មេរៀនទី 12
នីហ្វៃទី 1 8
សេចក្តីផ្ដើម
នៅក្នុង នីហ្វៃទី1 8 លីហៃប្រាប់ពីការនិមិត្តរបស់លោកអំពីដើមឈើជីវិត ។ នៅក្នុងការនិមិត្តនោះ លីហៃបានទទួលទានផ្លែនៃដើមជីវិត ដែលតំណាងឲ្យសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះ និង ព្រះពរដែលយើងអាចទទួលបាន តាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ លីហៃ បានឃើញនូវក្រុមមនុស្សផ្សេងៗគ្នាជាច្រើន ។ ក្រុមខ្លះបានវង្វេង ហើយមិនបានទៅដល់ដើមឈើនោះទេ ។ អ្នកផ្សេងទៀត បានខ្មាស់អៀនក្រោយពីទទួលទាននូវផ្លែឈើនៃដើមឈើនោះ ហើយពួកគេបានធ្លាក់ទៅក្នុងផ្លូវហាមឃាត់ ហើយក៏បានវង្វេងបាត់ ។ អ្នកផ្សេងទៀត បានកាន់ខ្ជាប់ទៅនឹងដំបងដែក ទទួលទាននូវផ្លែឈើ ហើយនៅបន្ដភក្តីភាព ហើយ ស្មោះត្រង់ ។ ក្រុមផ្សេងទៀត ជ្រើសរើសមិនស្វែងរកផ្លូវទៅកាន់ដើមជីវិតនោះឡើយ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
នីហ្វៃទី 1 8: 1–18
លីហៃ បានទទួលការនិមិត្តមួយដែលគាត់បានទទួលទាននូវផ្លែឈើជីវិត និង អញ្ជើញគ្រួសាររបស់គាត់ឲ្យមកទទួលទានដែរ
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យគិតអំពី ពេលដែលពួកគេមានអារម្មណ៍ពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ចំពោះពួកគេ ។ សុំឲ្យពួកគេពិចារណាដោយស្ងាត់ៗពីរបៀបដែលពួកគេជម្រើស មានឥទ្ធិពលដល់ភាពជិតស្និទ្ធរបស់ពួកគេនឹងព្រះ និង សមត្ថភាពរបស់ពួកគេក្នុងការមានអារម្មណ៍ពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ ។ ក្រោយពីផ្ដល់ពេលវេលាដល់ពួកគេដើម្បីគិត សូមចែកចាយទីបន្ទាល់របស់អ្នកថា ព្រះវរបិតាសួគ៌ស្រឡាញ់ពួកគេម្នាក់ៗ ។ នៅពេលសិស្សក្នុងថ្នាក់សិក្សានៅក្នុង នីហ្វៃទី1 8 សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យរកមើលរឿងរ៉ាវដែលពួកគេអាចធ្វើ និង រឿងដែលពួកគេគួរតែជៀសវាង ប្រសិនបើពួកគេចង់ខិតទៅជិតព្រះ និង មានអារម្មណ៍ពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់កាន់តែខ្លាំងជាងមុននៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ។ ( ដើម្បីជួយរៀបចំសិស្សសម្រាប់មេរៀននេះ អ្នកអាចអញ្ជើញពួកគេឲ្យច្រៀង « The Iron Rod »[Hymnsទំព័រ 274] នៅពេលចាប់ផ្ដើមថ្នាក់ ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន នីហ្វៃទី1 8:2 ឮៗ ។ សុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ស្វែងរកនូវបទពិសោធន៍អ្វីដែលលីហៃបានទទួល ភ្លាមៗបន្ទាប់ពីកូនប្រុសរបស់គាត់ បានត្រឡប់មកពីទីក្រុងយេរូសាឡិមវិញជាមួយនឹងផ្ទាំងលង្ហិន ។ សុំឲ្យសិស្សពីរបីនាក់ ប្ដូរវេនគ្នាអានឮៗនៅក្នុង នីហ្វៃទី1 8:5 –12 ។
-
តើអ្វីទៅជាវត្ថុសំខាន់ នៅក្នុងការនិមិត្តរបស់លីហៃ ? ( ដើមជីវិត និង ផ្លែនៃដើមនោះ ) ។
-
តើពាក្យ និង ឃ្លាអ្វីខ្លះ ដែលលីហៃបានប្រើ ដើម្បីពិពណ៌នាពីផ្លែឈើនោះ ? ( សូមមើល នីហ្វៃទី1 8:10–11 អ្នកក៏អាចឲ្យសិស្សអាន នីហ្វៃទី1 11:8–9 ដើម្បីឃើញពីរបៀបដែលនីហ្វៃ បានពិពណ៌នាដើមឈើនោះ ) ។
