ម៉ូសាយ 19–20

សេចក្តីផ្ដើម

ក្រោយពីអាលម៉ា និង ប្រជាជនរបស់គាត់បានគេចពីកងទ័ពរបស់ស្ដេចណូអេ ស្ដេចណូអេ និង ប្រជាជនរបស់ទ្រង់បានចាប់ផ្ដើមរងទុក្ខនឹងលទ្ធផលនៃភាពមិនសុចរិតរបស់ពួកគេ ដូចដែលបានព្យាករណ៍ដោយអ័ប៊ីណាដៃ— ពួកគេត្រូវបានវាយប្រហារ និង ដាក់ក្នុងសេវកភាពដោយសាសន៍លេមិន ហើយស្ដេចណូអេបានរងទុក្ខដល់សុគតដោយភ្លើង ។ កូនប្រុសរបស់ណូអេ លិមហៃ បានក្លាយជាស្ដេចបន្ទាប់ពីណូអេសុគត ។ នៅពេលពួកសង្ឃរបស់ស្ដេចណូអេពីមុនបានចាប់ពង្រត់កូនស្រីនៃសាសន៍លេមិនមួយក្រុម សាសន៍លេមិនបានបន្ទោសដល់ប្រជាជនរបស់លិមហៃ ហើយបានរៀបចំដើម្បីវាយលុកពួកគេ ។ ប្រជាជនរបស់លិមហៃបានច្បាំងដោយក្លាហាន ហើយពួកគេបានរងរបួស ហើយបានចាប់យកស្ដេចនៃសាសន៍លេមិន ។ លិមហៃបាននាំសន្ដិភាពដល់ស្ដេចសាសន៍លេមិន ដែលក្រោយមកបានបញ្ចុះបញ្ចូលប្រជាជនរបស់ខ្លួនឲ្យត្រឡប់ទៅដែនដីខ្លួនវិញដោយសេចក្ដីសុខសាន្ដ ។

យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន

ម៉ូសាយ 19–20

សាសន៍នីហ្វៃនៅក្នុងដែនដីលីហៃ-នីហ្វៃបានទទួលនូវការបំពេញនៃការព្យាករណ៍របស់អ័ប៊ីណាដៃ

សូមឲ្យសិស្សគិតពីពេលមួយ ដែលនរណាម្នាក់បានព្រមានដល់ពួកគេពីគ្រោះថ្នាក់មួយដែលពួកគេមិនអាចមើលឃើញ ។ សូមឲ្យពួកគេប្រាប់ពីរបៀបដែលពួកគេត្រូវបានប្រទានពរ ដោយសារពួកគេបានធ្វើតាមការព្រមាននោះ ។ សូមជួយសិស្សឲ្យពិភាក្សាពីគោលបំណងនៃការព្រមានដោយការសួរសំណួរខាងក្រោម ៖

តើអ្វីជាគោលបំណងនៃការព្រមាននោះ ? តើនរណាដែលព្រមានអ្នកអំពីរឿងដែលអ្នកមិនគួរធ្វើ ឬ រឿងដែលអាចធ្វើឲ្យអ្នកគ្រោះថ្នាក់ ?
តើព្រះលាតត្រដាងការព្រមានខាងវិញ្ញាណដល់សាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ដល់អ្នកណា ?

សូមរំឭកសិស្សថា ព្រះអម្ចាស់បានបញ្ជូនអ័ប៊ីណាដៃឲ្យទៅព្រមានសាសន៍នីហ្វៃអំពីលទ្ធផលនៃអំពើបាបរបស់ពួកគេ ។ ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យរំឭកពីការព្យាករណ៍របស់អ័ប៊ីណាដៃដល់សាសន៍នីហ្វៃនៅក្នុងដែនដីលីហៃ-នីហ្វៃ សូមចម្លងតារាងខាងក្រោមដាក់លើក្ដារខៀន ។ សូមប្រាកដថា អ្នកទុកកន្លែងល្មមឲ្យសិស្សសរសេរនៅក្រោមវគ្គនៃសេចក្ដីយោងព្រះគម្ពីរនីមួយៗ ។

