Paweł napisał o wielu darach Ducha. Porównał Kościół do fizycznego ciała i wyjaśnił, że tak jak ciało potrzebuje każdego członka, aby prawidłowo funkcjonowało, tak i każdy członek Kościoła może używać darów Ducha, aby wspomóc Kościół i wzmacniać go.
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos napis na kamieniu. Wyjaśnij, że kiedy Prezydent David O McKay służył na misji w Szkocji, zobaczył ten kamień nad drzwiami budynku w pobliżu zamku Stirling, a zamieszczone na nim przesłanie zainspirowało go (zob. Francis M. Gibbons, David O. McKay: Apostle to the World, Prophet of God [1986], str. 45).
Wyjaśnij, że każdy symbol z dziewięciu kawałków tego kamienia posiada wartość numeryczną. Poproś uczniów, aby rozpoznali, jaką liczbę reprezentuje każdy z nich. (Od lewej do prawej symbole oznaczają 5, 10 i 3 w górnym rzędzie; 4, 6 i 8 w środkowym rzędzie, a 9, 2, 7 w dolnym rzędzie).
Jaka jest suma tych trzech liczb w górnym rzędzie? Jaka środkowym? A jaka w dolnym?
Wyjaśnij, że suma liczb w każdym rzędzie, w każdej kolumnie i po skosie wynosi 18. Jednym z powodów umieszczenia tych symboli razem z wyrażeniem: „Jakakolwiek twa rola, odegraj ją dobrze” może być fakt, że jeśli którykolwiek z nich zostałby zamieniony miejscami lub gdyby zmieniono jego wartość numeryczną, suma wartości numerycznych wszystkich rzędów, kolumn i po skosie nie wynosiłaby 18.
Poproś uczniów, aby podczas studiowania I Listu do Koryntian 12 rozważyli, w jakim sensie my, jako członkowie Kościoła, przypominamy te symbole na kamieniu.
Podsumuj I List do Koryntian 12:1–2, wyjaśniając, że Paweł chciał nauczyć członków Kościoła w Koryncie o duchowych darach, gdyż wielu świętych błędnie je rozumiało. Paweł przypomniał im, że zanim nawrócili się, byli zwiedzeni, ulegając bałwochwalstwu.
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos I Listu do Koryntian 12:3, a pozostali niech odszukają, w jaki sposób możemy sami się przekonać, że Jezus jest Panem i Zbawicielem. Wyjaśnij, że Józef Smith nauczał, że słowo rzec w wersecie 3. należy rozumieć jako wiedzieć (w: History of the Church, 4:602–603).
W jaki sposób, według I Listu do Koryntian 12:3, możemy uzyskać osobiste świadectwo o Jezusie Chrystusie? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, zapisz na tablicy następującą prawdę: Jedynie poprzez Ducha Świętego możemy uzyskać osobiste świadectwo, że Jezus Chrystus jest naszym Zbawicielem. Możesz wyjaśnić, że ta sama zasada odnosi się do uzyskania osobistego świadectwa o Józefie Smithie i Księdze Mormona).
Aby pomóc uczniom lepiej zrozumieć tę prawdę, poproś jednego z nich o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Prezydenta Dietera F. Uchtdorfa z Pierwszego Prezydium:
Obraz
Prezydent Dieter F. Uchtdorf
„Świadectwo jest najcenniejszą własnością, ponieważ nie jest uzasadnione logicznie lub przyczynowo, nie może być kupione za ziemskie własności, nie może być także dane jako prezent lub odziedziczone po naszych przodkach. Nie możemy polegać na świadectwach innych ludzi. Musimy wiedzieć dla nas samych. Prezydent Gordon B. Hinckley powiedział: ‘Każdy święty w dniach ostatnich ma obowiązek wiedzieć dla siebie samego lub siebie samej z pewnością i bez wątpliwości, że Jezus jest zmartwychwstałym, żyjącym Synem żyjącego Boga’ (‘Fear Not to Do Good’,Ensign, maj 1983, str. 80). […]
Otrzymujemy to świadectwo, gdy Duch Święty przemawia do ducha wewnątrz nas. Otrzymamy spokojną i niezachwianą pewność, która będzie źródłem naszego świadectwa i przekonania” („Siła osobistego świadectwa”, Ensign lub Liahona, listopad 2006, str. 38).
