មេរៀនទី 103
អាលម៉ា 52–55
សេចក្តីផ្ដើម
នៅពេលនេះក្នុងសង្គ្រាមជាមួយនឹងសាសន៍លេមិន ពួកសាសន៍នីហ្វៃបានបាត់បង់ទីក្រុងជាច្រើនដោយសារតែការទាស់ទែងគ្នារបស់ពួកគេ ។ មរ៉ូណៃ ទីអានគុម និងលីហៃបានវាយលុកទីក្រុងមូលេក ហើយបង្ក្រាបកងទ័ពដ៏ធំបំផុតមួយរបស់សាសន៍លេមិន ។ មរ៉ូណៃបដិសេធសំណើររបស់អាំម៉ូរ៉ុន ជាអ្នកដឹកនាំសាសន៍លេមិន ឲ្យផ្លាស់ប្ដូរអ្នកទោស ហើយអនុវត្តគម្រោងមួយដើម្បីរំដោះអ្នកទោសសាសន៍នីហ្វៃដោយគ្មានការបង្ហូរឈាម ។ មរ៉ូណៃបានឈររឹងមាំ ហើយមិនបានចុះចាញ់នឹងអំពើទុច្ចរិតរបស់អាំម៉ូរុន និងអ្នកដើរតាមរបស់វាឡើយ ។
កំណត់ចំណាំ ៖ មេរៀននេះផ្ដោតលើហេតុការណ៍នៅក្នុងជីវិតរបស់មរ៉ូណៃ ទីអានគុម និងលីហៃ ។ នៅក្នុងមេរៀនបន្ទាប់ សិស្សនឹងរៀនបន្ថែមអំពីកងទ័ពដ៏ក្លាហានរបស់ហេលេមិន 2000 នាក់ដែលបានលើកឡើងនៅក្នុង អាលម៉ា 53:16–23 ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
អាលម៉ា 52–53
មរ៉ូណៃ ទីអានគុម និងលីហៃធ្វើការរួមគ្នាដើម្បីយកឈ្នះលើសាសន៍លេមិន
មុនចាប់ផ្ដើមថ្នាក់ សូមសរសេរប្រយោគខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖
« យុវជនសព្វថ្ងៃនេះត្រូវបានចិញ្ចឹមនៅក្នុងដែនដីរបស់សត្រូវ » ( ប្រធាន ប៊យដ៍ ឃេ. ផាកកឺ ) ។
ពេលចាប់ផ្ដើមថ្នាក់ សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អានប្រយោគនេះ ។ បន្ទាប់មកសូមសួរ ៖
-
តើនរណាជាសត្រូវ ? ( សាតាំង ។ )
-
តើភស្ដុតាងនៃឥទ្ធិពលរបស់សាតាំងណាខ្លះ ដែលអ្នកឃើញនៅក្នុងពិភពជុំវិញអ្នក ? ( សិស្សអាចនិយាយពីភាសា និងសំលៀកបំពាក់ដែលមិនសមរម្យ អាកប្បកិរិយាដែលមិនស្មោះត្រង់ និងអសីលធម៌ និងការល្បួងដែលជាញឹកញាប់បង្កតាមរយៈព័ត៌មាន និងបច្ចេកវិទ្យា ។ )
សូមណែនាំសិស្សឲ្យគិតពីរបៀបដែលពួកគេអាចប្រៀបធៀបឧបសគ្គទាំងឡាយដែលពួកគេជួបទៅនឹងហេតុការណ៍ និងស្ថានភាពដែលបានរៀបរាប់នៅក្នុង អាលម៉ា 52–55 ។ បន្ទាប់សូមអានការនិយាយថ្លែងបន្ដរបស់ប្រធាន ផាកកឺ ៖
« « យុវវ័យសព្វថ្ងៃនេះត្រូវបានចិញ្ចឹមធំធាត់ឡើងនៅក្នុងដែនដីសត្រូវដោយមានបទដ្ឋានសីលធម៌ធ្លាក់ចុះយ៉ាងខ្លាំង ។ ប៉ុន្ដែក្នុងនាមជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះអម្ចាស់ ខ្ញុំសន្យានឹងអ្នកថា អ្នកនឹងត្រូវបានការពារ និងបាំងពីការវាយប្រហារនៃឧបសគ្គ ប្រសិនបើអ្នកធ្វើតាមការបំផុសដែលមកពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ » ( « Counsel to Youth »Ensignឬលេអាហូណាខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ 2011, ទំព័រ 18 ) ។
សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យស្វែងរកការដឹកនាំពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដើម្បីឲ្យពួកគេអាចប្រឈមមុខនឹងអំពើអាក្រក់ ។
សូមរំឭកសិស្សថា ខណៈពេលដែលមរ៉ូណៃកំពុងបង្ក្រាបការបះបោរនៃពួកនិយមស្ដេច ពួកសាសន៍លេមិនបានវាយយកទីក្រុងជាច្រើននៃសាសន៍នីហ្វៃដែលបានពង្រឹងហើយ ( សូមមើល អាលម៉ា 51:26 ) ។ សូមឲ្យសិស្សអាន អាលម៉ា 52:14 ដោយស្ងាត់ៗដោយរកមើលការរៀបរាប់របស់មរ៉ូណៃនៃស្ថានភាពរបស់សាសន៍នីហ្វៃនាពេលនោះ ។ បន្ទាប់សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អាន អាលម៉ា 53:9 ឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់រកមើលមូលហេតុដែលធ្វើឲ្យស្ថានភាពរបស់សាសន៍នីហ្វៃមានគ្រោះថ្នាក់ ។
-
តើប្រជាជនដាក់ខ្លួនគេនៅក្នុងស្ថានភាពដែលមានគ្រោះថ្នាក់ខាងវិញ្ញាណតាមរបៀបណា ?