ការព្យាករណ៍អំពីប្រជាជនរបស់ស្ដេចណូអេ ( (ម៉ូសាយ 12:1–2; 17:17 )	ការបំពេញ ( ម៉ូសាយ 19:10, 14–15; 20:20; 21:2–4 )
ការព្យាករណ៍អំពីស្ដេចណូអេ ( ម៉ូសាយ 12:3; 17:18 )	ការបំពេញ ( ម៉ូសាយ 19:18–20 )

សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អាន ម៉ូសាយ 12:1–2 ឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សរកនូវអ្វីដែលអ័ប៊ីណាដៃបានព្យាករណ៍ថានឹងកើតឡើងដល់ប្រជាជនរបស់ស្ដេចណូអេ ដោយសារពួកគេមិនព្រមប្រែចិត្ត ។ សូមឲ្យសិស្សម្នាក់សរសេរលទ្ធផលទាំងនេះនៅក្នុងប្រអប់នៅខាងឆ្វេងផ្នែកខាងលើនៃតារាងនៅលើក្ដារខៀន ។ សូមឲ្យសិស្សផ្សេងទៀតអាន ម៉ូសាយ 12:3 ឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សរកមើលអ្វីដែលអ័ប៊ីណាដៃបានព្យាករណ៍ថានឹងកើតឡើងដល់ស្ដេចណូអេ ។ សូមឲ្យសិស្សម្នាក់សរសេរលទ្ធផលនេះនៅក្នុងតារាង ។

ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យគិតអំពីសារសំខាន់នៃការព្រមានខាងវិញ្ញាណដែលយើងទទួលតាមរយៈព្យាការី សូមចែកចាយនូវរឿងខាងក្រោមដោយអែលឌើរ ដេវីឌ អ ស្ដូន នៃក្រុមចិតសិបនាក់ ៖

« នាព្រឹកថ្ងៃអាទិត្យមួយ ជាងមួយឆ្នាំកន្លងទៅ យើងបានក្រោកឡើងនាថ្ងៃដ៏ល្អក្នុងទីក្រុង សានតូ ដូមីងហ្គូ នៃសាធារណរដ្ឋដូមីនីកាំង ។ ព្រះអាទិត្យនាំសមុទ្រការីប៊ីនបានរះ ហើយផ្ទៃមេឃស្រឡះ ។ ខ្យល់ដ៏ស្រទន់បានបក់មក ស្ទើរមិនធ្វើឲ្យស្លឹកឈើរង្គើ វាក្ដៅល្មម ហើយសុខសាន្ដ និង ស្ងប់ស្ងាត់ ។ ប៉ុន្ដែឆ្ងាយឯនាយសមុទ្រ លើសពីការមើលឃើញដោយភ្នែកយើងខាងសាច់ឈាមនាថ្ងៃនោះ ព្យុះដ៏កំណាចបានមក ដែលមិនអាចទប់ទល់បាន ។ មជ្ឈមណ្ឌលខ្យល់ព្យុះ ដោយមានការទទួលខុសត្រូវដើម្បីតាមដាន និង ព្យាករណ៍ផ្លូវនៃខ្យល់ព្យុះចច បានប្រាប់ពីព័ត៌មានជាបន្ដបន្ទាប់ភ្លាមៗដែលមាននៅក្នុងអ៊ិនធើណិត ។ នៅក្នុងព្រឹកដ៏សន្ដិភាព ស្ងប់ស្ងាត់នោះ ដោយក្រសែភ្នែកដែល ឃើញ ទៅលើផ្ទៃមេឃ ខ្ញុំបានឃើញផ្លូវនៃព្យុះដែលបានព្យាករណ៍នោះ សំដៅមកបេះដូងនៃទីក្រុងសានតូ ដូមីងហ្គូ ដូចជាព្រួញមួយ ។

