មេរៀនទី 85
អាលម៉ា 23–24
សេចក្តីផ្ដើម
បន្ទាប់ពីការប្រែចិត្តរបស់ទ្រង់ ស្ដេចនៃសាសន៍លេមិនបានប្រកាសពីសេរីភាពខាងសាសនាក្នុងចំណោមប្រជាជនរបស់ទ្រង់ ។ ការប្រកាសនេះអនុញ្ញាតឲ្យអើរ៉ុន និងបងប្អូនប្រុសរបស់គាត់អាចបង្រៀនដំណឹងល្អ និងបង្កើតសាសនាចក្រនៅក្នុងទីក្រុងទាំងឡាយនៃសាសន៍លេមិន ។ សាសន៍លេមិនរាប់ពាន់នាក់ត្រូវបានផ្លាស់ប្រែចិត្ត ហើយមិនដែលធ្លាក់ចុះឡើយ ។ សាសន៍លេមិនដែលបានប្រែចិត្តទាំងនេះ បានធ្វើនូវសេចក្ដីសញ្ញាមួយដើម្បីបោះបង់ចោលនូវអាវុធសង្គ្រាមទាំងឡាយរបស់គេ ហើយពួកគេបានញែកខ្លួនគេចេញពីសាសន៍លេមិនដែលមិនបានប្រែចិត្តជឿ ដោយការហៅខ្លួនគេថា សាសន៍អាន់តៃ-នីហ្វៃ-លីហៃ ។ នៅពេលសាសន៍លេមិនដែលមិនបានប្រែចិត្តវាយប្រហារពួកគេ សាសន៍អាន់តៃ-នីហ្វៃ-លីហៃខ្លះបានលះបង់ជីវិតរបស់ពួកគេដើម្បីរក្សានូវសេចក្ដីសញ្ញា ។
កំណត់ចំណាំ ៖ នៅក្នុងមេរៀនទី 83អ្នកអាចបានលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យអនុញ្ញាតឲ្យទីបន្ទាល់ និងគំរូដ៏សុចរិតរបស់ពួកគេជះឥទ្ធិពលដល់អ្នកដទៃ ដូចជាថ្មមួយធ្វើឲ្យមានរលកនៅក្នុងត្រពាំង ។ ប្រសិនបើអ្នកបានធ្វើហើយ សូមគិតពីការចាប់ផ្ដើមមេរៀននេះ ដោយការសុំឲ្យសិស្សរៀបរាប់ពីការខំប្រឹងរបស់ពួកគេ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
អាលម៉ា 23
សាសន៍លេមិនរាប់ពាន់នាក់ត្រូវបានប្រែចិត្តជឿដល់ព្រះអម្ចាស់
សូមគូសរូបភាពនៃមនុស្សពីរនាក់នៅលើក្ដារខៀន ( រូបភាពមនុស្សគូសសាមញ្ញទៅល្មមហើយ ) ។ បន្ទាប់មក សូមអាននូវសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយអែលឌើរ រីឆាដ ជី ស្កត នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ស្ដាប់រកនូវការពិពណ៌នារបស់អែលឌើរ ស្កត នៃប្រភេទមនុស្សពីរខុសគ្នា ។
« យើងម្នាក់ៗបានសង្កេតឃើញពីរបៀបដែលបុគ្គលខ្លះឆ្លងកាត់ជីវិតដោយធ្វើនូវអ្វីដែលត្រូវបានយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួន ។ ពួកគេមើលទៅរីករាយ ហើយថែមទាំងពេញចិត្តនឹងជីវិតទៀត ។ នៅពេលជម្រើសដ៏លំបាកត្រូវបានសម្រេច ពួកគេហាក់ដូចជាសម្រេចនូវអ្វីដែលត្រូវមិនខុសគ្នាទេ ទោះបីជាមានជម្រើសដ៏ទាក់ទាញមានច្រើនដល់ពួកគេក្ដី ។ យើងដឹងថា ពួកគេអាចត្រូវជាប់ការល្បួង ប៉ុន្ដែពួកគេហាក់ដូចជាឃើញការល្បួងនោះច្បាស់ ។ ដូចគ្នាដែរ យើងបានសង្កេតឃើញពីរបៀបដែលអ្នកផ្សេងមិនសូវក្លាហានក្នុងការសម្រេចចិត្ត ។ នៅក្នុងបរិយាកាសដ៏មានអំណាចខាងវិញ្ញាណ ពួកគេបានធ្វើល្អជាង ផ្លាស់ប្ដូរផ្លូវនៃជីវិតរបស់ពួកគេ បោះបង់នូវទម្លាប់ដ៏ទន់ខ្សោយចោល ។ ពួកគេស្មោះត្រង់ខ្លាំងណាស់នៅក្នុងការប្ដេជ្ញាចិត្តដើម្បីផ្លាស់ប្ដូរ ប៉ុន្ដែពួកគេនឹងត្រឡប់ទៅធ្វើអ្វីដែលពួកគេបានសម្រេចថានឹងបោះបង់ចោលនោះវិញភ្លាមៗដែរ ។
