Biblioteka
Lekcja 13: Ew. Mateusza 8–10


Lekcja 13

Ew. Mateusza 8–10

Wprowadzenie

Jezus Chrystus dokonał wielu cudów podczas podróży przez Galileę. Powołał także Dwunastu Apostołów, dał im moc i udzielił instrukcji oraz polecił im czynienie posługi pośród ludzi.

Propozycje dotyczące nauczania

Ew. Mateusza 8:1–9:34

Jezus dokonuje wielu cudów

Na początku lekcji poproś uczniów, aby odpowiedzieli na poniższe pytanie:

  • Jeśli wiedzielibyście, że Zbawiciel przyjeżdża do waszego miasta lub miasteczka, kogo byście do Niego przyprowadzili, aby został uzdrowiony? Dlaczego?

Zapisz na tablicy poniższe odsyłacze do pism świętych: Ew. Mateusza 8:1–4; Ew. Mateusza 8:5–13; Ew. Mateusza 8:14–15; Ew. Mateusza 8:23–27; Ew. Mateusza 8:28–32; Ew. Mateusza 9:1–8; Ew. Mateusza 9:18–19, 23–26; Ew. Mateusza 9:20–22; Ew. Mateusza 9:27–31; i Ew. Mateusza 9:32–33. Przypisz każdemu uczniowi po jednym z tych odsyłaczy. (Jeśli klasa jest nieliczna, niektórzy uczniowie mogą przeczytać więcej niż jeden odsyłacz do pisma świętego).

Poproś uczniów, aby przeczytali przypisane im fragmenty i odszukali cuda dokonane przez Jezusa. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby opowiedzieli krótko o tym, czego się dowiedzieli. (Uwaga: Uczniowie będą dokładniej studiować te cuda w Ew. Marka 1–5).

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Ew. Mateusza 8:16–17. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst i odszukali proroctwa, jakie wypełnił Jezus Chrystus, kiedy dokonywał tych cudów. Poproś uczniów, aby podzielili się tym, co znaleźli.

  • Jakich prawd o Jezusie Chrystusie możemy nauczyć się z zapisów na temat tych cudów? (Uczniowie mogą użyć innych słów, ale upewnij się, że rozpoznali następującą prawdę: Jezus może uzdrowić nas ze słabości i chorób. Możesz wyjaśnić, że choroby to są dolegliwości, słabości i wady).

  • W jaki sposób Zbawiciel może nas uzdrowić lub wzmocnić, abyśmy stawiali czoła słabościom, jeśli nie jest On dzisiaj dosłownie pośród nas? (Poprzez Jego Zadośćuczynienie. Zob. Alma 7:11–13).

Ew. Mateusza 9:35–10:8

Jezus Chrystus powołuje Dwunastu Apostołów

Pokaż zdjęcie lub zdjęcia aktualnych Apostołów Kościoła, jak też Pierwszego Prezydium. (Zdjęcia te znajdują się nas tronie LDS.org, na przykład: Meet Today’s Prophets and Apostles [Poznaj współczesnych Proroków i Apostołów] i w wydaniu konferencyjnym czasopism Ensign lub Liahona).

  • Czym osoby te wyróżniają się spośród innych ludzi na świecie?

Poproś uczniów, aby podczas studiowania Ew. Mateusza 9–10 starali się odszukać prawdy na temat roli Apostołów i błogosławieństw, jakie wnoszą oni w nasze życie.

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Ew. Mateusza 9:35. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co Jezus Chrystus zrobił oprócz uzdrawiania ludzi.

  • Co jeszcze, oprócz uzdrawiania ludzi, Jezus czynił podczas Swojej posługi?

Wyjaśnij, że kiedy Jezus głosił ewangelię i dokonywał cudów w Judei, znacznie wzrosła liczba podążających za Nim ludzi.

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Ew. Mateusza 9:36–38. Niech pozostali śledzą tekst i odszukają, kto, według Zbawiciela, miał Mu pomóc czynić posługę wobec wszystkich, którzy za Nim podążali.

