នីហ្វៃទី 2 9:27–54និង នីហ្វៃទី 2 10

សេចក្តីផ្ដើម

ក្រោយពីការថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនឹងរំដោះមនុស្សជាតិទាំងអស់ចេញពីឥទ្ធិពលនៃការធ្លាក់ ហើយថាទ្រង់នឹងប្រទានការអភ័យទោសដល់យើងចេញពីអំពើបាបរបស់យើង នោះយ៉ាកុបបានបញ្ចប់ទេសនកថារបស់គាត់ ។ គាត់បានព្រមានទាស់នឹងឥរិយាបថ និង សកម្មភាពដែលនាំទៅរកការបែកពីព្រះអម្ចាស់ ហើយគាត់បានថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីឥរិយាបថ និង សកម្មភាពដែលនាំឲ្យមនុស្សមករកព្រះគ្រីស្ទ ហើយបានសង្គ្រោះ ។ នៅថ្ងៃបន្ទាប់ យ៉ាកុបបានធ្វើម្ដងទៀតថា ទោះបីជាវង្សនៃអ៊ីស្រាអែលនឹងត្រូវខ្ចាត់ខ្ចាយដោយសារតែអំពើបាបក្ដី ព្រះអម្ចាស់ក៏នឹងចងចាំដល់សេចក្ដីសញ្ញារបស់ទ្រង់ជាមួយនឹងពួកគេ ហើយប្រមូលផ្ដុំពួកគេ នៅពេលពួកគេប្រែចិត្ត ហើយត្រឡប់មកកាន់ទ្រង់វិញ ។ យ៉ាកុបបានព្យាករណ៍អំពីការឆ្កាងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ គាត់ក៏បានព្យាករណ៍ដែរថា ដែនដីសន្យារបស់ប្រជាជានរបស់គាត់នឹងជាកន្លែងនៃសេរីភាពមួយ ការពារប្រឆាំងនឹងជាតិទាំងអស់ ហើយមានសេរីភាពពីការគ្រងរាជ្យនៃស្ដេចនានា ។ យ៉ាកុបបានដាស់តឿនប្រជាជនរបស់គាត់ឲ្យសម្រុះសម្រួលខ្លួនពួកគេទៅតាមបំណងនៃព្រះ ហើយចាំថាពួកគេអាចបានសង្គ្រោះតែតាមរយៈព្រះគុណរបស់ព្រះតែប៉ុណ្ណោះ ។

បង្រៀនដោយព្រះវិញ្ញាណ

ក្នុងនាមជាគ្រូបង្រៀនដំណឹងល្អម្នាក់ អ្នកត្រូវស្វែងរកការណែនាំពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធពេលអ្នករៀបចំមេរៀន និង ពេលបង្រៀន ។ « ព្រះវិញ្ញាណត្រូវបានប្រទានដល់អ្នក ដោយពាក្យអធិស្ឋាននៃសេចក្ដីជំនឿ ហើយបើសិនជាអ្នករាល់គ្នាមិនបានទទួលព្រះវិញ្ញាណទេ នោះអ្នករាល់គ្នានឹងមិនត្រូវបង្រៀនឡើយ » ( គ. និង ស. 42:14 ) ។

យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន

នីហ្វៃទី 2 9:27–54

យ៉ាកុបអញ្ជើញមនុស្សទាំងអស់ឲ្យមករកព្រះគ្រីស្ទ ហើយព្រមានអំពីឥរិយាបថ និង សកម្មភាពដែលបំបែកយើងពីព្រះអម្ចាស់

សូមសរសេរឃ្លាទាំងនេះនៅលើក្ដារខៀន ហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំត្រូវការជំនួយ និង តើខ្ញុំត្រូវធ្វើអ្វី ។សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ស្រមៃពីមនុស្សម្នាក់ដែលមានជំងឺយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរមួយ ។

ហេតុអ្វីបានជាវាសំខាន់ដល់មនុស្សនេះ ដើម្បីយល់ពីជំនួយដែលគេត្រូវរក ?
ហេតុអ្វីបានជាវាសំខាន់ដល់មនុស្សនេះដែរ ដើម្បីយល់ពីអ្វីដែលគេត្រូវធ្វើដើម្បីទទួលបានជំនួយ ?
តើអ្វីនឹងជាលទ្ធផល បើសិនជាមនុស្សនេះយល់ពីតម្រូវការដើម្បីរកជំនួយ ប៉ុន្ដែមិនយល់ពីអ្វីដែលត្រូវធ្វើដើម្បីទទួលបានជំនួយនោះ ?

