មេរៀនទី 35
នីហ្វៃទី 2 25
សេចក្តីផ្ដើម
ដោយបន្ដសង្កត់ធ្ងន់លើសារៈសំខាន់នៃការព្យាករណ៍របស់អេសាយ នីហ្វៃបានពន្យល់ថា មនុស្សគ្រប់គ្នាដែលមានព្រះវិញ្ញាណនៃការព្យាករណ៍អាចយល់ និង កោតសរសើរដល់ពាក្យពេចន៍របស់អេសាយ ។ គាត់បានចែកចាយពីគោលបំណងនៃការសរសេររបស់គាត់ ៖ « ដើម្បីបញ្ចុះបញ្ចូលកូនចៅយើង និង បងប្អូនយើងផង ដើម្បីឲ្យជឿដល់ព្រះគ្រីស្ទ ហើយឲ្យស្រុះស្រួលនឹងព្រះ » ( នីហ្វៃទី 225:23 ) ។ គាត់បានអញ្ជើញដល់មនុស្សទាំងអស់គ្នាឲ្យជឿដល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និង ដើម្បី « ថ្វាយបង្គំទ្រង់ឲ្យអស់ពីសមត្ថភាព អស់ពីគំនិត និង អស់ពីកម្លាំង [ របស់ពួកគេ ] ហើយអស់ពីព្រលឹងទាំងមូល [ របស់ពួកគេ ] » ( នីហ្វៃទី 225:29 ) ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
នីហ្វៃទី 2 25:1–8
នីហ្វៃបង្រៀនថា យើងអាចយល់ពាក្យពេចន៍របស់អេសាយ នៅពេលយើងមានវិញ្ញាណនៃការព្យាករណ៍
សូមបង្ហាញមេសោមួយ ដែលមិនអាចបើកបាន បើគ្មានកូនសោនោះ ( ឬ សូមគូសរូបភាពមួយនៃមេសោមួយ និង កូនសោនៅលើក្ដារខៀន ) ។ សូមបង្ហាញថា នៅពេលមនុស្សចង់ទុកវត្ថុមានតម្លៃឲ្យមានសុវត្ថិភាព ជារឿយៗពួកគេចាក់សោវាទុក ។ ពួកគេអាចទុកតែកូនសោសម្រាប់ចាក់ ឬ ពួកគេអាចឲ្យកូនសោចម្លងទៅមិត្តភក្ដិដែលគេទុកចិត្តម្នាក់ ឬ សមាជិកគ្រួសារម្នាក់ ។
សូមពន្យល់ថា នីហ្វៃបានដឹងថាការព្យាករណ៍របស់អេសាយគឺ « មានប្រយោជន៍ដ៏ធំ » ( នីហ្វៃទី 2 25:8 ) ។ ទោះជាយ៉ាងណាក្ដី គាត់មិនបានលាក់វាជាការណ៍សម្ងាត់នោះទេ ។ គាត់ថែមទាំងបានបង្រៀនអំពីកូនសោសម្រាប់គ្រប់គ្នា ដែលចង់ចាក់សោយល់ពីអត្ថន័យនៃពាក្យពេចន៍របស់អេសាយ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អានប្រយោគទីមួយនៅក្នុង នីហ្វៃទី 2 25:4 ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់រកមើលកូនសោដើម្បីយល់ពីពាក្យពេចន៍របស់អេសាយ ។
-
តើអ្នករកឃើញកូនសោអ្វី ? ( « វិញ្ញាណនៃការព្យាករណ៍ ។ » )
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ពីអត្ថន័យក្នុងការមាន « វិញ្ញាណនៃការព្យាករណ៍ » សូមអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោម ដកស្រង់ចេញពីសេចក្តីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ ៖
