មេរៀនទី 69
អាលម៉ា 1–2
សេចក្តីផ្ដើម
មិនយូរប៉ុន្មានក្រោយពីអាលម៉ាបានក្លាយជាមេចៅក្រម បុរសម្នាក់ឈ្មោះនីហូរបានប្រកាសខ្លួនគេថាជា អ្នកបង្រៀនក្នុងចំណោមប្រជាជន ។ គាត់និយាយប្រឆាំងនឹងសាសនាចក្រ និង គោលលទ្ធិទាំងឡាយ ហើយគាត់បានបញ្ចុះបញ្ចូលមនុស្សជាច្រើនឲ្យជឿលើគាត់ ហើយបានផ្ដល់ប្រាក់ដល់គាត់ ។ នៅពេលនីហូរបានសម្លាប់គេឌាន ដែលជាសមាជិកដ៏ស្មោះត្រង់នៃសាសនាចក្រម្នាក់ គាត់ត្រូវបាននាំមកខាងមុខអាលម៉ា ។ ដោយឃើញថានីហូរមានទោសពីបទឧបាយកលផ្នែកសង្ឃ និង ពីការព្យាយាមជម្រុញឲ្យមានឧបាយកលផ្នែកសង្ឃដោយអាវុធ នោះអាលម៉ាបានកាត់ទោសគាត់ដល់ស្លាប់ ។ សាសនាចក្របានរីកចម្រើន ដោយដឹកនាំដោយពួកសង្ឃដ៏ឧស្សាហ៍ព្យាយាម និងបន្ទាបខ្លួន ប៉ុន្ដែឧបាយកលផ្នែកសង្ឃនៅតែបន្ដ ។ អាំលីសៃ ដែលជាបុរសដ៏ទុច្ចរិតម្នាក់ ក្រោយពីទទួលបានបញ្ជាពីនីហូរហើយ បានប្រមូលការគាំទ្រក្នុងចំណោមមនុស្សជាច្រើន ហើយបានព្យាយាមក្លាយជាស្ដេចនៃសាសន៍នីហ្វៃ ប៉ុន្ដែបានបរាជ័យ ។ គាត់និងអ្នកដើរតាមគាត់បានបដិវត្តន៍ បានមកទាស់នឹងសាសន៍នីហ្វៃដើម្បីធ្វើចម្បាំង ហើយទីបំផុតបានរួបរួមកម្លាំងរបស់ពួកគេនឹងកងទ័ពសាសន៍លេមិន ។ ដោយបានពង្រឹងដោយព្រះអម្ចាស់ សាសន៍នីហ្វៃបានបាត់បង់ជាច្រើន ប៉ុន្តែបានយកឈ្នះលើការវាយប្រហារនៃកងទ័ពទាំងនេះ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
អាលម៉ា 1
ជំនួសឲ្យការរាលដាលនៃឧបាយកលផ្នែកសង្ឃ និង ការកាត់ទោស មានមនុស្សជាច្រើននៅខ្ជាប់ខ្ជួនក្នុងសេចក្ដីជំនឿ
សូមសរសេរពាក្យ ប្រជាប្រិយ នៅលើក្ដារខៀន ។
-
តើគ្រោះថ្នាក់អ្វីខ្លះនៃការស្វែងរកប្រជាប្រិយភាព ? តើគ្រោះថ្នាក់អ្វីខ្លះនៃការធ្វើតាមមនុស្ស ដោយសារតែពួកគេមានប្រជាប្រិយភាពនោះ ?
សូមពន្យល់ថា បុរសឈ្មោះនីហូរ មានប្រជាប្រិយភាពដល់មនុស្សខ្លះនៅក្នុងដែនដីសារ៉ាហិមឡា ។ សូមឲ្យសិស្សអាន អាលម៉ា 1:2–6 ដោយស្ងាត់ស្ងៀម ដោយរកមើលអ្វីដែលនីហូរបានបង្រៀន និង ពីរបៀបដែលប្រជាជនឆ្លើយតបនឹងការបង្រៀននោះ ។ ក្រោយពីសិស្សបានរាយការណ៍ពីអ្វីដែលពួកគេបានរកឃើញហើយ សូមគិតពីការសួរសំណួរដូចខាងក្រោម ៖
-
ហេតុអ្វីបានជាការបង្រៀនរបស់នីហូរនៅក្នុងអាលម៉ា 1:4 គ្រោះថ្នាក់ ? ( ប្រសិនបើសិស្សពិបាកឆ្លើយនឹងសំណួរនេះ សូមបង្ហាញថា នីហូរបានបង្រៀនថា “ មនុស្សទាំងអស់ [ នឹង ] មានជីវិតដ៏អស់កល្បជានិច្ច ” មិនថាពួកគេធ្វើអ្វីនោះទេ ។ ការបង្រៀននេះមិនគិតដល់តម្រូវការនៃការប្រែចិត្ត ពិធីការនានា និង ការកាន់តាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ព្រះ ។ សូមមើលផងដែរ អាលម៉ា 15:15 ) ។
-
តើលទ្ធផលអ្វីខ្លះដែលអាចមានដល់មនុស្សម្នាក់ ដែលជឿលើគោលលទ្ធិនេះ ?