សូមរំឭកសិស្សថា នៅក្នុងមេរៀនមុនៗ ពួកគេបានសិក្សាពីឥទ្ធិពលនៃការធ្លាក់ និង លទ្ធផលនៃអំពើបាបរបស់យើង ដោយការរៀនពីមូលហេតុដែលយើងត្រូវការព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ សូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ទ្រង់ចង់ជួយយើង ហើយរំដោះយើងចេញពីអំពើបាបរបស់យើង ។ សូមឲ្យសិស្សគិតថាតើ ពួកគេដឹងពីអ្វីដែលពួកគេត្រូវធ្វើដើម្បីទទួលបាននូវពរជ័យទាំងអស់នៃដង្វាយធួនដែរទេ ។

សូមពន្យល់ថា យ៉ាកុបចង់ជួយប្រជាជនរបស់គាត់ឲ្យជ្រើសរើស « ផ្លូវទៅឯជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច » ( នីហ្វៃទី 2 10:23 ) ។ គាត់បានជួយពួកគេឲ្យយល់ថា ពួកគេនឹងទទួលបាននូវជីវិតដ៏អស់កល្បជានិច្ច បើសិនជាពួកគេនឹង « មករកព្រះអម្ចាស់ » ( នីហ្វៃទី 2 9:41 ) ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអាន នីហ្វៃទី 2 9:41ឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ស្វែងរកការពិពណ៌នារបស់យ៉ាកុបអំពី « ផ្លូវ » ដែលយើងគួរដើរតាម ។

តើវាមានន័យយ៉ាងណាដើម្បីមករកព្រះអម្ចាស់ ? ( អ្នកអាចលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យស្រមៃពីជីវិតរបស់ពួកគេជាផ្លូវមួយ ។ សូមឲ្យពួកគេសញ្ជឹងគិតដោយស្ងាត់ស្ងៀមពីកន្លែងដែលផ្លូវរបស់ពួកគេកំពុងទៅ ។ តើជម្រើសរបស់ពួកគេកំពុងនាំពួកគេឲ្យខិតទៅជិតព្រះអង្គសង្គ្រោះដែរឬទេ ?
តើពាក្យអ្វី ដែលយ៉ាកុបបានប្រើដើម្បីពិពណ៌នាពី « ផ្លូវ » នោះ ? តើពាក្យ ចង្អៀត និង សន្ធឹងត្រង់ បង្រៀនអ្វីអំពីរបៀបដែលយើងគួរតែរស់នៅ ?

សូមបង្ហាញថា ទាក់ទងនឹងផ្លូវចង្អៀត និង សន្ធឹងត្រង់នេះ យ៉ាកុបបានប្រើរូបភាពនៃទ្វារមួយ ។ គាត់សំដៅទៅលើព្រះអង្គសង្គ្រោះ ជាអ្នកឆ្មាំទ្វារនោះ ។ សូមចែកចាយទីបន្ទាល់របស់អ្នកថា យើងអាចបានអភ័យទោសពីអំពើបាបរបស់យើង ហើយទទួលបានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចតែតាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និង ដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ប៉ុណ្ណោះ ។ អ្វីៗយើងធ្វើដែលនាំទៅរកជីវិតដ៏អស់កល្បជានិច្ច —រូមមានពិធីបរិសុទ្ធដែលយើងទទួល ការអធិស្ឋានដែលយើងធ្វើ ទីបន្ទាល់ដែលយើងចែកចាយ និង របៀបដែលយើងរស់នៅ— ត្រូវតែធ្វើឡើងនៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