សូមពន្យល់ថា ជាញឹកញាប់ ព្រះអម្ចាស់ប្រើវត្ថុដែលយើងស្គាល់ ជាសញ្ញាដើម្បីជួយយើងឲ្យយល់ពីសេចក្ដីពិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។ ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យស្គាល់នូវអ្វីដែលដើមឈើ និង ផ្លែឈើនៅក្នុងសុបិនរបស់លីហៃតំណាងឲ្យ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ អានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយអែលឌើរ នែល អេ ម៉ាក់ស្វែល នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ។ សុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ស្ដាប់ដោយប្រុងប្រយ័ត្ន ហើយរកមើលនូវអ្វីដែលដើមឈើ និង ផ្លែឈើនោះតំណាងឲ្យ ។
« ដើមឈើជីវិត … គឺជាសេចក្ដីស្រឡាញ់នៃព្រះ ( សូមមើល នីហ្វៃទី1 11:25) ។ សេចក្ដីស្រឡាញ់នៃព្រះសម្រាប់កូនចៅរបស់ទ្រង់ គឺត្រូវបានបង្ហាញយ៉ាងជ្រាលជ្រៅនៅក្នុងអំណោយទានរបស់ទ្រង់ ជាព្រះយេស៊ូវ ជាព្រះអង្គសង្រ្គោះរបស់យើង ៖ ‹ ព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់មនុស្សលោកដល់ម្ល៉េះ បានជាទ្រង់ប្រទានព្រះរាជបុត្រាទ្រង់តែមួយ › ( យ៉ូហាន 3:16 ) ។ ដើម្បីទទួលទានសេចក្ដីស្រឡាញ់នៃព្រះ គឺត្រូវទទួលយកដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវ និង ការដោះលែង និង សេចក្ដីអំណរ ដែលវាអាចនាំមកបាន » ( « មេរៀនស្តីអំពីលេមិន និង លេមយួល »Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ 1999 ទំព័រ 8 ) ។
-
យោងតាមអែលឌើរ ម៉ាក់ស្វែល ដើមឈើជីវិត តំណាងឲ្យសេចក្ដីស្រឡាញ់នៃព្រះដែលបានបង្ហាញដល់យើង ជាពិសេសតាមរយៈអំណោយអ្វី ? ( សូមជួយសិស្សឲ្យយល់ថា ដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺជាការបង្ហាញដ៏អស្ចារ្យនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះ ចំពោះកូនចៅរបស់ទ្រង់ ។ នៅពេលមនុស្សនៅក្នុងទស្សននិមិត្តរបស់លីហៃ បានទទួលទាននូវផ្លែនៃដើមជីវិត វាមានន័យថា ពួកគេកំពុងតែទទួលយកនូវពរជ័យនៃដង្វាយធួន ) ។
-
ការដោះលែង មានន័យថា ការរំដោះ ឬ សេរីភាព ។ តើដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទរំដោះយើងចេញពីសេវកភាព ហើយនាំយើងទៅកាន់សេចក្ដីអំណរដោយរបៀបណា ?
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យស្គាល់គោលការណ៍មួយដែលបានបង្ហាញនៅក្នុង នីហ្វៃទី1 8:10–12 សុំឲ្យពួកគេស្វែងរកនៅក្នុង នីហ្វៃទី1 8:11 នូវព្រះបន្ទូលដែលពិពណ៌នាអ្វីដែលលីហៃបានធ្វើ ( « ខ្ញុំបានដើរចូលទៅបេះផ្លែឈើនោះ ហើយទទួលទាន » ) ។ បន្ទាប់មក សុំឲ្យពួកគេស្វែងរកលទ្ធផលនៃសកម្មភាពរបស់គាត់នៅក្នុង នីហ្វៃទី1 8:12 ( « ព្រលឹងវិញ្ញាណរបស់ខ្ញុំក៏ពោរពេញទៅដោយសេចក្ដីអំណរអតិបរមា » ) ។ អ្នកក៏អាចបង្ហាញដល់សិស្សថា នៅក្នុងនីហ្វៃទី1 8:10 លីហៃបានពិពណ៌នាផ្លែឈើថាជា « ផ្លែដ៏គួរធ្វើឲ្យមនុស្សសប្បាយរីករាយ » ។ ( អ្នកអាចស្នើថា សិស្សគួរតែគូសចំណាំឃ្លាទាំងនេះនៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ) ។
-
តើលីហៃមានអារម្មណ៍បែបណាចំពោះការទទួលបានបទពិសោធន៍ ក្រោយពីទទួលទាននូវផ្លែឈើនោះ ?
