មេរៀនទី ២២ ៖ ថ្ងៃទី ៣
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៤
សេចក្ដីផ្ដើម
នៅត្រឹមនិទាឃរដូវឆ្នាំ ១៨៣៤ សាសនាចក្របានមានវិបត្តិផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ ចំណែកឯការខិតខំប្រមូលមូលនិធិសម្រាប់ជាការសង្គ្រោះនោះ បានបរាជ័យ ។ ក្នុងឆ្នាំ ១៨៣៤ ព្រះអម្ចាស់បានត្រាស់បង្គាប់ថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រឲ្យ « បង្កើតអាជីវកម្ម និង ការបោះពុម្ពរបស់សាសនាចក្រ ដោយបង្កើតជា ‹ សហគ្រាស › មួយ ដែលនឹងមើលខុសត្រូវលើកិច្ចការទាំងនេះ ដោយបង្កើតឲ្យមានមូលនិធិសម្រាប់ការស្ថាបនាទីក្រុង ស៊ីយ៉ូន និង ដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់ជនក្រីក្រ ។ សហគ្រាសនេះ ត្រូវបានស្គាល់ថា សហគ្រាសសាមគ្គីភាព ដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅខែ មេសា ឆ្នាំ ១៨៣២ ហើយបានរំលាយទៅវិញនៅឆ្នាំ ១៨៣៤ ( សូមមើល កណ្ឌ ៨២ ) » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៧៨ សេចក្ដីណែនាំអំពីកណ្ឌ ) ។ នៅថ្ងៃទី ២៣ ខែ មេសា ឆ្នាំ ១៨៣៤ ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានទទួលវិវរណៈ ដែលមានកត់ត្រានៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១០៤ ។ នៅក្នុងវិវរណៈនេះ ព្រះអម្ចាស់បានបើកសម្ដែងថា សហគ្រាសសាមគ្គីភាពត្រូវតែបង្កើតឡើងវិញ ចំណែកឯទ្រព្យសម្បត្តិរបស់វានោះ ត្រូវបែងចែកក្នុងចំណោមសមាជិកនៃសហគ្រាសនោះតាមតំណែងរបស់ខ្លួន ។ នៅក្រោមការដឹកនាំរបស់ យ៉ូសែប ស៊្មីធ នៅពេលក្រោយមកទៀត វាក្យសព្ទ « សហគ្រាសសាមគ្គីភាព » ត្រូវបានជំនួសដោយ « សហសមាគម » នៅក្នុងវិវរណៈនេះ ។ មេរៀននេះប្រើប្រាស់វាក្យសព្ទ សហសមាគម ដើម្បីឲ្យត្រូវនឹងភាសាដែលប្រើនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៤ ។ ព្រះអម្ចាស់ក៏បានណែនាំសមាជិកសាសនាចក្រផងដែរ អំពីរបៀបដែលពួកលោកត្រូវមើលថែជនក្រីក្រ ហើយបានប្រទានឱវាទដល់ថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រអំពីបំណុលរបស់ពួកលោក ។ សមាជិកភាពនៃសហសមាគមរួមមាន យ៉ូសែប ស៊្មីធ, ស៊ីឌនី រិកដុន, អូលីវើរ ខៅឌើរី, វិលលាម ដ័បបុលយូ ហ្វែប្ស, អែតវឺត ប៉ាទ្រិច, យ៉ូហាន វិតមើរ, ស៊ីឌនី គិលបឺត, ម៉ាទិន ហារីស, នូវល ខេ វិតនី, យ៉ូហាន ចនសុន និង ហ្វ្រែឌើរិក ជី វិលលាម្ស ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៤:១-១៨
ព្រះអម្ចាស់ ប្រទានការណែនាំទាក់ទងនឹងសហសមាគម
សូមស្រមៃថា ឪពុកម្ដាយរបស់អ្នកបានឲ្យកូនសោឡានរបស់ពួកគាត់មកដល់អ្នក ( ឬ សូមគិតអំពីអ្វីមួយផ្សេងទៀត ដែលតម្រូវឲ្យប្រើកូនសោដូចជា ផ្ទះរបស់អ្នក ) ។ តើការណ៍នេះធ្វើឲ្យអ្នក ក្លាយទៅជាម្ចាស់ឡាននោះដែរឬទេ ? តើអ្នកអាចប្រើប្រាស់ឡាននោះ សម្រាប់គោលបំណងទាំងឡាយណាដែលអ្នកចង់បានដែរឬទេ ? ហេតុអ្វីអាច ឬ ហេតុអ្វីមិនអាន ? តើការដឹងថា អ្នកនឹងទទួលខុសត្រូវចំពោះអ្វីដែលអ្នកធ្វើជាមួយវត្ថុនោះ នឹងមានឥទ្ធិពលមកលើអ្នកយ៉ាងដូចម្ដេច ?