Dlaczego ważne jest zrozumienie, że świadectwo o Jezusie Chrystusie przychodzi jedynie poprzez Ducha Świętego?
Co możemy zrobić, aby zaprosić Ducha Świętego do naszego życia?
Wyjaśnij, że według zapisu zawartego w I Liście do Koryntian 12:4–6, Paweł nauczał, że istnieje wiele różnych darów duchowych, które działają na różne sposoby, ale wszystkie pochodzą od Boga, który daje je za pośrednictwem Ducha Świętego. Możesz wyjaśnić, że dary Ducha to błogosławieństwa lub zdolności dane poprzez Ducha Świętego oraz że Bóg daje co najmniej jeden dar każdemu członkowi Kościoła (zob. NiP 46:11).
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos I Listu do Koryntian 12:7. Pozostałych poproś, aby śledzili tekst i odszukali dary Ducha, które są nam dawane. (Jeśli zajdzie taka potrzeba, wyjaśnij, że wyrażenie „ku wspólnemu pożytkowi” oznacza: dla wspólnego dobra wszystkich świętych).
Jakiej prawdy możemy nauczyć się ze słów Pawła o tym, dlaczego Ojciec Niebieski daje Swoim dzieciom dary Ducha? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą prawdę: Dary Ducha dane są dla pożytku wszystkich dzieci Ojca Niebieskiego. Zapisz ją na tablicy).
Aby pomóc uczniom zrozumieć tę prawdę, narysuj na tablicy poniższą tabelę i poproś uczniów, aby przerysowali ją do swoich notatników lub dzienników do studiowania.
Dary duchowe
W jaki sposób te dary duchowe są z pożytkiem dla dzieci Boga
Podziel uczniów na grupy składające się z dwóch lub trzech osób. Poproś każdą grupę, aby przestudiowała I List do Koryntian 12:8–11 i postąpiła według podanych instrukcji. Możesz zapisać te instrukcje na tablicy lub rozdać je na kartkach.
Omów ich znaczenie lub podaj przykłady każdego z nich.
Poproś każdą z grup, aby opowiedziała o duchowych darach, które omówiła oraz o znaczeniu każdego z nich. Jeśli zajdzie taka potrzeba, wyjaśnij, że „mowa mądrości” (werset 8.) odnosi się do sprawiedliwego osądu i odpowiedniego zastosowania wiedzy, „mowa wiedzy” (werset 8.) do wiedzy o Bogu i Jego prawach, „rozróżnianie duchów” (werset 10.) do rozpoznawania prawdy i nieprawdy oraz dostrzegania dobra i zła u innych ludzi, a „różne rodzaje języków” (werset 10.) do umiejętności posługiwania się obcymi lub nieznanymi językami.
Poproś każdą grupę, aby wybrała dwa duchowe dary z wersetów 8–10 i w drugiej kolumnie tabeli napisała, w jaki sposób dary te będą z pożytkiem dla dzieci Boga. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby wyjaśnili pozostałym osobom w klasie jedną ze swoich odpowiedzi, którą zapisali w drugiej kolumnie.
Zwróć uwagę uczniów na to, że duchowe dary, o których mowa w pismach świętych, to zaledwie kilka z licznych darów, jakie możemy otrzymać poprzez Ducha.
Jakie inne dary mogą być naszym udziałem dzięki Duchowi Świętemu?
Jakie duchowe dary zauważyliście u członków rodziny, przyjaciół i kolegów z klasy?