-
តើជោគជ័យរបស់នីហូរបានជះឥទ្ធិពលដល់គាត់វិញដោយរបៀបណា ? ( សូមមើល អាលម៉ា 1:6
សូមសង្ខេប អាលម៉ា 1:7–15 ដោយការពន្យល់ថា ថ្ងៃមួយនីហូរបានទៅបង្រៀនដល់ក្រុមមួយនៃអ្នកដើរតាមរបស់គាត់ នៅពេលគាត់បានជួបនឹងគេឌាន ដែលបានជួយដោះលែងប្រជាជនលិមហៃពីសេវកភាព ហើយដែលកំពុងបម្រើជាគ្រូបង្រៀនម្នាក់នៅក្នុងសាសនាចក្រ ។ នីហូរ “ បានចាប់ផ្ដើមប្រកែកជាមួយនឹង [ គេឌាន ] យ៉ាងខ្លាំង ដើម្បីគាត់អាចដឹកនាំមនុស្សនៃសាសនាចក្រឲ្យវង្វេងផ្លូវ តែ [ គេឌាន ] បានតទល់នឹងគាត់ដោយព្រមានដាស់តឿនគាត់ដោយព្រះបន្ទូលទាំងឡាយនៃព្រះ ” (អាលម៉ា 1:7 ) ។ នីហូរបានខឹងជាខ្លាំងហើយបានទាញដាវរបស់គាត់ ហើយបានសម្លាប់គេឌាន ។ ប្រជាជននៃសាសនាចក្របានចាប់នីហូរទៅជួបនឹងអាលម៉ា ដែលជាចៅមេក្រម ដើម្បីឲ្យកាត់សេចក្ដីចំពោះទោសរបស់គាត់ ។ អាលម៉ាបានកាត់ទោសនីហូរដល់ស្លាប់ ហើយនីហូរ “ បានទទួលការស្លាប់ដ៏ថោកទាប ” ( អាលម៉ា 1:15 ) ។ អ្នកអាចត្រូវពន្យល់ថា ថោកទាប មានន័យថា ដែលអាប់កេរ្តិ៍ឈ្មោះ ខ្មាស់គេ ឬ ដែលគ្មានកិត្តិយស ។
សូមអញ្ជើញឲ្យសិស្សអានជួរពីរបីដំបូងនៃ អាលម៉ា 1:12 រកមើលពាក្យដែលអាលម៉ាបានប្រើដើម្បីពិពណ៌នាអ្វីដែលនីហូរបានបង្កើតដល់ប្រជាជននេះជាលើកទីមួយ ។ សូមអញ្ជើញឲ្យសិស្សមើលទៅលេខយោង 12ក។ សូមឲ្យពួកគេបើកទៅលេខយោងទីមួយដែលមាន ៖ នីហ្វៃទី 2 26:29 ។ សូមឲ្យពួកគេអានខគម្ពីរនេះដោយស្ងៀមស្ងាត់ ។
-
តាមគំនិតរបស់អ្នក តើអ្វីជាឧបាយកលផ្នែកសង្ឃ ? តើអ្នកគិតថា វាមានន័យយ៉ាងណាពេលមនុស្ស “ តាំងខ្លួនឡើងជាពន្លឺដល់មនុស្សលោក ” នោះ ? ហេតុអ្វីបានជាការណ៍នេះមានគ្រោះថ្នាក់ ?
-
តើការបង្រៀនរបស់នីហូរជាគំរូមួយនៃឧបាយកលផ្នែកសង្ឃដោយរបៀបណា ?
-
យោងតាមអាលម៉ា តើអ្វីដែលនឹងកើតឡើងដល់ប្រជាជន ប្រសិនបើឧបាយកលផ្នែកសង្ឃត្រូវបានជម្រុញនៅក្នុងចំណោមពួកគេ ?
-
តើអ្នកគិតថា ហេតុអ្វីបានជាវាល្បួងដល់មនុស្សដើម្បីបង្រៀន ដើម្បីឲ្យអ្នកផ្សេងនឹងសរសើរដល់ពួកគេ ?
