មេរៀនទី 11
នីហ្វៃទី 1 7
សេចក្តីផ្ដើម
នីហ្វៃទី1 7រួមមានគំរូនៃការឧទ្ទិសរបស់នីហ្វៃដល់ព្រះ ។ នីហ្វៃបានគោរព នៅពេលព្រះអម្ចាស់បានបញ្ជាដល់គាត់ និង បងៗរបស់គាត់ ឲ្យត្រឡប់ទៅសុំអ៊ីសម៉ាអែល និង គ្រួសាររបស់គាត់ឲ្យចូលរួមជាមួយនឹងពួកគេ នៅក្នុទីរហោស្ថាន ដើម្បីពួកគេអាចរៀបការ និង ចិញ្ចឹមកូនៗ ។ ទោះជានៅពេលលេមិន និង លេមយួល ប្រឆាំងទាស់នឹងនីហ្វៃ ហើយបានព្យាយាមសម្លាប់គាត់ក្ដី ក៏គាត់នៅតែស្មោះត្រង់ និង ព្យាយាមជួយពួកគេឲ្យស្មោះត្រង់ដដែល ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
នីហ្វៃទី1 7:1– 5
ព្រះអម្ចាស់បញ្ជាដល់នីហ្វៃឲ្យត្រឡប់ទៅទីក្រុងយេរូសាឡិមវិញ ដើម្បីទៅយកអ៊ីសម៉ាអែល និង គ្រួសាររបស់គាត់
សូមបង្ហាញរូបភាពនៃគូស្វាមីភរិយា និង កូនៗរបស់ពួកគេ ។ ( អ្នកអាចប្រើរូបភាពគ្រួសាររបស់អ្នកផ្ទាល់ក៏បាន ) ។
សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អាន នីហ្វៃទី1 7:1– 2 ឮៗ ។
-
តើព្រះអម្ចាស់បានបញ្ជាដល់កូនៗរបស់លីហៃឲ្យទៅធ្វើអ្វី ? តើសេចក្ដីពិតអ្វីដែលយើងអាចរៀនពីការបញ្ជានេះ ?( សូមធ្វើយ៉ាងណាជួយសិស្សឲ្យយល់ថា ព្រះអម្ចាស់ដាក់បញ្ញត្តិដល់យើងឲ្យរៀបការ និង ចិញ្ចឹមកូនៗថ្វាយដល់ទ្រង់ ។ )
សូមរំឭកសិស្សថា វាអាចពិបាកធ្វើដំណើររយៈពេលបីបួនថ្ងៃ កាត់តាមទីរហោស្ថានសម្រាប់នីហ្វៃ និង បងៗរបស់គាត់ ដើម្បីត្រឡប់ទៅទីក្រុងយេរូសាឡិមវិញ ។
-
ហេតុអ្វីបានជាអាពាហ៍ពិពាហ៍ និង គ្រួសារមានសារៈសំខាន់ដែលសមឲ្យនីហ្វៃ និង បងៗរបស់គាត់ធ្វើដំណើរត្រឡប់ទៅទីក្រុងយេរូសាឡិមវិញ ដើម្បីជួបនឹងអ៊ីសម៉ាអែល និង គ្រួសាររបស់គាត់ ?