« នៅក្នុងរយៈពេល 48 ម៉ោង ព្យុះនោះបានបក់បោកកោះយ៉ាងខ្លាំង … ដោយកំណាច ដោយបន្សល់នូវការបំផ្លាញ ភាពឯកោ និង ការស្លាប់ដោយការបោកបក់ដ៏ខ្លាំងនោះ ។ …

« ការខូចខាត និងការបំផ្លាញ និងការស្លាប់ដ៏ក្រៃលែងពីគ្រោះមហន្ដរាយនៃកម្លាំងខាងសាច់ឈាមដ៏ខ្លាំងនេះអាចកើតឡើង ការបំផ្លិចបំផ្លាញដែលខ្លាំងជាងនេះទៅទៀត នៅក្នុងជីវិតរបស់មនុស្សគឺខ្យល់ព្យុះខាងវិញ្ញាណ ។ កម្លាំងដ៏ខ្លាំងទាំងនេះជាញឹកញាប់បណ្ដាលឲ្យមានការខូចខាតយ៉ាងខ្លាំងជាងខ្យល់ព្យុះកំបុតត្បូងខាងសាច់ឈាមទៅទៀត ដោយសារវាបំផ្លាញព្រលឹងយើង ហើយឆក់យើងពីការរំពឹង និង ការសន្យាដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចរបស់យើង ។ …

« ប៉ុន្ដែយើងក៏មានអ្នកយាមខ្យល់ព្យុះខាងវិញ្ញាណដែរ អ្នកទាំងឡាយដែលត្រូវបានហៅឲ្យឃ្លាំមើល និង ព្រមាន ដោយជួយយើងឲ្យចៀសចេញពីការខូចខាតខាងវិញ្ញាណ ការបំផ្លាញ ហើយនិងសេចក្ដីស្លាប់ ។ អ្នកយាមរបស់យើងនៅលើប៉ម ដែលយើងស្គាល់ថាជាសាវក និង ព្យាការី ។ ពួកគាត់គឺជាភ្នែកខាងវិញ្ញាណរបស់យើងនៅលើមេឃ ហើយតាមរយៈការបំផុសគំនិត និង ការយល់ដឹង និង ប្រាជ្ញាដ៏បរិសុទ្ធ ពួកគាត់ដឹងពីផ្លូវដែលព្យុះទាំងនេះអាចនឹងមក ។ ពួកគាត់បន្ដបន្លឺសំឡេងដើម្បីព្រមានដល់យើងអំពីលទ្ធផលដ៏សោកសៅនៃការរំលងដ៏ចចេស និង គ្មានត្រាប្រណីនៃព្រះបញ្ញត្តិរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ ការព្រងើយនឹងការព្រមានទាំងនេះដោយមានចេតនា គឺត្រូវរងទុក្ខ សោកស្ដាយ និង បំផ្លាញ ។ ការធ្វើតាមពួកគាត់ គឺធ្វើតាមអ្នកបម្រើដែលត្រូវបានជ្រើសរើសរបស់ព្រះអម្ចាស់ទៅកាន់កន្លែងស្ងប់ស្ងាត់ និង សំបូរសប្បាយខាងវិញ្ញាណ » ( “ Spiritual Hurricanes ” Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ 1999 ទំព័រ 31–32 ) ។

តើរឿងនេះទាក់ទងនឹងតួនាទីរបស់អ័ប៊ីណាដៃក្នុងចំណោមប្រជាជនរបស់ស្ដេចណូអេដោយរបៀបណា ?