-
តើយើងអាច « ទទួលទាន » ដង្វាយធួន ដោយរបៀបណា ? ( តាមរយៈដំណើរការនៃការប្រែចិត្ត ) ។
-
ហេតុអ្វីបានជាការទទួលទាននូវដង្វាយធួន បំពេញព្រលឹងរបស់យើងជាមួយនឹង « សេចក្ដីអំណរជាអតិបរមា » ?
សូមចែកចាយទីបន្ទាល់របស់អ្នកថា ការចូលមករកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និង ការទទួលទាននូវដង្វាយធួននាំមកនូវសុភមង្គល និង សេចក្ដីអំណរ ។( អ្នកអាចសរសេរគោលការណ៍នេះនៅលើក្ដារខៀន ) ។
-
តើនៅពេលណាដែលដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ បាននាំមកនូវសុភមង្គល និង សេចក្ដីអំណរចំពោះជីវិតរបស់អ្នក ? ( សូមរំឭកសិស្សថា ពួកគេមិនចាំបាច់ត្រូវចែកចាយបទពិសោធន៍ដែលមានលក្ខណៈផ្ទាល់ខ្លួនពេកនោះទេ ) ។
នីហ្វៃ1 8:19–35
នៅក្នុងការនិមិត្តរបស់គាត់ លីហៃបានឃើញក្រុមមនុស្សផ្សេងៗគ្នា និង ជោគជ័យ ឬ បរាជ័យរបស់ពួកគេនៅក្នុងការទៅដល់ដើមឈើជីវិត
សូមបង្ហាញរូបភាពនៃការសុបិនរបស់លីហៃ (62620; សៀវភៅរូបភាពដំណឹងល្អ [2009] ទំព័រ 69) និង បង្ហាញនិមិត្តសញ្ញាដែលសិស្សក្នុងថ្នាក់បានពិភាក្សាគ្នា៖ ដើមឈើ និង ផ្លែឈើ ។ សូមពន្យល់ថា នៅក្នុងការនិមិត្តនេះ ព្រះអម្ចាស់ក៏បានប្រើនិមិត្តសញ្ញាផ្សេងទៀត ដើម្បីបង្រៀនលីហៃពីរបៀបដើម្បីចូលមកកាន់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយទទួលទាននូវដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ ។ សូមសួរសិស្សថា តើនិមិត្តសញ្ញាណាទៀត ដែលពួកគេឃើញនៅក្នុងរូបភាពនេះ ។ ( ចម្លើយអាចរួមមាន ទន្លេ ដំបងដែក អ័ព្ទនៃសេចក្ដីងងឹត និង អគារដ៏ទូលាយ និង ស្ថិតនៅលើអាកាសខ្ពស់ពីដី ) ។
សូមរំឭកសិស្សថា ព្រះអម្ចាស់បានបង្ហាញនីហ្វៃនូវការនិមិត្តដូចគ្នា ។ ក្រោយមក នីហ្វៃបានកត់ត្រានូវអត្ថន័យនៃនិមិត្តសញ្ញា និង រូបភាពផ្សេងៗគ្នានៅក្នុងទស្សននិមិត្តនេះ ( សូមមើល នីហ្វៃទី1 11, 12 និង 15 ) ។
សូមរៀបចំតារាងខាងក្រោមជាក្រដាសសម្រាប់ចែក ឬ បង្ហាញវានៅលើក្ដារខៀន មុនពេលចាប់ផ្ដើមបង្រៀន ។ ( សូមទុកកូឡោនខាងស្ដាំឲ្យនៅទំនេរ លើកលែងតែខគម្ពីរយោង ) ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យប្រើសេចក្តីយោងបទគម្ពីរដែលបានផ្ដល់ឲ្យ ដើម្បីស្គាល់នូវការបកប្រែនៃធាតុនីមួយៗនៃទស្សននិមិត្តរបស់លីហៃ ។ សូមរំឭកឡើងវិញនិមិត្តសញ្ញាទីមួយ ដើមឈើជាមួយនឹងផ្លែឈើពណ៌ស រួមគ្នាជាថ្នាក់មួយ ។ សូមឲ្យសិស្សគិតពីរបីនាទីរៀងៗខ្លួន ដើម្បីរកន័យនៃនិមិត្តសញ្ញាដែលនៅសល់បួនទៀត ។ ( អ្នកអាចស្នើថា ពួកគេគួរតែកត់ត្រាចម្លើយរបស់ពួកគេ នៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេក្បែរខគម្ពីរដែលត្រូវគ្នា នៅក្នុងនីហ្វៃទី1 8 ) ។
