មេរៀនទី ២៣ ៖ ថ្ងៃទី ៣
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៧:៣៩-១០០; ១០៨
សេចក្តីផ្តើម
ចំណែកទីមួយនៃមេរៀននេះ គ្របដណ្ដប់លើ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៧:៣៩-១០០ ។ ទោះជា គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៧ ត្រូវបានកត់ត្រានៅក្នុងខែ មេសា ឆ្នាំ ១៨៣៥ ក្ដី ក៏មាតិកាភាគច្រើននៅក្នុង ខទី ៦០–១០០ ត្រូវបានប្រទានឲ្យព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ តាមរយៈវិវរណៈនៅថ្ងៃទី ១១ ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៨៣១ ។ ខគម្ពីរដែលយកមកពិភាក្សានៅក្នុងមេរៀននេះ មាននូវព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ អំពីរបៀបប្រគល់បព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែកកាលពីជំនាន់បុរាណ ពីឪពុកទៅកាន់កូនប្រុស ។ ខគម្ពីរទាំងនោះក៏ផ្ដល់សេចក្ដីណែនាំ អំពីករណីយកិច្ចរបស់ថ្នាក់ដឹកនាំបព្វជិតភាពជាច្រើនផ្នែកដែរ ។ មេរៀននេះក៏គ្រប់ដណ្ដប់លើ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៨ជាកណ្ឌដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានឱវាទ និង ការសន្យាដល់ ឡៃម៉ាន ស៊ើម៉ាន ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៧:៣៩-១០០
ព្រះអម្ចាស់ត្រាស់សម្ដែងថា កាលពីបុរាណ បព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែកត្រូវបានប្រគល់បន្តពីឪពុកទៅកាន់កូនប្រុស
-
សូមសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នកអំពីកាលៈទេសៈមួយចំនួនដែលអ្នកជួបប្រទះនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ឬ នឹងជួបប្រទះនាពេលឆាប់ៗ ដែលនៅក្នុងកាលៈទេសៈនោះ អ្នកអាចទាញយកអត្ថប្រយោជន៍ពីការទទួលបានការដឹកនាំ ឬ ការលួងលោមចិត្តពីព្រះវរបិតាសួគ៌របស់អ្នក ។
នៅពេលអ្នកសិក្សា គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៧:៣៩–១០០សូមស្វែងរកសេចក្ដីពិតនានា ដែលអាចជួយអ្នកឲ្យទទួលបានការដឹកនាំ និង ការលួងលោមចិត្ត ពីព្រះវរបិតាសួគ៌ ។
នៅក្នុងមេរៀនមុន អ្នកបានសិក្សាអំពី ករណីយកិច្ចរបស់គណៈប្រធានទីមួយ កូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ និង ពួកចិតសិបនាក់ ។ សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៧:៣៩ដោយស្វែងរកករណីយកិច្ចមួយរបស់កូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ។ វាក្យសព្ទ « ការងារបម្រើខាងការផ្សាយដំណឹងល្អ » សំដៅទៅលើអ្នកដែលកាន់តំណែងលោកអយ្យកោ នៅក្នុងបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក ( សូមមើល Evangelist »scriptures.lds.org Bible Dictionary, “Evangelist” » ) ។
