Uczniowie zostali napełnieni Duchem Świętym w dzień Zielonych Świąt oraz pobłogosławieni darem języków, kiedy głosili ewangelię. Paweł oświadczył, że Jezus jest „Panem i Chrystusem” (Dzieje Apostolskie 2:36) i zachęcił ludzi do pokuty, chrztu oraz otrzymania daru Ducha Świętego. Tego dnia nawróciło się i zostało ochrzczonych około 3 tysięcy ludzi, którzy potem pozostali wierni w Kościele.
Uczniowie Jezusa Chrystusa zostają napełnieni Duchem Świętym w dzień Zielonych Świąt
Poproś uczniów, aby pomyśleli o jednej z ostatnich okazji, gdy mogli przemawiać w kościele, nauczać lub dzielić się ewangelią.
Jakim wyzwaniom możemy stawiać czoła, gdy mówimy, nauczamy lub składamy świadectwo bliźnim o ewangelii Jezusa Chrystusa?
Poproś uczniów, aby podczas studiowania Dziejów Apostolskich 2:1–13 odszukali prawdę, która pomoże im, kiedy poczują obawę albo strach związany z nauczaniem lub składaniem świadectwa o przywróconej ewangelii.
Wyjaśnij, że około tygodnia po wstąpieniu Jezusa do nieba Żydzi spośród wielu ludów przybyli do Jerozolimy, aby wziąć udział w obchodach Zielonych Świąt oraz oddawać cześć w świątyni i dziękować Bogu. To święto odbywało się 50 dni po święcie Paschy i świętowano podczas niego pierwsze zbiory sezonu (zob. Guide to the Scriptures, „Pentecost”, strona internetowa: scriptures.lds.org).
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Dziejów Apostolskich 2:1–3. Niech pozostali odszukają, czego doświadczyli uczniowie Jezusa Chrystusa w dzień Zielonych Świąt.
Czego doświadczyli uczniowie w dniu Zielonych Świąt? (Zesłania Ducha Świętego).
W jaki sposób zostało opisane zesłanie Ducha Świętego?
Wyjaśnij, że wyrażenie: „[rozdzielone] języki jakby z ognia” (werset 3.) odnosi się do języków, które rozdzielają się lub rozwidlają bądź mają wygląd płomieni ognia. W starożytności ogień często symbolizował boską obecność lub wpływ. Był to znak, że uczniowie otrzymali obiecany przez Zbawiciela dar Ducha Świętego.
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Dziejów Apostolskich 2:4–8. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co się stało, gdy uczniowie zostali napełnieni Duchem Świętym.
Co, zgodnie z zapisami w wersecie 4., stało się, gdy uczniowie zostali napełnieni Duchem Świętym? („Zaczęli mówić innymi językami, tak jak im Duch poddawał”).
Dlaczego Żydzi z różnych narodów dziwili się tym, co słyszeli?
Poproś uczniów, aby przejrzeli Dzieje Apostolskie 2:9–11 i policzyli różne narodowości lub grupy ludzi, które słyszały, jak uczniowie mówili językami dzięki mocy Ducha Świętego. Niech uczniowie opowiedzą o tym, co znaleźli. Możesz pokazać załączoną mapę, aby pomóc uczniom w wyobrażeniu sobie, skąd pochodzili ci Żydzi.
Obraz
mapa, wschodnia część Morza Śródziemnego
Powiedz, że według wersetu 11. każda z tych grup słyszała w swoim własnym języku „wielkie dzieła Boże” nauczane przez uczniów. Możesz wyjaśnić, że prozelici byli ludźmi innych narodów (poganami), którzy przyjęli wiarę Żydów.
Co, według przykładu doświadczeń uczniów z dnia Zielonych Świąt, może nam pomóc w nauczaniu i składaniu świadectwa bliźnim? (Gdy uczniowie udzielą odpowiedzi, zapisz na tablicy następującą zasadę: Gdy jesteśmy napełnieni Duchem Świętym, pomaga nam On nauczać i składać świadectwo bliźnim).
Aby przybliżyć uczniom tę doktrynę, przynieś na lekcję dwa puste kubki, dzbanek z wodą oraz tacę. Umieść kubki na tacy, aby woda, która może się rozlać, nie wylała się na podłogę. Następnie przykryj jeden z kubków kawałkiem papieru lub przykrywką, tak by nie można było napełnić go wodą, a następnie umieść jakiś przedmiot (np. kamień) w drugim kubku, aby był on w większości wypełniony przez ten przedmiot. Poproś jednego z uczniów, aby spróbował napełnić obydwa kubki wodą z dzbanka.