|
និមិត្តសញ្ញានៅក្នុងទស្សននិមិត្តរបស់លីហៃ |
ការបកប្រែដែលបានចែកចាយដោយនីហ្វៃ |
|
នីហ្វៃទី1 8:10–12— ដើមឈើដែលមានផ្លែឈើពណ៌ស |
នីហ្វៃទី1 11:21–25( សេចក្ដីស្រឡាញ់នៃព្រះ ពរជ័យនៃដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ) |
|
នីហ្វៃទី1 8:13—ទន្លេទឹកមួយដ៏កខ្វក់ |
នីហ្វៃទី1 12:16; 15:26–29 ( ភាពកខ្វក់ ជម្រៅនៃស្ថាននរក ) |
|
នីហ្វៃទី1 8:19—ដំបងដែក |
នីហ្វៃទី1 11:25( ព្រះបន្ទូលនៃព្រះ ) |
|
នីហ្វៃទី1 8:23—អ័ព្ទនៃសេចក្ដីងងឹត |
នីហ្វៃទី1 12:17 ( ការល្បួងពីអារក្ស ) |
|
នីហ្វៃទី1 8:26— អគារដ៏ទូលាយ និង នៅលើអាកាសខ្ពស់ពីដី |
នីហ្វៃទី1 11:35–36; 12:18( អំនួត និង ការគិតស្រមៃដ៏អសារឥតការនៃពិភពលោក ) |
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយការបកស្រាយ ដែលពួកគេបានរកឃើញ ។ ដើម្បីជួយពួកគេឲ្យឃើញពីទំនាក់ទំនងគ្នានៃនីហ្វៃទី1 8 នៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ សូមសិស្សម្នាក់ឲ្យអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយប្រធាន ប៊យដ៍ ឃេ ផាកកឺ នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យស្ដាប់ ហើយរកនូវមូលហេតុមួយ ដែលសំខាន់សម្រាប់ពួកគេ ដើម្បីសិក្សាពីទស្សននិមិត្តរបស់លីហៃ ៖
« អ្នកអាចគិតថា សុបិន ឬ ទស្សននិមិត្តរបស់លីហៃ គ្មានន័យពិសេសសម្រាប់អ្នកនោះទេ ប៉ុន្ដែវាពិតជាមានន័យសម្រាប់អ្នក ។ អ្នកនៅក្នុងទស្សននិមិត្តនេះ យើងទាំងអស់គ្នាគឺនៅក្នុងនោះ ។ …
« សុបិន ឬ ទស្សននិមិត្តរបស់លីហៃ … មានអ្វីៗទាំងអស់ដែលពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ត្រូវការដើម្បីយល់ពីការសាកល្បងនៃជីវិត » ( « ការរកឃើញខ្លួនយើងនៅក្នុងសុបិនរបស់លីហៃ » Ensign ខែ សីហា ឆ្នាំ 2010 ទំព័រ 22 ) ។
នៅពេលសិស្សសិក្សាពីអ្វីដែលនៅសល់នៃទស្សននិមិត្តនេះ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យរកមើលមនុស្សនៅក្នុងទស្សននិមិត្តដែលអាចតំណាងឲ្យខ្លួនគេផ្ទាល់ ។ សូមបញ្ជាក់ប្រាប់ពួកគេថា មិនថាកន្លែងណាដែលពួកគេឃើញខ្លួនឯងនៅក្នុងទស្សននិមិត្តនោះទេ ពួកគេម្នាក់មានអំណាច និង សមត្ថភាពដើម្បីជ្រើសរើសឲ្យសាកសមនឹងពរជ័យនៃដង្វាយធួន ។
សូមបែងចែកសិស្សជាពីរក្រុម ។ សូមពន្យល់ថា ក្រុមនីមួយៗនឹងរកមើលនូវរឿងខុសៗគ្នា នៅពេលសិស្សក្នុងថ្នាក់អាន នីហ្វៃទី1 8:21–33 រួមគ្នា ។
សុំឲ្យក្រុមទី 1 រកមើលចម្លើយចំពោះសំណួរខាងក្រោម ។ ( មុនចាប់ផ្ដើមបង្រៀន សូមសរសេរសំណួរទាំងនេះនៅលើក្ដារខៀន ឬ នៅលើក្រដាសសម្រាប់ចែក ) ។
-
តើឧបសគ្គអ្វី ដែលមនុស្សនៅក្នុងទស្សននិមិត្តរបស់លីហៃ បានជួបប្រទះ ?
