ພາກທີ 54
ການເປີດເຜີຍທີ່ມອບໃຫ້ຜ່ານໂຈເຊັບ ສະມິດ ຜູ້ເປັນສາດສະດາ ແກ່ນິວເອັນ ໄນ້, ທີ່ເມືອງເຄີດແລນ, ລັດໂອໄຮໂອ, ວັນທີ 10 ເດືອນມິຖຸນາ, 1831. ສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກທີ່ອາໄສຢູ່ໃນເມືອງທອມສັນ, ລັດໂອໄຮໂອ, ແຕກແຍກກັນເພາະບັນຫາກ່ຽວກັບການອຸທິດຖວາຍຊັບສິນ. ຄວາມເຫັນແກ່ຕົວ ແລະ ຄວາມໂລບມາກໂລພາສະແດງໃຫ້ປະຈັກ. ຫລັງຈາກການໄປເຜີຍແຜ່ຂອງລາວ ຕໍ່ຊາວເຊເກີແລ້ວ (ເບິ່ງ ຫົວຂໍ້ຂອງ ພາກທີ 49), ລີມັນ ຄອບລີ ໄດ້ຝ່າຝືນພັນທະສັນຍາຂອງລາວທີ່ຈະອຸທິດຖວາຍທີ່ດິນຕອນກວ້າງໃຫຍ່ຂອງລາວໃຫ້ເປັນມູນມໍລະດົກສຳລັບໄພ່ພົນຂອງພຣະເຈົ້າທີ່ມາຈາກເມືອງໂຄນສະວຽວ, ລັດນິວຢອກ. ຜົນທີ່ຕາມມາກໍຄື, ນິວເອັນ ໄນ້ (ຜູ້ນຳຂອງສະມາຊິກທີ່ອາໄສຢູ່ເມືອງທອມສັນ) ແລະ ແອວເດີຄົນອື່ນໆໄດ້ມາຖາມສາດສະດາກ່ຽວກັບວິທີທີ່ຈະດຳເນີນການຕໍ່ໄປ. ສາດສະດາໄດ້ທູນຖາມພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ແລະ ໄດ້ຮັບການເປີດເຜີຍນີ້, ຊຶ່ງບັນຊາໃຫ້ສະມາຊິກໃນເມືອງທອມສັນ ໜີໄປຈາກທີ່ດິນຂອງລີມັນ ຄອບລີ ແລະ ເດີນທາງໄປຫາລັດມີເຊີຣີ.
1–6, ໄພ່ພົນຂອງພຣະເຈົ້າຕ້ອງຮັກສາພັນທະສັນຍາແຫ່ງພຣະກິດຕິຄຸນເພື່ອຈະໄດ້ຮັບຄວາມເມດຕາ; 7–10, ພວກເຂົາຕ້ອງອົດທົນໃນຄວາມທຸກຍາກລຳບາກ.
1 ຈົ່ງເບິ່ງ, ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ກ່າວດັ່ງນີ້, ແມ່ນແຕ່ ກອາລະຟາ ແລະ ໂອເມຄາ, ເປັນຕົ້ນ ແລະ ທີ່ສຸດ, ແມ່ນແຕ່ຜູ້ຖືກ ຂຄຶງເພື່ອບາບຂອງໂລກ—
2 ຈົ່ງເບິ່ງ, ຕາມຈິງ, ຕາມຈິງແລ້ວ, ເຮົາກ່າວກັບເຈົ້າ, ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງເຮົາ ນິວເອັນ ໄນ້, ເຈົ້າຈະຕ້ອງຍຶດໝັ້ນຢູ່ໃນຕຳແໜ່ງທີ່ເຮົາໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງເຈົ້າ.
