyć się z nauk Pawła, która może nam pomóc stać się w większym stopniu jednością? (Choć uczniowie mogą użyć innych słów, powinni rozpoznać następującą zasadę: Jeśli naśladujemy przykład pokory i bezinteresownej troski o innych, jaki dał nam Jezus Chrystus, w większym stopniu stajemy się jednością).
W jaki sposób możemy naśladować przykład pokory i bezinteresowności, jaki dał nam Zbawiciel, w naszych rodzinach, szkołach, okręgach lub gminach?
W jakich sytuacjach zaobserwowaliście, że ludzie stawiają potrzeby innych ponad własne? W jaki sposób przyczyniło się to do zwiększenia jedności?
Wyjaśnij, że w Liście do Filipian 2:9–11 zapisano, że Paweł nauczał o tym, iż ostatecznie zegnie się wszelkie kolano i „wszelki język [wyzna], że Jezus Chrystus jest Panem” (werset 11.). Poproś uczniów, aby zastanowili się, jakie to będzie dla nich doświadczenie.
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Listu do Filipian 2:12–13. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co Paweł poradził Filipianom, żeby uczynili, aby mogli z radością pokłonić się przed Panem. Możesz wytłumaczyć, że wyrażenie „z bojaźnią i drżeniem” (werset 12.) oznacza pełen szacunku podziw i radość (zob. Ks. Psalmów 2:11; Guide to the Scriptures, „Fear”, strona internetowa: scriptures.lds.org).
Wskaż na to, że niektórzy ludzie błędnie rozumieją, że słowa Pawła w Liście do Filipian 2:12 oznaczają, że jesteśmy zbawieni dzięki własnym uczynkom.
Kto umożliwił nam zbawienie? W jaki sposób?
Na jakie dwa sposoby, zgodnie z Listem do Filipian 2:13, Bóg pomaga tym, którzy starają się spełnić wyznaczone przez Niego wymagania, które są niezbędne do zbawienia? (Bóg pomaga im „chcieć”, czyli mieć pragnienie i być posłusznymi Jego „upodobaniu”, czyli przykazaniom. Po udzieleniu przez uczniów odpowiedzi zapisz na tablicy następującą prawdę: Bóg sprawia, że pragniemy i spełniamy wymagania konieczne do naszego zbawienia, które jest możliwe dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa).
W spełnieniu jakich wymagań niezbędnych do zbawienia pomaga nam Bóg? (Możesz poprosić uczniów, aby odnieśli się do trzeciej i czwartej Zasady Wiary).
Wskaż na to, że poprzez wpływ Ducha Świętego Bóg może nam pomóc dokonać zmian i oczyścić nasze pragnienia, abyśmy chcieli być Mu posłuszni (zob. Mosjasz 5:2). Poproś uczniów, aby zastanowili się, w jaki sposób Bóg pomógł im zmienić ich serca, aby chcieli być Mu posłuszni oraz aby wierniej przestrzegali Jego przykazań?
Podsumuj List do Filipian 2:14–30, tłumacząc, że Paweł przypomniał świętym, że „świecą jak światła na świecie” (werset 15.), i powiedział im, że wyśle posłańców, by dowiedzieć się, co się u nich dzieje.
Paweł opisuje poświęcenia, jakich dokonał, żeby podążać za Jezusem Chrystusem
Poproś uczniów, aby zastanowili się nad czymś, co ma wartość zarówno dla nich, jak i dla świata (na przykład, rodzina, przyjaciele, wykształcenie, pokarm, technika lub pieniądze) i jeśli to możliwe, aby pokazali przedmiot, który to symbolizuje. Poproś ich, aby zastanowili się, co są gotowi poświęcić za ten przedmiot.
Poproś uczniów, aby podczas studiowania Listu do Filipian 3 odszukali, co Paweł poświęcił, aby otrzymać nagrodę, która jest również dla nas osiągalna.
Podsumuj List do Filipian 3:1–3, wyjaśniając, że Paweł ostrzegł Filipian przed skorumpowanymi nauczycielami, którzy twierdzili, że ludzie, którzy nawrócili się do Kościoła, powinni przestrzegać określonych praktyk żydowskich, między innymi obrzezania (zob. New Testament Student Manual [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2014], str. 436).