« ការព្យាករណ៍មួយរួមមានពាក្យពេចន៍ ឬ ការសរសេរបំផុសគំនិតដ៏ទេវភាព ដែលមនុស្សម្នាក់ទទួលបានតាមរយៈវិវរណៈមកពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ ទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវ គឺជាវិញ្ញាណនៃការព្យាករណ៍ ( វិវរណៈ 19:10 ) ។ ការព្យាករណ៍មួយអាចជាប់ទាក់ទងទៅនឹងអតីតកាល បច្ចុប្បន្នកាល ឬ អនាគត ។ នៅពេលមនុស្សម្នាក់ព្យាករ កាត់និយាយ ឬ សរសេរអ្វីដែលព្រះចង់ឲ្យគាត់ដឹង សម្រាប់ការណ៍ល្អផ្ទាល់ខ្លួន ឬ ការណ៍ល្អសម្រាប់អ្នកដទៃ ។ បុគ្គលគ្រប់គ្នាអាចទទួលបានការព្យាករណ៍ ឬ វិវរណៈសម្រាប់ជីវិតផ្ទាល់របស់ពួកគេ » ( ការណែនាំពីព្រះគម្ពីរ « ការព្យាករណ៍ , ព្យាករ » scriptures.lds.org ) ។
សូមជួយសិស្សឲ្យដឹងថា ការយល់របស់ពួកគេអំពីពាក្យពេចន៍របស់អេសាយនឹងកើនឡើងនៅពេលពួកគេ (1) ស្វែងរកការណែនាំពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ និង (2) មានទីបន្ទាល់មួយអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និង បំណងប្រាថ្នាមួយចង់រៀនអំពីទ្រង់ ។ នៅពេលពួកគេយល់ពីពាក្យពេចន៍របស់អេសាយតាមរបៀបនេះ សូមស្វែងរករបៀបដែលការព្យាករណ៍របស់គាត់ថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះជានិច្ច នោះពួកគេអាចយល់ពីអ្វីដែលព្រះចង់ឲ្យពួកគេដឹង សម្រាប់ការណ៍ល្អផ្ទាល់របស់ពួកគេ ឬ សម្រាប់ការណ៍ល្អរបស់អ្នកដទៃ ។
សូមបង្ហាញថា នីហ្វៃបានចែកចាយគំនិតផ្សេងទៀតដែលអាចជួយជាជំនួយដល់យល់ដឹងរបស់យើងអំពីពាក្យពេចន៍របស់អេសាយ ។ សូមឲ្យសិស្សអាន នីហ្វៃទី 2 25:1 ដោយស្ងាត់ៗ ដោយស្វែងរកពីហេតុផលដែលប្រជាជនជាច្រើនរបស់នីហ្វៃពិបាកយល់ពីការព្យាករណ៍របស់អេសាយ ។
-
តើអ្នករកឃើញអ្វី ? ( ពួកគេមិនបានដឹង « ទាក់ទងរបៀបនៃការព្យាករណ៍ក្នុងចំណោមប្រជាជនយូដា » នោះទេ
-
ដោយផ្អែកលើអ្វីដែលអ្នកបានអានពីពាក្យពេចន៍របស់អេសាយ តើអ្វីខ្លះជាលក្ខណៈនៃការព្យាករណ៍របស់សាសន៍យូដាពីបុរាណ ? ( ចម្លើយអាចរួមមានថា អេសាយ និង ព្យាការីផ្សេងទៀតបានប្រើនិមិត្តសញ្ញា និង ភាសាកំណាព្យ
-
នៅពេលអ្នកអានពាក្យពេចន៍របស់អេសាយ តើហេតុអ្វីបានជាវាមានប្រយោជន៍ដើម្បីដឹងពីរបៀបនៃការព្យាករណ៍នេះ ?
សូមពន្យល់ថា គំនិតដ៏មានប្រយោជន៍ផ្សេងទៀតត្រូវបានរកឃើញនៅក្នុង នីហ្វៃទី 2 25:5–6 ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អានខគម្ពីរទាំងនេះឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ស្វែងរកបទពិសោធន៍ដែលនីហ្វៃជួប ដែលបានជួយគាត់ឲ្យយល់ពីពាក្យពេចន៍របស់អេសាយ ។
-
តើអ្នកគិតថា ហេតុអ្វីបានជាវាបានជួយដល់នីហ្វៃឲ្យរស់នៅក្នុងទីក្រុងយេរូសាឡិម ? ដោយផ្អែកលើអ្វីដែលអ្នកបានអានពីពាក្យពេចន៍របស់អេសាយ តើអ្នកគិតថាហេតុអ្វីបានជាវាមានប្រយោជន៍សម្រាប់នីហ្វៃដើម្បីមាន « របៀបនៃការណ៍ទាំងឡាយរបស់ពួកសាសន៍យូដា » និង ដើម្បី « ស្គាល់នូវភូមិភាគជុំវិញ » យេរូសាឡិម ?