មុនពេលបន្ដមេរៀន អ្នកអាចឲ្យក្រដាស « កុ្រមគ្រួសារ ៖ ការប្រកាសដល់ពិភពលោក » មួយសន្លឹកដល់សិស្ស ឬ ឲ្យពួកគេត្រឡប់ទៅទំព័រនៃការប្រកាសនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ។
សុំឲ្យសិស្សម្នាក់អានឮៗនូវសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមពី « ក្រុមគ្រួសារ ៖ ការប្រកាសដល់ពិភពលោក » ។ សូមអញ្ជើញសិស្សស្ដាប់ដោយប្រុងប្រយ័ត្ន ហើយរកកមើលអ្វីដែលព្យាការីនៅសម័យចុងក្រោយទាំងឡាយ បានប្រកាសអំពីសារៈសំខាន់នៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ ។
« យើង ជាគណៈប្រធានទីមួយ និង ក្រុមប្រឹក្សានៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ នៃសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ សូមប្រកាសជាឱឡារិកថា អាពាហ៍ពិពាហ៍រវាងបុរស និងស្ត្រី គឺត្រូវបានតែងតាំងឡើងដោយព្រះ ហើយថាគ្រួសារជាផ្នែកដ៏សំខាន់មួយ នៅក្នុងផែនការរបស់ព្រះដ៏បង្កបង្កើតសម្រាប់គោលដៅដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចនៃកូនចៅរបស់ទ្រង់ » ( « ក្រុមគ្រួសារ ៖ ការប្រកាសដល់ពិភពលោក » Ensignខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ 2010 ទំព័រ 129 ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យចែកចាយ នូវអ្វីដែលពួកគេបានរៀនពីសេចក្ដីថ្លែងការណ៍នេះ ។ សូមប្រាកដថា ពួកគេយល់ថា គ្រួសារជាផ្នែកដ៏សំខាន់មួយ ចំពោះផែនការរបស់ព្រះដ៏បង្កបង្កើតសម្រាប់គោលដៅដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចរបស់យើង ។ សូមសង្កត់ធ្ងន់ថា នេះគឺជាហេតុផលមួយ ដែលព្រះអម្ចាស់បានបញ្ជាដល់នីហ្វៃ និង បងៗរបស់គាត់ឲ្យអញ្ជើញគ្រួសាររបស់អ៊ីសម៉ាអែល ឲ្យទៅជាមួយនឹងពួកគេ ។ សូមពន្យល់ផងដែរថា មូលហេតុដ៏មានសារៈសំខាន់បំផុតមួយ សម្រាប់ការរៀបការ គឺដើម្បីនាំកូនៗមកកាន់ពិភពលោក ។
-
តើអ្នកគិតថា វាមានន័យដូចម្ដេចដើម្បីចិញ្ចឹមកូន « មកកាន់ព្រះអម្ចាស់ » ? (នីហ្វៃទី1 7:1) ។
ក្រោយពីសិស្សបានឆ្លើយសំណួរនេះរួចហើយ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យស្ដាប់ទស្សនៈវិស័យជ្រៅជ្រះបន្ថែមទៀត នៅពេលអ្នកអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោម ពីការប្រកាសដល់ក្រុមគ្រួសារ ។ ប្រសិនបើពួកគេមានក្រដាសការប្រកាសនោះ អ្នកអាចស្នើថា ពួកគេគួរតែគូសចំណាំពាក្យ និង ឃ្លាដែលសំខាន់ចំពោះពួកគេ ។
« យើងសូមប្រកាសថា ព្រះបញ្ញត្តិរបស់ព្រះសម្រាប់កូនចៅរបស់ទ្រង់ ដើម្បីបង្កើតកូនចៅឲ្យចម្រើនឡើងឲ្យមានពាសពេញលើផែនដី ។ …
« … ឪពុកម្តាយមានកាតព្វកិច្ចដ៏ពិសិដ្ឋ ដើម្បីចិញ្ចឹមបីបាច់កូនចៅរបស់ខ្លួនដោយក្តីស្រឡាញ់ និង សេចក្តីសុចរិត ផ្គត់ផ្គង់សេចក្តីត្រូវការ ទាំងខាងរូបកាយ និង ខាងវិញ្ញាណរបស់ពួកគេ និង បង្រៀនពួកគេឱ្យចេះស្រឡាញ់ និង បម្រើគ្នាទៅវិញទៅមក ចេះគោរពព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយនៃព្រះ ហើយធ្វើជាពលរដ្ឋល្អ ចេះគោរពច្បាប់គ្រប់ទីកន្លែង ដែលពួកគេរស់នៅ ។ ស្វាមី និង ភរិយា —ម្ដាយ និង ឪពុក— នឹងទទួលខុសត្រូវនៅចំពោះព្រះភ័ក្ដ្រព្រះ តាមការប្រតិបត្តិនៃភារកិច្ចទាំងឡាយនេះ » ( « ក្រុមគ្រួសារ ៖ ការប្រកាសដល់ពិភពលោក » ទំព័រ 129 ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន នីហ្វៃទី1 7:3– 5 ឮៗ ។
-
តើដំណើររឿងនៅក្នុង នីហ្វៃទី1 7:3– 5 ជាគំរូនៃសេចក្ដីពិតនៅក្នុង នីហ្វៃទី1 3:7 យ៉ាងដូចម្ដេច ? ( សូមជួយសិស្សឲ្យឃើញថា ព្រះអម្ចាស់បានរៀបចំផ្លូវមួយសម្រាប់នីហ្វៃ និង បងប្អូនប្រុសរបស់គាត់ឲ្យគោរពតាមបញ្ញត្តិឲ្យរៀបការ និង មានកូន ) ។
-
តើយុវវ័យអាចរៀបចំខ្លួននាពេលឥឡូវនេះ ដើម្បីរៀបការ និង « ចិញ្ចឹម » កូនៗ នៅក្នុងដំណឹងល្អដោយរបៀបណា ?