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Listu do Filipian 3:4–6. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co Pan powiedział na temat swojego żydowskiego pochodzenia.
Jakimi społecznymi i religijnymi korzyściami związanymi z przynależnością do żydowskiego społeczeństwa niegdyś cieszył się Paweł? (Z pochodzenia był Izraelitą, faryzeuszem, gorliwie opowiadał się za judaizmem i surowo przestrzegał religijnego prawa Żydów).
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Listu do Filipian 3:7–11. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, jak Paweł postrzegał korzyści, którymi niegdyś cieszył się w żydowskim społeczeństwie.
Jak Paweł postrzegał to, że musiał zrezygnować z tych korzyści, aby podążać za Jezusem Chrystusem?
Dlaczego Paweł chętnie „[poniósł] wszelkie szkody” (werset 8.)? (Aby poznać Jezusa Chrystusa, „znaleźć się w nim” [werset 9.], czyli zawrzeć z Nim przymierze; zostać usprawiedliwionym poprzez wiarę w Niego; cierpieć z Jego powodu; oraz mieć udział w zmartwychwstaniu „sprawiedliwych”, czyli tych, którzy są prawi [Joseph Smith Translation, Philippians 3:11 [Tłumaczenie Józefa Smitha, List do Filipian 3:11 (w Philippians 3:11, przypis a w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO)]).
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Listu do Filipian 3:12–14. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst i odszukali, co Paweł wiedział o swoich duchowych postępach. Wyjaśnij, że słowo pochwycić oznacza w tym kontekście uzyskać.
Co Paweł zamierzał uzyskać, zamiast skupiać się na tym, co porzucił? (Wyjaśnij, że „[nagroda] w górze, do której [został] powołany przez Boga” [werset 14.] jest życiem wiecznym).
Jakiej zasady możemy się nauczyć z przykładu Pawła na temat tego, co musimy czynić, aby poznać Jezusa Chrystusa i uzyskać życie wieczne? (Uczniowie mogą użyć innych słów, ale dopilnuj, aby rozpoznali następującą zasadę: Jeśli będziemy czynić wszystko, co jest wymagane do podążania za Jezusem Chrystusem i kroczenia naprzód z wiarą, poznamy Go i uzyskamy życie wieczne).
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej historii, którą podzielił się Prezydent Gordon B. Hinckley, na temat jego spotkania z oficerem marynarki wojennej, który przyjechał do Stanów Zjednoczonych na szkolenie z zagranicy i podczas swojego pobytu przystąpił do Kościoła. Poproś uczniów, aby uważnie słuchali, co ten mężczyzna był gotowy poświęcić, aby podążać za Jezusem Chrystusem.
Obraz
Prezydent Gordon B. Hinckley
„Przedstawiono mi go tuż przed jego powrotem do ojczystego kraju […]. Powiedziałem: ‘Twoi rodacy nie są chrześcijanami. Co się stanie, gdy wrócisz do domu jako chrześcijanin, a w szczególności jako mormoński chrześcijanin?’.
Jego twarz zachmurzyła się i odpowiedział: ‘Moja rodzina będzie rozczarowana. Mogą wyrzucić mnie z domu i uznać za zmarłego. Jeśli chodzi o przyszłość i karierę, wszystkie możliwości mogą przepaść’.
‘Czy chcesz zapłacić tak wielką cenę za ewangelię?’ — zapytałem.
Jego ciemne, mokre od łez oczy zabłyszczały na brązowej, przystojnej twarzy, gdy odpowiedział: ‘To prawda, czyż nie?’.
Zawstydzony swoim własnym pytaniem, odparłem: ‘Tak, to jest prawda’.
Na co odpowiedział: ‘Cóż jeszcze ma znaczenie?’” („It’s True, Isn’t It?”, Ensign, lipiec 1993, str. 2).
Co ten młody mężczyzna był gotowy poświęcić, aby podążać za Zbawicielem?
Co wy (lub znane wam osoby) poświęciliście, aby podążać za Zbawicielem?
Dlaczego nagroda polegająca na poznaniu Jezusa Chrystusa i dążeniu ku życiu wiecznemu warta jest dokonanych przez was poświęceń?
Poproś uczniów, aby zastanowili się, czy istnieje coś, co muszą poświęcić, aby bardziej ochoczo podążać za Jezusem Chrystusem. Poproś, aby zapisali cel, że dokonają takiego poświęcenia.
