Ew. Mateusza 23:1–26:30 (Część 6.)

Materiały przygotowawcze dla nauczyciela prowadzącego program samodzielnego studiowania

Streszczenie lekcji do codziennego samodzielnego studiowania

Poniższe podsumowanie doktryn i zasad, z jakimi uczniowie zapoznali się podczas studiowania rozdziałów: Ew. Mateusza 23:1–26:30 (Część 6.), nie zakłada, że masz ich nauczać w ramach swojej lekcji. Twoja lekcja ma koncentrować się jedynie na kilku z poniższych doktryn i zasad. Postępuj zgodnie z podszeptami Ducha Świętego, mając na uwadze potrzeby swoich uczniów.

Dzień 1. (Ew. Mateusza 23)

Uczniowie uczyli się o tym, jak Jezus zganił przywódców żydowskich, oraz dowiedzieli się, że możemy dokonać wyboru, iż będziemy posłuszni prawom Boga, nawet jeśli widzimy, że inni ludzie postępują obłudnie. Dowiedzieli się, że jeśli próbujemy wywyższać się nad innych ludzi, zostaniemy ukorzeni, a jeśli będziemy pokorni i będziemy służyć bliźnim, to Pan nas wywyższy. Dowiedzieli się też, że jeśli będziemy dążyć do duchowego oczyszczenia od wewnątrz, będzie to zewnętrznie odzwierciedlone w podejmowanych przez nas decyzjach, i jeśli chcemy być zgromadzeni przez Zbawiciela, On będzie się o nas troszczył i nas chronił.

Dzień 2. (Ew. Mateusza 24)

Z dyskursu Zbawiciela o Jego Drugim Przyjściu uczniowie nauczyli się: Jeśli pozostaniemy silni i nie poddamy się, dostąpimy zbawienia. Przed Drugim Przyjściem Jezusa Chrystusa wybrani Pana będą zgromadzeni, a ewangelia będzie głoszona na całym świecie. Jeśli cenimy słowa Pana, nie zostaniemy zwiedzeni. Tylko Ojciec Niebieski wie, kiedy nastąpi Drugie Przyjście Zbawiciela. I jeśli będziemy wypatrywać znaków i będziemy posłuszni przykazaniom Pana, to będziemy przygotowani na Drugie Przyjście Zbawiciela.

Dzień 3. (Ew. Mateusza 25)

Uczniowie podczas studiowania przypowieści o dziesięciu pannach dowiedzieli się, że nie możemy pożyczyć duchowego przygotowania od innych oraz że przygotowujemy się na Drugie Przyjście, pogłębiając świadectwo i nawrócenie poprzez codzienne życie w prawości. Dowiedzieli się także, iż aby być gotowym na przyjście Pana i godnym pozostania w Jego obecności, musimy Go poznać. Uczniowie pokrótce przestudiowali przypowieść o talentach i dowiedzieli się, że strach może powstrzymać nas od używania darów i zdolności, jakie dał nam Pan, oraz jeśli nie będziemy rozwijać i używać naszych duchowych darów w dobrej sprawie, to je stracimy.

Dzień 4. (Ew. Mateusza 26:1–30)

Uczniowie, studiując o ostatnich dniach doczesnej posługi Jezusa Chrystusa, dowiedzieli się, że kiedy uczniowie Jezusa Chrystusa słyszą słowa Pana, oceniają własne życie, aby dostrzec, jak te słowa zastosować. Dowiedzieli się, że symbole sakramentu reprezentują ciało i krew Jezusa Chrystusa, które za nas ofiarował i że Jezus Chrystus ustanowił sakrament dla nas, abyśmy pamiętali o Nim i Jego Zadośćuczynieniu za nasze grzechy. Dowiedzieli się też, że kiedy pokutujemy i przyjmujemy sakrament ze szczerym zamiarem, otrzymujemy odpuszczenie grzechów.

Wprowadzenie

Jezus Chrystus nauczał Swoich uczniów o Drugim Przyjściu na Górze Oliwnej i przytoczył przypowieść o talentach.