សូមបញ្ចប់ឃ្លាដូចតទៅនេះ ដោយផ្អែកទៅលើអ្វីដែលអ្នកស្វែងយល់ចេញពី ខទី ៣៩ ៖ លោកអយ្យកោត្រូវបានហៅដោយ និង បានតែងតាំងនៅក្រោមការដឹកនាំរបស់ពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ។
អ្នកទាំងឡាយដែលកាន់តំណែងលោកអយ្យកោ ផ្ដល់ពរជ័យពិសេស ដែលត្រូវបានហៅថា ពររបស់លោកអយ្យកោ ទៅកាន់សមាជិកសាសនាចក្រដែលមានភាពសក្ដិសម ។ ពររបស់លោកអយ្យកោ មានឱវាទរបស់ព្រះអម្ចាស់ទៅកាន់បុគ្គលម្នាក់ ហើយប្រកាសអំពីខ្សែស្រឡាយរបស់បុគ្គលនោះនៅក្នុងវង្សអ៊ីស្រាអែល ( សូមមើល True to the Faith: A Gospel Reference[ឆ្នាំ ២០០៤ ] «Patriarchal Blessings» ទំព័រ ១១១–១៣ ) ។
នៅពេលសិក្សាពររបស់លោកអយ្យកោផ្ទាល់របស់ពួកគេ នោះពួកគេអាចទទួលបានការដឹកនាំ និង ការលួងលោមចិត្តពីព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ បើសិនជាអ្នកពុំទាន់បានទទួលពររបស់លោកអយ្យកោទេនោះ សូមពិភាក្សាជាមួយឪពុកម្ដាយរបស់អ្នក និង ប៊ីស្សព ឬ ប្រធានសាខា អំពីពេលវេលាដ៏សមរម្យបំផុត ដើម្បីទទួលបានពររបស់លោកអយ្យកោ និង អ្វីដែលអ្នកត្រូវធ្វើ ក្នុងការរៀបចំខ្លួនទទួលបទពិសោធន៍នោះ ។
ពាក្យ លោកអយ្យកោ ក៏សំដៅទៅលើឪពុកផងដែរ ។ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៧:៤១-៥៧ បង្រៀនថា អ័ដាមគឺជាឪពុក និង លោកអយ្យកោដ៏សុចរិតម្នាក់ ។ សូមអាន ខទី ៤១–៥០ត្រួសៗ រួចស្វែងរកលំនាំមួយ—មានកិច្ចការចំនួនពីរ ដែលអ័ដាមបានធ្វើដដែលៗ នៅពេលគាត់គ្រប់គ្រងគ្រួសាររបស់គាត់ ។
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១០៧:៥៣ ។ នៅក្នុងខគម្ពីរនេះ យើងអានថា អ័ដាមបានប្រសិទ្ធពរដល់កូនចៅដ៏សុចរិតរបស់គាត់ ។
-
ចេញពីអ្វីដែលអ្នកបានរៀននៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៧:៤១–៥៧សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះ ដាក់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
តើកិច្ចការចំនួនពីរ ដែលអ័ដាមបានធ្វើដដែលៗនៅពេលដែលគាត់គ្រប់គ្រងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់នោះ មានអ្វីខ្លះ ?
-
តើបទពិសោធន៍របស់អ័ដាម ដើរតួជាលំនាំមួយចំពោះឪពុកគ្រប់រូបតាមរបៀបណា ?
-
សេចក្ដីពិតមួយដែល យើងអាចរៀនចេញពី គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៧:៥៣ គឺថា ឪពុកទាំងឡាយដែលកាន់បព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក មានសិទ្ធិអំណាចដើម្បីប្រសិទ្ធពរ ដល់កូនចៅរបស់ខ្លួន ។ បន្ថែមពីលើការតែងតាំងដល់កូនប្រុសឲ្យកាន់បព្វជិតភាព ឪពុកម្នាក់អាចនឹងផ្ដល់ពរជ័យនៃបព្វជិតភាព ទៅដល់កូនប្រុស ឬ កូនស្រីនៅពេលពួកគេមានជំងឺ ឬ ផ្ដល់ការដឹកនាំ និង ការលួងលោមចិត្ត ។