Podsumuj List do Filipian 3:15–21, tłumacząc, że Paweł ostrzegł przed zniszczeniem, które czeka tych, którzy skupiają się jedynie na ziemskich przyjemnościach. Nauczał również, że Jezus Chrystus przemieni nasze niedoskonałe fizyczne ciała w nieśmiertelne, podobne do Jego ciała.
Na zakończenie złóż świadectwo na temat prawd rozpoznanych na tej lekcji.
Starszy H. Burke Peterson z Kworum Siedemdziesiątych wyjaśnił, co to znaczy być bezinteresownym:
„Są dzisiaj pośród nas osoby, które są — tak, jak [Jezus Chrystus] — całkowicie bezinteresowne.
Bezinteresowna osoba to taka, która dba o szczęście i dobrobyt innych ludzi bardziej niż o swój własny komfort, to osoba, która jest gotowa służyć bliźnim, kiedy ani nie jest o to proszona, ani za to doceniania, lub kiedy jest gotowa służyć tym, za którymi nie przepada. Bezinteresowna osoba wykazuje gotowość do poświęceń, cechuje ją chęć do oczyszczania swojego serca i umysłu z osobistych zachcianek, potrzeb i uczuć. Zamiast oczekiwać pochwały i uznania lub zaspokojenia swoich zachcianek, stara się zaspokajać potrzeby bliźnich” („Selflessness: A Pattern for Happiness”, Ensign, maj 1985, str. 66).
Wyrażenie przetłumaczone jako „wyparł się samego siebie” (List do Filipian 2:7) pochodzi od greckiego słowa kenoō, które oznacza „opróżnić”. Starszy Tad R. Callister, który służył w Prezydium Siedemdziesiątych, nauczał na temat boskich przywilejów oraz pozycji, której Jezus się „wyparł”, przychodząc na ziemię:
„Bóg Syn opuścił Swój niebiański dom z wszelkimi celestialnymi dobrodziejstwami, by zamieszkać w doczesności pełnej prymitywnych ozdób. On, ‘[Król] niebios’ (Alma 5:50), ‘Pan Bóg Wszechmogący, który króluje’ (Mosjasz 3:5), opuścił tron, by odziedziczyć żłóbek. Zamienił panowanie boga na zależność niemowlęcia […]. Zamienił bogactwo, moc, panowanie i pełnię chwały na drwiny, szydercze krzyki, poniżenie i podległość. Dokonał wymiany o niespotykanym dotąd wymiarze, uniżył się do niewiarygodnego poziomu, zszedł na niezmierzoną głębokość” (The Infinite Atonement [2000], str. 64).
List do Filipian 2:12–13. „Zbawienie swoje sprawujcie […]. Albowiem Bóg to według upodobania sprawia w was”.
Prezydent Joseph Fielding Smith nauczał, w jaki sposób członkowie Kościoła mogą „zbawienie swoje [sprawować]” (List do Filipian 2:12):
„Błagam członków Kościoła, aby postępowali sprawiedliwie, by przestrzegali przykazań, by zabiegali o Ducha, kochali Pana, by na pierwszym miejscu w ich życiu znajdowały się sprawy królestwa Bożego i aby przez to zapracowali na swoje zbawienie, z bojaźnią i drżeniem przed Panem” (w: Conference Report, październik 1970, str. 8).
Takie czyny, których wykonanie umożliwia nam Bóg, są niezbędne do zaspokojenia wymagań, które ustanowił dla otrzymania wszystkich błogosławieństw, które są możliwe dzięki Zadośćuczynieniu.
Starszy Dallin H. Oaks z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, że to poprzez Zadośćuczynienie Zbawiciela jesteśmy zbawieni:
„Człowiek bez wątpienia posiada imponującą moc i może dokonać wielu wspaniałych rzeczy poprzez swoje niestrudzone wysiłki i nieugiętą wolę. Po tym, jak wykażemy się posłuszeństwem i dobrymi czynami, nie możemy zostać ocaleni przed śmiercią lub skutkami naszych grzechów bez łaski okazanej poprzez zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa […].
Człowiek sam z siebie nie może zasłużyć na zbawienie” („What Think Ye of Christ?”, Ensign, listopad 1988, str. 67).