មេរៀនទី 21
នីហ្វៃទី 1 20–22
សេចក្តីផ្ដើម
នៅពេលនីហ្វៃបានបង្រៀនសមាជិកគ្រួសាររបស់គាត់ គាត់បានអានពីផ្ទាំងលង្ហិន ដោយផ្ដោតលើការព្យាករណ៍របស់អេសាយ អំពីការខ្ចាត់ខ្ចាយ និង ការប្រមូលនៃអ៊ីស្រាអែល ។ បន្ទាប់មក គាត់បានឆ្លើយតបនឹងសំណួរបងៗរបស់គាត់អំពីការព្យាករណ៍ទាំងនោះ ។ គាត់បានពន្យល់ថា ការព្យាករណ៍នេះបានអនុវត្តដោយចំៗចំពោះគ្រួសាររបស់ពួកគេ ។ ដោយប្រកាសពាក្យសម្ដីរបស់អេសាយ នីហ្វៃបានថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ព្រះអម្ចាស់នឹងប្រមូលរាស្ដ្រក្នុងសេចក្ដីសញ្ញារបស់ទ្រង់មកវិញ—ថាទោះបីជាពេលរាស្ដ្រនោះ មិនបានរស់នៅតាមសេចក្ដីសញ្ញារបស់ពួកគេក្ដី ក៏ព្រះអម្ចាស់ស្រឡាញ់ពួកគេ និង អញ្ជើញពួកគេឲ្យប្រែចិត្ត និង ត្រឡប់មករកទ្រង់វិញ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
នីហ្វៃទី 1 20
ព្រះអម្ចាស់ស្ទីបន្ទោសរាស្រ្តរបស់ទ្រង់ ហើយអញ្ជើញពួកគេឲ្យត្រឡប់មករកទ្រង់វិញ
សូមបង្ហាញសិស្សនូវរូបភាពអេសាយសរសេរអំពីការប្រសូតរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ( 62339 ; សៀវភៅរូបភាពដំណឹងល្អ [2009] ទំព័រ 22 ) ។ សូមពន្យល់ថា គំនូរនេះពិពណ៌នាពីព្យាការីអេសាយ ដែលកំពុងសរសេរការព្យាករណ៍មួយអំពីការប្រសូតរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូមសួរពួកគេថា តើពួកគេប៉ុន្មាននាក់ដែលបានឮអំពីអេសាយ ។
សូមពន្យល់ថា អេសាយគឺជាព្យាការីម្នាក់ដែលបានរស់នៅក្នុងទីក្រុងយេរូសាឡិម និង បានព្យាករណ៍ទៅកាន់ប្រជាជនក្នុងរវាង 740 ឆ្នាំ ម. គ. ស. និង 701 ឆ្នាំ ម. គ. ស. មិនយូរប៉ុន្មានមុនពេលលីហៃ និង គ្រួសាររបស់គាត់បានចាកចេញទៅកាន់ដែនដីសន្យារបស់ពួកគេ ។ នីហ្វៃបានសប្បាយរីករាយនៅក្នុងពាក្យរបស់អេសាយ និង បានប្រើការព្យាករណ៍របស់អេសាយដើម្បីបង្រៀនដល់គ្រួសាររបស់គាត់ ( សូមមើល នីហ្វៃទី1 19:23; នីហ្វៃទី2 25:5) ។ ដោយសារពាក្យសម្ដីរបស់អេសាយ ជាកំណាព្យ និង ពោរពេញដោយនិមិត្តសញ្ញា ពេលខ្លះមនុស្សពិបាកយល់ក្នុងការបង្រៀនរបស់គេ ។ ទោះយ៉ាងណាក្ដី យើងអាចទទួលបាននូវពរជ័យទាំងឡាយ នៅពេលយើងសិក្សាពាក្យសម្ដីរបស់គាត់ និង ព្យាយាមយល់ពីវា ។