Propozycje dotyczące nauczania

Ew. Mateusza 25:14–30

Jezus Chrystus naucza Swoich uczniów przypowieści o talentach

Przed lekcją połóż pięć monet w jednej części pokoju i dwie monety w innej części. A osiem monet włóż do kieszeni.

Na początku lekcji poproś trzech uczniów, aby wyszli na środek klasy i pomogli ci odtworzyć przypowieść, jaką Jezus Chrystus przytoczył Swoim uczniom podczas instruowania ich na temat Jego Drugiego Przyjścia.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Mateusza 25:14–18. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co otrzymał każdy sługa oraz co z tym zrobił.

Co pan dał każdemu ze swoich sług? (Wyjaśnij, że talenty w tej przypowieści to pewna kwota pieniędzy. Wyjmij osiem monet ze swojej kieszeni i daj pięć z nich jednemu uczniowi, dwie drugiemu, a trzeciemu jedną).
Co każdy sługa zrobił z otrzymanymi pieniędzmi?

Poproś ucznia, który ma pięć monet, aby wziął dodatkowe pięć monet z jednej części pokoju. Poproś ucznia, który ma dwie monety, aby wziął dodatkowe dwie monety z innej części pokoju. Poproś ucznia, który ma jedną monetę, aby ją ukrył lub udawał, że ją zakopał w ziemi.

Poproś uczniów, aby oddali ci monety i wrócili na swoje miejsca. Napisz na tablicy następujące elementy tej przypowieści (bez znaczeń podanych w nawiasach):

Pan owych sług (Pan Jezus Chrystus)

Słudzy (uczniowie Pana)

Talenty (Dary i zdolności, jakie Pan daje Swoim uczniom)

Co mogą reprezentować elementy przedstawione w przypowieści? (Jeśli to konieczne, pomóż uczniom rozpoznać, kogo i co reprezentują te elementy. Napisz na tablicy, co oznaczają dane symbole obok wymienionych elementów. Wyjaśnij, że niektóre z darów i zdolności, jakie mamy w tym życiu, otrzymaliśmy i rozwijaliśmy w życiu przedziemskim. Możemy zdecydować, czy będziemy nadal rozwijać te oraz inne dary podczas życia doczesnego).
Dlaczego, według Ew. Mateusza 25:15, pan dał każdemu słudze różne kwoty? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, zwróć uwagę na to, że wyrażenie: „według jego zdolności” wskazuje na to, że Bóg daje każdemu z nas dary i zdolności, których potrzebujemy zależnie od naszej sytuacji. Każdy otrzymał duchowy dar od Boga [zob. NiP 46:11]. Wyjaśnij, że ilość danych nam talentów nie wskazuje na naszą osobistą wartość).

Przeczytaj na głos poniższe pytania i poproś uczniów, aby je rozważyli:

Który sługa, waszym zdaniem, jest najbardziej do was podobny: ten, który otrzymał pięć, dwa czy jeden talent? Dlaczego?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Mateusza 25:19–21. Poproś resztę klasy o śledzenie tekstu i odszukanie, co powiedział pan słudze, który otrzymał pięć talentów.

Co powiedział pan pierwszemu słudze?

Wyjaśnij, że wyrażenia „wiele ci powierzę” i „wejdź do radości pana swego” (Ew. Mateusza 25:21) oznaczają wypełnienie naszego boskiego potencjału i otrzymanie życia wiecznego z Ojcem Niebieskim.

Jakiej zasady możemy się nauczyć z doświadczenia pierwszego sługi? (Poniżej podana jest zasada, którą uczniowie mogą rozpoznać: Jeśli z wiarą używamy naszych darów i zdolności, jakie Pan nam dał, możemy wypełnić nasz boski potencjał i otrzymać życie wieczne).
W jaki sposób możemy z wiarą używać darów i zdolności, jakie Pan nam dał?

Zwróć uwagę, że drugi sługa mógłby narzekać, kiedy zobaczył, że pierwszy sługa otrzymał pięć talentów, a on otrzymał zaledwie dwa. Zamiast tego z wiarą używał talentów, jakie otrzymał.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Mateusza 25:22–23. Poproś pozostałych o śledzenie tekstu i odszukanie, co powiedział pan słudze, który otrzymał dwa talenty.