ហេតុអ្វីបានជាវាសំខាន់ដល់អ្នកថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះ « មិនជួលបាវបម្រើនៅទីនោះឡើយ » ? ( អ្នកអាចបង្ហាញថា ព្រះអម្ចាស់ហៅអ្នកបម្រើ ដូចជាប៊ីស្សព និង ប្រធានស្ដេកនានា ធ្វើជាចៅក្រមនៃប្រជាជនដើម្បីឲ្យធ្វើសកម្មភាពជំនួសទ្រង់ ។ ទោះយ៉ាងណាក្ដី ទ្រង់នឹងជាចៅក្រមចុងក្រោយរបស់យើង ហើយនឹងផ្ដល់ការអនុម័តចុងក្រោយស្របតាមរបៀបដែលយើងរស់នៅ ។
តើការដឹងថា ព្រះអម្ចាស់ « មិនអាចបន្លំបានឡើយ » អាចមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាដល់ការខិតខំរបស់យើងដើម្បីមករកទ្រង់ ?

សូមពន្យល់ថា តាមរយៈសំណល់នៃ នីហ្វៃទី 2 9 ការបង្រៀនរបស់យ៉ាកុបជួយយើងឲ្យយល់ពីរបៀបដែលឥរិយាបថ និង សកម្មភាពរបស់យើងជះឥទ្ធិពលដល់សមត្ថភាពយើងដើម្បីមករកព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ ឥរិយាបថ និង សកម្មភាពខ្លះ ជួយយើងឲ្យមករកព្រះគ្រីស្ទ តែខ្លះទៀតរារាំងយើងមិនឲ្យមករកទ្រង់ឡើយ ។

ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យស្វែងរកឥរិយាបថ និង សកម្មភាពទាំងនេះខ្លះ សូមគូរបន្ទាត់ឈរមួយពុះក្ដារខៀនជាពីរ ។ នៅផ្នែកម្ខាងនៃបន្ទាត់នោះ សូមសរសេរ ការឃ្លាតឆ្ងាយខ្លួនយើងពីព្រះគ្រីស្ទ ។ខាងក្រោមនោះ សូមសរសេរ ៖

1 . នីហ្វៃទី 2 9:27–33

2 .នីហ្វៃទី 2 9:34–39

នៅផ្នែកម្ខាងទៀតនៃបន្ទាត់នោះ សូមសរសេរ ការមករកព្រះគ្រីស្ទ ។ខាងក្រោមនោះ សូមសរសេរ ៖

3 .នីហ្វៃទី 2 9:23, 39, 42, 45–46

4 .នីហ្វៃទី 2 9:49–52

សូមឲ្យលេខមួយដល់សិស្សម្នាក់ៗ ចន្លោះលេខពី 1 ដល់ 4 ។ សូមអញ្ជើញសិស្សអានខគម្ពីរទាំងនោះដោយស្ងាត់ៗ ដែលទាក់ទងនឹងលេខការងារចាត់តាំងរបស់ពួកគេ ។ សូមឲ្យសិស្សដែលបានចាត់តាំងពីក្រុម 1 ដល់ 2ស្វែងរកឥរិយាបថ និង សកម្មភាពដែលអាចធ្វើឲ្យយើងឃ្លាតចេញពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ សូមឲ្យសិស្សដែលបានចាត់តាំងពីក្រុម 3 ដល់ 4ស្វែងរកឥរិយាបថ និង សកម្មភាពដែលជួយយើងឲ្យមករកព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហើយទទួលបាននូវពរជ័យនៃដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ ។ អ្នកអាចលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យគូសចំណាំការរកឃើញរបស់ពួកគេនៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់គេ ។

បន្ទាប់ពីបីបួននាទីក្រោយមក សូមអញ្ជើញអ្នកស្ម័គ្រចិត្តពីក្រុមទី 1 និង ក្រុមទី 2 ឲ្យមកកាន់ក្ដារខៀន ហើយសរសេរពីឥរិយាបថ និង សកម្មភាពដែលពួកគេបានរកឃើញថាបានធ្វើឲ្យយើងឃ្លាតពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ សូមពិភាក្សាពីការព្រមានខ្លះរបស់យ៉ាកុប ដោយសួរសំណួរខាងក្រោមខ្លះៗ ឬ សួរទាំងអស់ ៖