នីហ្វៃទី1 7:6 –15
ដោយប្រឈមនឹងការបះបោររបស់លេមិន និង លេមយួល នីហ្វៃថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីព្រះចេស្ដានៃព្រះអម្ចាស់ឲ្យដឹកនាំពួកគេទៅដែនដីសន្យា
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន នីហ្វៃទី1 7:6 –7 ឮៗ ។
-
ហេតុអ្វីបានជាលេមិន លេមយួល និង កូនរបស់អ៊ីសម៉ាអែលមួយចំនួនប្រឆាំងក្នុងពេលធ្វើដំណើរនៅក្នុងទីរហោស្ថាន ?
សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យគិតអំពី អ្វីដែលពួកអាចនិយាយចំពោះលេមិន លេមយួល និង កូនប្រុស និង កូនស្រីដែលបះបោររបស់អ៊ីសម៉ាអែល ដើម្បីបញ្ចុះបញ្ចូលពួកគេឲ្យបន្ដដំណើររបស់ពួកគេទៅកាន់ដែនដីសន្យា ។ បន្ទាប់មក សុំឲ្យសិស្សអាន នីហ្វៃទី1 7:8–12 ដោយស្ងាត់ៗនិង ស្វែងយល់សំណួរដែលនីហ្វៃ បានសួរដល់លេមិន និង លេមយួល ។
-
តើសេចក្ដីពិតអ្វី ដែលនីហ្វៃបានចែកចាយ នៅពេលដែលគាត់បានសួរសំណួរទាំងនេះ ? ( គាត់បានរំឭកបងប្អូនប្រុសរបស់គាត់អំពីពរជ័យ ដែលពួកគេបានទទួលរួចហើយពីព្រះអម្ចាស់ និង អំពីសមត្ថភាពរបស់ព្រះអម្ចាស់ក្នុងការបន្ដប្រទានពរដល់ពួកគេ តាមរយៈសេចក្ដីជំនឿរបស់ពួកគេ ) ។
-
ហេតុអ្វីបានជាវាសំខាន់សម្រាប់យើង ដើម្បីចងចាំសេចក្ដីពិតទាំងនេះ ?
សូមអញ្ជើញសិស្សអាន នីហ្វៃទី1 7:13–15 និង ស្វែងរកមើលលទ្ធផល ប្រសិនបើលេមិន លេមយួល និង កូនប្រុស និង កូនស្រីរបស់អ៊ីសម៉ាអែលដែលបះបោរ បានត្រឡប់ទៅកាន់ទីក្រុងយេរូសាឡិមវិញ ។
នីហ្វៃទី1 7:16–22
នីហ្វៃ ត្រូវបានរំដោះដោយព្រះអម្ចាស់
សូមពន្យល់ថា ក្រោយពីនីហ្វៃ បានរំឭកដល់លេមិន និង លេមយួលអំពីការបំផ្លាញដែលនឹងកើតមកដល់អ្នកដែលនៅក្នុងទីក្រុងយេរូសាឡិម ពួកគេបែរជាខឹងនឹងគាត់ទៅវិញ ។
សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន នីហ្វៃទី1 7:16 ឮៗ ។ សុំឲ្យសិស្សថ្នាក់ គិតស្រមៃថាបាននៅក្នុងស្ថានភាពរបស់នីហ្វៃ ។
-
តើអ្នកនឹងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា ប្រសិនបើអ្នកនៅក្នុងស្ថានភាពរបស់នីហ្វៃ ? តើអ្នកនឹងធ្វើអ្វី ?