« តើវាគឺជាអ្វី ដែលធ្វើឲ្យមានភាពខុសគ្នានៅក្នុងជីវិតនៃក្រុមទាំងពីរនេះ ? តើអ្នកអាចរើសយកជម្រើសដែលត្រូវយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួនដោយរបៀបណា ?» ( « Full Conversion Brings Happiness »Ensign,ខែ ឧសភា ឆ្នាំ 2002, ទំព័រ 24 ) ។
សូមសួរសិស្សថា តើពួកគេអាចបញ្ជាក់ពីរូបភាពទាំងពីរនៅលើក្ដារខៀនដោយផ្អែកលើប្រសាសន៍របស់អែលឌើរ ស្កត ដោយរបៀបណា ។ សូមបញ្ជាក់ហៅរូបមួយនៅលើក្ដារខៀន មានចិត្តស្មោះត្រង់ និងរូបមួយទៀតថា មិនខ្ជាប់ខ្ជួន ។សូមសួរសិស្សថា តើពួកគេឆ្លើយនឹងសំណួរដែលអែលឌើរ ស្កត បានសួរដោយរបៀបណា ៖
-
« តើវាគឺជាអ្វី ដែលធ្វើឲ្យមានភាពខុសគ្នានៅក្នុងជីវិតនៃក្រុមទាំងពីរនេះ ?
-
តើអ្នកអាចរើសយកជម្រើសត្រឹមត្រូវយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួនដោយរបៀបណា ?»
នៅពេលសិស្សក្នុងថ្នាក់សិក្សា អាលម៉ា 23–24 សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យគិតអំពីអ្វីដែលជម្រុញឲ្យសមាជិកជាច្រើននៃសាសនាចក្រនៅតែបន្ដពិត និងស្មោះត្រង់ពេញមួយជីវិតរបស់ពួកគេ ។
សូមសង្ខេប អាលម៉ា 23:1–5ដោយការពន្យល់ថា ក្រោយពីស្ដេចនៃសាសន៍លេមិនត្រូវបានប្រែចិត្តជឿ ទ្រង់បានចេញសេចក្ដីប្រកាសដល់ប្រជាជនដែលប្រកាសថា ពួកគេគួរអនុញ្ញាតឲ្យអើរ៉ុន និងបងប្អូនប្រុសរបស់គាត់បង្រៀនព្រះបន្ទូលនៃព្រះទូទាំងដែនដីដោយគ្មានការបង្អាក់ និងដោយគ្មានការព្យាបាទ ។ សេចក្ដីប្រកាសនេះធ្វើឲ្យអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាទាំងឡាយអាចបង្កើតសាសនាចក្រក្នុងចំណោមសាសន៍លេមិន ។ ជាលទ្ធផល សាសន៍លេមិនរាប់ពាន់នាក់ត្រូវបានប្រែចិត្តជឿ ។
សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អាន អាលម៉ា 23:6 ឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់មើលតាម ដោយរកមើលរឿងពីរដែលបានជួយនាំឲ្យមានការប្រែចិត្តជឿនៃសាសន៍លេមិន ។ សូមឲ្យសិស្សរៀបរាប់ពីអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។
-
តើអ្នកគិតថា ហេតុអ្វីបានជាវាសំខាន់ដែលអាំម៉ូន និងបងប្អូនប្រុសរបស់គាត់បានបង្រៀនសាសន៍លេមិន « ទាក់ទងនឹងវិញ្ញាណនៃវិវរណៈ និង ការព្យាករណ៍ » ?