សូមពន្យល់ថា នៅពេលនីហ្វៃបានបង្រៀនគ្រួសាររបស់គាត់ គាត់បានអានពាក្យសម្ដីខ្លះរបស់អេសាយដែលបានបញ្ចូលនៅក្នុងផ្ទាំងលង្ហិន ។ គាត់ធ្វើដូច្នេះ ដើម្បីគាត់ « អាចបញ្ចុះបញ្ចូលពួកគេឲ្យបានច្រើនថែមទៀត ឲ្យជឿដល់ព្រះអម្ចាស់ជាព្រះដ៏ប្រោសលោះរបស់ពួកគេ » ( នីហ្វៃទី1 19:23;សូមមើលផងដែរ ខគម្ពីរ 24) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន នីហ្វៃទី1 20:1–2 ឭៗ ។ មុនពួកគេអាន សូមពន្យល់ថា នៅក្នុងវគ្គនេះ អេសាយនិយាយទៅកាន់បុគ្គលដែលបានជ្រមុជទឹកដែលមិនបានស្មោះត្រង់ចំពោះសេចក្ដីសញ្ញារបស់ពួកគេ ។ អ្នកអាចពន្យល់ឃ្លា « វង្សអ៊ីស្រាអែល » ដោយភ្ជាប់ឃ្លាខាងក្រោម ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ រួមមានប្រវត្តិរបស់យ៉ាកុប ដែលជាកូនប្រុសរបស់អ៊ីសាក និង ជាចៅប្រុសរបស់អ័ប្រាហាំ ។ ព្រះអម្ចាស់បានឲ្យឈ្មោះយ៉ាកុបថាជា អ៊ីស្រាអែល ( សូមមើល លោកុប្បត្តិ 32:28 ) ។ ពាក្យ « វង្សអ៊ីស្រាអែល » សំដៅលើកូនចៅរបស់យ៉ាកុប និង លើរាស្ដ្រនៃសេចក្ដីសញ្ញារបស់ព្រះអម្ចាស់ ( សូមមើលវចនានុក្រមព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធ « អ៊ីស្រាអែល » និង « អ៊ីស្រាអែល នគរនៃ » ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សអាន នីហ្វៃទី1 20:3–4, 8ដោយស្ងាត់ស្ងៀម ។ សុំឲ្យពួកគេស្វែងរកពាក្យ និង ឃ្លាដែលបង្ហាញថា វង្សនៃអ៊ីស្រាអែលមិនមានភាពស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះអម្ចាស់នោះទេ ។ សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យចែកចាយនូវអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។
សូមបង្ហាញដែកមួយ ដែលពិបាកពត់ ។ សូមសួរសិស្សថាតើពួកគេគិតថាវាមានន័យដូចម្ដេចចំពោះពាក្យថា ករបស់នរណាម្នាក់ « រឹងដូចជាចំរឹងដែក » ( នីហ្វៃទី1 20:4 ) ។ សូមពន្យល់ថា ចំរឹងមួយគឺជាសរសៃពួរមួយ ។ ដែកដែលមិនងាយពត់ គឺដូចជាមនុស្សដែលមានអំនួត នឹងមិនឱនក្បាលរបស់ពួកគេចុះដោយការបន្ទាបខ្លួននោះទេ ។ ឃ្លា « ចំរឹងដែក » បង្ហាញថា មនុស្សជាច្រើននៅក្នុងវង្សអ៊ីស្រាអែល ពោរពេញដោយអំនួត ។
សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អាន នីហ្វៃទី1 20:22 ឭៗ ។
-
ហេតុអ្វីបានជាអ្នកគិតថា ពួកទុច្ចរិតគ្មានសេចក្ដីសុខសាន្ដ ?
សូមរំឭកសិស្សថា នៅពេលនីហ្វៃបានចែកចាយការព្យាករណ៍របស់អេសាយ គាត់បានជម្រុញឲ្យបងប្អូនប្រុសរបស់គាត់ « ប្រៀបធៀបពាក្យព្យាករណ៍ទាំងនោះទៅនឹងខ្លួនអ្នក » ( នីហ្វៃទី1 19:24 ) ។
-
តើសមាជិកខ្លះរបស់គ្រួសារនីហ្វៃស្រដៀងគ្នាទៅនឹងប្រជាជនដែលអេសាយបានហៅឲ្យប្រែចិត្តដោយរបៀបណា ?