យ៉ាកុបបាននិយាយពីការសិក្សា និង ប្រាក់ ដែលទាំងពីរអាចជាការណ៍ល្អ ។ តើជម្រើសរបស់យើងអំពីការសិក្សា និង ប្រាក់អាចរារាំងយើងពីការមករកព្រះអម្ចាស់ដោយរបៀបណា ? ( សូមបង្ហាញថា នីហ្វៃទី 2 9:28–29គឺជាវគ្គចំណេះចំណានខគម្ពីរមួយ ។ អ្នកអាចលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យគូសចំណាំវគ្គនេះ) ។
តើអ្នកគិតថា វាមានន័យយ៉ាងណាដែលជាមនុស្សថ្លង់ ឬ ខ្វាក់ខាងវិញ្ញាណនោះ ? ( សូមមើល នីហ្វៃទី 2 9:31–32 ) ។
ឃ្លាថា « ចិត្តមិនកាត់ស្បែក » ( នីហ្វៃទី 2 9:33 )សំដៅទៅលើអ្នកដែលមិនបានបើកចិត្តចំពោះព្រះ និង ជាអ្នកដែលមិនមានឆន្ទៈធ្វើតាមសេចក្ដីសញ្ញារបស់ទ្រង់ ។ តើលក្ខខណ្ឌនេះរារាំងយើងមិនឲ្យទទួលបានពរជ័យពេញលេញនៃដង្វាយធួនដោយរបៀបណា ?
តើទម្រង់នៃការថ្វាយបង្គំរូបសំណាកអ្វីខ្លះ នៅសព្វថ្ងៃនេះ ? ( សូមមើល នីហ្វៃទី 2 9:37 ) ។

សូមអញ្ជើញសិស្សពីក្រុមទី 3 និង ក្រុមទី 4 ឡើងមកកាន់ក្ដារខៀន ហើយសរសេរឥរិយាបថ និង សកម្មភាពដែលពួកគេរកឃើញដែលនឹងនាំយើងមកកាន់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហើយជួយយើងឲ្យទទួលបានពរជ័យនៃដង្វាយធួន ។ ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យវិភាគពីអ្វីដែលពួកគេបានរកឃើញ សូមសួរសំណួរខាងក្រោមខ្លះៗ ឬ សំណួរទាំងអស់ ៖

នៅក្នុង នីហ្វៃទី 2 9:23 យ៉ាកុបបានរំឭកយើងអំពីការបញ្ជារបស់ព្រះអម្ចាស់ឲ្យប្រែចិត្ត ហើយទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ។ តើការរំឭកសេចក្ដីសញ្ញាបុណ្យជ្រមុជទឹកតាមរយៈពិធីសាក្រាម៉ង់ ជួយយើងឲ្យមករកព្រះអម្ចាស់ និង ទទួលបានពរជ័យនៃដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ដោយរបៀបណា ?
តើអ្នកគិតថា វាមានន័យដូចម្ដេចចំពោះ « គំនិតដែលជាប់ទៅខាងវិញ្ញាណ » ? ( នីហ្វៃទី 2 9:39 ) ។ តើសកម្មភាពអ្វីខ្លះ ដែលអាចជួយយើងឲ្យមានគំនិតដែលជាប់ទៅខាងវិញ្ញាណ ?
តើវាមានន័យយ៉ាងណាដែលថា « បែរចេញពីអំពើបាបទាំងឡាយរបស់អ្នករាល់គ្នាចុះ » ? ( នីហ្វៃទី 2 9:45 ) ។
តើអ្នកគិតថា យ៉ាកុបមានន័យយ៉ាងណា នៅពេលគាត់និយាយថា រកទឹក បរិភោគ និង « បានត្រេកអរនៅក្នុងការធាត់ចុះ » ? ( សូមមើល នីហ្វៃទី 2 9:50–51 ) ។ អ្នកអាចពន្យល់ថា ខគម្ពីរទាំងនេះយោងទៅលើការចិញ្ចឹមថែទាំខាងវិញ្ញាណ) ។

សូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា នៅពេល យើងមករកព្រះអម្ចាស់ ហើយរស់នៅតាមព្រះរាជបំណងរបស់ទ្រង់ យើងនឹងទទួលបាននូវពរជ័យដ៏ពេញលេញនៃដង្វាយធួន ។សូមសរសេរគោលការណ៍នេះនៅលើក្ដារខៀន ពីខាងលើបញ្ជីដែលសិស្សបានធ្វើ ។

សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យសញ្ជឹងគិតពីភស្ដុតាង ដែលពួកគេបានឃើញពីគោលការណ៍នេះនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យសរសេរនៅក្នុងកំណត់ហេតុសិក្សាព្រះគម្ពីរ ឬ សៀវភៅសរសេរក្នុងថ្នាក់របស់ពួកគេអំពីរបៀបដែលពួកគេបានមកកាន់តែជិតព្រះអង្គសង្គ្រោះ តាមរយៈឥរិយាបថ និង សកម្មភាពមួយ ឬ ច្រើនជាងនេះនៅក្នុងបញ្ជីទីពីរលើក្ដារខៀន ។ សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យចែកចាយពីអ្វីដែលពួកគេបានសរសេរ ( ប៉ុន្ដែសូមជួយពួកគេឲ្យយល់ថា ពួកគេមិនគួរមានអារម្មណ៍ថាត្រូវចែកចាយបទពិសោធន៍ដែលផ្ទាល់ខ្លួន ឬ ឯកជនពេកនោះទេ ) ។

នីហ្វៃទី 2 10

យ៉ាកុបបានលើកទឹកចិត្តដល់ប្រជាជនរបស់គាត់ឲ្យអររីករាយ ហើយមករកព្រះអម្ចាស់ ។

សូមសួរសិស្ស បើសិនជាពួកគេធ្លាប់បានទទួលអំណោយមួយដែលមានអត្ថន័យជាពិសេស ដោយសារនរណាម្នាក់បានឆ្លងកាត់ការខិតខំយ៉ាងខ្លាំង ឬ បានលះបង់អ្វីមួយដើម្បីផ្ដល់អំណោយនោះ ។ សូមគិតពីការអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ ឬ ពីរនាក់ឲ្យភ្ជាប់នឹងបទពិសោធន៍របស់ពួកគេ ។

តើយើងអាចបង្ហាញពីការដឹងគុណសម្រាប់អំណោយបែបនោះដោយរបៀបណា ?
តើយើងអាចបង្ហាញពីការដឹងគុណចំពោះអំណោយនៃដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះដោយរបៀបណា ?

សូមពន្យល់ថា បន្ទាប់ពីថ្ងៃដែលយ៉ាកុបបានធ្វើទេសនកថារបស់គាត់អំពីដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទហើយ គាត់បានថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីការរំដោះពីលទ្ធផលនៃអំពើបាបរបស់ព្រះអម្ចាស់ម្ដងទៀត ។ គាត់បានបង្រៀនប្រជាជនរបស់គាត់អំពីរបៀបដែលពួកគេគួរឆ្លើយតបនឹងអំណោយនៃដង្វាយធួននេះ ។

សូមសង្ខេប នីហ្វៃទី 2 10:1–19ដោយពន្យល់ថា យ៉ាកុបបាននិយាយម្ដងទៀតថា ទោះបីជាវង្សនៃអ៊ីស្រាអែលនឹងត្រូវខ្ចាត់ខ្ចាយដោយសារតែអំពើបាបក្ដី ក៏ព្រះអម្ចាស់នឹងចងចាំសេចក្ដីសញ្ញារបស់ទ្រង់ ជាមួយនឹងពួកគេ ហើយប្រមូលផ្ដុំពួកគេ នៅពេលពួកគេប្រែចិត្ត ហើយត្រឡប់មកកាន់ទ្រង់វិញ ។ អ្នកអាចបង្ហាញថា នីហ្វៃទី 2 10:3គឺជាខគម្ពីរដំបូងនៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមនដែលប្រើចំណងជើង ព្រះគ្រីស្ទ នៅក្នុងការសំដៅទៅព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។

សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អាន នីហ្វៃទី 2 10:20, 23–25 ឮៗ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យស្វែងរកអ្វីដែលយ៉ាកុបបានដាស់តឿនយើងឲ្យធ្វើ ដើម្បីឆ្លើយតបនឹងអំណោយនៃដង្វាយធួន ។ អ្នកអាចស្នើថា សិស្សគួរតែគូសចំណាំអ្វីដែលពួកគេរកឃើញនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យចែកចាយអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។