សូមបង្ហាញថា នីហ្វៃបានឆ្លើយតបនឹងស្ថានភាពនេះ ដោយការអធិស្ឋានសុំជំនួយ ។ សុំឲ្យសិស្សម្នាក់អាន ការអធិស្ឋានរបស់នីហ្វៃ នៅក្នុងនីហ្វៃទី1 7:17–18 ឮ ។
-
តើនីហ្វៃបានអធិស្ឋានសុំអ្វី ? តើអ្នករកឃើញអ្វីដែលមានសារៈសំខាន់អំពីការអធិស្ឋានរបស់គាត់នេះ ?
នៅពេលសិស្សចែកចាយចម្លើយរបស់ពួកគេ សូមប្រាកដថា ពួកគេឃើញថា នីហ្វៃបានសុំឲ្យរំដោះ « តាមរយៈសេចក្ដីជំនឿ [ របស់គាត់ ] ។ » សូមបង្ហាញផងដែរថា នៅពេលដែលគាត់បានសុំការរំដោះពីបងៗរបស់គាត់ គាត់បានសុំព្រះឲ្យពង្រឹងគាត់ ដូច្នេះគាត់អាចយកចិត្តទុកដាក់លើបញ្ហានេះ ។ សូមពន្យល់ថា ការអធិស្ឋានដោយសេចក្ដីជំនឿ មានន័យថា យើងអធិស្ឋានដោយទុកចិត្តលើព្រះអម្ចាស់ និង ដោយមានឆន្ទៈដើម្បីធ្វើសកម្មភាព ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះ ដោយអែលឌើរ ដាវីឌ អេ បែដណា នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ៖
« នីហ្វៃ គឺជាគំរូនៃមនុស្សម្នាក់ដែលបានស្គាល់ យល់ និង បានពឹងផ្អែកទៅលើអំណាចដែលប្រទានឲ្យមកពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ … សូមចងចាំពីការអធិស្ឋានរបស់នីហ្វៃ នៅក្នុងខទី 17 ៖ ‹ ឱ ព្រះអម្ចាស់អើយ ស្របតាមសេចក្តីជំនឿរបស់ទូលបង្គំដែលមានចំពោះទ្រង់ សូមព្រះអង្គរំដោះទូលបង្គំឲ្យរួចផុតពីកណ្តាប់ដៃបងៗទូលបង្គំផង ព្រះពរសូមប្រទានកម្លាំងដល់ទូលបង្គំដើម្បីឲ្យទូលបង្គំអាចផ្តាច់ខ្សែដែលចងទូលបង្គំនេះបាន › ( នីហ្វៃទី 1 7:17 សង្កត់ន័យបន្ថែម ) ។
« … ជាពិសេស វាគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ ចំពោះខ្ញុំណាស់ ថានីហ្វៃមិនបានអធិស្ឋានសុំឲ្យស្ថានភាពរបស់គាត់បានផ្លាស់ប្តូរទេ ។ ផ្ទុយទៅវិញ គាត់បានអធិស្ឋានសុំកម្លាំង ដើម្បីផ្លាស់ប្តូរស្ថានភាពរបស់គាត់ ។ ហើយខ្ញុំសូមផ្ដល់យោបល់ថា គាត់បានអធិស្ឋាននៅក្នុងរបៀបនេះដោយជាក់លាក់ ដោយសារគាត់បានដឹង និង បានយល់ និង បានមានបទពិសោធពីព្រះចេស្ដានៃដង្វាយធួននៃព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដែលអាចធ្វើអ្វីគ្រប់យ៉ាង » ( « នៅក្នុងកម្លាំងនៃព្រះអម្ចាស់ » [Brigham Young University devotional address ថ្ងៃទី 23 ខែ តុលា ឆ្នាំ 2001] ទំព័រ 4, speeches.byu.edu) ។