-
តើអ្នកគិតថា « ព្រះចេស្ដានៃព្រះដែល [ បាន ]សម្ដែងអព្ភូតហេតុ » នៅក្នុងចំណោមសាសន៍លេមិន មានន័យដូចម្តេច ?
-
តើនៅពេលណាដែលអ្នកបានទទួលព្រះចេស្ដានៃព្រះដើម្បីជួយអ្នកឲ្យប្រែចិត្តជឿ ? តើនៅពេលណាដែលអ្នកបានឃើញពីព្រះចេស្ដានៃព្រះធ្វើការដើម្បីជួយដល់នរណាម្នាក់ទៀតឲ្យប្រែចិត្តជឿ ?
សូមឲ្យសិស្សអាន អាលម៉ា 23:6 ម្ដងទៀត ដោយរកមើលឃ្លាដែលពិពណ៌នាពីសាសន៍លេមិនដែលបានជឿលើការបង្រៀនរបស់អាំម៉ូន និងបងប្អូនប្រុសរបស់គាត់ ។ ( សូមប្រាកដថា សិស្សយល់ថា សាសន៍លេមិនទាំងនេះត្រូវ « បានប្រែចិត្តជឿដល់ព្រះអម្ចាស់ » មិនមែនដល់សាសនាចក្រ ឬ ដល់អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាដែលបានបង្រៀនដល់ពួកគេនោះឡើយ ។ សូមប្រាកដផងដែរថា សិស្សយល់ថា ប្រជាជនទាំងនេះ « មិនដែលបានធ្លាក់ចុះនោះឡើយ » ។ សូមសរសេរ បានប្រែចិត្តជឿដល់ព្រះអម្ចាស់ និង មិនដែលបានធ្លាក់ចុះនោះឡើយ នៅលើក្ដារខៀន នៅក្រោមរូបភាពដែលសរសេរថា មានចិត្តស្មោះត្រង់ ។
-
នៅពេលយើងជួបនឹងស្ថានភាពពិបាក និង ឧបសគ្គ តើហេតុអ្វីបានជាវាសំខាន់ដែលយើងត្រូវប្រែចិត្ជឿដល់ព្រះអម្ចាស់ ជាជាងដល់មនុស្ស ឬគំនិតផ្សេងទៀតនោះ ?
សូមឲ្យសិស្សអាន អាលម៉ា 23:7, 16–18 ដោយស្ងាត់ៗ ដោយរកមើលពាក្យ និងឃ្លាដែលផ្ដល់នូវភស្ដុតាងអំពីការប្រែចិត្តជឿរបស់សាសន៍លេមិន ។ សូមឲ្យសិស្សរាយការណ៍ពីអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។ អ្នកអាចសរសេរពាក្យ និងឃ្លាទាំងនេះនៅលើក្ដារខៀននៅក្រោមរូបភាពដែលសរសេរថា មានចិត្តស្មោះត្រង់ ។ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យវិភាគខគម្ពីរទាំងនេះកាន់តែខ្លាំង អ្នកអាចសួរសំណួរដូចខាងក្រោម ៖
-
តើបំណងប្រាថ្នារបស់ប្រជាជនចង់មានឈ្មោះថ្មីមួយ ជាភស្ដុតាងថា ពួកគេបានផ្លាស់ប្ដូរដោយរបៀបណា ?
-
តើអ្នកទាំងឡាយដែលបានប្រែចិត្តជឿសព្វថ្ងៃនេះអាច « ញែកចេញ » ពីអ្នកដទៃដោយរបៀបណា ?
-
យោងតាម អាលម៉ា 23:18 សាសន៍លេមិនដែលបានប្រែចិត្តជឿបានចាប់ផ្ដើមឧស្សាហ៍ព្យាយាម និងរួសរាយនឹងសាសន៍នីហ្វៃ ។ នៅពេលបុគ្គលម្នាក់ព្យាយាមប្រែចិត្ត ឬផ្លាស់ប្ដូរជីវិតរបស់គេ តើវាអាចជួយដល់គេដើម្បីទាក់ទងនឹងមនុស្សផ្សេងទៀតដែលបានប្រែចិត្តជឿហើយដោយរបៀបណា ?