សុំឲ្យសិស្សម្នាក់អាន នីហ្វៃទី1 20:14, 16, 20ឭៗ ។
-
តើព្រះអម្ចាស់ចង់ឲ្យរាស្ដ្រនៃសេចក្ដីសញ្ញារបស់ទ្រង់ធ្វើ និង និយាយអ្វី ? ( អ្នកអាចត្រូវពន្យល់ថា ការចាកចេញពីទីក្រុងបាប៊ីឡូន និង ស្រុករបស់ពួកខាល់ដេ គឺជានិមិត្តសញ្ញានៃការចាកចេញពីលោកិយភាព និង ការមកដល់ព្រះអម្ចាស់ ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយនូវឧទាហរណ៍ដែលពួកគេបានឃើញពីមនុស្សដែលបានចូលមកព្រះអម្ចាស់ ហើយបានចាកចេញពីលោកិយភាព ។ សុំឲ្យសិស្សរក នីហ្វៃទី1 20:18 ដោយស្វែងរកពរជ័យដែលព្រះអម្ចាស់បានផ្ដល់ទៅឲ្យអ្នកដែលចូលមកកាន់ទ្រង់ និង ស្ដាប់តាមព្រះបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់ ។
-
តើសេចក្ដីសុខសាន្ដអាចដូចជាទន្លេមួយដោយរបៀបណា ? តើភាពសុចរិតអាចដូចជាទឹករលកសមុទ្រយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យសង្ខេបសេចក្ដីពិត ដែលពួកគេបានរៀនពីនីហ្វៃទី1 20 ។ ទោះបីជាពួកគេអាចប្រើពាក្យខុសគ្នាក្ដី សូមសូមធ្វើយ៉ាងណាជួយ ពួកគេឲ្យយល់ថា ព្រះអម្ចាស់អញ្ជើញអ្នកដែលមិនគោរពប្រតិបត្តិឲ្យធ្វើការប្រែចិត្ត និង ត្រឡប់ទៅរកទ្រង់វិញ ។
សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយប្រធាន ឌៀថើរ អេស្វ អុជដូហ្វ នៃគណៈប្រធានទីមួ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សគិតអំពីរបៀបដែលវាទាក់ទងនឹងនីហ្វៃទី1 20 ។
« សាតាំង … ចង់ឲ្យយើងមានអារម្មណ៍ថា យើងទទួលបានហួសពីការអភ័យទោសទៅទៀត ( សូមមើល វិវរណៈ 12:10 ) ។ សាតាំងចង់ឲ្យយើងគិតថា នៅពេលយើងមានបាន យើងបានកន្លងហួស ‹ ចំណុចមួយដែលមិនអាចត្រឡប់ទៅក្រោយបាន › —ថាវាយឺតពេលណាស់ក្នុងការផ្លាស់ប្ដូរផ្លូវរបស់យើង ។ …
« … ដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺជាអំណោយមួយមកពីព្រះទៅកាន់កូនចៅរបស់ទ្រង់ឲ្យកែតម្រូវ និង យកឈ្នះលើលទ្ធផលនៃអំពើបាប ។ ព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់កូនចៅរបស់ទ្រង់ទាំងអស់ ហើយទ្រង់នឹងមិនដែលឈប់ស្រឡាញ់ និង មានក្ដីសង្ឃឹមលើពួកយើងឡើយ ។ …
« ព្រះគ្រីស្ទ បានមកសង្គ្រោះយើង ។ ប្រសិនបើយើងបានរើសយកផ្លូវខុសមួយ ដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទអាចធានាឲ្យយើងថា អំពើបាបគឺមិនមែនជាចំណុចមួយដែលមិនអាចត្រឡប់ទៅក្រោយវិញបាននោះទេ ។ ការត្រឡប់ទៅវិញដោយសុវត្ថិភាព គឺអាច ប្រសិនបើយើងនឹងធ្វើតាមផែនការរបស់ព្រះសម្រាប់សេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់យើង ។ …
« … វាតែងតែមានចំណុចមួយដែលអាចត្រឡប់ទៅក្រោយវិញដោយសុវត្ថិភាព វាតែងតែមានសេចក្ដីសង្ឃឹមជានិច្ច » ( « ចំណុចមួយដែលអាចត្រឡប់ទៅក្រោយវិញដោយសុវត្ថិភាព »Ensign ឬ លីអាហូណា ខែ ឧសភា ឆ្នាំ 2007 ទំព័រ 99,101 ) ។