សូមអញ្ជើញឲ្យសិស្សម្នាក់អាន អាលម៉ា 1:16 ឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់រកមើលពីរបៀប និង មូលហេតុដែលឧបាយកលផ្នែកសង្ឃបានបន្ដរាលដាល ទោះបីជាក្រោយពីការស្លាប់របស់នីហូរក៏ដោយ ។ ក្រោយពីសិស្សរាយការណ៍ពីអ្វីដែលពួកគេបានរកឃើញហើយ សូមសួរ ៖
-
យោងតាម អាលម៉ា 1:16 តើគោលបំណងរបស់មនុស្សដែលអនុវត្តឧបាយកលផ្នែកសង្ឃគឺជាអ្វី ? ( ពួកគេធ្វើវា “ ដើម្បីចង់បានទ្រព្យសម្បត្តិ និង យសសក្ដិ ” —និយាយម្យ៉ាងទៀតថា ដើម្បីទទួលបានប្រាក់ និង ប្រជាប្រិយភាព
សូមពន្យល់ថា ឧបាយកលផ្នែកសង្ឃ និងឥទ្ធិពលរបស់វាបានជាប់នឹងប្រជាជននីហ្វៃអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ ( សូមមើល អាលម៉ា 2; 15:15; 24:28 ) ។ សូមបង្ហាញថា នៅក្នុងជំនាន់របស់យើង យើងត្រូវដឹងពីឧបាយកលផ្នែកសង្ឃ នៅក្នុងសាសនាចក្រក៏ដូចជាក្រៅសាសនាចក្រផងដែរ ។ យើងមិនគួរឲ្យខ្លួនយើងត្រូវបានបោកបញ្ឆោតដោយមនុស្សដែលអនុវត្តឧបាយកលផ្នែកសង្ឃនោះទេ ។ យើងក៏គួរប្រុងប្រយ័ត្នពីអាកប្បកិរិយា និង សកម្មភាពនៃឧបាយកលផ្នែកសង្ឃនៅក្នុងការខិតខំរបស់យើងផ្ទាល់ដើម្បីបង្រៀនដំណឹងល្អដែរ ។
-
តើអ្នកមានឱកាសអ្វីខ្លះដើម្បីបង្រៀនដំណឹងល្អ ? ( សូមជួយសិស្សឲ្យមើលឃើញថា ពួកគេមានឱកាសជាច្រើនដើម្បីបង្រៀនដំណឹងល្អ ។ ពួកគេបង្រៀនដល់គ្នាទៅវិញទៅមក នៅពេលពួកគេចូលរួមនៅក្នុងថ្នាក់សិក្ខាសាលា និងនៅក្នុងកូរ៉ុម និងថ្នាក់របស់ពួកគេ ។ ពួកគេអាចបង្រៀនគ្រួសាររបស់ពួកគេនៅក្នុងរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ ។ យុវជនបម្រើជាគ្រូបង្រៀនតាមផ្ទះ ។ យុវនារី និងយុវជនអាចត្រូវបានសុំឲ្យនិយាយនៅក្នុងការប្រជុំសាក្រាម៉ង់ ។ ពួកគេអាចចែកចាយដំណឹងល្អជាមួយនឹងអ្នកដទៃនាពេលឥឡូវ ហើយពួកគេអាចរៀបចំដើម្បីទៅបម្រើបេសកកម្មពេញម៉ោង
សូមអញ្ជើញឲ្យសិស្សម្នាក់អានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយអែលឌើរ ដាវីឌ អេ បែដណា នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ៖
“ អ្វីៗដែលអ្នក ឬ ខ្ញុំធ្វើជាអ្នកបង្រៀនដែលនាំយកការយកចិត្តទុកដាក់ដល់ខ្លួនដោយដឹងប្រាកដ និង មានចេតនា —នៅក្នុងសារលិខិតដែលយើងបង្ហាញ តាមរបៀបដែលយើងប្រើ ឬ តាមរបៀបផ្ទាល់ខ្លួនយើង— គឺជាទម្រង់មួយនៃឧបាយកលផ្នែកសង្ឃដែលរារាំងដល់ការបង្រៀនដ៏មានឥទ្ធិពលនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ” ( “Seek Learning by Faith,” Ensign,ខែ កញ្ញា ឆ្នាំ 2007, ឆ្នាំ 66–67 ) ។
សូមបញ្ជាក់ថា ប្រសិនបើយើងនាំការយកចិត្តទុកដាក់ដោយចេតនាមករកខ្លួនយើងនៅក្នុងការខិតខំរបស់យើងដើម្បីបង្រៀនដំណឹងល្អនោះ យើងនឹងរារាំងការបង្រៀនដ៏មានឥទ្ធិពលនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។
សូមអានបញ្ជីខាងក្រោមស្តីពីមូលហេតុដែលមនុស្សអាចមាន នៅពេលពួកគេបង្រៀន ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យពិភាក្សាពីមូលហេតុមួយណាដែលអាចជាគំរូនៃឧបាយកលផ្នែកសង្ឃ និង ប្រាប់ពីមូលហេតុ ។
ដើម្បីដឹកនាំអ្នកដទៃទៅកាន់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
ដើម្បីបង្ហាញថា វាសប្បាយយ៉ាងណា ។
ដើម្បីជួយដល់អ្នកដទៃឲ្យមានអារម្មណ៍ពីព្រះវិញ្ញាណ ។
ដើម្បីអួតពីការចេះដឹងរបស់ពួកគេ ។
ដើម្បីជួយអ្នកដទៃឲ្យអនុវត្តសេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ។
សូមអញ្ជើញឲ្យសិស្សម្នាក់អាន អាលម៉ា 1:26–27 ឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់រកមើលរបៀបដែលពួកសង្ឃនៃព្រះបានធ្វើខុសគ្នាពីនីហូរ ។
-
តើគំរូនៃសង្ឃសាសន៍នីហ្វៃអាចជួយយើងឲ្យចៀសវាងពីឧបាយកលផ្នែកសង្ឃដោយរបៀបណា ?