សូមសរសេរសេចក្ដីយោងព្រះគម្ពីរខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖ អាលម៉ា 52:5–10, 16–19 ។ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ពីបរិបទ និងខ្សែរឿងក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ សូមឲ្យសិស្សពីរនាក់អានសេចក្ដីសង្ខេបជំពូកនៃ អាលម៉ា 52និង 53 ឮៗ ។ បន្ទាប់មក សូមឲ្យសិស្សសិក្សាខគម្ពីរទាំងឡាយដែលអ្នកបានសរសេរនៅលើក្ដារខៀន ដោយរកមើលគោលការណ៍នានាដែលអាចជួយដល់ពួកគេឲ្យចៀសវាង ឬដកថយចេញអំពើអាក្រក់ ។ ក្រោយពីមានពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ សូមសួរ ៖
-
តើគោលការណ៍អ្វីដែលយើងអាចរៀនពីខគម្ពីរទាំងនេះ ? ( ក្នុងចំណោមគោលការណ៍ផ្សេងទៀត សិស្សអាចរកឃើញនូវសេចក្ដីពិតខាងក្រោម ៖ ប្រសិនបើយើងចៀសវាងពីចំណងនៃឧបសគ្គទាំងឡាយ យើងអាចចៀសវាង និងតស៊ូនឹងការល្បួងបានកាន់តែខ្លាំង ។
សូមឲ្យសិស្សគិតពីទីកន្លែងរស់នៅ ទីកន្លែងសង្គម ឬស្ថានភាពដែលទាក់ទងនឹងការប្រើបចេ្ចកវិទ្យា ( ដូចជាអ៊ិនធើណិត ) ដែលពួកគេមានអារម្មណ៍ថានឹងដឹកនាទៅរកស្ថានភាពគ្រោះថ្នាក់នៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ។
សូមពន្យល់ថា មរ៉ូណៃបានរៀបរាប់ជំហររបស់ទីអានគុមប្រឆាំងនឹងពួកសាសន៍លេមិនដោយការប្រើពាក្យដូចជា ការពារ លើកកម្លាំង ធានាសន្ដិសុខ វាយ និងពង្រឹង ។សូមឲ្យសិស្សសញ្ជឹងគិតពីអ្វីដែលអាចត្រូវ « វាយ » ឬបណ្ដេញចេញពីជីវិតរបស់គេផ្ទាល់ដើម្បីជួយពួកគេឲ្យមានសុវត្ថិភាពខាងវិញ្ញាណកាន់តែខ្លាំង ។
សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អាន អាលម៉ា 52:19 ឮៗ ។ សូមសួរសិស្ស ៖
-
តើអ្នកដឹកនាំសាសន៍នីហ្វៃបានធ្វើអ្វីមុនពេលទៅប្រយុទ្ធ ? ( ពួកគេបានប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសង្គ្រាម ។
-
តើក្រុមប្រឹក្សាគ្រួសារមួយ ឬក្រុមប្រឹក្សាសាសនាចក្រមួយអាចស្រដៀងនឹង « ក្រុមប្រឹក្សាសង្គ្រាម » តាមរបៀបណា ? តើក្រុមប្រឹក្សាបែបនោះអាចពង្រឹងយើងនៅក្នុងសង្គ្រាមរបស់យើងប្រឆាំងនឹងឧបសគ្គដោយរបៀបណា ?