-
តើសារលិខិតរបស់ប្រធាន អុជដូហ្វ ស្រដៀងទៅនឹងសារលិខិតរបស់អេសាយយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ព្រះអម្ចាស់អញ្ជើញអ្នកដែលមិនគោរពប្រតិបត្តិឲ្យធ្វើការប្រែចិត្ត និង ត្រឡប់មករកទ្រង់វិញ ។សូមធានាសិស្សថា ព្រះអម្ចាស់ស្រឡាញ់យើងម្នាក់ៗ និង តែងតែអញ្ជើញយើងឲ្យចូលមករកទ្រង់ ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យគិតអំពីអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់នឹងអញ្ជើញពួកគេឲ្យចាកចេញមក ដើម្បីពួកគេអាចចូលមករកទ្រង់បានកាន់តែពេញលេញ ។
នីហ្វៃទី1 21:1–17
អេសាយព្យាករណ៍ថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនឹងមិនអភ័យទោស ដល់រាស្ដ្រនៃសេចក្ដីសញ្ញារបស់ទ្រង់នោះទេ ។
សូមសង្ខេបដោយខ្លី នីហ្វៃទី1 21:1–13ដោយការទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍របស់សិស្សទៅកាន់សេចក្ដីថ្លែងការណ៍ពីរដំបូងនៅក្នុងការសង្ខេបជំពូក ៖ « ព្រះម៊ែស៊ី នឹងជាពន្លឺមួយទៅកាន់សាសន៍ដទៃ ហើយទ្រង់នឹងរំដោះអ្នកជាប់ឃុំឃាំង » និង « អ៊ីស្រាអែលនឹងត្រូវបានប្រមូលផ្ដុំដោយព្រះចេស្ដានៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយ » ។ សូមពន្យល់ថា នៅក្នុងខគម្ពីរ 1–13 ព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់បង្ហាញពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ចំពោះប្រជារាស្ដ្ររបស់ទ្រង់ —ទាំងចំពោះអ្នកដែលបានក្បត់ និង បំភ្លេចទ្រង់ក្ដី ។
នៅលើក្ដារខៀន សូមសរសេរព្រះអម្ចាស់ស្រឡាញ់យើង ហើយទ្រង់នឹងមិនដែលបំភ្លេចយើងនោះទេ ។សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន នីហ្វៃទី1 21:14 ឮៗ ។
-
ហេតុអ្វីបានជាអ្នកគិតថា ពេលខ្លះមនុស្សមានអារម្មណ៍ថា ព្រះអម្ចាស់បានបំភ្លេចពួកគេចោល ?
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន នីហ្វៃទី1 21:15 –16 ឮៗ ។ បន្ទាប់មកសូមសួរសំណួរខាងក្រោមខ្លះ ឬ ទាំងអស់ ៖
-
តើអេសាយបានបង្រៀនអ្វីខ្លះ ដោយការប្រៀបធៀបព្រះអង្គសង្គ្រោះទៅនឹងអ្នកម្ដាយនៃទារកម្នាក់ ?
-
តើពាក្យ ឆ្លាក់ បង្កប់ន័យអ្វី ? ( អ្នកអាចបង្ហាញថា ជាធម្មតា យើងគិតថាការឆ្លាក់លើថ្ម ឬ លោហៈធាតុតាមរបៀបមួយដែលនឹងជាប់បានយូរ ) ។
-
តើវាន័យដូចម្ដេចចំពោះអ្នកដើម្បីឆ្លាក់ « លើបាតព្រះហស្ដរបស់ [ ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ] » ?
-
តើបទពិសោធន៍អ្វីដែលបានជួយអ្នកឲ្យដឹងថា ព្រះអម្ចាស់មិនបានបំភ្លេចអ្នកនោះទេ ?