-
តើឧបសគ្គទាំងនោះតំណាងឲ្យអ្វី ?
-
តើឧបសគ្គទាំងនេះ មានទម្រង់ជាអ្វីនៅសព្វថ្ងៃនេះ ?
-
តើគោលការណ៍អ្វី ដែលអ្នកបានឃើញនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ?
សូមអញ្ជើញឲ្យក្រុមទី 2 រកមើលចម្លើយចំពោះសំណួរខាងក្រោមនេះ ។ ( មុនចាប់ផ្ដើមបង្រៀន សូមសរសេរសំណួរទាំងនេះនៅលើក្ដារខៀន ឬ នៅលើក្រដាសសម្រាប់ចែក ) ។
-
តើអ្វីដែលបានជួយមនុស្សទាំងនោះ ឲ្យឈានទៅដល់ដើមឈើ និង ទទួលទានផ្លែឈើនោះ ?
-
តើតាមរបៀបណា ដែលដំបងដែក ប្រៀបទៅនឹងព្រះបន្ទូលនៃព្រះ ?
-
តើព្រះបន្ទូលនៃព្រះ ជួយយើងឲ្យយកឈ្នះលើឧបសគ្គនានា ដែលស្ថិតនៅលើផ្លូវទៅកាន់ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចដោយរបៀបណា ?
-
តើគោលការណ៍អ្វី ដែលអ្នកឃើញនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សបីបួននាក់ ប្ដូរវេនគ្នាអានឲ្យឮៗ នៅក្នុង នីហ្វៃទី1 8:21–33 ។ បន្ទាប់មក សូមអញ្ជើញសិស្សនៅក្នុងក្រុមទី 1 ឲ្យចែកចាយនូវចម្លើយរបស់ពួកគេចំពោះសំណួរដែលបានដាក់ឲ្យគេ ។ សូមឲ្យពួកគេចែកចាយនូវគោលការណ៍ ដែលពួកគេឃើញនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះផងដែរ ។ សូមធ្វើយ៉ាងណាជួយសិស្សឲ្យយល់ថា អំនួត ជីវិតលោកិយ និង ការចុះចាញ់ការល្បួង អាចរារាំងយើងពីការទទួលបាននូវពរជ័យនៃដង្វាយធួន ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យគិតអំពីរបៀបដែលឧបសគ្គទាំងនេះ អាចបង្អាក់ការរីកចម្រើនខាងវិញ្ញាណរបស់ពួកគេ ។
សុំឲ្យសិស្សនៅក្នុងក្រុមទី 2 ចែកចាយនូវចម្លើយរបស់ពួកគេចំពោះសំណួរដែលពួកគេត្រូវបានដាក់ឲ្យ ។ ក្រោយពីពិភាក្សាពីទស្សនវិស័យជ្រៅជ្រះរបស់ពួកគេហើយ សូមអញ្ជើញពួកគេចែកចាយនូវគោលការណ៍ដែលពួកគេឃើញនៅក្នុង នីហ្វៃទី1 8:21–33 ។ គោលការណ៍ដែលពួកគេរកឃើញ អាចរួមមានដូចតទៅ ៖
ប្រសិនបើយើងកាន់ខ្ជាប់តាមព្រះបន្ទូលនៃព្រះ វានឹងជួយយើង យកឈ្នះលើការល្បួង និង ឥទ្ធិពលខាងលោកិយ ។
ការកាន់ខ្ជាប់តាមព្រះបន្ទូលនៃព្រះ ជួយយើងឲ្យខិតកាន់តែជិតទៅរកព្រះអម្ចាស់ ហើយទទួលបាននូវពរជ័យនៃដង្វាយធួន ។
-
នៅក្នុងនីហ្វៃទី1 8:24 និង 30 តើពាក្យសម្ដីអ្វី ដែលពិពណ៌នាការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់ប្រជាជន ក្នុងការកាន់តាមដំបងដែក ហើយទៅដល់ដើមឈើនោះ ?
-
តើអ្នកគិតថា វាមានន័យដូចម្ដេចក្នុងការ « ប្រជ្រៀតទៅមុខ » ?