សូមចែកចាយទីបន្ទាល់របស់អ្នកថា ព្រះបានឆ្លើយតបនឹងការអធិស្ឋាន តាមរយៈសេចក្ដីជំនឿរបស់យើង ។សូមបង្ហាញថា នៅក្នុងស្ថានភាពនេះ ព្រះបានឆ្លើយតបនឹងការអធិស្ឋានរបស់នីហ្វៃ ស្ទើរតែភ្លាមៗ ។ ទោះយ៉ាងណាក្ដី ការអធិស្ឋានមិនតែងតែត្រូវបានឆ្លើយតបតាមរបៀបនេះរហូតនោះទេ ។ ព្រះវរបិតាសួគ៌ ឆ្លើយតបនឹងការអធិស្ឋានតាមពេលវេលារបស់ទ្រង់ តាមរបៀបរបស់ទ្រង់ និង តាមរយៈព្រះឆន្ទៈរបស់ទ្រង់ ។ សូមផ្ដល់ឱកាសដល់សិស្ស ដើម្បីថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីអំណាចនៃការអធិស្ឋាន ដោយសួរសំណួរខាងក្រោមនេះដល់ពួកគេ ៖
-
តើនៅពេលណាដែលអ្នកបានអធិស្ឋានដោយសេចក្ដីជំនឿ និង ទទួលបានកម្លាំង ឬ ជំនួយមកពីព្រះអម្ចាស់ ដោយភ្លាម ឬ មួយរយៈពេលក្រោយមក ? ( អ្នកអាចចែកចាយបទពិសោធមួយ ដែលអ្នកមានជាមួយនឹងគោលការណ៍នេះ ) ។
សូមប្រាប់សិស្សថា ក្រោយពីនីហ្វៃត្រូវបានរំដោះពីចំណងរបស់គាត់ បងប្អូនប្រុសរបស់គាត់បានព្យាយាមវាយគាត់ម្ដងទៀត ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន នីហ្វៃទី1 7:19–20ឮៗ ។
-
តើនរណាជាអ្នកបញ្ចុះបញ្ចូលលេមិន និង លេមយួលឲ្យបញ្ឈប់ការព្យាយាមសម្លាប់នីហ្វៃ ?
សូមបង្ហាញថា ការអធិស្ឋានរបស់យើង ជាញឹកញាប់ត្រូវបានឆ្លើយតប ហើយសេចក្ដីត្រូវការរបស់យើង ជាញឹកញាប់ត្រូវបានបំពេញតាមរយៈសកម្មភាពដ៏ស្មោះត្រង់ពីអ្នកដទៃ ។ នៅពេលសិស្សរបស់អ្នក សិក្សាពីខគម្ពីរដែលនៅមានក្នុង នីហ្វៃទី1 7 សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យកត់សម្គាល់ពីរបៀបដែលនីហ្វៃបានឆ្លើយតបនឹងបងប្រុសរបស់គាត់ ទោះបីជាក្រោយមក ពួកគេបានធ្វើចំពោះគាត់ក៏ដោយ ។ សុំឲ្យពួកគេគិតអំពីសំណួរខាងក្រោម ដោយមិនបាច់ឆ្លើយតបជាសំឡេងនោះទេ ៖
-
តើអ្នកបានឆ្លើយតបដោយរបៀបណា នៅពេលអ្នកដទៃបានព្យាយាមធ្វើឲ្យអ្នកឈឺចាប់ ?
សុំឲ្យសិស្សម្នាក់អាន នីហ្វៃទី1 7:21 ឮៗ ។ អ្នកអាចផ្ដល់យោបល់ថា សិស្សគួរតែគូសចំណាំសម្ដីរបស់នីហ្វៃអំពីការអភ័យទោស ។
-
តើវាមានន័យយ៉ាងដូចម្ដេច ក្នុងការអភ័យទោសដោយស្មោះអស់ពីចិត្ត ? ( ប្រសិនបើសិស្សមិនសូវប្រាកដ សូមពន្យល់ថា ពាក្យ ដោយស្មោះ មានន័យថាដោយស្មោះត្រង់ និង ដោយចំៗ ) ។
-
តើនីហ្វៃបានដាស់តឿនបងៗរបស់គាត់ឲ្យធ្វើអ្វី ? ហេតុអ្វីបានជាការប្រឹក្សានេះមានសារៈសំខាន់ ?
សូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ការសុំការអភ័យទោស និង ការអភ័យទោសដល់អ្នកដទៃ នាំមកនូវឯកភាព និង សេចក្ដីសុខសាន្ដ ។សូមអញ្ជើញសិស្សគិតអំពីស្ថានភាព នៅក្នុងគ្រួសាររបស់ពួកគេ ដែលត្រូវការការអភ័យទោស ។
-
ហេតុអ្វីបានជា ការអភ័យទោសមានសារៈសំខាន់ជាពិសេស នៅក្នុងគ្រួសាររបស់យើង ?
-
សូមគិតអំពីពេលមួយ ដែលអ្នកបានអភ័យទោសដល់សមាជិកគ្រួសារម្នាក់ ឬ នៅពេលដែលសមាជិកគ្រួសារម្នាក់បានអភ័យទោសដល់អ្នក ។ តើវាមានឥទ្ធិពលដល់ទំនាក់ទំនងរបស់អ្នក និង បរិយាកាសនៅក្នុងផ្ទះរបស់អ្នកយ៉ាងណា ?
សូមបញ្ចប់ដោយ ការរំឭកសិស្សថា ព្រះអម្ចាស់បានដាក់បញ្ញត្តិដល់នីហ្វៃ និង បងៗរបស់គាត់ឲ្យរៀបការ និង មានគ្រួសារ ហើយថាព្រះអម្ចាស់តម្រូវឲ្យមានដូចគ្នានៅសព្វថ្ងៃនេះ ។ សូមថ្លែងទីបន្ទាល់ផងដែរថា ព្រះអម្ចាស់ឆ្លើយតបការអធិស្ឋានរបស់យើង និង ផ្ដល់ដល់យើងនូវកម្លាំងដើម្បីយកឈ្នះការលំបាករបស់យើង ស្របតាមសេចក្ដីជំនឿរបស់យើងលើទ្រង់ ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យគិតពីរបៀប ដែលពួកគេអាចអនុវត្តគោលការណ៍មួយ នៅក្នុងមេរៀននៅថ្ងៃនេះ ដើម្បីជួយគ្រួសាររបស់ពួកគេ ។
ការរំឭកឡើងវិញពីចំណេះចំណានខគម្ពីរ
កំណត់ចំណាំ ៖ ការរំឭកឡើងវិញពីចំណេះចំណានខគម្ពីរ ត្រូវបានប្រើតាមរយៈសៀវភៅណែនាំការសិក្សានេះ ។ ពួកគេណែនាំរបៀបផ្សេងៗ ដែលអ្នកអាចប្រើដើម្បីជួយសិស្សរំឭកឡើងវិញចំណេះចំណានខគម្ពីរជាប្រចាំ ។
ប្រវែងនៃមេរៀននេះ អាចឲ្យពេលសម្រាប់សកម្មភាពនៃការរំឭកឡើងវិញពីចំណេះចំណានខគម្ពីរខាងក្រោម ។ អ្នកអាចរៀបចំសកម្មភាពនៅពេលចាប់ផ្ដើមការបង្រៀន នៅពេលសម្រាករវាងវគ្គនៃមេរៀន ឬ នៅពេលបញ្ចប់ការបង្រៀន ។ សូមធ្វើយ៉ាងណាជួយ សង្ខេបវាដើម្បីទុកពេលសម្រាប់មេរៀន ។ សម្រាប់សកម្មភាពរំឭកឡើងវិញផ្សេងទៀត សូមមើលឧបសម្ព័ន្ធ ។
នៅពេលសិស្សអាចរកវគ្គចំណេះចំណានខគម្ពីរដោយងាយស្រួល និង យល់ពីន័យ អត្ថបទ និង ការអនុវត្តន៍របស់វា នោះពួកគេនឹងមានជំនឿជាក់លើការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេ សមត្ថភាពរបស់ពួកគេដើម្បីអនុវត្តគោលការណ៍ដំណឹងល្អ និង មានឱកាសដើម្បីបង្រៀនពីព្រះគម្ពីរ ។ សូមពិចារណានូវការប្រកាសខាងក្រោមដោយប្រធាន ហាវើដ ដបុលយូ ហឹនធើរ ៖ « យើងសង្ឃឹមថា គ្មានសិស្សណាម្នាក់របស់អ្នក នឹងចាកចេញពីថ្នាក់របស់អ្នកដោយការភ័យខ្លាច ឬ ខ្មាស់គេ ឬ អាម៉ាស់មុខ ដែលពួកគេមិនអាចរកជំនួយដែលលពួកគេត្រូវការ ដោយសារពួកគេមិនដឹងពីព្រះគម្ពីរច្បាស់ល្មម ក្នុងការរកវគ្គត្រឹមត្រូវ » ( « ការដាក់ទុនដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច » [ និយាយទៅកាន់អ្នកអប់រំសាសនា CES នៅថ្ងៃទី 10 ខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំ 1998] ទំព័រ 2 si.lds.org) ។