ក្នុងខែ មិនា និង ខែ មេសា ឆ្នាំ ១៨៣២ ព្រះអម្ចាស់បានត្រាស់បង្គាប់ថ្នាក់ដឹកនាំនៃសាសនាចក្រ ឲ្យបង្កើតសហគ្រាសសាមគ្គីភាព ( ឬ សហសមាគម ) ដែលសមាជិកទាំងឡាយនៅក្នុងសហគ្រាសនោះ នឹងទទួលខុសត្រូវចំពោះការគ្រប់គ្រងលើអាជីវកម្ម និង ដំណើរការបោះពុម្ពរបស់សាសនាចក្រ ដើម្បីមើលថែដល់ជនក្រីក្រ និង ពង្រីកកិច្ចការរបស់ទ្រង់ ។ នានិទាឃរដូវឆ្នាំ ១៨៣៤ ថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រ បានពិចារណាអំពីការរំលាយសហគ្រាសនេះវិញ យោងលើហេតុផលជាច្រើន ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះទ័យឲ្យពួកបងប្អូនប្រុស បង្កើតវាឡើងវិញ ហើយបែងចែកទ្រព្យសម្បត្តិ ក្នុងចំណោមសមាជិកនៃសហគ្រាសនោះតាមតំណែងរបស់ខ្លួន ។
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៤:១-៤រួចស្វែងរកមូលហេតុមួយ ដែលបង្កឲ្យមានបញ្ហាដល់សហសមាគម ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៤:៥–១០ មាននូវព្រះរាជឱង្កាពីព្រះអម្ចាស់ដែលប្រកាសថា លទ្ធផលនៃការល្មើសសេចក្ដីសញ្ញាដែលមានក្នុងសហសមាគម នឹងត្រូវបណ្ដាសា ហើយកាត់ចេញពីសាសនាចក្រ ។
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៤:១១-១៣ដោយស្វែងរកអ្វី ដែលព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះបន្ទូលថា សមាជិកគ្រប់រូបនៃសហសមាគមត្រូវទទួលបាន ។ ( វាអាចនឹងផ្ដល់អត្ថប្រយោជន៍ក្នុងការដឹងថា អ្នកកាន់កាប់ត្រួតត្រា គឺជាបុគ្គលដែលត្រូវបានផ្ដល់ឲ្យការទទួលខុសត្រូវ ចំពោះអ្វីមួយដែលជាកម្មសិទ្ធរបស់បុគ្គលម្នាក់ទៀត ) ។
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៤:១៤ដោយស្វែងរកថាតើនរណា ជាម្ចាស់កម្មសិទ្ធលើទ្រព្យសម្បត្តិដែលមាននៅក្នុងសហសមាគម ។ សូមគូសចំណាំឃ្លា ដែលបង្រៀនអំពីសេចក្ដីពិតដែលថា ព្រះអម្ចាស់បានបង្កើតផែនដី និង គ្រប់ទាំងអស់ដែលមាននៅលើនោះ ។
-
សូមបំពេញកិច្ចការខាងក្រោមនេះ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
សូមរាយបញ្ជីនៃទ្រព្យសម្បត្តិខាងលោកិយចំនួន ១០ ដែលអ្នកមាន ( ឧទាហរណ៍ ទីលំនៅ សម្លៀកបំពាក់ សួនច្បារ ម្ហូបអាហារ ) ។
-
សូមសរសេរអំពីរបៀបដែលគោលលទ្ធិ ដែលមានបង្រៀននៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១០៤:១៤ អាចនឹងមានឥទ្ធិពលទៅលើអ្វី ដែលអ្នកគិតអំពីទ្រព្យសម្បត្តិទាំងនោះ ហើយប្រើប្រាស់ពួកវា ។
-
ការត្រាស់ក្រើនរំឭកពីព្រះអម្ចាស់ដល់ពួកបរិសុទ្ធថា គ្រប់របស់ទាំងឡាយនៅលើផែនដីនេះសុទ្ធតែជារបស់ផងទ្រង់ អាចអះអាងដល់ពួកគេបានថា ទ្រង់អាចផ្គត់ផ្គង់ដល់សេចក្ដីត្រូវការខាងសាច់ឈាមរបស់ពួកគេបាន ។ ទ្រង់បានបន្តមានព្រះបន្ទូលដោយពន្យល់ អំពីរបៀបដែលទ្រង់អាចទាញយកធនធាននានា មកផ្គត់ផ្គង់ដល់ពួកបរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់ ។ សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៤:១៥–១៦ដោយស្វែងរកថាតើព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះបន្ទូល ថាទ្រង់នឹងផ្គត់ផ្គង់ដល់ពួកបរិសុទ្ធនោះយ៉ាងដូចម្ដេច ។
