Kapitulo 37
Si Nephi ug si Lehi sa Bilanggoan
Si Nephi ug si Lehi maoy anak nga mga lalaki ni Helaman. Si Helaman buot nga sila mahimong matarong susama kang Lehi ug Nephi kinsa mibiya sa Jerusalem.
Si Helaman mitudlo sa iyang anak nga mga lalaki nga motuo ni Jesukristo. Sila nakat-on nga ang pagpasaylo moabut pinaagi sa hugot nga pagtuo ug paghinulsol.
Si Nephi ug si Lehi miadto aron sa pagtudlo sa pulong sa Dios ngadto sa mga Nephite ug mga Lamanite. Kaliboan sa mga katawhan ang nabunyag.
Sa diha nga si Nephi ug Lehi miadto sa yuta ni Nephi, usa ka Lamanite nga sundalo mibalhog kanila sulod sa bilanggoan ug wala mohatag kanila og pagkaon sulod sa dagahan mga adlaw.
Ang mga Lamanite miadto sa bilanggoan aron sa pagpatay ni Nephi ug Lehi apan wala makahimo tungod kay sila gipanalipdan sa naglibot nga kalayo nga makahimo pagsunog ni bisan kinsa nga mosulay paghikap kanila.
Si Nephi ug si Lehi wala masunog sa kalayo. Si misulti sa mga Lamanite nga ang gahum sa Dios maoy magpanalipod kanila.
ang yuta ug ang mga bongbong sa bilangooan misugod sa pag-uyog. Usa ka nagdagtom nga panganod naglibot sa mga tawo diha sa bilanggoan, ug sila nangahadlok.
Usa ka tingog gikan sa ibabaw sa kangingit misulti. Mura kini og sama sa usa ka paghunghong, apan ang matag usa makadungog niini.
Ang tingog misulti sa mga katawhan sa paghinulsol ug sa paghunong sa pagsulay pagpatay kang Nephi ug Lehi.
Ang tingog misulti sa tulo ka mga higayon, ug ang yuta ug ang mga bongbong sa bilanggoan mipadayon sa pag-uyog. Ang mga Lamanite dili makadagan og palayo tungod sa hilabihan nga kangitngit ig sila nahadlok kaayo.
Usa ka Nephite kinsa nahisakop sa Simbahan nakakita nga ang kang Nephi ug kang Lehi nga mga dagway misanag lapus sa kangitngit.
Si Nephi ug si Lehi nagtan-aw paingon sa langit ug nagsulti. Ang tawo misulti sa mga Lamanite sa pagtan-aw. Sila nahibulong kang kinsa si Nephi ug si Lehi nakigsulti.
Ang tawo kinsa ginganlan og Aminadab, misulti sa mga Lamanite nga si Nephi ug si Lehi makigsulti sa mga anghel.
Ang mga Lamanite nangutana kang Aminadab unsaon sa pagpahawa sa maitom nga panganud. Siya misulti kanila sa paghinulsol ug pag-ampo hangtud nga sila makabaton og hugot nga pagtuo ni Jesukristo.
Ang mga Lamanite miampo hangtud nga ang itom nga panganud nawala.
Sa diha nga ang kangitngit mibiya, ang mga katawhan nakakita og gilis sa kalayo sa tanan nilang palibot. Ang kalayo wala mosunog kanila o sa mga bongbong sa bilanggoan.
Ang mga Lamanite mibati og dakong kalipay, ug ang Espiritu sa Dios mipuno sa ilang mga kasingkasing.
Usa ka tingog mihonghong, nag-ingon nga sila pagahupayon tungod sa ilang hugot nga pagtuo ni Jesukristo.
Ang mga Lamanite mihangad aron pagtan-aw kon diin gikan ang tingog nagagikan. Sila nakakita og mga anghel nga nagpaingon sa ubos nga gikan sa langit.
Mga duulan sa 300 ka mga tawo ang nakakita ug nakadungog kon unsa ang nahitabo diha sa bilanggoan. Sila milakaw ug misulti sa uban.
Kadaghan sa mga Lamanite mituo kanila ug gihipus ang ilang mga hinagiban.
Ang mga Lamanite mihunong sa pagkasilag sa mga Nephite ug mihatag pagbalik sa yuta nga ilang nakuha. Ang mga Lamanite nahimong labaw ka matarung kaysa mga Nephite.
Daghan nga mga Lamanite miuban kang Nephi ug ni Lehi ug mitudlo sa mga Nephite ug mga Lamanite.