-
តើយើងអាចធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីទទួលបានចំណេះដឹងនៃរឿងទាំងនេះ ? ( យើងអាចសិក្សាពីវប្បធម៌ ប្រវត្តិសាស្ដ និង ភូមិសាស្ដ្រនៃអ៊ីស្រាអែលពីបុរាណ
សូមអាន នីហ្វៃទី 2 25:7–8 ដល់សិស្ស ។ នៅពេលអ្នកអាន សូមបង្ហាញថាការព្យាករណ៍របស់អេសាយនឹងជាប្រយោជន៍ដ៏ធំដល់យើង នៅពេលយើងដឹងថាពួកវាត្រូវបានបំពេញហើយ ។ ដើម្បីបង្ហាញពីសេចក្ដីពិតនេះ សូមសួរ ៖
-
នៅប៉ុន្មានថ្ងៃចុងក្រោយនេះ តើការព្យាករណ៍អ្វីខ្លះដែលយើងបានសិក្សាដែលត្រូវបានបំពេញរួចរាល់ហើយនោះ ? ( សិស្សអាចចាំពីការព្យាករណ៍ទាំងឡាយអំពីព្រះវិហារបរិសុទ្ធសលត៍ លេក [ សូមមើល នីហ្វៃទី 2 12:2–3 ] , ការប្រសូតរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ [ សូមមើល នីហ្វៃទី 2 19:6 ] និង យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ [ សូមមើល នីហ្វៃទី 2 21:1, 10 ] តើការព្យាករណ៍ទាំងនេះក្លាយជាមានអត្ថន័យខ្លាំង នៅពេលអ្នកដឹងថាពួកវាត្រូវបានបំពេញហើយនោះ ដោយរបៀបណា ?
ដើម្បីបញ្ចប់ផ្នែកនៃមេរៀននេះ សូមបង្ហាញទំនុកចិត្តរបស់អ្នកថា សិស្សអាចពង្រីកនូវការយល់ដឹងរបស់ពួកគេអំពីពាក្យពេចន៍របស់អេសាយ នៅពេលពួកគេស្វែងរកវិញ្ញាណនៃការព្យាករណ៍ ។ សូមបង្ហាញថា ពួកគេអាចពង្រីកការយល់ដឹងរបស់ពួកគេតាមរយៈការសិក្សាមួយពីរបៀបនៃការព្យាករណ៍របស់សាសន៍យូដាពីបុរាណ និង ពីវប្បធម៌ ប្រវត្តិសាស្ដ្រ និង ភូមិសាស្ដ្ររបស់អ៊ីស្រាអែលពីបុរាណ ។
នីហ្វៃទី 2 25:9–19
នីហ្វៃព្យាករណ៍អំពីការខ្ចាត់ខ្ចាយ និង ការប្រមូលផ្ដុំនៃសាសន៍យូដា
សូមសង្ខេប នីហ្វៃទី 2 25:9–19 ដោយនិយាយថា នីហ្វៃបានព្យាករណ៍អំពីសាសន៍យូដា និង ដែនដីកំណើតរបស់ពួកគេនៅក្នុងទីក្រុងយេរូសាឡិម និង តំបន់ជុំវិញ ។ គាត់បាននិយាយថា សាសន៍យូដាដែលត្រូវបានចាប់ជាឈ្លើយទៅក្រុងបាប៊ីឡូន ក្រោយពីការបំផ្លាញទីក្រុងយេរូសាឡិមហើយនោះ នឹងត្រឡប់ទៅកាន់ « ដែនដីនៃកេរ្ដិ៍អាកររបស់ពួកគេ » ( សូមមើល នីហ្វៃទី 2 25:9–11 ) ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ព្រះម៊ែស៊ី នឹងរស់នៅក្នុងចំណោមពួកគេ ប៉ុន្ដែមនុស្សជាច្រើនបានបដិសេធទ្រង់ ហើយឆ្កាងទ្រង់ ( សូមមើល នីហ្វៃទី 2 25:12–13 ) ។ ក្រោយពីការសុគត និង ការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទីក្រុងយេរូសាឡិមនឹងត្រូវបានបំផ្លាញម្ដងទៀត ហើយសាសន៍យូដានឹងត្រូវខ្ចាត់ខ្ចាយ និង ត្រូវបានបំបែកឲ្យខ្ចាត់ព្រាត់ដោយពួកសាសន៍ដទៃ ( សូមមើល នីហ្វៃទី 2 25:14–15 ) ។ ទីបញ្ចប់ ពួកគេនឹងជឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និង ដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ ហើយព្រះអម្ចាស់នឹងតាំងពួកគេឡើងវិញ « ពីស្ថានភាពវង្វេង និង ភាពធ្លាក់ » ( សូមមើល នីហ្វៃទី 2 25:16–19 ) ។