សូមប្រាប់សិស្សថា សកម្មភាពខាងក្រោមនឹងជួយពួកគេឲ្យស្គាល់សាច់រឿងនៃ ម៉ូសាយ 19–20 ហើយឃើញពីការបំពេញនៃការព្យាករណ៍របស់អ័ប៊ីណាដៃនៅក្នុងជំពូកទាំងនេះ ។ ក្រោយពីសកម្មភាពនេះ សិស្សនឹងបំពេញកូឡោនខាងស្ដាំនៃតារាងលើក្ដារខៀន ។

សូមសរសេរប្រយោគដប់មួយខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀនមុនចាប់ផ្ដើមថ្នាក់ ឬ សូមរៀបចំវាជាក្រដាសចែកឲ្យសិស្ស ។ សូមឲ្យសិស្សអាន ម៉ូសាយ 19–20 ។ នៅពេលពួកគេអាន សូមឲ្យពួកគេដាក់លេខតាមលំដាប់នៃព្រឹត្តិការណ៍ក្នុងបញ្ជី ។ អ្នកអាចប្រាប់សិស្សថា ការសង្ខេបជំពូកទាំងឡាយផ្ដល់នូវតម្រុយដែលអាចជួយបាន ។

គេឌានចង់សម្លាប់ស្ដេចណូអេ ។

ស្ដ្រីសាសន៍នីហ្វៃ និង កូនចៅគេបានអង្វរដល់សាសន៍លេមិនកុំឲ្យសម្លាប់ពួកគេ ។

ស្ដេចណូអេរងទុក្ខដល់ស្លាប់ដោយសារភ្លើង ។

កងទ័ពសាសន៍លេមិនមកដល់ព្រំដែនសេមឡុន ។

ពួកសង្ឃរបស់ស្ដេចណូអេបានចាប់យកកូនស្រីសាសន៍លេមិន 24 នាក់ ។

ស្ដេចសាសន៍លេមិនបានអង្វរដល់កងទ័ពរបស់ទ្រង់ឲ្យទុកជីវិតដល់ប្រជាជនរបស់លិមហៃ ។

ស្ដេចណូអេ និង មនុស្សខ្លះរបស់ទ្រង់បានរត់ចេញពីសាសន៍លេមិន ដោយទុកប្រពន្ធ និងកូនពួកគេចោល ។

លិមហៃបញ្ជាប្រជាជនរបស់គាត់កុំឲ្យសម្លាប់ស្ដេចសាសន៍លេមិន ។

មានសេចក្ដីសុខសាន្ដរវាងសាសន៍នីហ្វៃ និង សាសន៍លេមិនរយៈពេលពីរឆ្នាំ ។

លិមហៃបានសន្យាថា ប្រជាជនរបស់គាត់នឹងបង់របស់ទ្រព្យរបស់ពួកគេពាក់កណ្តាលទៅដល់សាសន៍លេមិន ។

សាសន៍នីហ្វៃវាយបកចំពោះការវាយប្រហាររបស់សាសន៍លេមិន ហើយចាប់បានស្ដេចសាសន៍លេមិន ។

សូមឲ្យសិស្សបំពេញសកម្មភាពរយៈពេលប្រាំទៅដប់នាទី ។ បន្ទាប់មក សូមប្រើបញ្ជីនេះដើម្បីរំឭកខ្សែរឿងនៃ ម៉ូសាយ 19–20 ។ ( លំដាប់នៃហេតុការណ៍ដែលត្រូវ គឺចាប់ពីខាងលើនៃបញ្ជី គឺមានដូចតទៅ ៖ 1, 4, 5, 2, 8, 11, 3, 10, 7, 6, 9 ។ )