ដើម្បីជួយសិស្សដឹងក្នុងការរកវគ្គចំណេះចំណានខគម្ពីរ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យយោងទៅប្រដាប់សៀតចំណេះចំណានខគម្ពីរ រកមើលវគ្គចំណេះចំណានប្រាំដំបូងនៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ហើយអានវា ។ អ្នកអាចលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យគូសចំណាំវគ្គចំណេះចំណានខគម្ពីរ នៅក្នុងរបៀបផ្សេងៗគ្នា ដូច្នេះពួកគេនឹងអាចរកវគ្គនានាដោយងាយស្រួល ។
វិចារណកថា និង ព័ត៌មានសាច់រឿង
នីហ្វៃទី1 7:2 ។ អ៊ីសម៉ាអែលជាអំបូររបស់អេប្រាអិម
ព្រះគម្ពីរមរមន ពេលខ្លះសំដៅថាជា « បន្ទះឈើរបស់យ៉ូសែប » ( អេសេគាល 37:19 ) ឬ « បន្ទះឈើរបស់អេប្រាអិម » ( គ. និង ស. 27:5 ) ។ លីហៃ ត្រូវជាពូជពង្សរបស់ម៉ាណាសេ ( សូមមើល អាលម៉ា 10:3) ហើយអ៊ីសម៉ាអែល ត្រូវជាពូជពង្សរបស់អេប្រាអិម ( សូមមើល Erastus Snow, Deseret News, ថ្ងៃទី 18 ខែ សីហា 1882 ) ការព្យាករណ៍របស់យ៉ាកុប ( សូមមើល លោកុប្បត្តិ 48:16; 49:22ត្រូវបានបំពេញ នៅពេលដែលអ៊ីសម៉ាអែល ( នៃអេប្រាអិម ) បានមកដល់ទី្វបអាមេរិក ជាមួយនឹងលីហៃ ( នៃម៉ាណាសេ ) ។
នីហ្វៃទី1 7:3–5 ។ សារៈសំខាន់នៃអាពាហ៍ពិពាហ៍
ប្រធាន ហាវើដ ដបុលយូ ហឹនធើរ បានបញ្ជាក់លើសារៈសំខាន់នៃការរៀបការនៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ៖
« ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក គឺជាបទបញ្ញត្តិរបស់ព្រះអម្ចាស់ នោះការរៀបការនៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ក៏ជាបទបញ្ញត្តិរបស់ព្រះអម្ចាស់ផងដែរ ។ ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក មានសារៈសំខាន់ចំពោះការសារភាពទៅកាន់សាសនាចក្រ ហើយការរៀបការនៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ គឺសំខាន់ចំពោះការតម្កើងរបស់យើង នៅក្នុងវត្តមាននៃព្រះ ។ វាជាផ្នែកមួយនៃគោលដៅរបស់យើង ។ យើងមិនអាចបំពេញគោលដៅដ៏ខ្ពស់បំផុតរបស់យើង ដោយគ្មានវានោះទេ ។
« ចូរកុំពេញចិត្តនឹងអ្វីៗដែលមានតម្លៃតិចជាងនេះ ។
« អ្នកមិនអាចទទួលរបៀបនៃការជ្រមុជទឹកបែបពិភពលោកនេះទេ មែនទេ ?