សូមរៀបចំក្រដាសដែលមានសំណួរខាងក្រោមសម្រាប់ចែក ( ឬ សរសេរសំណួរនេះនៅលើក្ដារខៀន មុនពេលចាប់ផ្ដើមថ្នាក់ ) ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យជ្រើសយកសំណួរមួយ ហើយចែកចាយពីគំនិត និង អារម្មណ៍របស់ពួកគេអំពីសំណួរនោះជាមួយនឹងដៃគូរបស់គេ ។

ក្រោយពីបានគិតអំពីអ្វីដែលយើងបានសិក្សាអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ តើអ្នកចង់ចងចាំអ្វីអំពីទ្រង់ជារៀងរហូត ?
ហេតុអ្វីបានជាការប្រែចិត្តជារបៀបមួយដ៏សំខាន់ដើម្បីបង្ហាញការដឹងគុណរបស់យើងចំពោះអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានធ្វើសម្រាប់យើង ?
តើអ្នកបានរៀនអ្វីខ្លះ អំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះដែលជួយអ្នកឲ្យមានសេចក្ដីសង្ឃឹម ?

សូមបញ្ចប់ដោយការពន្យល់ថា ពាក្យ សម្រុះសម្រួល នៅក្នុងនីហ្វៃទី 2 10:24 មានន័យថា ការនាំមនុស្ស ឬ អ្វីៗទាំងអស់មកស្រុះស្រួល ឬ ព្រមព្រៀងជាមួយនឹងគ្នាទៅវិញទៅមក ។ ជាឧទាហរណ៍ មិត្តភក្ដិពីរនាក់គួរតែសម្រុះសម្រួលជាមួយនឹងគ្នាក្រោយពីការមិនព្រមព្រៀងគ្នាមួយ ។

តើអ្នកគិតថា វាមានន័យដូចម្ដេចដើម្បីសម្រុះសម្រួលខ្លួនយើងទៅតាមបំណងរបស់ព្រះ ?

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសញ្ជឹងគិតអំពីអ្វីដែលពួកគេបានរៀន និង មានអារម្មណ៍ នៅពេលពួកគេបានសិក្សា និង បានពិភាក្សាក្នុង នីហ្វៃទី 2 9–10 ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យស្វែងរកការណែនាំពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដើម្បីជួយពួកគេឲ្យសម្រេចអ្វីមួយដែលពួកគេនឹងធ្វើដើម្បីសម្រុះសម្រួលខ្លួនគេទៅតាមបំណងនៃព្រះ ហើយទទួលយកពរជ័យនៃដង្វាយធួនបន្ថែមឲ្យពេញលេញជាងនេះ ។ ជាឧទាហរណ៍ សិស្សម្នាក់អាចប្ដេជ្ញាស្ដាប់តាមពាក្យដំបូន្មានជាក់លាក់នៃព្រះ ( សូមមើល នីហ្វៃទី 2 9:29 ) បែរចេញពីអំពើបាបជាពិសេសមួយ ( សូមមើល នីហ្វៃទី 2 9:45 ) ឬ រកផ្លូវមួយដើម្បីនឹកចាំដល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះញឹកញាប់ជាងមុនពេញមួយថ្ងៃ ( សូមមើល នីហ្វៃទី 2 10:20 ) ។ សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យធ្វើអ្វីដែលចាំបាច់ដើម្បី « សម្រុះសម្រួល [ ខ្លួន ] គេទៅតាមបំណងនៃព្រះ » ( នីហ្វៃទី 2 10:24 ) ។ សូមថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីពរជ័យនៃការធ្វើដូច្នោះ ។

ចំណេះចំណានខគម្ពីរ—នីហ្វៃទី 2 9:28–29

កំណត់ចំណាំ ៖ សកម្មភាពខាងក្រោមគឺរៀបចំឡើង ដើម្បីជួយសិស្សជាមួយនឹងចំណេះចំណានរបស់ពួកគេនៃ នីហ្វៃទី 2 9:28–29 ។ ដោយសារតែរយៈពេលនៃមេរៀនថ្ងៃនេះ អ្នកអាចប្រើសកម្មភាពនេះនៅថ្ងៃផ្សេងទៀត នៅពេលដែលអ្នកមានពេលជាងនេះ ។