នៅពេលសិស្សគិតអំពីសំណួរទាំងនេះ និង ស្ដាប់ចម្លើយរបស់គ្នាទៅវិញទៅមក ពួកគេនឹងរៀបចំដើម្បីទទួលអារម្មណ៍ពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ សូមចែកចាយនូវទីបន្ទាល់របស់អ្នកអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ សូមរំឭកសិស្សថា នីហ្វៃបានចែកចាយការព្យាករណ៍របស់អេសាយដើម្បីបញ្ចុះបញ្ចូលយើងឲ្យជឿលើព្រះអង្គប្រោសលោះ និង ដើម្បីជួយយើងឲ្យមានសេចក្ដីសង្ឃឹម ។
នីហ្វៃទី1 21:18–26; 22:1–22
នីហ្វៃពន្យល់ពីការព្យាករណ៍របស់អេសាយនៃការខ្ចាត់ខ្ចាយ និង ការប្រមូលផ្ដុំនៃអ៊ីស្រាអែល
ដាក់របស់បីបួន ( ដូចជាពែង ) រួមគ្នានៅលើតុ ឬ កៅអីមួយ ។ សូមប្រាប់សិស្សថា វត្ថុទាំងនេះតំណាងឲ្យក្រុមមនុស្ស ។ សូមពន្យល់ថា នីហ្វៃបានបង្រៀនថា អ៊ីស្រាអែលនឹងត្រូវបានខ្ចាត់ខ្ចាយទៅគ្រប់សាសន៍ទាំងអស់ ដោយសារពួកគេមានចិត្តរឹងរូសទាស់នឹងព្រះអង្គសង្គ្រោះ ( សូមមើល នីហ្វៃទី1 22:1–5) ។ នៅពេលអ្នកនិយាយ សូមផ្លាស់ប្ដូរវត្ថុទាំងនោះទៅកាន់កន្លែងផ្សេងគ្នានៃបន្ទប់អ្នក ។ សូមពន្យល់ថា នេះជាប្រធានបទដ៏សំខាន់មួយចំពោះនីហ្វៃ ។ គ្រួសាររបស់គាត់ គឺជាផ្នែកមួយនៃការខ្ចាត់ខ្ចាយនោះ ។ ពួកគេត្រូវបានខ្ចាត់ខ្ចាយចេញពីទីក្រុងយេរូសាឡិម ផ្ទះរបស់ពួកគេ ដោយសារតែភាពទុច្ចរិតនៃប្រជាជនដែលរស់នៅក្នុងដែនដីនោះ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សអាន នីហ្វៃទី1 21:22–23 និង 22:6–8 ដោយស្ងាត់ស្ងៀម ។ មុនពេលពួកគេអាន សូមពន្យល់ថា នីហ្វៃទី1 21 រួមបញ្ចូលការព្យាករណ៍មួយដោយអេសាយអំពីការប្រមូលផ្ដុំនៃអ៊ីស្រាអែល និង ថានីហ្វៃទី1 22 រួមបញ្ចូលនូវការបង្រៀនរបស់នីហ្វៃអំពីការព្យាករណ៍របស់អេសាយ ។
-
តើ « កិច្ចការដ៏អស្ចារ្យមួយ » ជាអ្វីដែលបានលើកឡើងនៅក្នុង នីហ្វៃទី1 22:7–8? ( ការស្ដារឡើងវិញនៃដំណឹងល្អ ) ។
-
តើការចែកចាយដំណឹងល្អអាចដូចជាការនាំអ្នកដទៃមកក្នុងរង្វង់ដៃយើង ឬ នៅលើស្មារបស់យើងយ៉ាងដូចម្ដេច ?