Co możemy zrobić, by odkryć nasze duchowe dary? (Możemy zapytać o nie Ojca Niebieskiego w modlitwie, a także otrzymać błogosławieństwo patriarchalne, a następnie je studiować).
Poproś uczniów, aby zastanowili się nad duchowymi darami, jakie otrzymali oraz w jaki sposób mogą być one z pożytkiem dla nich oraz dla innych ludzi.
Dary Ducha są dane, aby błogosławić wszystkich członków Kościoła
Poproś czterech uczniów, aby podeszli do tablicy. Wyznacz każdemu z nich po jednym z następujących słów — tak, aby pozostali tego nie słyszeli: Stopa, ręka, ucho i oko. Poproś, aby każdy z tych uczniów narysował wizerunki wyznaczonych słów na tablicy, a pozostali niech odgadną, co rysuje ich kolega. Kiedy każdy rysunek zostanie prawidłowo rozpoznany, poproś uczniów, aby wrócili na swoje miejsca. Niech wszyscy zastanowią się, w jaki sposób stopy, ręce, uszy i oczy przyczyniają się do funkcjonowania ciała.
Czy zraniliście sobie kiedyś jakąś część ciała, na przykład, palec u ręki lub u nogi albo uszkodził wam się ząb? W jaki sposób ta drobna kontuzja wpłynęła na proste codzienne czynności?
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos I Listu do Koryntian 12:12–14. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, do czego Paweł przyrównał nasze ciało i poszczególne jego części.
Do czego Paweł przyrównał nasze ciało i poszczególne jego części? (Do Kościoła Jezusa Chrystusa i jego członków).
Napisz na tablicy poniższy odsyłacz do pism świętych i pytanie:
W jakim sensie Paweł przyrównał ciało do Kościoła?
Podziel uczniów na takie same grupy co poprzednio. Poproś każdą z grup o wspólne przeczytanie na głos I Listu do Koryntian 12:15–22, 25–30 i odszukanie, w jakim sensie Paweł przyrównał członków Kościoła do części ciała. Możesz zaproponować, aby uczniowie wyszukali, czego Paweł nauczał o ciele oraz jego członkach, zanim odnajdą odpowiedź na zadane pytanie. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby podzielili się tym, co znaleźli.
Dlaczego, waszym zdaniem, Paweł omówił rolę poszczególnych członków Kościoła zaraz po opisaniu darów duchowych?
Co może niepokoić członków Kościoła w naszych czasach, czego rozwiązanie można znaleźć w naukach Pawła, w których przyrównał on członków Kościoła do części ciała?
Jakiej zasady możemy nauczyć się z tego, że Paweł przyrównał członków Kościoła do części ciała? (Upewnij się, że uczniowie rozpoznali następującą zasadę: Kiedy korzystamy z naszych niepowtarzalnych darów duchowych, aby służyć bliźnim, możemy wzmacniać Kościół. Zapisz tę zasadę na tablicy).
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie następującej wypowiedzi Prezydenta Gordona B. Hinckleya. Możesz rozdać uczniom po jej egzemplarzu.
Obraz
Prezydent Gordon B. Hinckley
„Wszyscy służymy w tym wielkim przedsięwzięciu. Jesteśmy tutaj, aby pomagać naszemu Ojcu w Niebie w Jego dziele i Jego chwale, ‘by przynieść nieśmiertelność i wieczny żywot człowiekowi’ (Mojżesz 1:39). Wasza odpowiedzialność za wypełnianie przypisanych wam obowiązków jest równie poważna, jak moja odpowiedzialność za wypełnianie tego, co do mnie należy. Żadne powołanie w tym Kościele nie jest małe ani mało znaczące. Pełniąc nasze obowiązki, wszyscy wpływamy na życie naszych bliźnich” („This Is the Work of the Master”, Ensign, maj 1995, str. 71).
W jaki sposób Kościół jest błogosławiony z powodu różnych duchowych darów i powołań jego poszczególnych członków?