  • Kto, według słów Jezusa w wersetach 37–38, miał Mu pomóc zająć się tymi, którzy za Nim podążali?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Mateusza 10:1–4. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co zrobił Jezus, aby zaspokoić potrzeby ludzi.

  • Co zrobił Jezus, aby pomóc rzeszy ludzi, która za Nim podążała?

  • Na temat jakiej doktryny uczymy się z tych wersetów, traktujących o tym, w jaki sposób Jezus Chrystus czyni posługę wobec wszystkich ludzi? (Uczniowie mogą użyć innych słów, ale upewnij się, że rozpoznali następującą doktrynę: Jezus Chrystus powołuje Apostołów i przekazuje im Swoje upoważnienie. Możesz zaproponować uczniom zapisanie tej doktryny obok Ew. Mateusza 10:1–4).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Mateusza 10:5–8. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst i wyszukali, co Jezus Chrystus przykazał Apostołom.

  • Co Pan przykazał Swoim Apostołom?

Wyjaśnij, że słowo apostoł wywodzi się z greckiego słowa, które oznacza „posłany”. Na początku Apostołowie byli tylko posyłani do służby pośród domu Izraela. Później zmartwychwstały Zbawiciel nakazał, by ewangelia była także głoszona pośród ludzi innych narodów, czyli pośród tych, którzy nie są z domu Izraela.

  • Jakie zauważyliście podobieństwa w tym, czego dokonywał Jezus, a tym, co nakazał czynić Swoim Apostołom?

  • Jakiej prawdy możemy nauczyć się z tych wersetów o tym, do czego Jezus Chrystus powołał Apostołów? (Rozpoznana przez uczniów prawda powinna brzmieć podobnie do następującej: Pan powołuje Apostołów, aby głosili Jego ewangelię i postępowali tak, jak On. Możesz zapisać tę prawdę na tablicy).

Wskaż ponownie na zdjęcia aktualnych Apostołów. Poproś uczniów, aby podali przykłady, jak współcześni Apostołowie głoszą i czynią posługę tak, jak czyniłby to Jezus Chrystus, gdyby tutaj był.

Aby pomóc uczniom odczuć, jak ważne są rozpoznane powyżej prawdy, przeczytaj lub pokaż fragmenty przemówienia wygłoszonego niedawno przez Apostoła, które było skierowane do młodzieży. Po przeczytaniu tego fragmentu lub pokazaniu filmu zapytaj:

  • Jak zrozumienie tego, że Apostołowie są powołani przez Jezusa Chrystusa, aby brać udział w Jego dziele, może wpłynąć na naszą reakcję, kiedy słyszymy nauki, jakie głoszą, i rady wzywające nas do działania?

  • W jaki sposób posługa i przesłania współczesnych Apostołów wpłynęły na wasze życie?

Poproś uczniów, aby z wiarą szukali okazji do słuchania, studiowania i zastosowania słów wybranych przez Pana Apostołów.

Ew. Mateusza 10:9–42

Jezus instruuje Dwunastu Apostołów, zanim pójdą głosić ewangelię i czynić posługę

Podsumuj Ew. Mateusza 10:9–16, wyjaśniając, że Pan poinstruował Apostołów, aby ufali, że Ojciec Niebieski zaspokoi ich potrzeby podczas podróżowania w celu głoszenia ewangelii. Zbawiciel nauczał ich także, aby błogosławili ludzi, którzy ich przyjmowali i dawali schronienie.

Poproś uczniów, aby zastanowili się nad sytuacją, w której osoba innego wyznania zadała im trudne pytanie związane z ewangelią lub zapytała o coś, co jest kontrowersyjne, a dotyczy Kościoła.

  • Czy byliście pewni siebie, wiedząc, co w takiej sytuacji powinniście powiedzieć? Dlaczego?

Poproś uczniów, aby odszukali zasadę w naukach Jezusa skierowanych do Jego Apostołów w końcowych wersetach Ew. Mateusza 10, która pomoże nam podczas wyjaśniania ewangelii lub dzielenia się świadectwem.

Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos Ew. Mateusza 10:16–20. Niech pozostali śledzą tekst i odszukają, z jakimi wyzwaniami, według Jezusa, zmierzą się Apostołowie, kiedy będą podróżować i głosić ewangelię.

  • Z jakimi wyzwaniami, według Jezusa, zmierzą się Jego Apostołowie, kiedy będą podróżować i głosić ewangelię?

  • Skąd, według wersetów 19–20, Apostołowie mieli wiedzieć, co powiedzieć w trudnych sytuacjach? (Możesz wyjaśnić, że wyrażenie „nie troszczcie się” oznacza, aby „się nie martwili” [zob. przypis a dla wersetu 19.] w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO).

  • Jakiej zasady możemy nauczyć się z tych wersetów na temat rozmawiania z ludźmi, kiedy służymy Panu? (Uczniowie mogą użyć innych słów, ale powinni rozpoznać następującą zasadę: Kiedy służymy Panu, natchnie nas On, kiedy to będzie potrzebne, odnośnie do tego, co mamy powiedzieć).

  • Kiedy czuliście, jak Pan natchnął was, że wiedzieliście, co powiedzieć? (Możesz dać uczniom chwilę na zastanowienie, zanim poprosisz o odpowiedź na to pytanie).

Podsumuj Ew. Mateusza 10:21–42, wyjaśniając, że Jezus Chrystus nadal udzielał Swoim Apostołom instrukcji, ostrzeżeń i pocieszenia w obliczu wyzwań, jakim mieli stawić czoła. Aby ułatwić uczniom przestudiowanie słów z Ew. Mateusza 10:37–39, podziel ich na pary lub małe grupy, a następnie wręcz każdej z nich po egzemplarzu załączonych materiałów. Poproś uczniów, aby postąpili według instrukcji na kartkach, wspólnie studiując przypisane wersety i omawiając odpowiedzi na pytania.

Obraz
materiały, Ew. Mateusza 10:37–39

Ew. Mateusza 10:37–39

Nowy Testament. Podręcznik dla nauczyciela seminarium — Lekcja 13.

W parach lub małych grupach wspólnie przestudiujcie przypisane wersety i omówcie odpowiedzi na pytania.

Przeczytajcie Ew. Mateusza 10:37–38 i odszukajcie, jakich poświęceń, według Zbawiciela, musimy być gotowi dokonać, jako Jego uczniowie. Wyrażenie „mnie godzien” w tych wersetach oznacza bycie godnym przedstawicielem Pana i zasłużenie na otrzymanie Jego błogosławieństw.

  • Jak myślicie, dlaczego konieczne jest, aby uczniowie Jezusa Chrystusa kochali Go ponad wszystko — bardziej niż członków swoich rodzin?

Obraz
krzyż

Krzyż, o którym mowa w wersecie 38., to odniesienie do krzyża, który niósł Jezus Chrystus i na którym został podniesiony, aby wypełnić wolę Swojego Ojca. Mówiąc symbolicznie, Jezus Chrystus wezwał Swoich naśladowców, aby postąpili podobnie i „[wzięli] krzyż swój, i [poszli za Nim]” (Ew. Mateusza 16:24).

Przeczytajcie Joseph Smith Translation, Matthew 16:26 [Tłumaczenie Józefa Smitha, Ew. Mateusza 16:26] (w: Ew. Mateusza 16:24, przypis e w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO) i odszukajcie, co oznacza wziąć krzyż swój i pójść za Jezusem Chrystusem.

Przeczytajcie Ew. Mateusza 10:39 i odszukajcie zasad dotyczących poświęcenia, których nauczał Jezus Chrystus. Joseph Smith Translation [Tłumaczenie Józefa Smitha] wyjaśnia początek tego wersetu: „Ten, który dąży, by życie swoje zachować […]” (zob. werset 39., przypis a w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO). W tym kontekście wyrażenie: „życie swoje zachować” oznacza samolubne życie, a nie dążenie do służby Bogu i Jego dzieciom.