អែលឌើរ យ៉ូសែប ប៊ី វ៉ឺតលីន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានផ្ដល់ការយល់ដឹងជ្រៅជ្រះអំពីរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់ផ្គត់ផ្គង់ដល់ពួកបរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់ ៖ « របៀបរបស់ព្រះអម្ចាស់រួមមាន ការជួយដល់មនុស្សឲ្យចេះជួយខ្លួនឯង ។ ជនក្រីក្រត្រូវបានតម្កើងឡើង ដោយសារតែពួកគេខិតខំធ្វើការដើម្បីទទួលបានជំនួយខាងសាច់ឈាម ពួកគេបានរៀនគោលការណ៍ដ៏ត្រឹមត្រូវ ហើយពួកគេមានលទ្ធភាពលើកស្ទួយខ្លួនគេឡើងចេញពីភាពក្រីក្រទៅកាន់ភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួន ។ អ្នកមានត្រូវបានបន្ទាបចុះ ដោយសារពួកគេមានភាពរាបទាប ក្នុងការចែករំលែកទ្រព្យសម្បត្តិពួកគេដល់មនុស្សទ័លក្រ ដោយសទ្ធា » (Inspired Church Welfare » Ensign,ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៩៩៩ ទំព័រ ៧៧ ) ។ សព្វថ្ងៃនេះ « របៀបរបស់ព្រះអម្ចាស់ » ក្នុង « ការជួយដល់មនុស្សឲ្យចេះជួយខ្លួនឯង » មានបញ្ចូលទៅក្នុងកម្មវិធីសុខុមាលភាពសាសនាចក្រ និង ការប្រមូលដង្វាយតមអាហារ ។
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៤:១៧-១៨ដោយស្វែងរកអ្វី ដែលព្រះអម្ចាស់បានណែនាំយើងឲ្យធ្វើ ជាមួយនឹងរបស់ដ៏បរិបូរដែលទ្រង់បានបង្កើតមក ។
យើងរៀនចេញពីខគម្ពីរទាំងនេះថា យើងទទួលខុសត្រូវលើការប្រើប្រាស់របស់ ដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានឲ្យយើង ដើម្បីជួយដល់មនុស្សទូទៅ ។
សូមគិតត្រឡប់ទៅឧទាហរណ៍នៃកូនសោឡាន ដែលបានលើកឡើងនៅដើមមេរៀននេះ និង របៀបដែលអ្នកប្រើប្រាស់ឡាននោះ អាចមានឥទ្ធិពលដោយសារតែការទទួលខុសត្រូវរបស់អ្នក ដែលមានចំពោះវា ។ តើការណ៍នេះទាក់ទងទៅនឹងសេចក្ដីពិត ដែលអ្នកបានរៀននៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១០៤:១៤-១៨យ៉ាងដូចម្ដេច ?
យើងអាចគិតអំពី « ជនក្រីក្រ និង អ្នកខ្វះខាត » ថា ពួកគាត់មិនគ្រាន់តែជាមនុស្សដែលមានសេចក្ដីត្រូវការខាងហិរញ្ញវត្ថុប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏ជាមនុស្សដែលមានសេចក្ដីត្រូវការខាងវិញ្ញាណ ខាងផ្លូវចិត្ត ខាងសតិអារម្មណ៍ និង ខាងសង្គមដែរ ។ ស្រដៀងគ្នានេះដែរ យើងអាចគិតអំពីភាពដ៏បរិបូររបស់យើង ឲ្យបានច្រើនជាងការគិតតែអំពីប្រាក់កាស ឬ ភោគទ្រព្យដែលយើងមាននោះ ។ ភាពដ៏បរិបូររបស់យើងក៏រួមបញ្ចូលទាំងពេលវេលា ទេពកោសល្យ ចំណេះដឹង និង ជំនាញនានារបស់យើងដែរ ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
តើអ្នកគិតថា ហេតុអ្វីបានជាសំខាន់ដែលយើង ត្រូវចែករំលែកភាពបរិបូរដែលទទួលបានមកពីព្រះអម្ចាស់ ?