នីហ្វៃទី 2 25:20–30
នីហ្វៃថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
សូមឲ្យសិស្សគិតអំពីរបៀបដែលពួកគេអាចឆ្លើយតបនឹងនរណាម្នាក់ដែលនិយាយថា ពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយមិនបានជឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនោះទេ ។ អ្នកអាចសុំឲ្យសិស្សម្នាក់ ឬ ពីរនាក់ប្រាប់ដោយសង្ខេបអំពីបទពិសោធន៍ដែលពួកគេបានមាន នៅពេលមនុស្សផ្សេងបានប្រណាំងប្រជែងពីជំនឿរបស់ពួកគេទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ នៅពេលសិស្សអាន និង ពិភាក្សា នីហ្វៃទី 2 25:20–30 សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យស្វែងរកវគ្គនានាដែលពួកគេអាចចែកចាយនៅក្នុងស្ថានភាពបែបនោះបាន ។
សូមឲ្យសិស្សស្វែងរក « ផ្លូវត្រឹមត្រូវ » នៅក្នុងនីហ្វៃទី 2 25:28–29 ។ ក្រោយពីពួកគេបានរកឃើញថា « ផ្លូវត្រឹមត្រូវ គឺត្រូវជឿទៅលើព្រះគ្រីស្ទ ហើយមិនត្រូវបដិសេធទ្រង់នោះ » សូមសរសេរនៅលើក្ដារខៀនពីមូលហេតុនៃការជឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាផ្លូវត្រឹមត្រូវ ។បន្ទាប់មក សូមឲ្យសិស្សម្នាក់ៗស្រាវជ្រាវ នីហ្វៃទី 2 25:20, 23–26 ដោយស្វែងរកពីមូលហេតុដែលថាការជឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាផ្លូវត្រឹមត្រូវ ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យសរសេរចម្លើយរបស់ពួកគេនៅលើក្ដារខៀន ក្រោមចំណងជើងដែលអ្នកបានសរសេរ ។ ចម្លើយអាចរួមមានដូចខាងក្រោម ៖
សេចក្ដីសង្គ្រោះមកតាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទតែប៉ុណ្ណោះ ។
ដោយសារតែព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ យើងអាចត្រូវបានសង្គ្រោះដោយព្រះគុណ ក្រោយពីអ្វីទាំងអស់ដែលយើងអាចធ្វើបាន ។
តាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ យើងអាចទទួលបានការផ្ដាច់បាបរបស់យើង ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន នីហ្វៃទី 2 25:23 និងនីហ្វៃទី 2 10:24ឮៗ ។ សូមបង្ហាញថា ខគម្ពីរទាំងនេះរួមមានពាក្យ ស្រុះស្រួល ដែលមានន័យដើម្បីនាំមនុស្ស ឬ វត្ថុនានាមកជាសុខស្រួល ឬ ព្រមព្រៀងនឹងគ្នា ។
-
នៅក្នុងខគម្ពីរទាំងពីរនេះ ព្យាការីលើកទឹកចិត្តយើងឲ្យស្រុះស្រួលខ្លួនយើងទៅនឹងព្រះ ។ តើអ្នកគិតថា វាមានន័យយ៉ាងណាដែរ ?