« ព្រះមានរបៀបរបស់ទ្រង់ក្នុងការជ្រមុជទឹក— ដោយការពន្លិចដោយបុគ្គលម្នាក់ដែលកាន់សិទ្ធិអំណាច ។
« បន្ទាប់មក តើអ្នកនឹងទទួលយករបៀបនៃការរៀបការខាងលោកិយដែរឬទេ ?
« ទ្រង់ក៏មានរបៀបនៃការរៀបការរបស់ទ្រង់ដែរ ៖ វាគឺជាការរៀបការនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ » ( ការបង្រៀនដោយ ហាវើដ ដបុលយូ ហឹនធើរ ed. Clyde J. Williams [1997], ទំព័រ131–32 ; សូមមើលផងដែរ គ. និង ស. 131:1–4 ) ។
នីហ្វៃទី1 7:15 ។ « ប្រសិនបើអ្នកនឹងត្រឡប់ទៅទីក្រុងយេរូសាឡិមវិញ អ្នកនឹងត្រូវស្លាប់ »
នីហ្វៃបានព្រមានដល់បងៗរបស់គាត់ និង សមាជិកនៃគ្រួសាររបស់អ៊ីសម៉ាអែលថា ពួកគេនឹងស្លាប់ ប្រសិនបើពួកគេត្រឡប់ទៅទីក្រុងយេរូសាឡិមវិញ ។ ប្រវត្តិសាស្ដ្របង្ហាញថា នីហ្វៃគឺត្រូវ ។ ជាច្រើនឆ្នាំក្រោយពីលីហៃ និង ក្រុមគ្រួសាររបស់អ៊ីសម៉ាអែល បានចាកចេញពីទីក្រុងយេរូសាឡិម ពួកក្រុងបាប៊ីឡូនបានឡោមព័ទ្ធទីក្រុងយេរូសាឡិម ។ ដោយយោងតាមព្រះគម្ពីរប៊ីប ការឡោមព័ទ្ធប្រហែលជាអស់ពេល 18 ខែ ធ្វើឲ្យប្រជាជននៃទីក្រុងយេរូសាឡិមរស់នៅដោយគ្មានអាហារ ទីក្រុងត្រូវបាន « បែកបាក់ » ហើយកងទ័ពរបស់សេ្ដចសេដគា បានខ្ចាត់ខ្ចាយ ( សូមមើល ពង្សារតារក្សត្រទី2 25:1–7 បន្ទាប់មក ពួកក្រុងបាប៊ីឡូន បានបំផ្លាញព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និង បានចាប់មនុស្សជាច្រើនធ្វើជាឈ្លើយសឹកទៅទីក្រុងបាប៊ីឡូន ។ ប្រសិនបើ លេមិន លេមយួល និង អ្នកផ្សេងទៀតបានត្រឡប់ទៅទីក្រុងយេរូសាឡិមវិញ នោះពួកគេនឹងត្រូវរងទុក្ខក្នុងការជាប់ឃុំឃាំង ឬ ការស្លាប់ ( សូមមើល នីហ្វៃទី2 1:4 ប៉ុន្ដែ ដោយសារពួកគេបានជ្រើសរើសធ្វើតាមលីហៃ និង នីហ្វៃ ពួកគេបានរីករាយនឹងផ្លែឈើ និង ទឹកឃ្មុំនៃដែនដីបរិបូរណ៍ទៅវិញ ( សូមមើល នីហ្វៃទី1 17:3–6 ) ហើយបានទទួលនូវដែនដីនៃកេរ្ដិ៍អាករមួយ ( សូមមើល នីហ្វៃទី2 1:5 ) ។ ជាងនេះទៅទៀត ព្រះអម្ចាស់បានមានសេចក្ដីមេត្តាករុណាចំពោះកូនចៅនៅថ្ងៃចុងក្រោយរបស់លេមិន និង លេមយួល ដោយប្រទានពរពួកគេជាមួយនឹងដំណឹងល្អ ( សូមមើល នីហ្វៃទី2 4:7– 9 ) ។