សូមសរសេរពាក្យខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖ ការប្រែចិត្តជឿមានន័យថា …
សូមឲ្យសិស្សសង្ខេបអ្វីដែលពួកគេបានរៀនពី អាលម៉ា 23 ដោយការបំពេញប្រយោគនៅលើក្ដារខៀន ។ សិស្សអាចប្រើពាក្យខុសគ្នាក្នុងចម្លើយរបស់ពួកគេ ប៉ុន្ដែពួកគេគួរបង្ហាញនូវសេចក្ដីពិតដូចខាងក្រោម ៖ ការប្រែចិត្តជឿមានន័យថា ការផ្លាស់ប្ដូរ និងការក្លាយជាបុគ្គលថ្មីមួយតាមរយៈអំណាចនៃព្រះ ។សូមបំពេញប្រយោគនៅលើក្ដារខៀន ។
សូមឲ្យសិស្សមើលទៅពាក្យ មានចិត្តស្មោះត្រង់និងមិនខ្ជាប់ខ្ជួន នៅលើក្ដារខៀន ។ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យគិតពីពាក្យមួយ ដែលពិពណ៌នាបានល្អបំផុតពីលំដាប់នៃការប្រែចិត្តរបស់ពួកគេ ។
អាលម៉ា 24
សាសន៍ អាន់តៃ-នីហ្វៃ-លីហៃ ធ្វើសេចក្ដីសញ្ញាថានឹងមិនប្រើអាវុធម្ដងទៀតនោះឡើយ
សូមឲ្យសិស្សគិតដោយស្ងៀមស្ងាត់ ថាតើពួកគេធ្លាប់បានប្ដេជ្ញាចិត្តដើម្បីចៀសវាងការប្រព្រឹត្តកំហុស ឬ អំពើបាបមួយចំនួនដដែល ប៉ុន្ដែក្រោយមកបានធ្វើនូវកំហុស ឬ អំពើបាបនោះម្ដងទៀតទេ ។ សូមពន្យល់ថា ប្រសិនបើពួកគេធ្លាប់មាន សូមឲ្យពួកគេបន្ដព្យាយាមពង្រឹងវាឡើង ។ នៅពេលពួកគេសិក្សា អាលម៉ា 24 ពួកគេនឹងរៀនពីសេចក្ដីពិតដែលនឹងជួយពួកគេ ។
សូមសង្ខេប អាលម៉ា 24:1–5 ដោយការពន្យល់ថា ពួកសាសន៍អាម៉ាលេកៃ និងពួកសាសន៍អាមូឡុន ដែលជាសាសន៍នីហ្វៃពីមុននោះ បានចាក់រុកនឹងសាសន៍លេមិនជាច្រើនឲ្យខឹងសម្បារនឹងស្ដេចរបស់ពួកគេ និងសាសន៍អាន់តៃនីហ្វៃលីហៃផ្សេងទៀត ។ ដោយកំហឹង សាសន៍លេមិនទាំងនេះបានរៀបចំវាយប្រហារនឹងពួកសាសន៍អាន់តៃនីហ្វៃលីហៃ ។ នៅក្នុងពេលបញ្ហានេះ ស្ដេចនៃសាសន៍អាន់តៃនីហ្វៃលីហៃបានសុគត ។ នគរត្រូវបានប្រទានទៅដល់បុត្រាមួយអង្គរបស់ទ្រង់ ។ អាំម៉ូនបានប្រមូលផ្ដុំស្ដេចថ្មី និងជាមួយនឹងស្ដេចឡាម៉ូណៃ និងអ្នកផ្សេងទៀតឲ្យមកប្រឹក្សានឹងគ្នា និងសម្រេចពីរបៀបដើម្បីការពារខ្លួនគេប្រឆាំងនឹងសាសន៍លេមិន ។
សូមឲ្យសិស្សអាន អាលម៉ា 24:6 ដោយស្ងាត់ៗ ដោយរកមើលអ្វីដែលសាសន៍អាន់តៃនីហ្វៃលីហៃ បានសម្រេចថាពួកគេនឹងមិនធ្វើ ។ ក្រោយពីសិស្សរៀបរាប់ពីអ្វីដែលពួកគេបានរកឃើញ ហើយសូមឲ្យសិស្សបីបួននាក់ប្ដូរវេនគ្នាអានឮពី អាលម៉ា 24:7–10, 12–14 ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់មើលតាម ដោយស្ដាប់រកមើលពីរបៀបទាំងឡាយដែលស្ដេចនៃសាសន៍អាន់តៃនីហ្វៃលីហៃ បានទទួលស្គាល់ថា ព្រះបានប្រទានពរដល់ពួកគេ ។
-
យោងតាម អាលម៉ា 24:9 តើអ្វីជាអំពើបាបមួយរបស់សាសន៍អាន់តៃនីហ្វៃលីហៃដែលបានប្រព្រឹត្តកាលពីមុន ?