អ្នកកាន់បព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក មិនត្រឹមតែអាចប្រសិទ្ធពរដល់កូនៗរបស់ខ្លួនប៉ុណ្ណោះទេ ពួកគាត់អាចនឹងប្រសិទ្ធពរដល់សមាជិកដទៃទៀតនៃគ្រួសារ ឬ មនុស្សដទៃទៀតដែលស្នើដល់ពួកគាត់ ។ ប្រធាន ប៊យដ៏ ឃេ ផាកកឺ ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានពន្យល់ ៖ « គេហដ្ឋានទាំងឡាយណាដែលពុំមានអ្នកកាន់បព្វជិតភាព ត្រូវតែបានមើលថែ និង បម្រើដោយកូរ៉ុមបព្វជិតភាព ។ ការធ្វើបែបនេះ នឹងនាំឲ្យគ្មានការស្រេកឃ្លានពរជ័យក្នុងចំណោមសមាជិកនៃសាសនាចក្រឡើយ » ( The Power of the Priesthood » Ensign ឬ លីអាហូណា ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១០,ទំព័រ ៩ ) ។
-
សូមពិពណ៌នានៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នកអំពីរបៀបដែលអ្នក ឬ មនុស្សដែលអ្នកស្គាល់ បានទាញយកអត្ថប្រយោជន៍ពីការទទួលបានពរជ័យពីឪពុក ឬ ពីអ្នកកាន់បព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែកដទៃទៀត ។ បើសិនជាអ្នកពុំមានឱកាសទទួលបានពរជ័យនៃបព្វជិតភាពទេនោះ សូមសរសេរអំពីរបៀបដែលអ្នកអាចទាញយកអត្ថប្រយោជន៍ពីការស្វែងរកពរជ័យដូចនេះ ។
សូមគិតត្រឡប់ទៅកាលៈទេសៈ ដែលអ្នកបានសរសេរនៅក្នុងលំហាត់ទី ១ នៃមេរៀននេះ ។ សូមចងចាំថា អ្នកអាចស្វែងរកការដឹកនាំ និង ការលួងលោមចិត្តពីព្រះវរបិតាសួគ៌បាន តាមរយៈពររបស់លោកអយ្យកោ និង តាមរយៈពរជ័យនៃបព្វជិតភាព ដែលបានផ្ដល់ឲ្យតាមរយៈឪពុករបស់អ្នក ឬ អ្នកកាន់បព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែកដទៃទៀត ។
នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៧:៥៨-៩៨យើងអានអំពីករណីយកិច្ចរបស់ថ្នាក់ដឹកនាំបព្វជិតភាពជាច្រើនផ្នែក ។ នៅពេលអ្នកសិក្សាខគម្ពីរទាំងនេះ សូមពិចារណាថាតើអ្នកដែលបំពេញករណីយកិច្ចទាំងនេះ អាចនាំពរជ័យទាំងឡាយនៃបព្វជិតភាព ឲ្យកើតមាននៅក្នុងជីវិតរបស់មនុស្សទូទៅយ៉ាងដូចម្ដេច ។
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៧:៩៩-១០០ដោយស្វែងរកសេចក្ដីណែនាំ ដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានដល់ អ្នកទាំងឡាយដែលកាន់បព្វជិតភាព ។
ប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន បានបង្រៀន ៖ « បព្វជិតភាពគឺជាការទទួលខុសត្រូវឲ្យបម្រើដល់មនុស្សទូទៅ ច្រើនជាងគ្រាន់តែជាអំណោយទាន ព្រោះវាជាឯកសិទ្ធិដើម្បីតម្កើងឡើង និង ជាឱកាសដើម្បីប្រទានពរដល់ជីវិតនៃមនុស្សដទៃ » ( «Our Sacred Priesthood Trust» Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៦ ទំព័រ ៥៧ ) ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៨
ព្រះអម្ចាស់ប្រទានឱវាទ និង ពរជ័យដល់ ឡៃម៉ាន ស៊ើម៉ាន
សូមគិតអំពីគ្រាមួយ ដែលអ្នកបានមានអារម្មណ៍ថា បានទទួលការបំផុសគំនិតពីព្រះវិញ្ញាណ ឲ្យធ្វើអ្វីមួយ ហើយអ្នកបានធ្វើតាមការបំផុសគំនិតនោះ ។ តើអ្នកបានទទួលពរជ័យអ្វីខ្លះ នៅពេលអ្នកបានគោរពប្រតិបត្តិតាមការបំផុសគំនិតពីព្រះវិញ្ញាណ ?