Co mogłyby reprezentować kawałek papieru (lub pokrywka) i kamień, jeśli kubek reprezentowałby nas, a woda Ducha Świętego? Jakie zachowania i postawy mogą uniemożliwić nam bycie napełnionymi Duchem Świętym?
Co możemy zrobić, abyśmy zostali napełnieni Duchem Świętym, który może pomóc nam w nauczaniu i składaniu świadectwa bliźnim?
W jaki sposób Duch Święty pomagał wam nauczać ewangelii lub składać świadectwo bliźnim.
Złóż świadectwo o zasadzie zapisanej na tablicy i poproś uczniów, aby wdrożyli tę zasadę w życie poprzez szukanie towarzystwa Ducha Świętego, który pomoże im nauczać i składać świadectwo bliźnim.
Podsumuj Dzieje Apostolskie 2:12–13, wyjaśniając, że niektórzy Żydzi byli zdziwieni tym, co słyszeli, inni zaś szydzili z uczniów, oskarżając ich o to, że wypili za dużo wina.
Piotr składa świadectwo o Jezusie Chrystusie i naucza o tym, jak uzyskać zbawienie
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Dziejów Apostolskich 2:14, a pozostałych o odszukanie, kto zaczął nauczać tłum. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli.
Następnie niech wyobrażą sobie, że są Piotrem i stoją przed tłumem.
Jakich prawd byście nauczali i o czym byście świadczyli, gdybyście byli na miejscu Piotra? Dlaczego?
Podsumuj Dzieje Apostolskie 2:15–35, wyjaśniając, że Piotr oświadczył, iż wydarzenia związane z darem języków i innymi przejawami Ducha wśród uczniów były wypełnieniem proroctwa Joela (zob. Ks. Joela 2:28–32). Następnie Piotr nauczał lud i składał świadectwo, przytaczając słowa króla Dawida i psalmy.
Napisz na tablicy poniższe odsyłacze do pism świętych oraz pytania:
O jakich ważnych prawdach nauczał i świadczył Piotr?
Czym, według was, wyróżnia się świadectwo Piotra składane Żydom?
Podziel uczniów na pary. Poproś każdą z par o przestudiowanie znajdujących się na tablicy odsyłaczy do pism świętych i omów ich odpowiedzi na zadane pytania. Po upływie wyznaczonego czasu poproś kilkoro uczniów o podzielenie się odpowiedziami z resztą klasy.
Pokaż ilustrację przedstawiającą Piotra, który zapiera się Zbawiciela (np. Peter’s Denial [Wyparcie się Piotra] Carla Heinricha Blocha, dostępną na stronie internetowej: LDS.org). Poproś jednego z uczniów, aby podsumował to, co powiedział i uczynił Piotr, gdy w noc aresztowania Jezusa zapytano go o jego związek z Jezusem (zob. Ew. Łukasza 22:54–62).
Obraz
Wyparcie się Piotra
Wyparcie się Piotra — Carl Heinrich Bloch Dzięki uprzejmości Narodowego Muzeum Historii na Zamku Frederiksborg w Hillerød w Danii. Kopiowanie zabronione.
W jaki sposób różniły się słowa i czyny Piotra z dnia Zielonych Świąt od jego zachowania z nocy, gdy Zbawiciel został aresztowany?
Co, według was, wpłynęło na tę zmianę u Piotra?
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Dziejów Apostolskich 2:37. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, w jaki sposób słowa Piotra wpłynęły na tłum.
W jaki sposób słowa Piotra wpłynęły na tłum?
Możesz zaproponować uczniom, aby zaznaczyli wyrażenie: „byli poruszeni do głębi”. Wyjaśnij, że Duch Święty poruszył do głębi serca ludzi, którzy słuchali świadectwa Piotra. Użycie słów: poruszeni do głębi wskazuje na to, że ludzie czuli żal i wyrzuty sumienia, ponieważ Żydzi, jako lud i naród, ukrzyżowali swojego Pana, Jezusa Chrystusa. Piotr nie sugerował, że grupa Żydów z różnych krajów, którą nauczał w dzień Zielonych Świąt, była odpowiedzialna za ukrzyżowanie Jezusa Chrystusa.
Co pytanie to wyjawia na temat tego, co działo się w sercach ludzi? (Ludzie zaczęli doznawać przemiany serca).