ដើម្បីជួយសិស្សយល់ថា ការខ្ចាត់ខ្ចាយ និង ការប្រមូលផ្ដុំនៃអ៊ីស្រាអែល អ្នកអាចអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយអែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី នៃកូរ៉ូមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ៖
« ហេតុអ្វីបានជាវង្សអ៊ីស្រាអែលត្រូវខ្ចាត់ខ្ចាយ ? ចម្លើយគឺច្បាស់ វាសាមញ្ញ ចេញពីវា នោះគ្មានការសង្ស័យអ្វីនោះទេ ។ ជីដូនជីតានៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែលរបស់យើង ត្រូវបានខ្ចាត់ខ្ចាយ ដោយសារពួកគាត់បដិសេធដំណឹងល្អ ធ្វើឲ្យបព្វជិតភាពមិនបរិសុទ្ធ លះបង់ចេញពីសាសនាចក្រ និង ចាកចេញពីនគរ ។ …
« បន្ទាប់មក តើអ្វីដែលទាក់ទងនឹងការប្រមូលផ្ដុំនៃអ៊ីស្រាអែល ? ការប្រមូលផ្ដុំនៃអ៊ីស្រាអែល មាននៅក្នុងការជឿ និង ការទទួលយក និង ការរស់នៅដោយសុភមង្គលជាមួយគ្នាទាំងអស់ ដែលព្រះអម្ចាស់ធ្លាប់បានផ្ដល់ឲ្យប្រជារាស្ដ្រជម្រើសពីបុរាណរបស់ទ្រង់ ។ … វារួមមានការជឿតាមដំណឹងល្អ ការចូលរួមក្នុងសាសនាចក្រ និង ការមកក្នុងនគរ ។ … វាក៏អាចមានការប្រជុំនៅកន្លែងជ្រើសរើសមួយ ឬ ដែនដីនៃការថ្វាយបង្គំ » ( សាក្សីថ្មីមួយចំពោះមាត្រានៃសេចក្ដីជំនឿ [1985] ទំព័រ 515 ) ។
សូមអាន នីហ្វៃទី1 22:9–12 ។ សូមពន្យល់ថា នៅពេលព្រះគម្ពីរលើកឡើងអំពីព្រះអម្ចាស់ « ត្រដាងព្រះហស្ដរបស់ទ្រង់ » នោះវាសំដៅលើពេលព្រះអម្ចាស់ដែលបង្ហាញព្រះចេស្ដារបស់ទ្រង់ ។
-
នៅក្នុងនីហ្វៃទី1 22:11 តើអ្វីដែលនីហ្វៃបាននិយាយថា ព្រះអម្ចាស់នឹងធ្វើនៅថ្ងៃចុងក្រោយដើម្បីបង្ហាញព្រះចេស្ដារបស់ទ្រង់ ?
-
តើការប្រមូលផ្ដុំប្រជារាស្ដ្រនៅក្នុងសាសនាចក្រនាំពួកគេចេញពីសេវកភាព និង ភាពងងឹតដោយរបៀបណា ?
សុំឲ្យសិស្សនាំយកវត្ថុទាំងអស់មកពីជុំវិញបន្ទប់ ហើយដាក់វាចូលគ្នានៅកន្លែងមួយ ។ សូមពន្យល់ថា ការប្រមូលផ្ដុំអាចជាខាងវិញ្ញាណ និង ខាងសាច់ឈាម ។ នៅពេលយើងចែកចាយដំណឹងល្អជាមួយនឹងអ្នកដទៃ ហើយពួកគេត្រូវបានជ្រមុជទឹក និង ទទួលបាននូវអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នោះពួកគេត្រូវបានប្រមូលខាងវិញ្ញាណមកក្នុងសាសនាចក្រនៃព្រះអម្ចាស់វិញ ។ សាសនាចក្រកាលពីដើមឡើយ អ្នកប្រែចិត្តថ្មីត្រូវបានសុំឲ្យរួបរួមគ្នាខាងសាច់ឈាមនៅកន្លែងមួយ ( ឧទាហរណ៍ ក្រុងឃើតឡង់ រដ្ឋអូហៃអូ រដ្ឋណៅវូ រដ្ឋអិលលីណោយ និង ទីក្រុងសលត៍ លេក រដ្ឋយូថាហ៍ ) ។ អ្នកប្រែចិត្តបច្ចុប្បន្ន ត្រូវបានលើកទឹកចិត្តឲ្យសាងសាសនាចក្រ នៅកន្លែងណាដែលពួកគេនៅ និង រួមគ្នានៅក្នុងសាខា វួដ និង សេ្ដកក្នុងស្រុករបស់ពួកគេ ។
-
យោងតាមនីហ្វៃទី1 22:25 តើពរជ័យអ្វីដែលមកដល់អ្នកដែលត្រូវបានប្រមូលផ្ដុំដោយព្រះអម្ចាស់ ? តើអ្នកគិតថា « ដើម្បីក្លាយជាហ្វូងតែមួយ » មានន័យដូចម្ដេច ? ( អ្នកអាចពន្យល់ថា ហ្វូងតែមួយ គឺជាកន្លែងមួយដែលហ្វូងចៀមមួយត្រូវបានការពារ ) តើអ្នកគិតថា « ដើម្បីរកឃើញវាលស្មៅ » មានន័យដូចម្ដេច ?