សូមឲ្យសិស្សមើលទៅតារាងនៅលើក្ដារខៀន ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ធ្វើការជាពីរក្រុម ។ សូមឲ្យក្រុមមួយអាន ម៉ូសាយ 19:10, 14–15; 20:20; 21:2–4 ដើម្បីរកមើលពីរបៀបដែលការព្យាករណ៍របស់អ័ប៊ីណាដៃអំពីប្រជាជនរបស់ស្ដេចណូអេត្រូវបានបំពេញ ។ សូមឲ្យក្រុមទីពីរអាន ម៉ូសាយ 19:18–20 ដើម្បីរកមើលពីរបៀបដែលការព្យាករណ៍របស់អ័ប៊ីណាដៃអំពីស្ដេចណូអេត្រូវបានបំពេញ ។ សូមឲ្យសិស្សម្នាក់ពីក្រុមនីមួយៗសង្ខេបពីរបៀបដែលការព្យាករណ៍របស់អ័ប៊ីណាដៃត្រូវបានបំពេញ ។ សូមឲ្យសិស្សម្នាក់ទៀតសរសេរការសង្ខេបរបស់ពួកគេនៅក្នុងតារាង ។

សូមឲ្យសិស្សអាន ម៉ូសាយ 20:21 ដោយស្ងាត់ៗ ។

តើអ្វីទៅដែលគេឌានបាននិយាយ ថាជាមូលហេតុនៃការរងទុក្ខរបស់ប្រជាជននោះ ?

សូមឲ្យសិស្សពន្យល់ជាសម្ដីខ្លួនឯងពីអ្វីដែលគេឌានចង់ឲ្យប្រជាជនយល់ ។ ខណៈដែលពួកគេអាចប្រើពាក្យខុសគ្នា សិស្សគួរបង្ហាញការយល់ថា ការបដិសេធព្រះបន្ទូលនៃអ្នកបម្រើរបស់ព្រះអម្ចាស់នាំមកនូវការរងទុក្ខ និង ការសោកសង្រេង ។( អ្នកអាចសរសេរគោលការណ៍នេះលើក្ដារខៀន ។ )

សូមប្រាប់សិស្សថា ព្រះអម្ចាស់បានប្រទានការព្រមានស្រដៀងគ្នានេះទៅដល់អ្នកនៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយដែលមិនបានស្ដាប់តាមសំឡេងរបស់ទ្រង់ ។ សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា 133:70–72 ឮៗ ។ អ្នកអាចស្នើថា សិស្សគួរសរសេរសេចក្ដីយោងនេះនៅគែមទំព័រនៃព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេក្បែរ ម៉ូសាយ 20:21 ។

តើព្យាការី និង ពួកសាវកបង្រៀនអ្វីខ្លះនៅក្នុងជំនាន់របស់យើង ដែលនឹងជួយយើងឲ្យចៀសវាងពីការរងទុក្ខ និង ការសោកសង្រេង ? តើពួកគាត់បង្រៀនអ្វីខ្លះ ដែលនឹងជួយនាំយើងទៅកាន់សេចក្ដីសុខសាន្ដ និងសុភមង្គល ហើយជួយយើងឲ្យត្រឡប់ទៅកាន់វត្តមានរបស់ព្រះ ? ( អ្នកអាចបង្ហាញដល់សិស្សនូវការបោះពុម្ពសន្និសីទទូទៅថ្មីៗមួយពី Ensign និង និយាយអំពីចំណងជើងខ្លះៗនៃសុន្ទរកថាដែលថ្លែងដោយព្យាការី ។

សូមឲ្យសិស្សប្រាប់ពីពេលដែលពួកគេត្រូវបានប្រទានពរ ដោយសារពួកគេបានធ្វើតាមការប្រឹក្សារបស់អ្នកដឹកនាំសាសនាចក្រ ។

ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ថា ការគោរពតាមពាក្យរបស់ព្យាការីអាចនាំមកនូវសន្ដិភាព និង ជួយយើងឲ្យត្រឡប់ទៅកាន់វត្តមានរបស់ព្រះវិញ សូមចែកចាយសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយអែលឌើរ រ៉ូបឺត ឌី ហែល នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ៖