សូមពន្យល់ថា ខគម្ពីរទាំងពីរនេះក៏រួមមានពាក្យ ព្រះគុណ ។ព្រះគុណគឺជាអំណោយមួយមកពីព្រះវរបិតាសួគ៌ដែលបានប្រទានតាមរយៈព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់ គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ពាក្យ ព្រះគុណ ដូចដែលបានប្រើនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ សំដៅជាចម្បងទៅលើអំណាចដែលអាចធ្វើអ្វីគ្រប់យ៉ាង និង ការព្យាបាលខាងវិញ្ញាណដែលបានផ្ដល់តាមរយៈសេចក្ដីមេត្តាករុណា និង សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
-
តើនីហ្វៃទី 2 10:24 និង 25:23 បង្រៀនអ្វីខ្លះអំពីទំនាក់ទំនងរវាងព្រះគុណ និង ការខិតខំរបស់យើង ?
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអនុវត្តអ្វីដែលពួកគេបានរៀន ដោយការសរសេរចម្លើយទៅនឹងសំណួរខាងក្រោមនៅក្នុងកំណត់ហេតុសិក្សាព្រះគម្ពីរ ឬ សៀវសរសេរក្នុងថ្នាក់របស់ពួកគេ ។ អ្នកអាចសរសេរសំណួរនៅលើក្ដារខៀន ។
-
តើវាមានន័យចំពោះអ្នកយ៉ាងណា ដើម្បីបានសង្គ្រោះដោយព្រះគុណនោះ ?
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ពីការពោលអះអាងរបស់នីហ្វៃនៅក្នុង នីហ្វៃទី 2 25:24–25ថា ច្បាប់បានស្លាប់ចំពោះប្រជាជនរបស់គាត់ សូមពន្យល់ថា គាត់យោងទៅលើច្បាប់ម៉ូសេ ។ ច្បាប់នោះ ដោយមានប្រព័ន្ធរបស់វានៃការប្រារព្ធ ពិធីបុណ្យ និមិត្តសញ្ញា និង បញ្ញត្តិ ដែលរួមមានការធ្វើយញ្ញបូជាសត្វ គឺនៅតែមានអនុវត្តអំឡុងជំនាន់របស់នីហ្វៃ ។ នីហ្វៃ និង អ្នកផ្សេងបានដឹងថា ច្បាប់នេះនឹងត្រូវបានបំពេញតាមរយៈដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ក្រោយពីដង្វាយធួន សាវករបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះលែងត្រូវកាន់តាមច្បាប់ម៉ូសេទៀតហើយ ។ ប៉ុន្ដែសាសន៍នីហ្វៃដែលស្មោះត្រង់ជាច្រើននៅបន្ដគោរពតាមច្បាប់នេះនៅពេលនេះ ទោះជាដឹងថាច្បាប់នាពេលបច្ចុប្បន្ននេះនឹងត្រូវជំនួសនៅថ្ងៃណាមួយនោះក៏ដោយ ។
នៅពេលនីហ្វៃបាននិយាយថា ច្បាប់នេះបានស្លាប់ដល់គាត់ និង អ្នកផ្សេង គាត់ចង់មានន័យថា ច្បាប់នេះនឹងមិនសង្គ្រោះពួកគេនោះទេ ។ ពួកគេបានរក្សាច្បាប់នេះ ដោយសារពួកគេចង់ក្លាយជាមនុស្សដែលគោរពតាម ហើយដោយសារពួកគេបានដឹងថាច្បាប់នេះបានបង្ហាញពួកគេដល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលនឹងនាំសេចក្ដីសង្គ្រោះមកដល់ពួកគេ ។
-
តើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះពី នីហ្វៃទី 2 25:23–26 អំពីមូលហេតុដែលយើងត្រូវរក្សាព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយនោះ ?
-
តើអ្នកនឹងធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បី « និយាយអំពីព្រះគ្រីស្ទ » និង « អររីករាយក្នុងព្រះគ្រីស្ទ » ? ( នីហ្វៃទី 2 25:26 ) ។ តើអ្នកនឹងធ្វើអ្វីដើម្បីជួយអ្នកដទៃឲ្យជឿលើព្រះគ្រីស្ទ ?