នៅក្នុងជំនាន់របស់យើង ព្រះសុំឲ្យសមាជិកនៃសាសនាចក្រទាំងអស់ជួយគ្នាក្នុងការប្រមូលផ្ដុំ « កូនចៅរបស់ទ្រង់មកពីទិសទាំងបួននៃផែនដី » (នីហ្វៃទី1 22:25 ) ។ សូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ព្រះអម្ចាស់សន្យាថានឹងស្ដារឡើងវិញនូវដំណឹងល្អ និង ប្រមូលផ្ដុំអ៊ីស្រាអែលនៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយ ។
-
តើអ្នកគិតថាអ្នកដែលត្រូវបានប្រមូលផ្ដុំ ( អ្នកប្រែចិត្ត ) នឹងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា អំពីអ្នកដែលបានប្រមូលផ្ដុំពួកគេ ( អ្នកដែលបានចែកចាយដំណឹងល្អជាមួយនឹងពួកគេ ) ?
-
តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីចែកចាយដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាមួយនឹងអ្នកដទៃ ?
សូមរំឭកសិស្សថា នីហ្វៃបានដកស្រង់សម្ដីអេសាយដើម្បីជួយសមាជិកគ្រួសាររបស់គាត់មានសេចក្ដីជំនឿ និង សេចក្ដីសង្ឃឹមខ្លាំងជាងមុនទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ការព្យាករណ៍របស់អេសាយ និង ទីបន្ទាល់របស់នីហ្វៃអាចជួយយើងតាមរបៀបដូចគ្នា ។ សូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទទ្រងនឹងមិនបំភ្លេចយើងឡើយ ហើយថាទ្រង់ព្យាយាមយ៉ាងសកម្មក្នុងការប្រមូលផ្តុំយើង ។
ការរំឭកឡើងវិញនៅក្នុងនីហ្វៃទី1
សូមយកពេលខ្លះរំឭកនីហ្វៃទី1 ឡើងវិញដោយការសុំឲ្យសិស្សរំឭកពីអ្វីដែលពួកគេបានរៀននៅក្នុងថ្នាក់សិក្ខាសាលា និង ការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេក្នុងឆ្នាំនេះ ។ អ្នកអាចលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យរំឭកឡើងវិញពីការសង្ខេបជំពូកនៅក្នុងនីហ្វៃទី1 ។ សុំឲ្យពួកគេរៀបចំចែកចាយអ្វីមួយពីសៀវភៅនីហ្វៃទី1 ដែលបានបំផុសពួកគេ ឬ ពង្រឹងសេចក្ដីជំនឿរបស់ពួកគេទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ក្រោយពីមានពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ សូមឲ្យសិស្សបីបួននាក់ចែកចាយគំនិត និង អារម្មណ៍របស់ពួកគេ ។ សូមគិតពីការចែកចាយបទពិសោធន៍ផ្ទាល់របស់អ្នក អំពីរបៀបដែលការបង្រៀននៅក្នុងនីហ្វៃទី1 បានប្រទានពរដល់ជីវិតរបស់អ្នក ។
វិចារណកថា និង ព័ត៌មានសាច់រឿង
នីហ្វៃទី1 21:15–16 ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនឹងមិនបំភ្លេចទេ
អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានចែកចាយទីបន្ទាល់របស់គាត់អំពីសេចក្ដីពិតនៅក្នុង នីហ្វៃទី1 21:15–16 ៖