-
យោងតាម អាលម៉ា 24:13 ហេតុអ្វីបានជាពួកគេបដិសេធមិនប្រយុទ្ធនឹងសង្គ្រាមនេះ ?
សូមបែងចែកសិស្សក្នុងថ្នាក់ជាពីរក្រុម ។ សូមឲ្យក្រុមទីមួយអាន អាលម៉ា 24:11, 15 ដោយរកមើលឃ្លាដែលបង្ហាញពីការខំប្រឹងរបស់សាសន៍អាន់តៃនីហ្វៃលីហៃដើម្បីប្រែចិត្ត ។ សូមឲ្យក្រុមទីពីរអាន អាលម៉ា 24:16–19ដោយរកមើលអ្វីដែលសាសន៍អាន់តៃនីហ្វៃលីហៃបានធ្វើដើម្បីធានាថា ពួកគេនឹងនៅតែស្អាតស្អំ ។ ក្រោយពីសិស្សមានពេលអានហើយ សូមឲ្យពួកគេចែកចាយនូវអ្វីដែលពួកគេបានរកឃើញ ។ អ្នកអាចប្រើសំណួរខាងក្រោមដើម្បីនាំមកនូវគំនិតបន្ថែម ៖
-
តើអ្នកគិតថា ស្ដេចមានន័យយ៉ាងណា នៅពេលទ្រង់បានមានបន្ទូលថា « ការណ៍ទាំងអស់នេះហើយ ដែលយើងរាល់គ្នាអាចធ្វើ … ដើម្បីប្រែចិត្ត » ? ( អាលម៉ា 24:11 ) ។ ( ឃ្លានេះបង្ហាញពីការខំប្រឹង និងការប្ដេជ្ញាដ៏ខ្លាំងរបស់សាសន៍អាន់តៃនីហ្វៃលីហៃដើម្បីប្រែចិត្តពីអំពើបាបរបស់ពួកគេ ។
-
ពាក្យ ទីបន្ទាល់ លេចឡើងបីដងនៅក្នុង អាលម៉ា 24:15–16, 18 ។ តើការកប់អាវុធរបស់ពួកគេទៅក្នុងដីធ្វើជាទីបន្ទាល់មួយយ៉ាងណាដែរ ? ( វាបានបង្ហាញដល់ប្រជាជនផ្សេងទៀត និងដល់ព្រះថា ពួកគេពិតជាបានលះបង់ ឬ បោះបង់ចោលនូវអំពើបាបរបស់ពួកគេមែន ។ )
សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយប្រធាន ស្ពែនស៊ើរ ដបុលយូ ឃឹមបឹល ៖
« ដើម្បីបោះបង់ចោលអំពើបាប យើងមិនអាចគ្រាន់តែចង់បានស្ថានភាពដ៏ប្រសើរនោះទេ ។ … គេត្រូវតែប្រាកដថា គេមិនត្រឹមតែបានបោះបង់ចោលនូវអំពើបាបនោះទេ ប៉ុន្ដែថែមទាំងបានផ្លាស់ប្ដូរនូវស្ថានភាពជុំវិញអំពើបាបនោះទៀតផង ។ គេគួរចៀសវាងនូវកន្លែង និងស្ថានភាព និងកាលៈទេសៈនានាដែលអំពើបានកើតឡើង ដោយសារវាអាចនឹងកើតឡើងម្ដងទៀតបានយ៉ាងខ្លាំងបំផុត ។ គេត្រូវតែបោះបង់មនុស្សដែលបានប្រព្រឹត្តអំពើបាបនោះ ។ គេមិនមែនស្អប់មនុស្សដែលទាក់ទងនោះទេ ប៉ុន្ដែគេត្រូវតែចៀសវាងពីពួកគេ និងអ្វីៗទាំងឡាយដែលពាក់ព័ន្ធនឹងអំពើបាបនោះ » ( The Miracle of Forgiveness [ ឆ្នាំ 1969 ] ទំព័រ 171–72 ) ។
-
តើសាសន៍អាន់តៃ-នីហ្វៃ-លីហៃបានធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីចៀសវាងនូវស្ថានភាព និងមនុស្សដែលអាចទាក់ទាញពួកគេឲ្យប្រព្រឹត្តអំពើបាបពីមុនរបស់ពួកគេ ?