-
តើពួកសង្ឃទាំងនេះបានបង្ហាញការស្មោះត្រង់របស់ពួកគេទៅដល់ព្រះដោយរបៀបណា ?
សូមពន្យល់ថា ឧបាយកលផ្នែកសង្ឃបានដឹកនាំទៅរកការទាស់ទែងគ្នា និង ការកាត់ទោសក្នុងចំណោមពួកសាសន៍នីហ្វៃ ។ ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យរៀបចំសិក្សា អាលម៉ា 1:19–33 សូមសួរសំណួរខាងក្រោម ៖
-
តើនៅពេលណាដែលអ្នកបានឃើញមនុស្សនិយាយដឺដង ចំអក ឬ កាត់សេចក្ដីដល់អ្នកដែលកាន់តាមព្រះបញ្ញត្តិនៃព្រះ ?
-
តើអ្នកធ្លាប់ត្រូវគេដឺដង ចំអក ឬ បៀតបៀនពេលកាន់តាមព្រះបញ្ញត្តិដែរឬទេ ? បើធ្លាប់ តើអ្នកបានឆ្លើយតបដោយរបៀបណា ?
សូមអញ្ជើញឲ្យសិស្សអាន អាលម៉ា 1:19–20 ដោយស្ងាត់ៗ ដោយរកមើលគំរូនៃសមាជិកនៃសាសនាចក្រដែលត្រូវបានគេកាត់សេចក្ដី ។ ក្រោយពីសិស្សរាយការណ៍ពីអ្វីដែលពួកគេបានរកឃើញហើយ សូមសរសេរសំណួរខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ហើយសូមអញ្ជើញឲ្យសិស្សចម្លងសំណួរនោះទៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុសិក្សាព្រះគម្ពីរ ឬ សៀវភៅសរសេរក្នុងថ្នាក់របស់ពួកគេ ។ សូមឲ្យពួកគេមានពេលអានវគ្គព្រះគម្ពីរដោយស្ងាត់ស្ងៀម ហើយឆ្លើយនឹងសំណួរដោយខ្លួនគេ ។
យោងតាម អាលម៉ា 1:21–24 តើសមាជិកខ្លះឆ្លើយតបនឹងការកាត់សេចក្ដីដោយរបៀបណា ? តើអ្វីខ្លះជាលទ្ធផលនៃសកម្មភាពរបស់ពួកគេ ?
យោងតាម អាលម៉ា 1:25–31 តើសមាជិកផ្សេងទៀតនៃសាសនាចក្របានរស់នៅ ដោយមិនអើពើនឹងការកាត់សេចក្ដីដោយរបៀបណា ? តើពួកគេបានទទួលពរជ័យអ្វីខ្លះ ?
នៅពេលសិស្សមានពេលគ្រប់គ្រាប់ដើម្បីសិក្សាវគ្គទាំងនេះហើយ សូមសួរពួកគេថា តើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះពីវគ្គនេះ ។ សិស្សអាចរកឃើញគោលការណ៍ខាងក្រោមនេះខ្លះ ឬ ទាំងអស់ ៖
ទោះបីជានៅពេលដែលមនុស្សនៅជុំវិញយើងមិនគោរពតាម យើងអាចនៅបន្ដនឹងនរ ហើយខ្ជាប់ខ្ជួនក្នុងការកាន់តាមព្រះបញ្ញត្តិ ។
នៅពេលយើងរស់នៅតាមដំណឹងល្អ យើងអាចមានសន្ដិភាពនៅក្នុងជីវិតយើង ទោះបីជាយើងត្រូវបានគេកាត់សេចក្ដីក៏ដោយ ។
-
តើនៅពេលណាដែលអ្នកបានឃើញថា គោលការណ៍ទាំងនេះពិតនោះ ?