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Dzieje Apostolskie 2:38–41. Niech pozostali uczniowie śledzą tekst i odszukają, co Piotr nakazał zrobić ludziom. Wyjaśnij, że słowo przewrotne oznacza buntownicze, podstępne lub zepsute.
Co Piotr polecił ludziom zrobić?
W jaki sposób, według wersetu 41., ludzie zareagowali na nauki Piotra i zaproszenie do chrztu?
Zapisz na tablicy następujące niepełne zdanie: Kiedy otrzymamy słowo Boga dzięki mocy Ducha Świętego…
Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos Dzieje Apostolskie 2:42–47. Niech pozostali śledzą tekst i odszukają, co osoby nowo nawrócone do Kościoła uczyniły po przyjęciu prawdy dzięki mocy Ducha Świętego i po chrzcie. Wyjaśnij, że wyrażenie: „łamanie chleba” (werset 42.) odnosi się do uczestnictwa w obrzędzie sakramentu, a wyrażenie: „wszystko wspólne” (werset 44.) — do jedności świętych i życia według prawa poświęcenia.
Jakie czyny, opisane w tych wersetach, wskazywały na to, że te ochrzczone osoby były prawdziwie nawrócone (zob. także 3 Nefi 26:17–21)? (Poproś jednego z uczniów, aby zapisywał odpowiedzi na tablicy).
Przypomnij uczniom, że zanim ci Żydzi usłyszeli słowa Piotra i zaczęli według nich postępować, nie przyjęli Jezusa jako Zbawiciela ani nie podążali za Jego naukami. Poproś ich, aby zastanowili się, jak ci ludzie się zmienili.
Jakiej zasady możemy nauczyć się z Dziejów Apostolskich 2:37–47 na temat tego, co może stać się, kiedy otrzymujemy słowo Boga dzięki mocy Ducha Świętego? (Korzystając z odpowiedzi uczniów, uzupełnij zdanie napisane na tablicy, aby odzwierciedlało następującą prawdę: Kiedy otrzymamy słowo Boga dzięki mocy Ducha Świętego, nasze serca ulegną przemianie i nawrócimy się do Jezusa Chrystusa).
Co musimy zrobić, aby otrzymać słowo Boga dzięki mocy Ducha Świętego?
Poproś uczniów, aby omówili wymienione na tablicy uczynki tych, którzy zostali ochrzczeni i nawróceni.
W jaki sposób Duch pomógł wam zmienić się i nawrócić do Jezusa Chrystusa, gdy usiłowaliście poznać ewangelię i żyć według jej prawd? (Możesz też opowiedzieć o doświadczeniach z własnego życia).
Poproś uczniów, aby zastanowili się, co mogą zrobić, by w pełni przyjąć słowo i nauki Boga, dzięki mocy Ducha Świętego. Zachęć ich, aby działali zgodnie z otrzymywanymi podszeptami.
Poproś uczniów, aby porównali Dzieje Apostolskie 2:36–38 do czwartej Zasady Wiary. Poproś uczniów, aby w Dziejach Apostolskich 2:36–38 wyszukali słowa i wyrażenia, w których zawarte są pierwsze zasady i obrzędy ewangelii. Poproś uczniów, aby w parach omówili, w jaki sposób każda z tych zasad oraz obrzędy pomagają nam w otrzymaniu pełni błogosławieństw Zadośćuczynienia Zbawiciela. Po upływie wyznaczonego czasu zapytaj:
Jakie błogosławieństwo Piotr obiecał tym, którzy odpokutują i zostaną ochrzczeni?
Co, według Dziejów Apostolskich 2:38, musimy zrobić, aby przygotować się do otrzymania daru Ducha Świętego? (Uczniowie powinni własnymi słowami sformułować następującą prawdę: Jeśli mamy wiarę w Jezusa Chrystusa, odpokutujemy i zostaniemy ochrzczeni, jesteśmy gotowi do otrzymania daru Ducha Świętego. Zapisz tę prawdę na tablicy).
W jaki sposób wiara, pokuta i chrzest przygotowują nas do otrzymania daru Ducha Świętego?