ឡៃម៉ាន ស៊ើម៉ាន គឺជាសមាជិកសាសនាចក្រដ៏ស្មោះត្រង់ម្នាក់ ដែលបានបម្រើនៅក្នុងកងទ័ពជំរំស៊ីយ៉ូន ហើយត្រូវបានហៅឲ្យបម្រើជាប្រធានមួយរូប ក្នុងចំណោមប្រធានទាំងប្រាំពីររូបនៃកូរ៉ុមនៃពួកចិតសិបនាក់ ។ ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានកត់ត្រានៅក្នុងកំណត់ហេតុរបស់លោកថា នៅថ្ងៃទី ២៦ ខែ ធ្នូ ឆ្នាំ ១៨៣៥ « បងប្រុស ឡៃម៉ាន ស៊ើម៉ាន បានដើរចូលមក ហើយបានស្នើសូមឲ្យព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកតាមរយៈរូបខ្ញុំ ហើយបានស្រដីថា ‹ ដ្បិតខ្ញុំត្រូវបានសណ្ឋិតដោយព្រះវិញ្ញាណ ដើម្បីប្រាប់លោកឲ្យដឹងអំពីអារម្មណ៍ និង បំណងប្រាថ្នារបស់ខ្ញុំ ហើយបានសន្យាថា ខ្ញុំនឹងទទួលបានវិវរណៈ ដែលប្រាប់ឲ្យខ្ញុំស្គាល់អំពីករណីយកិច្ចរបស់ខ្ញុំ › » ( នៅក្នុង History of the Church ២:៣៤៥ ) ។
នៅពេល ឡៃម៉ាន បានពោលថា គាត់ត្រូវបាន « សណ្ឋិតដោយព្រះវិញ្ញាណ » ឲ្យប្រាប់ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ នោះមានន័យថា គាត់ត្រូវបានបំផុសគំនិតដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។
ដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងសំណើរបស់ ឡៃម៉ាន នោះ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានទទួលវិវរណៈ ដែលមានកត់ត្រានៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១០៨ ។ សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៨:១ដោយស្វែងរកពរជ័យ ដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានដល់ ឡៃម៉ាន ដោយសារតែលោកបានគោរពប្រតិបត្តិតាមការបំផុសគំនិត ឲ្យប្រាប់ដល់ព្យាការី ។
ដោយយោងតាមអ្វី ដែលព្រះអម្ចាស់បានត្រាស់សម្ដែងដល់ ឡៃម៉ាន ស៊ើម៉ាន សូមបំពេញគោលការណ៍ដូចតទៅនេះ ៖ នៅពេលយើង ព្រះសូរសៀងរបស់ព្រះអម្ចាស់ នោះយើងទទួលបានការអត់ទោសពីទ្រង់ ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរដូចតទៅនេះ ដាក់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖ តើអ្នកគិតថា ហេតុអ្វីបានជាការគោរពប្រតិបត្តិតាមការបំផុសគំនិតពីព្រះអម្ចាស់ ទទួលបានការអត់ទោសពីទ្រង់ ?
ព្រះសូរសៀងរបស់ព្រះអម្ចាស់ អាចឮបានតាមរយៈព្រះគម្ពីរ ប្រសាសន៍របស់ព្យាការីទ្រង់ និង ការបំផុសគំនិតពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ ការគោរពប្រតិបត្តិតាមព្រះ រួមមានការធ្វើឲ្យជីវិតរបស់អ្នកពេញទៅដោយទង្វើដ៏សុចរិត ដែលនាំឲ្យមានអំណាចខាងវិញ្ញាណ ។ ការគោរពប្រតិបត្តិទាំងស្រុង នាំឲ្យមានអានុភាពពេញលេញនៃដំណឹងល្អ ទៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ។ ការគោរពប្រតិបត្តិរួមបញ្ចូលទាំងទង្វើ ដែលអ្នកមិនអាចគិតដល់ពីដំបូងថាជាផ្នែកនៃការប្រែចិត្តមានដូចជា ការចូលរួមការប្រជុំ ការថ្វាយដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ ការផ្តល់ការបម្រើ និង ការអភ័យទោសដល់មនុស្សទូទៅ ។ ព្រះអម្ចាស់បានសន្យាថា « អ្នកណាដែលប្រែចិត្ត ហើយធ្វើតាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយនៃព្រះអម្ចាស់ នោះនឹងបានអត់ទោស » ( គ. និង ស. ១:៣២ ) ។
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៨:២ដោយស្វែងរកឱវាទរបស់ព្រះអម្ចាស់ប្រទានដល់ ឡៃម៉ាន ស៊ើម៉ាន បន្ទាប់ពីគាត់បានដឹងថា អំពើបាបទាំងឡាយរបស់គាត់ត្រូវបានអត់ទោសហើយ ។
តើអ្នកគិតថា « ចូរឲ្យព្រលឹងអ្នកបានស្ងប់ស្ងៀមអំពីជំហខាងវិញ្ញាណរបស់អ្នកចុះ » មានន័យដូចម្ដេច ( គ. និង ស. ១០៨:២ ) ?