អាលម៉ា 2
អាំលីសៃ និង អ្នកដទៃបានបះបោរ ហើយទីបញ្ចប់បានចូលរួមនឹងសាសន៍លេមិនដើម្បីធ្វើសង្គ្រាមនឹងសាសន៍នីហ្វៃ
សូមពន្យល់ថា ប្រហែលបួនឆ្នាំក្រោយពីការស្លាប់របស់នីហូរមក សាសន៍នីហ្វៃបានជួបនឹងបុរសទុច្ចរិតម្នាក់ទៀតដែលអាចទទួលបានការគាំទ្រយ៉ាងមានប្រជាប្រិយភាព ។ សូមឲ្យសិស្សធ្វើការជាដៃគូ ។ នៅក្នុងដៃគូនីមួយៗ សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អាន អាលម៉ា 2:1–7 ខណៈពេលសិស្សម្នាក់ទៀតអាន អាលម៉ា 2:8–18 ។ សូមណែនាំឲ្យសិស្សរៀបចំចំណងជើងនៃព័ត៌មានដោយផ្អែកលើខគម្ពីររបស់ពួកគេ ដោយពិពណ៌នាពីអ្វីដែលប្រជាជនសុចរិតបានធ្វើដើម្បីឈរប្រឆាំងភាពទុច្ចរិត ។ ក្រោយពីបួន ឬ ប្រាំនាទី សូមអញ្ជើញឲ្យសិស្សចែកចាយពីចំណងជើងជាមួយនឹងដៃគូរបស់គេ ។ អ្នកអាចសុំឲ្យសិស្សពីរបីនាក់ចែកចាយចំណងជើងរបស់ពួកគេជាមួយនឹងសិស្សក្នុងថ្នាក់ ។
សូមសួរសំណួរខាងក្រោមដើម្បីប្រាកដថាសិស្សយល់ពីខគម្ពីរដែលពួកគេបានសិក្សា ៖
-
តើអាំលីសៃចង់ធ្វើអ្វីខ្លះ ?
-
យោងតាម អាលម៉ា 2:18 តើហេតុអ្វីបានជាសាសន៍នីហ្វៃអាចបញ្ឈប់ការចង់ក្លាយជាស្តេចរបស់អាំលីសៃ ? ( “ ព្រះអង្គម្ចាស់ទ្រង់បានចម្រើនកម្លាំងដល់ដៃរបស់ពួកនីហ្វៃដែរ ។ ” អ្នកអាចលើកទឹកចិត្តឲ្យសិស្សគូសចំណាំប្រយោគនេះនៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ។ )
សូមឲ្យសិស្សសរសេរគំរូនៃអំពើទុច្ចរិតដែលយុវជនជួបប្រទះសព្វថ្ងៃនេះ ។ ពួកគេអាចនិយាយពីការល្បួង ហើយពួកគេក៏អាចនិយាយពីឧបសគ្គដែលពួកគេជួបដោយសារតែអំពើទុច្ចរិតរបស់អ្នកដទៃ ។ នៅពេលពួកគេបន្ដសិក្សា អាលម៉ា 2 សូមអញ្ជើញឲ្យពួកគេសញ្ជឹងគិតអំពីរបៀបដែលពួកគេអាចទទួលបានជំនួយរបស់ព្រះអម្ចាស់ ដើម្បីយកឈ្នះលើការល្បួង និងឧបសគ្គទាំងឡាយដែលពួកគេជួប ។
សូមពន្យល់ថា អ្នកចម្បាំងសាសន៍នីហ្វៃបានយកឈ្នះលើសង្គ្រាមជាច្រើនដងលើអាំលីសៃ ប៉ុន្ដេពួកគេបានភ្ញាក់ផ្អើលពេលឃើញថា សំណល់នៃប្រជាជនអាំលីសៃបានចូលរួមនឹងកងទ័ពរបស់សាសន៍លេមិន ( សូមមើល អាលម៉ា 2:19–25 ) ។ មុនពេលកងទ័ពសាសន៍នីហ្វៃអាចត្រឡប់មកកាន់ទីក្រុងសារ៉ាហិមឡាវិញ កងទ័ពរួបរួមនោះបានវាយប្រហារពួកគេ ។ សូមឲ្យសិស្សអាន អាលម៉ា 2:27 រកមើលឃ្លាមួយដែលបង្ហាញពីទំហំនៃកងទ័ពរួបរួមគ្នានៃសាសន៍លេមិន និងសាសន៍អាំលីសៃនោះ ។