សូមសង្ខេប អាលម៉ា 52:20–40 និង អាលម៉ា 53 ដោយការពន្យល់ថា ក្រោយពីក្រុមប្រឹក្សាសង្គ្រាម មេទ័ពមរ៉ូណៃ និងកងទ័ពរបស់កាត់បានដណ្ដើមយកទីក្រុងមូលេកមកវិញដោយការវាយសាសន៍លេមិនចេញពីតំបន់ការពាររបស់ពួកគេ ។ ពួកសាសន៍នីហ្វៃបានចាប់យកអ្នកទោសសាសន៍លេមិនជាច្រើន ហើយបានបញ្ជូនពួកគេទៅធ្វើការដើម្បីពង្រឹងទីក្រុងបរិបូរណ៍ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក្ដី សាសន៍លេមិនបានបន្ដមានជោគជ័យលើតំបន់ផ្សេងទៀត ដោយសារតែការប្រឆាំងក្នុងចំណោមពួកសាសន៍នីហ្វៃ ។
អាលម៉ា 54–55
មរ៉ូណៃបដិសេធលក្ខខណ្ឌរបស់អាំម៉ូរ៉ុនក្នុងការផ្លាស់ប្ដូរអ្នកទោស ហើោយប្រើយុទ្ធសាស្ដ្ររំដោះអ្នកទោសសាសន៍នីហ្វៃ
សូមពន្យល់ថា អាលម៉ា 54 គឺជាកំណត់ត្រាមួយនៃសំបុត្រដែលបានផ្ញើររវាងអាំម៉ូរ៉ុន ( ស្ដេចនៃសាសន៍លេមិន ) និងមេទ័ពមរ៉ូណៃ ។ មុនការណ៍នេះ សាសន៍លេមិន និងសាសន៍នីហ្វៃបានការពារអ្នកទោសសង្គ្រាមជាច្រើន ។ ជំពូកនេះកត់ត្រានូវចម្លើយរបស់មរ៉ូណៃចំពោះសំណើររបស់អាំម៉ូរ៉ុនដែលថា សាសន៍លេមិន និងសាសន៍នីហ្វៃគួរផ្លាស់ប្ដូរអ្នកទោស ។
សូមពន្យល់ថា អាលម៉ា 54:9–12 រួមមានពាក្យសម្ដីរបស់មេទ័ពមរ៉ូណៃទៅអាំម៉ូរ៉ុន ។ សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អានខគម្ពីរទាំងនេះឮៗ ។ បន្ទាប់មក សូមឲ្យសិស្សផ្សេងទៀតអានចម្លើយរបស់អាំម៉ូរ៉ុនទៅនឹងមេទ័ពមរ៉ូណៃនៅក្នុង អាលម៉ា 54:18–20 ។
-
តើការជម្រុញរបស់មេទ័ពមរ៉ូណៃក្នុងការផ្លាស់ប្ដូរអ្នកទោសខុសពីការជម្រុញរបស់អាំម៉ូរ៉ុនដោយរបៀបណា ? ( អ្នកអាចបង្ហាញថា មរ៉ូណៃព្រួយបារម្ភអំពីគ្រួសារ ខណៈពេលដែលអាំម៉ូរ៉ុនគិតតែពីទាហានសង្គ្រាមរបស់ទ្រង់ ដោយសារទ្រង់ចង់បំផ្លាញសាសន៍នីហ្វៃ ) ។
-
តើប្រសាសន៍របស់អាំម៉ូរ៉ុននៅក្នុង អាលម៉ា 54:18–20 ឆ្លុះបញ្ចាំងពីការជម្រុញរបស់សាតាំងនៅក្នុងសង្គ្រាមរបស់វាទាស់នឹងយើងដោយរបៀបណា ?
សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អាន អាលម៉ា 55:1–2 ឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សរកមើលចម្លើយរបស់មរ៉ូណៃទៅនឹងការទាមទាររបស់អាំម៉ូរ៉ុន ។
-
ហេតុអ្វីបានជាមរ៉ូណៃមិនចង់ធ្វើអ្វីដែលអាំម៉ូរ៉ុនបាននិយាយ ? ( គាត់បានដឹងថាអាំម៉ូរ៉ូនកុហក ហើយគាត់មិនចង់ឲ្យអាំម៉ូរ៉ុនមានអំណាចជាងនេះទៀតទេ ) ។
-
តើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះពីចម្លើយរបស់មរ៉ូណៃចំពោះអាំម៉ូរ៉ុន ? ( ទោះបីជាសិស្សអាចនិយាយពីសេចក្ដីពិតមួយចំនួនក្ដី សូមប្រាកដថាពួកគេយល់ថា នៅពេលយើងឈរដោយរឹងមាំចំពោះអ្វីដែលត្រូវ យើងអាចការពារឥទ្ធិពលអាក្រក់កុំវាមានអំណាចលើយើង ។ )
សេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ អាចជួយដល់អ្នកនៅក្នុងការពិភាក្សាពីខគម្ពីរទាំងនេះ ៖
« សាតាំងមិនអាចទាក់ចិត្តយើងដោយការល្បួងរបស់វាទេ រហូតដល់យើងព្រមព្រៀននៅក្នុងចិត្តយើង ហើយចុះចាញ់ » ( Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [ ឆ្នាំ 2007 ], ទំព័រ 213 ) ។
« អារក្សគ្មានអំណាចលើយើងទេ លើកលែងតែយើងអនុញ្ញាតឲ្យវាមានអំណាច » ( Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith,ទំព័រ 214 ) ។
សូមសរសេរសេចក្ដីយោងព្រះគម្ពីរខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖ អាលម៉ា 55:15–24, 28–31 ។
សូមពន្យល់ថានៅក្នុង អាលម៉ា 55 យើងរៀនថា មេទ័ពមរ៉ូណៃបានរំដោះអ្នកទោសសាសន៍នីហ្វៃនៅក្នុងទីក្រុងគីឌដោយយុទ្ធសាស្ដ្រ ( របៀបមួយដែលប្រើនៅក្នុងសង្គ្រាមដើម្បីបោកបញ្ឆោត ឬមានប្រៀបលើសត្រូវ ) ។ នៅក្នុង អាលម៉ា 55:3–14 យើងរៀនថា មរ៉ូណៃអាចប្រើទាហាននីហ្វៃម្នាក់ឈ្មោះ លេមិន ឲ្យនាំទាហានសាសន៍លេមិនដែលយាមអ្នកទោសសាសន៍នីហ្វៃផឹកស្រវឹង ។ សូមឲ្យសិស្សអានខគម្ពីរទាំងឡាយដែលអ្នកបានសរសេរនៅលើក្ដារខៀនដោយស្ងាត់ៗ ដោយរកមើលអ្វីដែលមេទ័ពមរ៉ូណៃបានធ្វើ នៅពេលគាត់បានឡោមព័ទ្ធសាសន៍លេមិននៅក្នុងទីក្រុងគីឌ ។ សូមរំឭកសិស្សឲ្យរកមើលគោលការណ៍ នៅពេលពួកគេសិក្សា ។ ក្រោយពីមានពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ សូមឲ្យពួកគេរៀបរាប់អ្វីដែលពួកគេបានរកឃើញ ។ អ្នកក៏អាចសួរថា ៖
-
តើខគម្ពីរទាំងនេះបង្រៀនអ្នកអ្វីខ្លះអំពីមរ៉ូណៃ ?
សូមសរសេរប្រយោគខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ហើយឲ្យសិស្សបំពេញចន្លោះ ៖
យើងមិនរីករាយនឹង … ; ផ្ទុយទៅវិញ យើងនឹងរីករាយក្នុង …
-
តើយើងអាចអនុវត្តគំរូរបស់មរ៉ូណៃនៃការមិនរីករាយនឹងការបង្ហូរឈាមតាមរបៀបណា ? ឧទាហរណ៍ តើយើងអាចអនុវត្តគំរូរបស់មរ៉ូណៃចំពោះអ្វីដែលយើងអាន ហើយមើលល្បែងដែលយើងលេងដោយរបៀបណា ?
សូមឲ្យសិស្សគិតពីសំណួរខាងក្រោម ៖
-
តើអ្នកមានអារម្មណ៍ថា មរ៉ូណៃចង់ឲ្យអ្នករៀនអ្វីពីមេរៀន នៅថ្ងៃនេះដែលនឹងជួយអ្នកឲ្យស្មោះត្រង់ នៅពេលអ្នកច្បាំងនឹងឧបសគ្គ ?
សូមគិតពីការឲ្យសិស្សមានពេលសរសេរនៅក្នុងកំណត់ហេតុសិក្សាព្រះគម្ពីរ ឬ សៀវភៅសរសេរក្នុងថ្នាក់របស់ពួកគេអំពី អ្វីដែលពួកគេនឹងធ្វើដើម្បីប្រឆាំងមិនចូលទៅក្នុងដែនដីរបស់សាតាំង ហើយឈរដោយរឹងមាំប្រឆាំងនឹងការវាយលុករបស់វា ។
សូមបញ្ចប់ដោយការថ្លែងទីបន្ទាល់ពីសេចក្ដីពិតដែលអ្នកបានពិភាក្សានៅក្នុងថ្នាក់ថ្ងៃនេះ ។