អ្នកអាចឲ្យសិស្សមានពេលគិតថា តើមានកាលៈទេសៈណាខ្លះដែលជីវិតរបស់ពួកគេ ត្រូវការការផ្លាស់ប្ដូរដើម្បីប្រែចិត្ត និងបោះបង់អំពើបាបមួយដែលពួកគបានតស៊ូនឹងលះបង់ ។
សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖ ប្រសិនបើយើង … ព្រះនឹង …
សូមឲ្យសិស្សរំឭក អាលម៉ា 24:10–18 ដោយរកមើលរបៀបដែលពួកគេអាចបំពេញប្រយោគនៅលើក្ដារខៀនបាន ។ ( អ្នកអាចផ្ដល់យោបល់ថា សិស្សគួរសរសេរប្រយោគមួយដូចខាងក្រោមនៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ៖ ប្រសិនបើយើងធ្វើនូវអ្វីៗទាំងអស់ដែលយើងអាចដើម្បីប្រែចិត្តនោះ ព្រះនឹងបោះចោលនូវកំហុសរបស់យើង ហើយជួយយើងឲ្យនៅតែស្អាតស្អំ ។
សូមឲ្យសិស្សបើកទៅ អាលម៉ា 24:17 ។
-
តើគំរូអ្វីខ្លះនៃអាវុធនៃការបះបោរ ( សូមមើល អាលម៉ា 23:7 ) ដែលមនុស្សអានដាក់ចុះ ឬ កប់ចោល នៅពេលពួកគេបានប្រែចិត្តជឿដល់ព្រះអម្ចាស់ ? ( សូមជួយសិស្សឲ្យឃើញថា អាវុធនៃការបះបោរអាចរួមមាន ឥរិយាបថ ឬសកម្មភាពដ៏មានបាបដែលមនុស្សត្រូវតែលះបង់ដើម្បីបានប្រែចិត្តជឿដល់ព្រះអម្ចាស់ ។
សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយអែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ៖
« វាពិតជាចំណាយពេលដ៏យូរដើម្បីប្រែចិត្តគឺដូចជា ពេលអ្នកនិយាយថា ‹ ខ្ញុំនឹងផ្លាស់ប្ដូរ ›—ហើយអ្នកនឹងធ្វើវា ។ មែនហើយ នឹងមានបញ្ហាក្នុងពេលអនុវត្ត ហើយនឹងមានការផ្ដុំឡើងវិញ ។ អ្នកអាចចំណាយពេលគួរសម—ពិតហើយថា អ្នកត្រូវតែចំណាយពេលនោះ—ពេញមួយជីវិតរបស់អ្នកដើម្បីបញ្ជាក់ការប្រែចិត្តរបស់អ្នក ដោយការមានជាអចិន្ដ្រៃយ៍ » ( « For Times of Trouble »New Era,ខែ តុលា ឆ្នាំ 1980 ទំព័រ 11–12 ) ។
សូមឲ្យសិស្សពន្យល់ពីសកម្មភាពរបស់យុវជន ឬ យុវនារីម្នាក់ដែលអាចធ្វើដើម្បីចៀសវាងពីការធ្វើអំពើបាបខាងក្រោមនីមួយៗច្រំដែល ៖ ការរំលងពាក្យនៃប្រាជ្ញាវាងវៃ ការមើលរឿងអាសអាភាស និងការមិនមានចិត្តល្អដល់បងប្អូនបង្កើតឯង ។
សូមឲ្យសិស្សស្រមៃពីអារម្មណ៍ដែលសាសន៍អាន់តៃ-នីហ្វៃ-លីហៃអាចមាន ក្រោយពីពួកគេបានកប់អាវុធរបស់ពួកគេចោល ហើយបន្ទាប់មកបានដឹងថា កងទ័ពសាសន៍លេមិននឹងមកវាយប្រហារពួកគេ ។ សូមឲ្យសិស្សគិតពីស្ថានភាពនេះ នៅពេលពួកគេអាន អាលម៉ា 24:20–22 ដោយស្ងាត់ៗ ។
សូមសរសេរសេចក្ដីពិតខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖ នៅពេលយើងរក្សាសេចក្ដីសញ្ញារបស់យើង យើងអាចជួយអ្នកដទៃឲ្យប្រែចិត្តជឿបាន ។សូមឲ្យសិស្សពីរបីនាក់ប្ដូរវេនគ្នាអានឮៗពី អាលម៉ា 24:23–27 ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់មើលតាម ដោយរកមើលពាក្យ ឬឃ្លាដែលបង្រៀនពីគោលការណ៍ដែលបានសរសេរនៅលើក្ដារខៀន ។
-
តើដំណើររឿងនេះជះឥទ្ធិពលដល់បំណងប្រាថ្នារបស់អ្នកដើម្បីរក្សាសេចក្ដីសញ្ញារបស់អ្នកដោយរបៀបណា ?