-
តើគំរូនៃតួអង្គមួយចំនួនណាខ្លះ នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ដែលបានជួយដល់អ្នកខ្វះខាត ? តើពួកគេបានជួយមនុស្សទូទៅ នៅតាមរបៀបរបស់ព្រះអម្ចាស់យ៉ាងដូចម្ដេចខ្លះ ?
-
តើអ្នកអាចជួយមនុស្សទូទៅ នៅតាមរបៀបរបស់ព្រះអម្ចាស់បានយ៉ាងដូចម្ដេចខ្លះ ? ( សូមសរសេរគោលដៅជាក់លាក់ដើម្បីធ្វើដូចនោះ ) ។
-
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៤:១៩-៧៧
ព្រះអម្ចាស់ ប្រទានការណែនាំអំពីសហសមាគម កិច្ចត្រួតត្រា និង រតនាគារ
នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៤:១៩–៥៣ព្រះអម្ចាស់បានប្រទានសេចក្ដីណែនាំជាក់លាក់ៗ ស្ដីពីកិច្ចត្រួតត្រាផ្សេងៗ ដែលត្រូវបានចាត់តាំងដល់សមាជិកខុសៗគ្នាក្នុងសហសមាគម ។ សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៤:២៣, ២៥, ៣១, ៣៣, ៣៥, ៣៨, ៤២, ៤៦ដោយស្វែងរកគំរូមួយនៅក្នុងសេចក្ដីសន្យា ដែលព្រះអម្ចាស់បានធ្វើជាមួយសមាជិកនីមួយៗក្នុងសហសមាគម ។ វាអាចនឹងជួយអ្នក ដែលត្រូវដឹងថាឃ្លា « ដរាបណា » មានន័យថា « ល្គឹកណាតែ » ឬ « បើសិនជា » ។
-
យោងតាមអ្វីដែលអ្នកបានសិក្សានៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ សូមសរសេរគោលការណ៍មួយដាក់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ដោយពន្យល់អំពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើង ដរាបណាយើងបន្ទាបខ្លួន ហើយមានចិត្តស្មោះត្រង់ ។ បន្ទាប់មក សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះ ៖
-
តើអ្នកអាចរៀនអ្វីខ្លះ ចេញពីគោលការណ៍នេះ អំពីរបៀបដែលការគោរពប្រតិបត្តិ មានឥទ្ធិពលលើពរជ័យដែលអ្នកទទួលបាន ?
-
តើនៅពេលណាខ្លះ ដែលអ្នកធ្លាប់បានឃើញមនុស្សម្នាក់មានចិត្តស្មោះត្រង់ ក្នុងការទទួលខុសត្រូវរបស់ខ្លួនចំពោះព្រះអម្ចាស់ ហើយមានពរដោយសារតែការប្រព្រឹត្តបែបនោះ ?
-
នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១០៤:៥៤–៧៧ព្រះអម្ចាស់បានប្រទានសេចក្ដីណែនាំចំពោះការស្ថាបនារតនាគារឡើង ដែលមូលនិធិទទួលបានពីអ្នកកាន់កាប់ត្រួតត្រា អាចត្រូវបានដាក់ជំនួសដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់សាសនាចក្រមានដូចជា ការបោះពុម្ពព្រះគម្ពីរមរមន ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៤:៧៨-៨៦
ព្រះអម្ចាស់មានបន្ទូលណែនាំថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រ អំពីបំណុលនៃសហសមាគម
សូមគិតអំពីគ្រាមួយ ដែលអ្នកត្រូវបានស្នើឲ្យធ្វើអ្វីមួយដែលអ្នកគិតថាពុំអាចទៅរួច ឬ មានការលំបាកពេកពន់ ដើម្បីឲ្យអ្នកសម្រេចកិច្ចការនោះបាន ។