រូបភាព

អែលឌើរ រ៉ូបឺត ឌី ហែល

« សុវត្ថិភាពខាងវិញ្ញាណរបស់យើងស្ថិតលើការបែរទៅរកសំឡេងដ៏ច្បាស់របស់ព្យាការីដែលនៅរស់របស់យើង ។ ប្រសិនបើយើងស្ដាប់តាមសំឡេងរបស់គាត់ ហើយគោរពតាមការណែនាំរបស់គាត់ យើងនឹងអាចរស់នៅដូចដែលព្រះគ្រីស្ទចង់ឲ្យយើងរស់នៅ ហើយស៊ូទ្រាំដល់ទីបញ្ចប់ដើម្បីនៅថ្ងៃមួយ យើងជាមួយនឹងគ្រួសាររបស់យើង នឹងត្រឡប់ទៅកាន់វត្តមាននៃព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើង និង ព្រះអង្គសង្គ្រោះយេស៊ូវគ្រីស្ទ » (” Hear the Prophet’s Voice and Obey ,” Ensign ខែ ឧសភា ឆ្នាំ 1995 ឆ្នាំ 17 ) ។

សូមបញ្ចប់មេរៀននេះដោយការថ្លែងទីបន្ទាល់ពីសេចក្ដីសុខសាន្ដ និង សុវត្ថិភាពខាងវិញ្ញាណដែលមកពីការធ្វើតាមការប្រឹក្សានៃអ្នកបម្រើរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។

ការរំឭកចំណេះចំណានខគម្ពីរ

ប្រសិនបើមានពេល អ្នកអាចរំឭកវគ្គចំណេះចំណានខគម្ពីរដែលអ្នកបានបង្រៀនកន្លងមកនៅឆ្នាំនេះ ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យចងចាំពាក្យគន្លឹះនៅក្នុងវគ្គនីមួយៗ ។

សូមឲ្យសិស្សរំឭកវគ្គចំណេះចំណានខគម្ពីរដែលពួកគេបានរៀនកន្លងមកក្នុងឆ្នាំសិក្សានេះពីរបីនាទី ។ សូមឲ្យសិស្សម្នាក់មកខាងមុខថ្នាក់ជាមួយនឹងព្រះគម្ពីររបស់គេ ។ សូមឲ្យសិស្សបើកទៅវគ្គចំណេះចំណានខគម្ពីរមួយ ដោយមិនបង្ហាញវាដល់នរណាផ្សេងទៀត ។ ( ប្រសិនបើមានកាតចំណេះចំណានខគម្ពីរ អ្នកអាចឲ្យសិស្សប្រើវា ។ ) សូមឲ្យសិស្សសរសេរពាក្យមួយពីវគ្គចំណេះចំណានខគម្ពីរនៅលើក្ដារខៀន ។ ( សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យជ្រើសរើសពាក្យគន្លឹះពីវគ្គ ជាជាងការបំបែកពាក្យឲ្យតិចដូចជា និង ឬ ។សូមឲ្យសិស្សផ្សេងទៀតរកក្នុងព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេនូវវគ្គចំណេះចំណានខគម្ពីរដែលពួកគេគិតពីពាក្យដែលចេញមកនោះ ។ ប្រសិនបើគ្មាននរណាអាចរកវគ្គត្រូវដោយប្រើពាក្យមួយនោះទេ សូមឲ្យសិស្សសរសេរពាក្យផ្សេងទៀតពីវគ្គចំណេះចំណានខគម្ពីរនៅលើក្ដារខៀន ។ សូមធ្វើដូច្នេះដដែល រហូតដល់យ៉ាងហោចណាស់សិស្សម្នាក់រកឃើញវគ្គដែលត្រូវ ។ សូមឲ្យសិស្សទាំងអស់ក្នុងថ្នាក់ផ្សេងទៀតបើកទៅវគ្គនោះ ហើយសូមឲ្យសិស្សទន្ទេញវារួមគ្នា ។ បន្ទាប់មក សូមធ្វើសកម្មភាពនេះសារឡើងវិញជាមួយនឹងសិស្សផ្សេងទៀត ហើយរើសវគ្គចំណេះចំណានខគម្ពីរផ្សេងទៀត ។