-
តើអ្នកគិតថា វាមានន័យដូចម្ដេចដើម្បីតោង និង កាន់ខ្ជាប់ជានិច្ចតាមព្រះបន្ទូលនៃព្រះ ? ( អ្នកអាចពន្យល់ថា នៅក្នុងនីហ្វៃទី1 8:30 ពាក្យថា ខ្ជាប់ជានិច្ច មានន័យថា តោងជាប់យ៉ាងមាំ ) ។
-
តើហេតុអ្វីបានជាយើងគួរតែសិក្សាព្រះគម្ពីរជារៀងរាល់ថ្ងៃ ?
ក្រោយពីការពិភាក្សានូវសំណួរទាំងនេះ អ្នកអាចបង្ហាញថា នៅក្នុងទស្សននិមិត្តនេះ មនុស្សខ្លះដូចជា លេមិន និង លេមយួល នឹងមិនទទួលទាននូវផ្លែឈើនោះទេ ( សូមមើល នីហ្វៃទី1 8:22–23, 35–38) ។ នេះតំណាងឲ្យការបដិសេធរបស់ពួកគេ ដើម្បីប្រែចិត្ត និង ទទួលទាននូវពរជ័យនៃដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ មនុស្សខ្លះបានធ្លាក់ ទោះជាបានទទួលទាននូវផ្លែឈើនោះហើយក៏ដោយ ( សូមមើល នីហ្វៃទី1 8:25, 28) ។ ការណ៍នេះ រំឭកយើងថា ក្រោយពីយើងបានចាប់ផ្ដើមទទួលយកនូវពរជ័យនៃដង្វាយធួនហើយ យើងត្រូវបន្ដឧស្សាហ៍ព្យាយាម និង ស្មោះត្រង់ ដោយការប្រែចិត្តចេញពីអំពើបាបរបស់យើង ហើយព្យាយាមរក្សាសេចក្ដីសញ្ញារបស់យើង ។ សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យធ្វើតាមគំរូរបស់មនុស្សដែល បានទទួលទានផ្លែឈើ ហើយនៅតែបន្ដនៅក្បែរដើមឈើ ( សូមមើល នីហ្វៃទី1 8:33 ) ។
ដើម្បីជួយសិស្សឃើញពីរបៀបដែលគោលការណ៍នៅក្នុងទស្សននិមិត្តរបស់លីហៃនេះ បានប្រទានពរដល់ជីវិតរបស់ពួកគេ សូមអញ្ជើញពួកគេឆ្លើយនូវសំណួរមួយក្នុងចំណោមសំណួរទាំងឡាយខាងក្រោម នៅក្នុងសៀវភៅកត់ត្រាក្នុងថ្នាក់របស់ពួកគេ ឬ សៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់គេ ៖
-
តើពេលណាដែលព្រះបន្ទូលនៃព្រះបានដឹកនាំអ្នក ឬ ជួយអ្នកឲ្យយកឈ្នះលើការល្បួង អំនួត ឬ ជីវិតលោកិយ ?
-
តើនៅពេលណាដែលអ្នកទទួលអារម្មណ៍ពីសេចក្ដីស្រឡាញ់នៃព្រះ ចំពោះអ្នក នៅពេលដែលអ្នកបានអាន ឬ បានស្ដាប់តាមព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យចែកចាយចម្លើយរបស់ពួកគេនៅក្នុងថ្នាក់ ។
សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យអនុវត្តទៅលើអ្វីដែលពួកគេបានរៀន និង មានអារម្មណ៍ ពេលកំពុងសិក្សាក្នុងនីហ្វៃទី1 8 ដោយការដាក់គោលដៅជាក់លាក់មួយ ចាប់ផ្ដើម ឬ បន្ដដើម្បីអភិវឌ្ឍទម្លាប់មួយក្នុងការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួនប្រចាំថ្ងៃ ។ សូមចែកចាយជាមួយសិស្សនូវពរជ័យ ដែលបានមកនៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក តាមរយៈការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាទៀងទាត់ ។
វិចារណកថា និង ព័ត៌មានសាច់រឿង