W jaki sposób, z tego, co zauważyliście, wasza rodzina, grupa seminarium, okręg bądź gmina zostały wzmocnione przez duchowe dary poszczególnych członków?
Poproś uczniów, aby rozważyli, w jaki sposób mogą użyć swoich duchowych darów, żeby wzmocnić Kościół i być błogosławieństwem w życiu innych ludzi.
Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu I List do Koryntian 12:31 i odszukali, jakiej rady Paweł udzielił świętym w Koryncie.
Jakiej rady Paweł udzielił świętym w Koryncie? (Wyjaśnij, że starać się w tym wersecie oznacza „dążyć do otrzymania czegoś” [werset 31., przypis a w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO]).
Co możemy zrobić, aby usilnie starać się o „większe dary łaski” od Ducha (zob. także NiP 46:8–9)?
Złóż świadectwo i wyraź wdzięczność za dary duchowe i zachęć uczniów, aby pilnie dążyli do używania duchowych darów do służby bliźnim oraz do wzmacniania Kościoła.
Starszy M. Russell Ballard z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił, co możemy zrobić, aby otrzymać świadectwo o ewangelii Jezusa Chrystusa poprzez moc Ducha Świętego:
„Prawdziwe świadectwo o tych cennych prawdach przychodzi mocą Ducha Świętego po szczerych i oddanych wysiłkach, obejmujących nauczanie w domu, modlitwę, studiowanie pism świętych, służenie innym oraz pilne przestrzeganie przykazań Ojca Niebieskiego. Zdobycie i utrzymanie na zawsze świadectwa o prawdach ewangelii jest warte każdej ceny, jaką być może będziemy musieli zapłacić duchowym przygotowaniem” („Czyste świadectwo”, Ensign lub Liahona, listopad 2004, str. 40–41).
Starszy Marvin J. Ashton z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał o darach duchowych, które nie są szczegółowo wymienione w pismach świętych:
„Pozwólcie mi wyrywkowo wymienić kilka darów, które nie zawsze są oczywiste lub godne uwagi, ale są bardzo ważne. […]
Przejrzyjmy kilka tych mniej rzucających się w oczy darów: dar pytania, dar słuchania, dar usłyszenia i podporządkowania się cichemu, spokojnemu głosowi, dar zdolności do płaczu, dar unikania sporów, dar bycia zgodnym, dar unikania daremnego powtarzania się, dar szukania tego, co prawe, dar niewydawania osądów, dar szukania przewodnictwa Boga, dar bycia uczniem, dar troszczenia się o innych, dar umiejętności rozważania, dar oferowania modlitwy, dar składania potężnego świadectwa oraz dar przyjęcia Ducha Świętego” („There Are Many Gifts” Ensign, listopad 1987, str. 20).
Starszy Robert D. Hales z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, w jaki sposób możemy dowiedzieć się, jakie dano nam dary duchowe.
„Aby dowiedzieć się, jakie dary nam dano, musimy modlić się i pościć. Często w błogosławieństwach patriarchalnych wymienione są dary oraz obietnice darów, jakie możemy otrzymać, jeśli będziemy o nie zabiegać. Namawiam każdego z was, abyście odkrywali swoje dary i szukali tych, które nadadzą kierunek w waszym życiu oraz przyczynią się do postępu dzieła niebios” („Gifts of the Spirit”, Ensign, luty 2002, str. 16).
Prezydent Dieter F. Uchtdorf z Pierwszego Prezydium nauczał:
„Możecie czuć, że są inni bardziej zdolni czy doświadczeni, którzy wypełnialiby wasze powołania i zadania lepiej, niż wy to potraficie, lecz z jakiegoś powodu Pan wam dał te obowiązki. Mogą być ludzie i serca, których tylko wy możecie dosięgnąć i dotknąć. Możliwe, że nikt inny nie zrobi tego w taki właśnie sposób” („Podnoście tam, gdzie stoicie”, Ensign lub Liahona, listopad 2008, str. 56).