នៅពេលកំពុងគោរពប្រតិបត្តិតាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយនៃព្រះអម្ចាស់ សហសមាគមបានធ្លាក់ទៅក្នុងបំណុលមួយដ៏ធំ ។ មានព្រឹត្តិការណ៍មួយចំនួន ដែលរារាំងសមាគមពីការសងបំណុល ។ ឧទាហរណ៍ ការបំផ្លិចបំផ្លាញរោងពុម្ពពីសំណាក់មនុស្សកំណាចនៅឃុំចាកសុន រដ្ឋ មិសសួរី បានរារាំងពួកបរិសុទ្ធពីការស្វែងរកប្រាក់ចំណូលពីការបោះពុម្ពព្រះគម្ពីរ និង ផលិតផលផ្សេងទៀត ហើយពួកមនុស្សកំណាចក៏បានរារាំងពួកបរិសុទ្ធពីការប្រើប្រាស់ឃ្លាំងនៅក្រុង អ៊ីនឌីប៉េនដែនស៍ ដែរ ។
សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៤:៧៨ដោយគូសចំណាំសេចក្ដីណែនាំពីព្រះអម្ចាស់ ស្ដីពីបំណុលរបស់សាសនាចក្រ ។
ការសងបំណុលអាចជារឿងមិនអាចទៅរួចចំពោះពួកបរិសុទ្ធ ប៉ុន្តែ ព្រះអម្ចាស់បានប្រទានសេចក្ដីណែនាំដើម្បីជួយដល់ពួកគេ ។
-
នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក សូមគូសបន្ទាត់ត្រង់ឈរពីរ—ម្ខាងដាក់ចំណងជើងថា ប្រសិនបើ ហើយម្ខាងទៀតដាក់ថា នោះ. សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៤:៨០–៨២។ នៅក្រោមប្រអប់ឈរ « បើសិនជា » សូមសរសេរអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានបង្គាប់ឲ្យសមាជិកក្នុងសមាគមធ្វើ ដើម្បីទទួលបានជំនួយពីទ្រង់ក្នុងការសងបំណុលរបស់ពួកគេ ។ នៅក្រោមប្រអប់ឈរ « ខណៈនោះ » សូមសរសេរអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានសន្យាថានឹងធ្វើ ដើម្បីជួយពួកបរិសុទ្ធឲ្យរួចពីបំណុល ។ យោងតាមអ្វីដែលអ្នកបានអាន និង កត់ត្រា សូមសរសេរអ្វីដែលយើងអាចរៀនចេញពីខគម្ពីរទាំងនេះ ។
-
សូមធ្វើលំហាត់ពីរ ឬ ច្រើនជាងពីរនៃលំហាត់ទាំងឡាយខាងក្រោមនេះ ដាក់នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
-
សូមសរសរអំពីតួអង្គមួយនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ឬ នរណាម្នាក់ដែលអ្នកស្គាល់ ដែលជាឧទាហរណ៍នៃគោលការណ៍ ដែលអ្នកបានសរសរនៅក្នុងលំហាត់ទី ៤ ។ សូមពិពណ៌នាអំពី ថាតើអ្នកមើលឃើញគោលការណ៍នេះនៅក្នុងជីវិតបុគ្គលនេះយ៉ាងដូចម្ដេច ។ ឬ អ្នកអាចសរសរអំពីរបៀបដែលអ្នកធ្លាប់បានឃើញ គោលការណ៍នេះនៅក្នុងជីវិតអ្នក ។
-
សូមឆ្លើយសំណួរដូចតទៅនេះ ៖ តើការណ៍មួយចំនួនដែលព្រះអម្ចាស់បានត្រាស់បង្គាប់ឲ្យសមាជិកសាសនាចក្រធ្វើ ដែលអាចនឹងចាត់ទុកថាជាឧបសគ្គនោះ គឺជាអ្វី ? តើការមានចិត្តរាបសា ស្មោះត្រង់ និង ការអធិស្ឋានមានតួនាទីអ្វីខ្លះ ក្នុងការសម្រេចបានការណ៍ដែលព្រះអម្ចាស់បានត្រាស់បង្គាប់ឲ្យអ្នកធ្វើ ?
-
សូមសរសេររបៀបដែលអ្នកអាចមានចិត្តកាន់តែរាបសា ស្មោះត្រង់ ឬ ពេញដោយការអធិស្ឋាន ដើម្បីឲ្យព្រះអម្ចាស់អាចជួយអ្នក សម្រេចបានការណ៍ដែលទ្រង់បានត្រាស់បង្គាប់ឲ្យអ្នកធ្វើ ។ សូមសរសេរគោលដៅមួយដើម្បីធ្វើវា ។
-
-
សូមសរសេរអ្វីដែលនៅខាងក្រោមនេះ ពីខាងក្រោមកិច្ចការថ្ងៃនេះ នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ៖
ខ្ញុំបានសិក្សា គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៤ ហើយបានបញ្ចប់មេរៀននេះនៅ ( កាលបរិច្ឆេទ ) ។
សំណួរ គំនិត និង ការយល់ដឹងបន្ថែម ដែលខ្ញុំចង់ចែកចាយជាមួយគ្រូរបស់ខ្ញុំ ៖