„To wspaniałe wydarzenie z dnia Zielonych Świąt, gdy Duch Święty został zesłany na duże zgromadzenie ludzi, ma swój odpowiednik w historii świętych w dniach ostatnich. Podczas uroczystości poświęcenia Świątyni Kirtland Prorok Józef Smith […] modlił się o szczególne zesłanie Ducha z wysokości: ‘Niechaj będzie na nich wypełnione, jako i na tych w dniu Zesłania Ducha Świętego — błagał w imieniu świętych. — Niechaj dar języków będzie wylany na lud Twój, języków rozszczepionych niczym z ognia, i ich tłumaczenia. I niechaj dom Twój będzie napełniony niczym potężnym wichrem pędzącym, chwałą Twoją’ (NiP 109:36–37). To błaganie zostało wysłuchane nie tylko raz, ale wielokrotnie w dniach po uroczystości poświęcenia. Józef Smith napisał pewnego razu, że do ‘ich uszu dobiegł dźwięk przypominający potężny powiew wiatru, który napełnił świątynię [Kirtland], i cała kongregacja jednocześnie powstała poruszona niewidoczną siłą; wiele osób zaczęło mówić językami i prorokować; inni ujrzeli pełne chwały wizje; a [on sam dostrzegł], że Świątynia pełna jest aniołów, który to fakt [obwieścił] kongregacji’ (w: History of the Church, 2:428)” (New Testament Student Manual [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2014], str. 278).
„[Rozdzielone] języki jakby z ognia” mogą również wskazywać, że to pełne mocy zesłanie Ducha zostało rozdzielone na ludzi, którzy byli wtedy obecni — każdy z nich je poczuł i każdy go doświadczył. Słowo usiadły, znajdujące się w Dziejach Apostolskich 2:3 w Joseph Smith Translation [Tłumaczeniu Józefa Smitha], zostało zmienione na spoczęły.
Prorok Józef Smith nauczał na temat celu daru języków:
„Dar języków, dany mocą Ducha Świętego w Kościele, jest dla korzyści sług Bożych, aby głosili niewierzącym, jak miało to miejsce w dzień Zielonych Świąt” (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 383).
W naszej dyspensacji Moroni zacytował ten sam werset Prorokowi Józefowi Smithowi i powiedział mu, że te słowa jeszcze się nie wypełniły, ale wkrótce to nastąpi (zob. Józef Smith — Historia 1:41). Starszy Dallin H. Oaks z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, że Ks. Joela 3:1–5 jest przykładem fragmentu z pism świętych, który ma wiele znaczeń i wypełnień:
„Wiele proroctw i doktrynalnych fragmentów w pismach świętych ma wiele znaczeń. […]
Jednym z przykładów proroctwa o wielu znaczeniach jest proroctwo zapisane w Księdze Joela, że w dniach ostatnich Pan wyleje Swojego Ducha na wszelkie ciało, a nasi synowie i córki będą prorokować (zob. Ks. Joela 3:1). W dzień Zielonych Świąt Apostoł Paweł oświadczył, że wydarzenia, których byli świadkami, zostały ‘zapowiedziane przez proroka Joela’ (Dzieje Apostolskie 2:16). Osiemnaście wieków później anioł Moroni zacytował to samo proroctwo i powiedział, że ‘jeszcze się nie wypełniło, ale wkrótce to nastąpi’ (Józef Smith — Historia 1:41)” („Scripture Reading and Revelation”, Ensign, styczeń 1995, str. 8).
Stąd, zarówno Piotr, jak i Moroni, słusznie oświadczyli, że proroctwo dane prorokowi Joelowi było wypełnione i odnosiło odpowiednio do dnia Zielonych Świąt oraz dni ostatnich.
W odniesieniu do wiecznego dziedzictwa króla Dawida Starszy Bruce R. McConkie z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, że Dawid „otrzymał obietnicę, że jego dusza nie pozostanie w otchłani, czyli że nie będzie synem zatracenia i nie zostanie wygnany na wieki z diabłem i jego aniołami. Przeciwnie, gdy śmierć i piekło oddadzą swych zmarłych, powstanie z grobu i odbierze takie dziedzictwo, na jakie zasługuje. Zob. Objawienie Jana 20:11–15” (Doctrinal New Testament Commentary, 3 tomy [1965–1973], 2:39).
Starszy M. Russell Ballard z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:
„Prawdziwe nawrócenie przychodzi przez moc Ducha. Kiedy Duch porusza serce, wówczas serce się zmienia. Kiedy ludzie […] poczują, że Duch współdziała z nimi lub kiedy zobaczą dowód miłości i miłosierdzia Pana w swoim życiu, będą duchowo podbudowani i wzmocnieni, a ich wiara w Niego powiększy się. Te doświadczenia z Duchem pojawiają się naturalnie, kiedy dana osoba jest gotowa do wypróbowania słowa. Oto, w jaki sposób dochodzimy do odczuwania, że ewangelia jest prawdziwa” („Teraz jest czas”, Liahona, styczeń 2001, str. 89).