សូមអញ្ជើញឲ្យសិស្សឈប់មួយសន្ទុះ ហើយស្រមៃពីអ្វីដែលពួកគេគិត ហើយពីរបៀបដែលពួកគេមានអារម្មណ៍ ប្រសិនបើពួកគេជាផ្នែកមួយនៃកងទ័ពសាសន៍នីហ្វៃ ។ សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អាន អាលម៉ា 2:28–31, 36 ឮៗ ហើយសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់រកមើលរបៀបដែលសង្គ្រាមនោះបញ្ចប់ ។ ក្រោយពីសិស្សរាយការណ៍ពីអ្វីដែលពួកគេបានរកឃើញហើយ អ្នកអាចស្នើថា ពួកគេគួរគូសចំណាំពាក្យ ទទួលកម្លាំង និង ពាក្យបានចម្រើនកម្លាំង នៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ។
-
យោងតាម អាលម៉ា 2:28 ហេតុអ្វីបានជាព្រះអម្ចាស់បានចម្រើនកម្លាំងដល់ពួកសាសន៍នីហ្វៃ ? ( សិស្សអាចចែកចាយចម្លើយខុសគ្នាដល់សំណួរនេះ ។ សូមឲ្យពួកគេរកមើលគោលការណ៍ខាងក្រោមនេះ ៖ នៅពេលយើងស្រែកហៅរកព្រះឲ្យជួយយើងឈរប្រឆាំងនឹងអំពើទុច្ចរិត ទ្រង់នឹងចម្រើនកម្លាំងដល់យើង ។
-
តើអ្នកគិតថា ហេតុអ្វីបានជាវាសំខាន់ដើម្បីទទួលបានកម្លាំងពីព្រះដើម្បីឈរប្រឆាំងនឹងអំពើទុច្ចរិត ជាជាងការឲ្យឥទ្ធិពលដ៏ទុច្ចរិត បំផ្លាញជីវិតរបស់យើងទាំងអស់ ?
-
តើអ្នកអាចធ្វើតាមគំរូរបស់អាលម៉ា នៅពេលអ្នកឈរប្រឆាំងនឹងអំពើទុច្ចរិតដោយរបៀបណា ?
សូមអញ្ជើញឲ្យសិស្សសរសេរចម្លើយចំពោះសំណួរខាងក្រោមនេះ ៖
-
តើព្រះអម្ចាស់បានចម្រើនកម្លាំងដល់អ្នក នៅពេលអ្នកបានជួបនឹងអំពើទុច្ចរិតដោយរបៀបណា ?
-
តើរបៀបមួយដែលអ្នកអាចឈរប្រឆាំងនឹងអំពើទុច្ចរិតនាពេលឥឡូវនេះគឺជាអ្វី ?
នៅពេលដែលសិស្សមានពេលសរសេរហើយ សូមអញ្ជើញឲ្យពួកគេពីរបីនាក់ចែកចាយចម្លើយរបស់ពួកគេ ។ អ្នកអាចចង់ចែកចាយចម្លើយរបស់អ្នកក៏បាន ។ សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យធ្វើតាមគំរូនៃសាសន៍នីហ្វៃ —ដើម្បីអធិស្ឋានសុំជំនួយពីព្រះអម្ចាស់ដើម្បីឲ្យមានភាពសាកសមនឹងត្រូវបានចម្រើនកម្លាំងដោយព្រះនៅក្នុងការខិតខំរបស់ពួកគេ ។ សូមបញ្ចប់ដោយការថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ព្រះនឹងចម្រើនកម្លាំងដល់យើង នៅពេលយើងឈរប្រឆាំងនឹងអំពើទុច្ចរិត ។
វិចារណកថា និង ព័ត៌មានសាច់រឿង
អាលម៉ា 1:3–4 ។ កម្លាំងចិត្តដើម្បីជ្រើសរើសអ្វីដែលត្រូវ
នីហូរបានប្រើពាក្យបញ្ជោរដើម្បីទាក់ទាញអ្នកដើរតាមទាំងឡាយ ហើយគាត់បានប្រើគោលលទ្ធិខុសឆ្គងដើម្បីវាយប្រហារនឹងសាសនាចក្រនៃព្រះ ។ ការបង្រៀនរបស់គាត់មានប្រជាប្រិយភាព ដោយសារវាបដិសេធអំពើបាបនៅក្នុងនាមនៃសាសនា ។ គាត់បានលើកទឹកចិត្តឲ្យមានអំពើទុច្ចរិត ដោយនិយាយថា « ហើយនៅទីបញ្ចប់ មនុស្សទាំងអស់នឹងមានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច » មិនថាពួកគេប្រព្រឹត្តអ្វីនោះទេ (អាលម៉ា 1:4) ។
អែលឌើរ អិល ថម ភែរីនៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានជម្រុញឲ្យយើងមានកម្លាំងចិត្តដើម្បីបដិសេធនីហូរសម័យទំនើប និង សារលិខិតរបស់ពួកគេ ៖