« វគ្គកំណាព្យនេះ ផ្ដល់ជាការរំឭកផ្សេងទៀតអំពីតួនាទីសង្គ្រោះរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ជាឪពុកដែលការពារ សង្គ្រោះដល់កូនចៅរបស់ស៊ីយ៉ូន ។ ទ្រង់លួងលោមប្រជាជនរបស់ទ្រង់ និង បង្ហាញសេចក្ដីមេត្តាករុណា នៅពេលពួកគេរងទុក្ខ ដូចជាឪពុក ឬ ម្ដាយជាទីស្រឡាញ់ផ្សេងទៀតនឹងធ្វើចំពោះកូនម្នាក់ ប៉ុន្ដែ ដូចដែលនីហ្វៃបានរំឭកយើងនៅទីនេះតាមរយៈអេសាយ គឺជាឪពុក ឬ ម្ដាយដែលស្រឡាញ់យើងខ្លាំងជាងឪពុក និង ម្ដាយខាងសាច់ឈាមអាចធ្វើទៅទៀត ។ ទោះបីជាម្ដាយអាចបំភ្លេចកូនដែលបំបៅបោះដោយនាងក្ដី ( ទោះជាវាមិនអាចកើតមានចំពោះម្ដាយបែបនោះក្ដី ) ព្រះគ្រីស្ទនឹងបំភ្លេចកូនចៅដែលទ្រង់បានសង្គ្រោះ ឬ សេចក្ដីសញ្ញាដែលទ្រង់បានធ្វើជាមួយនឹងពួកគេសម្រាប់សេចក្ដីសង្គ្រោះនៅក្នុងស៊ីយ៉ូនដែរ » ( ព្រះគ្រីស្ទ និង សេចក្ដីសញ្ញាថ្មី ៖ សារលិខិតនៃព្រះម៊ែស៊ីនៃព្រះគម្ពីរមរមន 1997] ទំព័រ 84 ) ។
នីហ្វៃទី1 22:6–9 ។ « សាសន៍ដ៏ខ្លាំងមួយ » និង « កិច្ចការដ៏អស្ចារ្យមួយ »
អែលឌើរ ម៉ាក អ៊ី ភីធើរសិន នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានបង្រៀនថា នៅក្នុង នីហ្វៃទី1 22:7ឃ្លា « សាសន៍ដ៏ខ្លាំងពូកែមួយក្នុងចំណោមពួកសាសន៍ដទៃ » គឺជាសេចក្ដីយោងមួយចំពោះសហរដ្ឋអាមេរិក ( សូមមើល « “The Great Prologue” [address given at Brigham Young University, Sept. 29, 1974] ទំព័រ 4, speeches.byu.edu) ។
នៅក្នុង នីហ្វៃទី1 22:8 នីហ្វៃសំដៅ « កិច្ចការដ៏អស្ចារ្យមួយក្នុងចំណោមពួកសាសន៍ដទៃ » នៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយ ។ កិច្ចការដ៏អស្ចារ្យនេះ រួមមានការស្ដារឡើងវិញនៃដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និង កូនសោបព្វជិតភាពចាំបាច់ទាំងឡាយដើម្បីនាំមកនូវសេចក្ដីសញ្ញានៃព្រះទៅកាន់ « គ្រប់ទាំងពូជមនុស្សនៅលើផែនដី » ( នីហ្វៃទី1 22:9
ព្រឹត្តិការណ៍ដែលបានពិពណ៌នានៅក្នុង នីហ្វៃទី1 22:7 ត្រូវនាំមុខអ្វីដែលបានពិពណ៌នានៅក្នុង នីហ្វៃទី1 22:8–9 ។ នៅក្នុងដើមទសវត្សន៍ទី 1800 ប្រទេសជាច្រើននៅក្នុងពិភពលោកបានបង្ខំឲ្យចូលសាសនារបស់រដ្ឋ ។ ដំណឹងល្អអាចត្រូវបានសា្ដរឡើងវិញតែនៅតែក្នុងប្រទេសមួយ ដែលមានសេរីភាពខាងសាសនាចកើតមានស្របច្បាប់ និង បានអនុវត្តដោយសេរីប៉ុណ្ណោះ ។ វិសោធនកម្មដំបូងនៃរដ្ឋធម្មនុញ្ញរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក រួមមានការប្រកាសនៃសេរីភាពខាងសាសនា ។ វិសោធនកម្មនេះ និង ផ្សេងទៀតត្រូវបានផ្ដល់សច្ចាប័ននៅថ្ងៃទី 15 ខែ ធ្នូ ឆ្នាំ 1791 ដោយអនុវញ្ញាតសេរីភាពខាងសាសនាឲ្យចាក់ឬសនៅក្នុងពិភពលោកថ្មីមួយ ។ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានកើតនៅក្នុងខែ ធ្នូ ឆ្នាំ 1805 គឺ 14 ឆ្នាំត្រឹម ក្រោយពីមានសច្ចានុម័តនៃវិសោធនកម្មទាំងនេះនៅលើរដ្ឋធម្មនុញ្ញសហរដ្ឋ ។