Paninibugho, Naninibugho

Sa pagkakagamit sa mga banal na kasulatan, ang salitang naninibugho ay may dalawang kahulugan: (1) ang pagiging maalab at may pagkamaramdamin at matinding damdamin sa isang tao o isang bagay, at (2) ang pagiging mainggitin sa isang tao o mapaghinala na magsasamantala ang iba.