ពាក្យសម្ដីរបស់នីហូរបានឮដល់ប្រជាជន ប៉ុន្ដែគោលលទ្ធិរបស់គាត់ ខណៈពេលដែលមានប្រជាប្រិយភាពដល់មនុស្សជាច្រើន វាមិនត្រឹមត្រូវនោះទេ ។ នៅពេលយើងជួបនឹងការសម្រេចចិត្តជាច្រើននៅក្នុងជីវិត សារលិខិតដ៏ងាយស្រួល និងប្រជាប្រិយនៃពិភពលោកជាទូទៅមិនមែនជាអ្វីដែលត្រឹមត្រូវដើម្បីជ្រើសរើសនោះទេ ហើយវាត្រូវមានកម្លាំងចិត្តដ៏ខ្លាំងដើម្បីជ្រើសរើសអ្វីដែលត្រូវ » ( « Choose the Right » Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ 1993, ទំព័រ 67 ) ។
អាលម៉ា 1:17–18 ។ ការដាក់ទោសប្រហារជីវិត
នៅពេលសិស្សអានអំពីអាលម៉ាដាក់ទោសប្រហារជីវិតដល់នីហូរ ពួកគេអាចមានសំណួរអំពីច្បាប់របស់សាសនាចក្រអំពីការដាក់ទោសប្រហារជីវិត ។ ប្រយោគខាងក្រោមអាចជួយអ្នកឲ្យឆ្លើយនឹងសំណួររបស់ពួកគេ ។
ចំពោះណូអេ ព្រះអម្ចាស់បានបង្ហាញថា « អ្នកណាដែលកំចាយឈាមរបស់មនុស្ស នោះឈាមអ្នកនោះឯងនឹងត្រូវខ្ចាយដោយសារមនុស្សដែរ » (លោកុប្បត្តិ 9:6) ។
នៅក្នុងឆ្នាំ 1889 គណៈប្រធានទីមួយ និងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានចេញផ្សាយការប្រកាសជាផ្លូវការអំពីការដាក់ទោសប្រហារជីវិត ។
« យើងសូមប្រកាសជាឱឡារិកនូវសេចក្ដីប្រកាសដូចខាងក្រោម viz.:
« ថាសាសនាចក្រនេះយល់ឃើញថា ការកម្ចាយឈាមមនុស្សជាការស្អប់យ៉ាងខ្លាំងបំផុត ។ ថាយើងចាត់ទុកការសម្លាប់មនុស្ស លើកលែងតែមានការអនុលោមតាមច្បាប់ស៊ីវិល ថាជាបទល្មើសប្រហារជីវិតដែលគួរដាក់ទោសដោយការបង្ហូរឈាមនៃជនទុច្ចរិតនោះ ក្រោយពីមានដំណើរការក្ដីជាសាធារណៈចំពោះមុខតុលាការធម្មនុញ្ញស្របច្បាប់នៃដែនដី ។…
« … ជនល្មើសប្រឆាំងនឹងជីវិត និង ទ្រព្យសម្បត្តិ [ ត្រូវ ] ធ្វើតាម និង កាត់ទោសដោយច្បាប់នៃដែនដី » ( « Official Declaration » Millennial Star ខែ មករា ទី 20, 1890 ទំព័រ 33–34 ) ។
សាសនាចក្របានចេញផ្សាយនាពេលថ្មីៗនេះអំពីសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ជាផ្លូវការដូចខាងក្រោមអំពីការកាត់ទោសប្រហារជីវិត ៖ « សាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ចាត់ទុកសំណួរថាតើ និង តើនៅក្នុងកាលៈទេសៈណាមួយដែលរដ្ឋគួរមានច្បាប់ដាក់ទោសប្រហារជីវិត ជាបញ្ហាមួយដែលត្រូវសម្រេចចិត្តដ៏សំខាន់ដោយដំណើរការបញ្ញត្តិនៃច្បាប់ស៊ីវិល ។ យើងមិនស្នើ ហើយយើងក៏មិនបានប្រឆាំងនឹងការដាក់ទោសប្រហារជីវិតនោះដែរ » (newsroom.lds.org/official-statement/capital-punishment; accessed July 23, 2012 ) ។
អាលម៉ា 1:19–20, 25 ។ ការរងទុក្ខនឹងការបៀតបៀន