ផ្អែកលើទស្សននិមិត្តនៃដើមជីវិត អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន នៃកូរ៉ូមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានមានប្រសាសន៍ថា ៖ « រូបភាពនៃព្រះគ្រីស្ទ និង ដើមឈើ ភ្ជាប់គ្នាដោយដោះស្រាយមិនបាននោះទេ ។… … នៅដើមដំបូងបំផុតនៃព្រះគម្ពីរមរមន … ភស្តុតាងនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ទេវភាពដែលមានរហូតដល់សព្វថ្ងៃនេះ គឺព្រះគ្រីស្ទត្រូវបានពិពណ៌នាថាជាប្រភពនៃជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច និង សេចក្ដីអំណរ និង ជារបៀបដែលព្រះនឹងបំពេញសេចក្ដីសញ្ញារបស់ទ្រង់ជាមួយនឹងវង្សនៃអ៊ីស្រាអែល ការពិតនោះគឺ ក្រុមគ្រួសារមនុស្សលោកទាំងមូល ដើម្បីបញ្ជូនពួកគេទៅកាន់សេចក្ដីសន្យាដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចទាំងអស់របស់ពួកគេ » ( Christ and the New Covenant 1997] ទំព័រ 160, 162 ) ។
តារាងខាងក្រោម ផ្ដល់នូវសេចក្ដីលម្អិតបន្ថែមអំពី អ្វីដែលនីហ្វៃបានរៀនពីការនិមិត្តនៃដើមជីវិត ៖
|
និមិត្តសញ្ញាពីការនិមិត្តរបស់លីហៃ ( នីហ្វៃទី1 8 ) |
ការបកប្រែដែលផ្ដល់ដល់នីហ្វៃ ( នីហ្វៃទី1 11–12) |
|---|---|
|
នីហ្វៃទី1 8:10–12— ដើមឈើ ដែលមានផ្លែឈើពណ៌ស |
នីហ្វៃទី1 11:21–25 ( សេចក្ដីស្រឡាញ់នៃព្រះ ពរជ័យនៃដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ) |
|
នីហ្វៃទី1 8:13—ទឹកទន្លេដ៏កខ្វក់ |
នីហ្វៃទី1 12:16 ( ប្រភពទឹកកខ្វក់ ជម្រៅនៃស្ថាននរក ) |
|
នីហ្វៃទី1 8:19—ដំបងដែក |
នីហ្វៃទី1 11:25 ( ព្រះបន្ទូលនៃព្រះ ) |
|
នីហ្វៃទី1 8:23—អ័ព្ទនៃសេចក្ដីងងឹត |
នីហ្វៃទី1 12:17 ( ការល្បួងរបស់អារក្ស ) |
|
នីហ្វៃទី1 8:26—អគារដ៏ទូលាយ និង នៅលើអាកាសខ្ពស់ពីដី |
នីហ្វៃទី1 11:35–36; 12:18 ( អំនួត និង ការគិតស្រមៃដ៏អសារឥតការនៃលោកិយ ) |
|
នីហ្វៃទី1 8:21–23— មនុស្សដែលចាប់ផ្ដើមដើរលើផ្លូវទៅកាន់ដើមឈើ ប៉ុន្ដែត្រូវវង្វេងបាត់នៅក្នុងអ័ព្ទ |
នីហ្វៃបានឃើញប្រភេទមនុស្សដូចខាងក្រោមនៅក្នុងការនិមិត្តរបស់គាត់ ៖
|
|
នីហ្វៃទី1 8:24–25, 28— មនុស្សដែលបានទៅដល់ដើមឈើ ( ហើយបានភ្លក់នូវផ្លែឈើ ) ដោយការកាន់តាមដំបងដែក ប៉ុន្ដែបានធ្លាក់ចេញ នៅពេលពួកគេត្រូវបានចំអកឲ្យដោយមនុស្សដែលនៅក្នុងអគារដ៏ទូលាយ និង នៅលើអាកាសខ្ពស់ពីដី | |
|
នីហ្វៃទី1 8:26–27, 31–33— មនុស្សដែលប្រាថ្នាចង់បានអគារដ៏ទូលាយ និង នៅលើអាកាសខ្ពស់ពីដី ជាជាងចង់បានដើមឈើ និង ផ្លែឈើនោះ | |
|
នីហ្វៃទី1 8:30, 33—មនុស្សដែលកាន់តាមដំបងដែក ទទួលទាននូវផ្លែឈើ និង មិនបានធ្លាក់ចេញឡើយ |
នីហ្វៃទី1 15:24, 36 ( អ្នកដែលកាន់ខ្ជាប់តាមព្រះបន្ទូលនៃព្រះជានិច្ច តស៊ូនឹងការល្បួងនៃឧបសគ្គ និង ទទួលទាននូវអំណោយដ៏អស្ចារ្យបំផុតក្នុងអំណោយទាំងឡាយនៃព្រះ ) |