Co powiedział pan słudze, który otrzymał dwa talenty?
Dlaczego, waszym zdaniem, chociaż pan dał pierwszym dwóm sługom różną liczbę monet, obydwaj słudzy otrzymali to samo zapewnienie od swojego pana?
Jakiej zasady możemy nauczyć się z doświadczenia mężczyzny, który otrzymał dwa talenty? (Choć uczniowie mogą użyć innych słów, powinni rozpoznać następującą zasadę: Pan pobłogosławi nas, jeśli z wiarą będziemy używać talentów i zdolności, jakie On nam dał, bez względu na to, ile ich mamy lub jakie one są. Zapisz tę zasadę na tablicy, uzupełniając ją słowami uczniów).

Poproś wszystkich w klasie, aby zastanowili się, czy kiedykolwiek czuli, że ktoś inny ma więcej darów lub że są to lepsze dary i zdolności niż te, które sami mają. Wskaż napisaną na tablicy zasadę.

Jak zapamiętanie tej zasady pomoże nam, kiedy poczujemy, że ktoś inny ma więcej darów lub że są one lepsze od naszych własnych?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie poniższej wypowiedzi Starszego Bruce’a R. McConkiego z Kworum Dwunastu Apostołów:

„Kiedy wzrastamy w osobistych talentach, jest to najlepszym miernikiem naszego osobistego rozwoju […]. Porównywanie błogosławieństw z całą pewnością odbierze nam radość. Nie możemy jednocześnie być wdzięczni i zazdrośni. Jeśli naprawdę chcemy mieć ze sobą Ducha Pana i doświadczać radości i szczęścia, to powinniśmy radować się naszymi błogosławieństwami i być wdzięczni” („Rejoice!” Ensign, listopad 1996, str. 29, 30).

W jaki sposób możemy odkryć dary i zdolności, które dał nam Pan?

Wręcz każdemu uczniowi kartkę i poproś, aby na górze napisał swoje imię i nazwisko. Poproś, aby dali swoją kartkę uczniowi siedzącemu obok. Poproś ich, aby napisali dar lub zdolność, jaką zauważyli u osoby, której imię widnieje na kartce. Poleć im, aby dalej przekazywali kartki i zapisywali dary i zdolności, jakie zauważyli u danej osoby.

Po kilku minutach poproś uczniów, aby oddali kartki osobom, do których należą. Daj im czas, aby przeczytali o tych darach i umiejętnościach, jakie zauważyli inni uczniowie. Następnie niech na tych kartkach zapiszą odpowiedź na następujące pytanie:

W jaki sposób możesz używać jednego ze swoich darów, aby przyczynić się do postępu naprzód dzieła Pana?

Zwróć uwagę uczniów, że przypowieść o talentach zawiera ostrzeżenia na temat otrzymanych darów i zdolności. Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos Ew. Mateusza 25:24–30. Poproś resztę klasy o śledzenie tekstu i wyszukanie, jak pan zareagował na zachowanie sługi, który ukrył talent. Po przeczytaniu wersetu 27. wyjaśnij, że zysk to zarobek (nadwyżka uzyskana w wyniku inwestowania lub pożyczenia pieniędzy).

Dlaczego ostatni sługa ukrył swój talent? Jak zareagował pan na wybór dokonany przez tego sługę?
W jakim sensie postępowanie tego sługi było złe, skoro nie stracił pieniędzy swego Pana?
Jak, waszym zdaniem, zareagowałby pan, gdyby sługa przyniósł mu dwa talenty?

Daj uczniom możliwość złożenia świadectwa o zasadach, które omówili. Zachęć ich do użycia swoich darów i umiejętności, aby przyczynić się do postępu dzieła Pana.

Następna część (Ew. Mateusza 26:31 — Ew. Marka 3)

Wyjaśnij, że podczas następnego tygodnia uczniowie będą studiowali szczegółowo Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa, które zaczęło się wraz z cierpieniem w Ogrodzie Getsemane i trwało podczas niesprawiedliwych sądów, wyszydzania, chłosty i śmierci zadanej poprzez ukrzyżowanie, a w końcu zakończone zostało Jego chwalebnym Zmartwychwstaniem.