ប្រធាន ហារ៉ូល ប៊ី លី បានមានប្រសាសន៍ថា យើងគួរឈរចំពោះការត្រឹមត្រូវ ដោយមិនគិតពីការបៀតបៀន ៖
« ដែលត្រូវបានបៀតបៀនសម្រាប់សេចក្ដីសុចរិត នៅក្នុងមូលហេតុដ៏ខ្លាំងដែលសេចក្ដីពិត និង គុណធម៌ និង កិត្តិយសត្រូវរងគ្រោះ នោះគឺដូចជាព្រះហើយ ។… ការរងទុក្ខដ៏ខ្លាំងដែលអាចមកពីការបៀតបៀន គឺមិនមែនមកពីការបៀតបៀនតែម្យ៉ាងនោះទេ ប៉ុន្ដែវាអាចមកពីឥទ្ធិពលដែលវាអាចមានមកលើអ្នកត្រូវបានគេបៀតបៀនដែលអាចត្រូវបានធ្វើឲ្យរារេនៅក្នុងចំណង់របស់ពួកគេក្នុងសេចក្ដីសុចរិតនៃការខិតខំរបស់ពួកគេ ។ ភាគច្រើននៃការបៀតបៀននោះមកពីការខ្វះការយល់ដឹង ដោយសារមនុស្សងាយនឹងឈប់ធ្វើអ្វីដែលពួកគេមិនយល់ណាស់ ។ ពេលខ្លះមកពីមនុស្សមានបំណងទៅលើអំពើអាក្រក់ ។ ប៉ុន្ដែមិនថាមកពីមូលហេតុអ្វីនោះទេ ការបៀតបៀនហាក់មានជាទូទៅខ្លាំងណាស់ទាស់នឹងអ្នកដែលទាក់ទងនឹងមូលហេតុនៃសេចក្ដីសុចរិត ។…
« … ប្រសិនបើអ្នកឈរដោយរឹងមាំសម្រាប់ការត្រឹមត្រូវ ដោយមិនគិតពីការសើចចំអកនៃហ្វូងមនុស្ស ឬ ទោះបីជាអំពើហិង្សាខាងរាងកាយក្ដី អ្នកនឹងត្រូវទទួលបានពរជ័យនៃសេចក្ដីអំណរដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។ តើអ្នកណាដឹងថា នៅជំនាន់មុន អាចត្រូវការលះបង់ជីវិតរបស់ពួកគេដើម្បីការពារសេចក្ដីពិត ប៉ុន្ដែការនោះម្ដងទៀតកើតនៅក្នុងជំនាន់នៃពួកបរិសុទ្ធរបស់យើងខ្លះ ឬក៏សាវកយើងខ្លះផង ? ប្រសិនបើពេលនោះនឹងមក ព្រះនឹងប្រទានថា ពួកគេនឹងមិនចាញ់ឡើយ ! » (Decisions for Successful Living [1973] ទំព័រ 61–62 ) ។
អែលឌើរ រ័សុល អិម ណិលសុននៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានបង្រៀនថា ការបៀតបៀនអាចជំរុញយើងឲ្យកាន់តែមានចិត្តក្លាហាន ៖
« ថ្ងៃដ៏ពិបាកនៅខាងមុខ ។ វាកម្រនៅក្នុងពេលអនាគត ថាវានឹងងាយស្រួល ឬ មានប្រជាប្រិយភាពក្នុងការធ្វើជាពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយដ៏ស្មោះត្រង់ម្នាក់ ។ យើងម្នាក់ៗនឹងត្រូវបានសាកល្បង ។ សាវក ប៉ុល បានព្រមានថា នៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយ អ្នកដែលធ្វើតាមព្រះអម្ចាស់ដោយឧស្សាហ៍ព្យាយាម ‹ នឹងត្រូវមានសេចក្ដីបៀតបៀនដែរ › [ ធីម៉ូថេទី2 3:12 ] ។ ថារាល់ការបៀតបៀនអាចធ្វើឲ្យអ្នកទន់ខ្សោយបន្ដិចម្ដងៗ ឬ ជម្រុញឲ្យអ្នកក្លាយជាគំរូ និងមានកម្លាំងចិត្តនៅក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នក » ( « Face the Future with Faith» Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ 2011 ទំព័រ 35–36 ) ។