សូមដឹកនាំសិស្សក្នុងថ្នាក់ឲ្យអាន នីហ្វៃទី 2 9:28–29 ឮៗទាំងអស់គ្នា ។

តើរណ្ដៅណាខ្លះដែលអាចដាក់អន្ទាក់យើង នៅពេលយើងស្វែងរកការរៀនសូត្រ ? តើយើងអាចស្វែងរកការរៀនសូត្រ ប៉ុន្ដែចៀសវាងពីអន្ទាក់ទាំងនេះដោយរបៀបណា ?
តើអ្វីដែលអាចជួយយើងឲ្យ « ស្ដាប់តាមពាក្យដំបូន្មាននៃព្រះ » ខណៈពេលដែលយើងស្វែងរកការរៀនសូត្រនោះ ?

សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យបន្ដការចូលរូមនៅក្នុងថ្នាក់សិក្ខាសាលាឥឡូវនេះ ហើយដើម្បីគ្រោងចូលរួមថ្នាក់វិទ្យាស្ថាន បន្ទាប់ពីពួកគេបញ្ចប់ពីថ្នាក់សិក្ខាសាលា ។

គំនិតបន្ថែមទាំងឡាយសម្រាប់ការបង្រៀន

នីហ្វៃទី 2 9:29 ។ « ដែលបានរៀនសូត្រគឺជាការល្អវិញ »

សូមពន្យល់ថា ព្យាការីថ្ងៃចុងក្រោយតែងតែបានទូន្មានយើងឲ្យទទួលបានការអប់រំមួយ ។ « ការអប់រំគឺជាការវិនិយោគទុនមួយដែលនាំទៅរករង្វាន់ដ៏មហិមា ហើយនឹងបើកទ្វារនៃឱកាសដែលអ្នកពុំអាចរកបានបើគ្មានការអប់រំ ។ ចូរដាក់ផែនការនាពេលនេះដើម្បីទទួលបានការអប់រំ ។ ចូរមានឆន្ទៈដើម្បីធ្វើការដោយយកចិត្តទុកដាក់ និងធ្វើការលះបង់ប្រសិនបើចាំបាច់ ។ សូមចែកចាយគោលដៅអប់រំរបស់អ្នកជាមួយនឹងគ្រួសារ មិត្តភក្ដិ និង អ្នកដឹកនាំរបស់អ្នក ដើម្បីពួកគេអាចគាំទ្រ និង លើកទឹកចិត្តដល់អ្នក » ( ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន កូនសៀវភៅ ឆ្នាំ 2011 ] ទំព័រ 9 ) ។

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអាន នីហ្វៃទី 2 9:29 ដោយស្ងាត់ស្ងៀម ។ សូមបញ្ជាក់ថា ក្រោយពីយ៉ាកុបបាននិយាយថា « ដែលបានរៀនសូត្រ គឺជាការល្អវិញ » គាត់បានបន្ថែមការព្រមាននេះថា ៖ « បើសិនជា [ អ្នក ] ស្ដាប់តាមពាក្យដំបូន្មាននៃព្រះ » ។ សូមបង្ហាញថា សិស្សនឹងរៀបចំបានល្អជាងក្នុងការធ្វើតាមពាក្យដំបូន្មាននេះ នៅពេលពួកគេចូលរៀនក្នុងថ្នាក់សិក្ខាសាលាឥឡូវនេះ និង នៅក្នុងថ្នាក់វិទ្យាស្ថាននៅពេលពួកគេចាស់ជាងនេះបន្ដិច ។ ថ្នាក់សិក្ខាសាលា និង ថ្នាក់វិទ្យាស្ថានអាចជួយពួកគេឲ្យពង្រឹងសេចក្ដីជំនឿរបស់ពួកគេ ខណៈពេលដែលពួកគេទាក់ទងនឹងការរៀនសូត្រខាងលោកិយ ។

សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យបន្ដការចូលរៀនក្នុងសិក្ខាសាលា និង គ្រោងចូលរៀនថ្នាក់វិទ្យាស្ថាន ។ សូមថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីគុណតម្លៃដ៏អស់កល្បជានិច្ចនៃការអប់រំដែលពួកគេនឹងទទួលបាននៅក្នុងថ្នាក់ទាំងនេះ ។