-
តើយើងអាចធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីពង្រឹងបំណងប្រាថ្នា និងសមត្ថភាពរបស់យើងដើម្បីរក្សាសេចក្ដីសញ្ញា ដែលយើងបានធ្វើជាមួយនឹងព្រះអម្ចាស់ ?
សូមឲ្យសិស្សចែកចាយបទពិសោធន៍ខ្លះៗ ដែលពួកគេបានមានអំពីគោលការណ៍នៅលើក្ដារខៀននេះ ។ សូមបញ្ចប់ដោយការចែកចាយទីបន្ទាល់របស់អ្នកអំពីគោលការណ៍ដែលបានបង្រៀននៅក្នុងមេរៀននេះ ។
វិចារណកថា និង ព័ត៌មានសាច់រឿង
អាលម៉ា 23:17 ។ « ពួកគេបានហៅខ្លួនគេថា ពួកសាសន៍អាន់តៃនីហ្វៃលីហៃ »
« សាសន៍លេមិនដែលបានប្រែចិត្តដោយបុត្រានៃស្ដេចម៉ូសាយបួនអង្គ និងដៃគួរបស់ពួកទ្រង់បានលើកដាក់នូវឈ្មោះ ‹ សាសន៍អាន់តៃនីហ្វៃលីហៃ › មកលើខ្លួនគេ (អាលម៉ា 23:17; អាលម៉ា 24:1–5) ។ ផ្នែកនៃងារ ‹ នីហ្វៃលីហៃ › ប្រហែលជាមានសេចក្ដីយោងទៅដែនដីនីហ្វៃ និងលីហៃ ( ឬក៏ប្រជាជនដែលរស់នៅក្នុងដែនដីនោះនាជំនាន់នោះ ) ជាជាងសំដៅលើកូនចៅនៃនីហ្វៃ ឬលីហៃ ។
« ទោះជាយ៉ាងណាក្ដី វេជ្ជ. ហាហ្វ នីប្លី បានរកឃើញ ‹ ឬសគល់របស់សាសន៍ស៊ីម៉ៃ និងឥណ្ឌូអឺរ៉ុបទូទៅ ស្របគ្នាទៅនឹងអាន់តៃ ដែលមានន័យថា « នៅពីមុខនឹង » ឬ « នៅពីមុខ » ដូចជាមនុស្សម្នាក់នៅពីមុខកញ្ចក់ ហើយដោយពង្រីកន័យនោះវាមានន័យថា « អ្នកដែលប្រឆាំង ផង ឬ « អ្នកដែលធ្វើតាម » ផង › » ។ ( ដកស្រង់ពី Eldin Ricks, Book of Mormon Study Guide, ទំព័រ.63 ) ។ ហេតុដូច្នេះហើយ ពាក្យ « អាន់តៃនីហ្វៃលីហៃ » អាចសំដៅទៅលើអ្នកដែលធ្វើតាមការបង្រៀននៃកូនចៅរបស់នីហ្វៃ និងលីហៃ » ( Daniel H. Ludlow, A Companion to Your Study of the Book of Mormon [1976], 209–10 ) ។