សូមឲ្យសិស្សចែកចាយពីវគ្គដែលពួកគេបានរកឃើញថា នឹងជួយពួកគេឲ្យឆ្លើយនឹងការនិយាយថា ពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយមិនបានជឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទទេនោះ ។ សូមឲ្យពួកគេប្រាប់អំពីមូលហេតុដែលពួកគេចូលចិត្តវគ្គគម្ពីរទាំងនេះ ។
សូមថ្លែងទីបន្ទាល់របស់អ្នកអំពីសេចក្ដីពិតដែលអ្នកបានពិភាក្សានៅថ្ងៃនេះ ។ អ្នកក៏អាចឲ្យឱកាសដល់សិស្សដើម្បីថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីសេចក្ដីពិតទាំងនេះដែរ ។
ចំណេះចំណានខគម្ពីរ— នីហ្វៃទី 2 នីហ្វៃទី 25:23, 26
កំណត់ចំណាំ ៖ សូមគិតពីការប្រើគំនិតក្នុងការបង្រៀនដូចខាងក្រោម អំឡុងពេលផ្នែកចុងក្រោយបង្អស់នៃមេរៀននេះ ។ ប្រសិនបើអ្នកមិនមានពេលវេលាដើម្បីប្រើគំនិតនេះនៅក្នុងមេរៀននេះទេ អ្នកអាចប្រើវានៅក្នុងមេរៀនក្រោយទៀតជាការរំឭកបាន ។
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យទន្ទេញចាំ នីហ្វៃទី 2 25:26 ជាខគម្ពីរមួយនៅក្នុងវគ្គចំណេះចំណានខគម្ពីរនេះ សូមសរសេរដូចខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖
និយាយ
អររីករាយ
ផ្សាយ
ព្យាករ
សរសេរ
ដើម្បីឲ្យកូនចៅយើង …
តើត្រូវស្វែងរកប្រភពណាមួយ …
ដើម្បីឲ្យបានផ្ដាច់បាប …
សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យប្រើពាក្យបង្ហាញនៅលើក្ដារខៀនដើម្បីទន្ទេញ នីហ្វៃទី 2 25:26 ។ ក្រោយពីការសូត្រខគម្ពីរនេះឡើងវិញពីរបីដងហើយ សូមសួរបើសិនជាមាននរណាមួយនៅក្នុងថ្នាក់ចង់សាកសូត្រខគម្ពីរនេះដោយចាំមាត់ ។ បន្ទាប់មក សូមអញ្ជើញសិស្សទាំងអស់គ្នានៅក្នុងថ្នាក់ទន្ទេញខគម្ពីរនេះរួមគ្នា ដោយមិនមើលទៅក្ដារខៀន ។ ដើម្បីបញ្ចប់ អ្នកអាចស្នើថា វាមានតម្លៃក្នុងការស្ដាប់ដោយប្រុងប្រយ័ត្ននៅពេលឪពុកម្ដាយ អ្នកដឹកនាំ និង គ្រូបង្រៀនទាំងឡាយបម្រើដើម្បីបញ្ចុះបញ្ចូលយើងឲ្យសំឡឹងទៅព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
សូមចែកក្រដាសមួយសន្លឹកដល់សិស្សម្នាក់ៗ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសរសេរសំបុត្រមួយទៅកូនៗរបស់ពួកគេនាពេលអនាគត ដោយលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យដាក់ជីវិតរបស់ពួកគេជាស្នូលលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សិស្សអាចចង់ដាក់សំបុត្ររបស់ពួកគេនៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ដើម្បីទុកវាសម្រាប់អនាគត ។
វិចារណកថា និង ព័ត៌មានសាច់រឿង
នីហ្វៃទី 2 25:23 ។ គោលលទ្ធិនៃព្រះគុណ