3 ແລະ ຖ້າຫາກພີ່ນ້ອງຂອງເຈົ້າປາດຖະໜາທີ່ຈະຫລົບໜີຈາກສັດຕູຂອງພວກເຂົາ, ໃຫ້ພວກເຂົາກັບໃຈຈາກບາບທັງໝົດຂອງພວກເຂົາ, ແລະ ກັບກາຍມາ ກຖ່ອມຕົວແທ້ໆຢູ່ຕໍ່ໜ້າເຮົາ ແລະ ສຳນຶກຜິດ.
4 ແລະ ເນື່ອງດ້ວຍ ກພັນທະສັນຍາ ຊຶ່ງພວກເຂົາໄດ້ເຮັດກັບເຮົາຖືກຝ່າຝືນ, ແມ່ນແຕ່ເປັນເຊັ່ນນັ້ນ ມັນກາຍເປັນສິ່ງ ຂບໍ່ມີຄວາມໝາຍ ແລະ ບໍ່ເກີດຜົນເລີຍ.
5 ແລະ ວິບັດແກ່ເຂົາຜູ້ກໍ່ ກຄວາມຜິດນີ້, ເພາະມັນຈະເປັນສິ່ງດີກວ່າຖ້າຫາກເຂົາຖືກເອົາຫີນກ້ອນໃຫຍ່ຜູກຄໍ ແລະ ຖິ້ມລົງໃນຄວາມເລິກຂອງທະເລ.
6 ແຕ່ຄົນທີ່ໄດ້ຮັກສາພັນທະສັນຍາ ແລະ ຍຶດຖືບັນຍັດຍ່ອມເປັນສຸກ, ເພາະເຂົາຈະໄດ້ຮັບ ກຄວາມເມດຕາ.
7 ດັ່ງນັ້ນ, ບັດນີ້ຈົ່ງໄປ ແລະ ຫລົບໜີຈາກແຜ່ນດິນ, ຖ້າບໍ່ດັ່ງນັ້ນສັດຕູຂອງພວກເຈົ້າຈະມາໂຈມຕີພວກເຈົ້າ; ແລະ ອອກເດີນທາງ, ແລະ ກຳນົດຜູ້ໜຶ່ງຕາມແຕ່ພວກເຈົ້າປະສົງໃຫ້ເປັນຜູ້ນຳຂອງພວກເຈົ້າ, ແລະ ໃຫ້ຈ່າຍເງິນແທນພວກເຈົ້າ.
8 ແລະ ດັ່ງນັ້ນພວກເຈົ້າຈະອອກເດີນທາງໄປຫາພາກພື້ນທາງຕາເວັນຕົກ, ໄປຫາແຜ່ນດິນ ກມີເຊີຣີ, ຫາຊາຍແດນຂອງຊາວເລມັນ.
9 ແລະ ຫລັງຈາກພວກເຈົ້າໄດ້ເດີນທາງໄປຮອດແລ້ວ, ຈົ່ງເບິ່ງ, ເຮົາກ່າວກັບພວກເຈົ້າວ່າ ໃຫ້ ກຫາລ້ຽງຊີບຄືກັນກັບຄົນອື່ນໆ, ຈົນກວ່າເຮົາຈະຕຽມສະຖານທີ່ໄວ້ໃຫ້ພວກເຈົ້າ.
10 ແລະ ອີກເທື່ອໜຶ່ງ, ຈົ່ງ ກອົດທົນໃນຄວາມທຸກຍາກລຳບາກຈົນກວ່າເຮົາຈະ ຂມາ; ແລະ, ຈົ່ງເບິ່ງ, ເຮົາມາຢ່າງໄວ, ແລະ ລາງວັນຂອງເຮົາຢູ່ກັບເຮົາ, ແລະ ຄົນທີ່ ຄຊອກຫາເຮົາແຕ່ຕອນຕົ້ນ ຈະພົບ ງຄວາມພັກຜ່ອນໃນຈິດວິນຍານຂອງເຂົາ. ແມ່ນເປັນດັ່ງນັ້ນ. ອາແມນ.