នីហ្វៃទី1 8:19 ។ ពរជ័យនៃការកាន់ខ្ជាប់តាមព្រះបន្ទូលនៃព្រះ
ប្រធាន អ៊ែសរ៉ា ថាហ្វ ប៊ែនសឹន បានបង្រៀនអំពីពរជ័យដែលមកពីការកាន់ខ្ជាប់តាមព្រះបន្ទូលនៃព្រះ ៖
« [ លីហៃ ] បានឃើញថា ប្រសិនបើមនុស្សនឹងកាន់ខ្ជាប់តាមដំបងដែកនោះ ពួកគេអាចជៀសវាងទឹកទន្លេដ៏កខ្វក់នោះបាន នៅឆ្ងាយពីផ្លូវហាមឃាត់ ឈប់ដើរវង្វេងនៅតាមផ្លូវចម្លែក ដែលនាំទៅរកការបំផ្លាញទៀត ។… ព្រះបន្ទូលនៃព្រះមិនត្រឹមតែនឹងដឹកនាំយើងទៅកាន់ផ្លែឈើ ដែលជាទីប្រាថ្នាជាងអ្វីទាំងអស់នោះទេ ប៉ុន្ដែនៅក្នុងព្រះបន្ទូលនៃព្រះ និង តាមរយៈព្រះបន្ទូលនៃព្រះ យើងអាចរកឃើញអំណាចដើម្បីប្រឆាំងនឹងការល្បួង អំណាចដើម្បីធ្វើឲ្យកិច្ចការរបស់សាតាំង និង បេសកជនរបស់វាមិនបានសម្រេច ។… ព្រះបន្ទូលនៃព្រះ ដូចដែលបានរកឃើញនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ នៅក្នុងសម្ដីរបស់ព្យាការីដែលនៅរស់ និង នៅក្នុងវិវរណៈផ្ទាល់ខ្លួន មានអំណាចដើម្បីលើកកម្លាំងពួកបរិសុទ្ធ និង បំពាក់ពួកគេដោយព្រះវិញ្ញាណ ដូច្នេះពួកគេអាចតតាំងនឹងអំពើអាក្រក់ កាន់ខ្ជាប់តាមការល្អ និង រកឃើញនូវសេចក្ដីអំណរនៅក្នុងជីវិតនេះ » ( « អំណាចនៃព្រះបន្ទូល » Ensign ខែ ឧសភា ឆ្នាំ 1986 ទំព័រ 80 ) ។
នីហ្វៃទី 1 8:26–27 ។ « អគារដ៏ទូលាយ និង នៅលើអាកាសខ្ពស់ពីដី »
អគារដ៏ទូលាយ និង នៅលើអាកាសខ្ពស់ពីដី ឈរទល់មុខនឹងដើមឈើជីវិត ដែលតំណាងឲ្យសេចក្ដីស្រឡាញ់នៃព្រះ និង ពរជ័យនៃដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ អែលឌើរ គ្លែន អិល ផេស នៃក្រុមចិតសិបនាក់ បានប្រៀបធៀបបទដ្ឋាននៃព្រះ នឹងអាកប្បកិរិយានៃមនុស្សនៅក្នុងអគារដ៏ទូលាយ និង នៅលើអាកាសខ្ពស់ពីដី ៖
« ចំពោះអស់អ្នកណាដែលឈានសន្សឹមៗទៅរកអគារដ៏ទូលាយ និង នៅលើអាកាសខ្ពស់ពីដីនោះបន្តិចម្តងៗ ខ្ញុំសូមប្រាប់ឲ្យយ៉ាងច្បាស់ថា មនុស្សនៅក្នុងអគារនោះ ពិតជាគ្មានអ្វីទាំងអស់ក្នុងការផ្ដល់ឲ្យលើកលែងតែ ការពេញចិត្តមួយភ្លែត មួយរយៈខ្លី ដែលភ្ជាប់នឹងទុក្ខសោក និង ការរងទុក្ខក្នុងពេលដ៏យូរដែលមិនអាចគេចបានឡើយ ។ ព្រះបញ្ញត្តិដែលអ្នកបានឃើញ មិនផ្ដល់ឲ្យដោយព្រះដ៏ឥតអាណិតមេត្តាមួយអង្គ ដើម្បីការពារអ្នកពីការមានក្ដីរីករាយនោះទេ ប៉ុន្ដែដោយព្រះវរបិតាដែលស្រឡាញ់យើង ដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ ដែលចង់ឲ្យអ្នកសប្បាយរីករាយ ពេលអ្នកកំពុងរស់នៅលើផែនដីនេះ ក៏ដូចជាបន្ទាប់ពីជីវិតនេះ » ( « ពួកគេមិនសូវសប្បាយរីករាយប៉ុន្មានទេ » Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ 1987 ទំព័រ 40 ) ។