យើងរៀនចេញពី គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៨:១–២ ថា ការអត់ទោសរបស់ព្រះអម្ចាស់ នាំឲ្យមានសេចក្ដីសុខសាន្តដល់ព្រលឹងរបស់យើង ។
ពេលខ្លះ មនុស្សដែលបានប្រែចិត្តហើយបានឆ្ងល់ ថាតើពួកគេត្រូវបានអត់ទោសពីអំពើបាបរបស់ខ្លួនដែរឬទេ ។ នៅក្នុងសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះ សូមគូសចំណាំដំបូន្មាន ដែលបានផ្ដល់ឲ្យដល់អ្នកទាំងឡាយណា ដែលពុះពារដើម្បីឲ្យព្រលឹងខ្លួនទទួលបានសេចក្ដីសុខសាន្ត ។
ប្រធាន ប៊យដ៍ ឃេ ផាកកឺ ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានបង្រៀន ៖
ទិវានៃការអត់ទោសដ៏ធំនោះ មិនអាចប្រព្រឹត្តទៅក្នុងពេលតែមួយនោះទេ ។ សូមកុំចុះចាញ់ឡើយ នៅពេលអ្នកបរាជ័យជាលើកទីមួយនោះ ។ ជាញឹកញាប់ ចំណុចដ៏ពិបាកបំផុតនៃការប្រែចិត្ត គឺត្រូវអត់ទោសឲ្យខ្លួនឯង ។ ការបាក់ទឹកចិត្ត គឺជាចំណែកមួយនៃការសាកល្បងនោះ ។ សូមកុំចុះចាញ់ ។ ទិវាដ៏ចែងចាំងនឹងកើតឡើង ។
« យ៉ាងនោះ ‹ សេចក្តីសុខសាន្តរបស់ព្រះ ដែលហួសលើសពី … គំនិត › នឹងកើតមាននៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នកសាជាថ្មី ។ [ ភីលីព ៤:៧ ] ។ លំដាប់នោះ អ្នកនឹងពុំចាំអំពីអំពើបាបទាំងឡាយរបស់អ្នកទៀតទេ ដូចជាទ្រង់ពុំចាំអំពីអំពើបាបរបស់អ្នកដែរ ។ តើអ្នកនឹងដឹងដោយរបៀបណា ? អ្នកនឹងដឹង ! [ សូមមើល ម៉ូសាយ ៤:១–៣ ] » ។ (« The Brilliant Morning of Forgiveness » Ensign, ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៩៥ ទំព័រ ២០ ) ។
ប្រធាន ហារ៉ូល ប៊ី លី បានបង្រៀន ៖ « ប្រសិនបើពេលនោះមកដល់ ជាពេលដែលអ្នកបានធ្វើអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង ដែលអ្នកអាចធ្វើដើម្បីប្រែចិត្តចេញពីអំពើបាបរបស់អ្នក មិនថាអ្នកជានរណា អ្នកនៅកន្លែងណា ហើយបានកែប្រែ ព្រមទាំងប៉ះប៉ូវដោយអស់ពីសមត្ថភាពរបស់អ្នកនោះទេ … អ្នកនឹងចង់ដឹង ថាតើចំពោះចម្លើយបញ្ជាក់ប្រាប់នោះ ព្រះអម្ចាស់បានទទួលអ្នកហើយឬនៅ ។ នៅក្នុងព្រលឹងដែលខ្វាយខ្វល់របស់អ្នក ប្រសិនបើអ្នកស្រាវជ្រាវ ហើយស្វែងរកសេចក្ដីសុខសាន្ដនៃសតិសម្បជញ្ញៈ ដោយការបញ្ជាក់នោះ អ្នកអាចដឹងថា ព្រះអម្ចាស់បានទទួលយកការប្រែចិត្តរបស់អ្នកហើយ » ( Stand Ye in Holy Places [ ឆ្នាំ ១៩៧៤ ] ទំព័រ ១៨៥ ) ។
សូមសិក្សា គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៨:៣ដោយស្វែងរកឱវាទបន្ថែម ដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានដល់ ឡៃម៉ាន ស៊ើម៉ាន ។ ( វាអាចនឹងផ្ដល់អត្ថប្រយោជន៍ ក្នុងការដឹងថាពាក្យ គោរពតាម នៅក្នុងខគម្ពីរនេះមានន័យថា អនុវត្តតាម ឬ គោរពប្រតិបត្តិតាម ។ សម្បថ គឺជាការសន្យា ឬ សេចក្ដីសញ្ញា ) ។
តើឱវាទដែលប្រាប់ថាឲ្យប្រុងប្រយ័ត្នកាន់តែខ្លាំង ក្នុងការគោរពតាមសម្បថ មានអត្ថប្រយោជន៍យ៉ាងដូចម្ដេច ចំពោះបុគ្គលដែលត្រូវបានអត់ទោសពីអំពើបាប ?
