Kapitulo 17
Si Alma ug ang Iyang mga Katawhan Milayas
Ang mga Nephite nangahadlok ug midagan ngadto sa dakbayan alang sa kaluwasan. Si Alma misulti kanila sa paghinumdom sa Dios ug siya motabang kanila. Ang mga Nephite misugod sa pag-ampo.
Ang Ginoo mipahumok sa mga kasingkasing sa mga Lamanite, ug sila wala mopasakit sa mga Nephite. Ang mga Lamanite nangawala samtang misulay sa pagpangita sa mga katawhan ni Haring Limhi.
Ang mga Lamanite misaad ni Alma nga sila dili mosamok sa iyang mga katawhan kon siya mosulti kanila kon unsaon pagbalik ngadto sa ilang yuta. Si Alma mipakita kanila sa agianan.
Apan ang mga Lamanite wala motuman sa ilang saad. Sila mibutang og mga magbalantay palibot sa yuta, ug si Alma ug ang iyang mga katawhan dili na gawasnon.
Ang Lamanite nga hari mihimo kang Amulon nga magmando ibabaw sa mga katawhan ni Alma. Si Amulon sa nangagi usa ka Nephite ug usa ka dautan nga pari ni Haring Noah.
Si Amulon mihimo sa mga katawhan ni alma sa pagtrabaho og maayo. Sila miampo alang sa panabang, apan si Amulon miingon si bisan kinsa nga masakpan nga mag-ampo pagapatyon. Ang mga katawhan mipadayon sa pag-ampo diha sulod sa ilang mga kasingkasing.
Ang Dios midungog sa ilang pag-ampo ug milig-on sa mga katawhan aron ang ilang buhat maingon og gaangaan. Ang mga katawhan masadyaon ug mapailubon.
Ang Dios nahimuot nga ang mga katawhan matinudanon. Siya misulti ni Alma nga iya silang tabangan sa pagikyas gikan sa mga Lamanite.
Sa panahon sa kagabhion ang mga katawhan mipundok sa ilang pagkaon ug mga mananap. Pagkasunod buntag ang Dios mipadayon sa pagpakatulog sa mga Lamanite samtang si Alma ug ang iyang mga katawhan mibiya sa dakbayan.
Human sa pagpanaw sulod sa 12 ka mga adlaw, ang mga katawhan miabut sa Zarahemla, diin si Haring Mosiah ug ang iyang mga katawhan midawat kanila.