« គំនិតដ៏សំខាន់នៃពាក្យ [ ព្រះគុណ ] គឺជាអត្ថន័យដ៏ទេវភាពនៃជំនួយ ឬកម្លាំង ដែលបានផ្តល់ឲ្យតាមរយៈសេចក្តីមេត្តាករុណា និងសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏បរិបូរណ៍របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
« វាគឺតាមរយៈព្រះគុណរបស់ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវ ដែលបានធ្វើឲ្យមានឡើង ដោយពលិកម្មដ៏ធួនរបស់ទ្រង់ ដើម្បីឲ្យមនុស្សនឹងត្រូវបានលើកឡើងនៅក្នុងអមតភាព នោះមនុស្សលោកទាំងអស់នឹងទទួលរូបកាយរបស់គេចេញមកពីផ្នូរនៅក្នុងស្ថានភាពនៃជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ។ ទន្ទឹមនឹងនោះដែរតាមរយៈព្រះគុណរបស់ព្រះអម្ចាស់ថាតាមរយៈសេចក្តីជំនឿលើដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងការប្រែចិត្តពីអំពើបាបទាំងឡាយរបស់ពួកគេ បុគ្គលទាំងឡាយនឹងទទួលបានកម្លាំង និងជំនួយដើម្បីធ្វើកិច្ចការល្អទាំងឡាយ បើពុំដូចនោះទេពួកគេមិនមានលទ្ធភាពដើម្បីបន្ត ប្រសិនបើត្រូវទុកឲ្យពួកគេធ្វើដោយខ្លួនឯងនោះ ។ ព្រះគុណនេះ គឺជាអំណាចមួយដែលអាចធ្វើអ្វីបានទាំងអស់ ដែលអនុញ្ញាតឲ្យបុរស និងស្ត្រីទទួលបានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច និងការលើកតម្កើងបន្ទាប់ពីពួកគេបានពង្រីកការខិតខំរបស់ពួកគេឲ្យអស់ពីសមត្ថភាពរបស់ពួកគេផ្ទាល់ » ។
« រាល់ព្រលឹងទាំងអស់ ត្រូវការព្រះគុណដ៏ទេវភាពដែលជាលទ្ធផលមកពីការធ្លាក់របស់អ័ដាម និង ក៏ដោយសារតែភាពកម្សោយ និង ការធា្លក់ក្នុងការល្បួងរបស់មនុស្ស ។ ទោះជាយ៉ាងណាក្ដី ព្រះគុណមិនអាចគ្រប់ ដោយគ្មានការខិតខំទាំងស្រុងពីផ្នែកខាងអ្នកទទួលដែរ ។ ដូច្នេះហើយ ការពន្យល់គឺ ‹ មានតែដោយព្រះគុណទេ ទើបយើងបានសង្គ្រោះ បន្ទាប់ពីអ្វីៗទាំងអស់ដែលយើងអាចធ្វើបាន › (នីហ្វៃទី 2 25:23) ។ វាជាការពិតព្រះគុណនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលអាចធ្វើឲ្យមានសេចក្ដីសង្គ្រោះកើតឡើងបាន » ( សេចក្តីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « ព្រះគុណ ») ។
អែលឌើរ អិម រ័សល បាឡឺដ នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានមានប្រសាសនថា ៖
« ទីបន្ទាល់របស់ខ្ញុំដល់អ្នកគឺជា សុវត្ថិភាព សេចក្ដីសុខសាន្ដ សេចក្ដីអំណរ និង សន្ដិសុខ ដែលយើងស្វែងរក នឹងត្រូវរកឃើញតែនៅក្នុងការទទួលយក និង ការជឿដោយស្មោះត្រង់នៅក្នុងជីវិត និង បេសកកម្មរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះដ៏មានមហិទ្ធិឬទ្ធិ ។ នៅពេលយើងឱបក្រសោបការបង្រៀនរបស់ទ្រង់ យើងនឹងលះបង់ចោលនូវរាល់អំពើបាបរបស់យើងទាំងអស់ យើងប្រែចិត្ត ហើយយើងនឹងធ្វើអ្វីៗទាំងអស់ដែលនៅក្នុងអំណាចរបស់យើងដើម្បីមករកទ្រង់នៅក្នុងវិញ្ញាណដ៏ពិតមួយនៃភាពជាកូនសិស្ស ដោយដឹងយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះថា វាគឺតាមរយៈព្រះគុណរបស់ទ្រង់ទើបយើងអាចបានសង្គ្រោះ គឺបន្ទាប់ពីអ្វីៗទាំងអស់ដែលយើងអាចធ្វើបាន ។ ហើយនៅពេលយើងប្រគលខ្លួនយើងទៅដល់ព្រះគ្រីស្ទ ដោយពេញលេញ និង ទាំងស្រុង នោះយើងនឹងរកឃើញសុវត្ថិភាព សេចក្ដីសុខសាន្ដ សេចក្ដីអំណរ និង សន្ដិសុខនៅក្នុងទ្រង់ » ( នៅក្នុង « Latter-day Counsel » Ensign ខែ មិថុនា ឆ្នាំ 2001 ឆ្នាំ 74 ) ។
នីហ្វៃទី 2 25:26 ។ « យើងអររីករាយក្នុងព្រះគ្រីស្ទ »
ប្រធាន គរដុន ប៊ី. ហ៊ិងគ្លី បានកត់ចំណាំថា ចំណេះដឹងដែលទទួលបានតាមរយៈការស្ដារឡើងវិញ វាអនុញ្ញាតឲ្យយើងពិតជាអររីករាយនៅក្នុងព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើងមែន ។
« ក្នុងនាមជាសាសនាចក្រ យើងមានអ្នករិះគន់ជាច្រើន មានពួកគេជាច្រើន ។ ពួកគេនិយាយថា យើងមិនបានជឿលើព្រះគ្រីស្ទប្រពៃណីនៃពួកគ្រីស្ទាននោះទេ ។ មានធាតុខ្លះចំពោះអ្វីដែលពួកគេបាននិយាយនោះ ។ សេចក្ដីជំនឿរបស់យើង ចំណេះដឹងរបស់យើងគឺមិនមែនផ្អែកលើប្រពៃណីពីបុរាណនោះទេ គោលលទ្ធិទាំងឡាយដែលបានមកពីការយល់ដែលមានកម្រិតមួយ និង ចេញពីការពិភាក្សាដែលស្ទើរតែជានិរន្ដរ៍របស់មនុស្សកំពុងព្យាយាមមកដល់និយមន័យមួយនៃព្រះគ្រីស្ទដែលរស់ឡើងវិញ ។ សេចក្ដីជំនឿរបស់យើង ចំណេះដឹងរបស់យើងចេញមកពីសាក្សីនៃព្យាការីម្នាក់នៅក្នុងគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រានេះ ដែលបានឃើញពីមុខទ្រង់ ជាព្រះដ៏មហិមានៃសកលលោក និង ព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់ ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទដែលបានរស់ឡើងវិញ ។ ពួកទ្រង់បានមានព្រះបន្ទូលទៅកាន់គាត់ ។ គាត់បាននិយាយជាមួយនឹងពួកទ្រង់ ។ គាត់បានថ្លែងទីបន្ទាល់ដោយបើកចំហ ដោយគ្មានមន្ទិលអ្វី និង ដោយមិនខ្មាស់អៀនអំពីការនិមិត្តដ៏អស្ចារ្យនោះឡើយ ។ វាគឺជាការនិមិត្តមួយនៃព្រះដ៏មានមហិទ្ធិឬទ្ធិ និង នៃព្រះប្រោសលោះនៃពិភពលោក ដែលមានសេចក្ដីរុងរឿងលើសពីការយល់របស់យើង ប៉ុន្ដែជាក់លាក់ និង គ្មានមន្ទិលសង្ស័យនៅក្នុងចំណេះដឹងដែលមាននោះឡើយ ។ ព្រោះតែចំណេះដឹងនោះហើយដែលចាក់ឫសជ្រៅទៅក្នុងដីនៃវិវរណៈសម័យទំនើប ដែលតាមពាក្យរបស់នីហ្វៃ យើងថា‹ និយាយអំពីព្រះគ្រីស្ទ យើងអររីករាយក្នុងព្រះគ្រីស្ទ យើងផ្សាយអំពីព្រះគ្រីស្ទ យើងព្យាករអំពីព្រះគ្រីស្ទ ហើយយើងសរសេរស្របតាមពាក្យព្យាករណ៍ទាំងឡាយរបស់យើង ដើម្បីឲ្យ [ យើង និង ] កូនចៅយើងអាចដឹងថា តើត្រូវស្វែងរកប្រភពណាមួយដើម្បីឲ្យបានផ្ដាច់បាប [ របស់យើង ] › (នីហ្វៃទី 2 25:26) » ( « We Look to Christ » Ensign ខែ ឧសភា ឆ្នាំ 2002 ទំព័រ 90–91 ) ។