-
សូមពន្យល់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នកអំពីរបៀបសេចក្ដីពិត ដែលអ្នកបានរកឃើញនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៨:១–៣ អាចលើកទឹកចិត្តមិត្តភក្ដិ ឬ សមាជិកគ្រួសារម្នាក់ ឲ្យគោរពតាមព្រះសូរសៀងរបស់ព្រះអម្ចាស់ ហើយទទួលបានការអត់ទោស ។
តើអ្នកធ្លាប់ឮវាក្យសព្ទ « ជំនុំមុតមាំ » ដែរឬទេ ? អែលឌើរ ដេវីឌ ប៊ី ហេត ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានពន្យល់ ៖ « ជំនុំមុតមាំ ជាឈ្មោះដែលបង្ហាញ បញ្ជាក់អំពីភាពពិសិដ្ឋ ភាពហ្មត់ចត់ និង ជាឱកាសដ៏មានគារវភាព ដែលពួកបរិសុទ្ធជួបជុំគ្នានៅក្រោមការដឹកនាំរបស់គណៈប្រធានទីមួយ ។ ជំនុំមុតមាំ ត្រូវបានប្រើក្នុងគោលបំណងបីយ៉ាង ៖ ការឧទ្ទិសឆ្លងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ការណែនាំពិសេសចំពោះអ្នកដឹកនាំបព្វជិតភាព និងការគាំទ្រប្រធានសាសនាចក្រថ្មី » (Solemn Assemblies » Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៩៤ ទំព័រ ១៤ ) ។
ក្នុងខែ ធ្នូ ឆ្នាំ ១៨៣២ ព្រះអម្ចាស់បានសន្យានឹងពួកបរិសុទ្ធថា បើសិនជាពួកគេកសាងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ហើយប្រារព្ធជំនុំមុតមាំ នោះទ្រង់នឹងចាក់បង្ហូរព្រះពរដ៏អស្ចារ្យៗមកលើពួកគេ ( សូមមើល គ. និង ស. ៨៨:៧០–៧៥, ១១៧–១៩ ) ។ ក្នុងខែ ធ្នូ ឆ្នាំ ១៨៣៥ នៅពេលវិវរណៈដែលមានកត់ត្រានៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៨ ត្រូវបានប្រទានដល់ ឡៃម៉ាន ស៊ើម៉ាន នោះព្រះវិហារបរិសុទ្ធទីក្រុង ខឺតឡង់ នឹងត្រូវបានឧទ្ទិសឆ្លងក្នុងរយៈពេលតែបីខែទៀតប៉ុណ្ណោះ ។
នៅពេលអ្នកអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៨:៤-៦សូមស្វែងរកការណ៍ ដែលព្រះអម្ចាស់បានសន្យាថា ឡៃម៉ាន នឹងទទួលបាននៅក្នុងជំនុំមុតមាំនោះ ។
បន្ទាប់មក សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៨:៧-៨ដោយស្វែងរកសេចក្ដីណែនាំ ដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានឲ្យ ឡៃម៉ាន ។ តើអ្នកអាចចម្រើនកម្លាំងមនុស្សទូទៅ « ដោយគ្រប់វាចារបស់អ្នក » ( គ. និង ស. ១០៨:៧ ) បានយ៉ាងដូចម្ដេច ? វាអាចនឹងផ្ដល់អត្ថប្រយោជន៍ ក្នុងការដឹងថា សេចក្តីតាស់តឿន គឺជាពាក្យណែនាំ ឬ ការលើកទឹកចិត្តឲ្យប្រព្រឹត្តអំពើល្អ ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
តើអ្នកគិតថា សេចក្ដីណែនាំនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៨:៧–៨ អាចជួយ ឡៃម៉ាន ស៊ើម៉ាន នៅពេលគាត់ប្រកាសដំណឹងល្អដល់មនុស្សទូទៅយ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
តើអ្នកអាចអនុវត្តតាម ឱវាទរបស់ព្រះអម្ចាស់ដែលមាននៅក្នុង ខទី ៧ នៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នកបានយ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
-
សូមសរសេរឃ្លាខាងក្រោមនេះ ពីខាងក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
ខ្ញុំបានសិក្សា គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៧:៣៩-១០០; ១០៨ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែម ដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