  • W jaki sposób, waszym zdaniem, ludzie, którzy koncentrują się jedynie na własnej woli i samolubnych pragnieniach, ostatecznie „[stracą]” swoje życie?

Na podstawie tego, co przeczytaliście, uzupełnijcie następującą zasadę:

Jeśli dążymy do zachowania życia, to .

Możecie w wersecie 39. zaznaczyć obietnicę, jaką dał Zbawiciel tym, którzy stracą swe życie w Jego sprawie. Stracić życie w Jego sprawie oznacza więcej niż chęć oddania swojego życia dla Niego. Oznacza to, że jesteśmy chętni dawać z siebie każdego dnia w służbie Jemu i otaczającym nas ludziom.

  • Jak myślicie, co oznacza, że odnajdziemy swoje życie, kiedy stracimy je w Jego sprawie?

Na podstawie tego, co przeczytaliście, uzupełnijcie następującą zasadę:

Jeśli stracimy nasze życie w sprawie Jezusa Chrystusa, to .

Przeczytajcie poniższą wypowiedź Prezydenta Thomasa S. Monsona, a następnie omówcie odpowiedzi na poniższe pytania.

Obraz
Prezydent Thomas S. Monson

„Sądzę, że Zbawiciel chce nam powiedzieć, iż nasze życie nie ma większego znaczenia, jeśli nie zatracimy się w służbie dla innych. Ci, którzy żyją tylko dla siebie, ostatecznie marnieją, w przenośni ‘tracą’ swoje życie, podczas gdy ci, którzy zatracają się w służbie innym, wzrastają i rozkwitają, i w efekcie ocalają swoje życie” („Co uczyniłem dzisiaj dla kogoś?”, Ensign lub Liahona, maj 2009, str. 85).

  • Kto z osób, które znacie, wybrał, że straci życie swoje w sprawie Jezusa Chrystusa? Jak ta decyzja wpłynęła na życie tej osoby?

Kiedy uczniowie skończą, możesz poprosić kilkoro z nich, aby podsumowali dla wszystkich to, czego się nauczyli.

Możesz podzielić się swoim świadectwem o zasadzie rozpoznanej przez uczniów na temat stracenia swojego życia w sprawie Jezusa Chrystusa. Poproś uczniów, aby w notatniku lub dzienniku do studiowania wymienili, co mogą zrobić dzisiaj lub wkrótce, aby stracić swoje życie w służbie dla Jezusa Chrystusa i innych ludzi. Poproś, aby wyznaczyli sobie cel i dążyli do jego spełnienia.

Komentarz i tło historyczne

Ew. Mateusza 10:35–37. „Kto miłuje ojca albo matkę bardziej niż mnie, nie jest mnie godzien”

Komentując Ew. Mateusza 10:35–37, Prezydent Ezra Taft Benson zauważył, że jednym z najtrudniejszych wyborów, jakich będziemy musieli dokonać, będzie wybór pomiędzy Bogiem a członkami naszej rodziny:

„Jeden z najtrudniejszych sprawdzianów następuje, kiedy musimy wybrać między zadowoleniem Boga a osoby, którą kochamy lub szanujemy — szczególnie, kiedy jest nią członek naszej rodziny.

Nefi przeszedł taki sprawdzian i dokonał słusznego wyboru, kiedy to jego ojciec chwilowo narzekał na Pana (zob. 1 Nefi 16:18–25). Job pozostał wierny Panu, mimo że jego żona powiedziała mu, by złorzeczył Bogu i umarł (zob. Ks. Joba 2:9–10).

Pisma święte podają: ‘Czcij ojca swego i matkę swoją’ (II Ks. Mojżeszowa 20:12; zob. także Mosjasz 13:20). Czasami musimy dokonać wyboru, czy będziemy czcić Ojca Niebieskiego, czy naszego ziemskiego ojca” („The Great Commandment — Love the Lord”, Ensign, maj 1988, str. 5).