บทนำสาส์นที่เปาโลเขียนไปถึงชาวเอเฟซัส
เหตุใดจึงศึกษาหนังสือนี้
“หนังสือเอเฟซัสเป็นสาส์นสำหรับทั่วโลก เพื่อชาวยิวและคนต่างชาติ เพื่อสามีและภรรยา เพื่อบิดามารดาและลูก เพื่อนายและทาส นี่เป็นพระดำริและพระประสงค์ของพระผู้เป็นเจ้าในสมัยของเปาโล เป็นเสียงแห่งการดลใจในสมัยของเรา เป็นสาส์นแห่งคำวิงวอนและการประยุกต์ใช้โดยทั่วไป
“… สาส์นนี้มีงานเขียนที่ดีที่สุดของเปาโลบางส่วน และเป็นเอกสารที่เกี่ยวข้องกับพื้นฐาน พร้อมด้วยพระกิตติคุณของพระผู้เป็นเจ้าในรัศมีภาพแห่งความรอดทั้งหมดของพระกิตติคุณ” (บรูซ อาร์. แมคคองกี, Doctrinal New Testament Commentary, 3 vols. [1965–73], 2:489)
การศึกษาสาส์นถึงชาวเอเฟซัสจะกระตุ้นให้นักเรียนละทิ้งสิ่งต่างๆ ของโลกนี้และจะช่วยให้พวกเขาเติบโตทางวิญญาณพร้อมกับเรียนรู้ที่จะมีส่วนในความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันและสัมพันธภาพของศาสนจักรอย่างเต็มที่มากขึ้น
ใครเขียนหนังสือนี้
อัครสาวกเปาโลเขียนสาส์นถึงชาวเอเฟซัส (ดู เอเฟซัส 1:1)
หนังสือนี้เขียนเมื่อใดและที่ไหน
เปาโลบอกว่าเขาเป็นนักโทษในช่วงเวลาที่เขาเขียนสาส์นถึงชาวเอเฟซัส (ดู เอเฟซัส 3:1; 4:1; 6:20) หนังสือเอเฟซัสอาจเขียนขึ้นระหว่างที่เปาโลถูกจำคุกครั้งแรกในกรุงโรม ค.ศ. 60–62 (ดู คู่มือพระคัมภีร์, “สาส์นของเปาโล,” scriptures.lds.org) ระหว่างช่วงเวลานี้เปาโลถูกกักกันอยู่ในบริเวณบ้าน แต่เขามีอิสระที่จะรับคนมาเยี่ยมและสอนพระกิตติคุณ (ดู กิจการของอัครทูต 28:16–31)
หนังสือนี้เขียนถึงใครและเพราะเหตุใด
ในพระคัมภีร์ไบเบิลฉบับคิงก์เจมส์ เอเฟซัส 1:1 บอกว่าสาส์นถึงชาวเอเฟซัสเขียนถึง “ธรรมิกชนที่อยู่เมืองเอเฟซัส” อย่างไรก็ตาม ต้นฉบับแรกสุดของหนังสือเอเฟซัสไม่ได้มีคำว่า “ที่อยู่เมืองเอเฟซัส” สิ่งนี้บอกถึงความเป็นไปได้ว่าเปาโลอาจไม่ได้เขียนสาส์นนี้ถึงชาวเอเฟซัสโดยเฉพาะแต่เขียนไปถึงวิสุทธิชนในที่ประชุมหลายแห่ง รวมถึงคนที่อยู่ในเมืองเอเฟซัส เปาโลใช้เอเฟซัสเป็นสำนักงานใหญ่ระหว่างการเดินทางเผยแผ่ศาสนาครั้งที่สามของเขา (ดู กิจการของอัครทูต 19:9–10; 20:31) และเขารักผู้คนเหล่านี้มาก (ดู กิจการของอัครทูต 20:17, 34–38)
ในจดหมายฉบับนี้ เปาโลเขียนถึงสมาชิกชาวต่างชาติของศาสนจักร (ดู เอเฟซัส 2:11) ผู้ที่อาจเป็นผู้เปลี่ยนใจเลื่อมใสใหม่ (ดู เอเฟซัส 1:15) เขาเขียนเพื่อช่วยพัฒนาความเข้มแข็งทางวิญญาณและประจักษ์พยานของคนที่เป็นสมาชิกแล้ว จุดประสงค์หลักของเขาคือเพื่อช่วยผู้เปลี่ยนใจเลื่อมใสเติบโตในความรู้ทางวิญญาณของพวกเขาเกี่ยวกับพระผู้เป็นเจ้าและศาสนจักร (ดู เอเฟซัส 1:15–18; 3:14–19) เพื่อส่งเสริมความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งระหว่างวิสุทธิชนชาวต่างชาติกับชาวยิว (ดู เอเฟซัส 2:11–22; 4:1–16; 5:19–6:9) และเพื่อกระตุ้นให้วิสุทธิชนต้านทานอำนาจของสิ่งชั่วร้าย (ดู เอเฟซัส 4:17–5:18; 6:10–18) วิสุทธิชนหลายคนในเมืองเอเฟซัสกำลังดำเนินชีวิตอย่างชอบธรรมมากพอที่จะรับการประทับตราสู่ชีวิตนิรันดร์ (ดู เอเฟซัส 1:13; บรูซ อาร์. แมคคองกี, Doctrinal New Testament Commentary, 2:493–94)
ลักษณะเด่นของหนังสือนี้มีอะไรบ้าง
หนังสือเอเฟซัสประกอบไปด้วยคำสอนและแนวคิดหลายอย่างที่คุ้นเคยสำหรับวิสุทธิชนยุคสุดท้าย รวมถึงการแต่งตั้งล่วงหน้า สมัยการประทานความสมบูรณ์แห่งเวลา พระวิญญาณศักดิ์สิทธิ์แห่งคำสัญญา ความสำคัญของศาสดาพยากรณ์และอัครสาวก แนวคิดเรื่องศาสนจักรที่แท้จริงเพียงแห่งเดียวและเป็นหนึ่งเดียว ตลอดจนตำแหน่ง การเรียก และหน้าที่ต่างๆ ภายในองค์กรของศาสนจักร จดหมายฉบับนี้มีคำสอนที่สูงส่งที่สุดบางประการเกี่ยวกับครอบครัวซึ่งมีอยู่ทุกที่ในพระคัมภีร์
สรุปย่อ
เอเฟซัส 1:1–4:16 เปาโลเขียนเกี่ยวกับการแต่งตั้งล่วงหน้าของวิสุทธิชนในการรับพระกิตติคุณ สมัยการประทานความสมบูรณ์แห่งเวลา การผนึกโดยพระวิญญาณศักดิ์สิทธิ์แห่งคำสัญญา ความรอดโดยพระคุณ และการเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันของวิสุทธิชนชาวต่างชาติกับวิสุทธิชนชาวยิวในศาสนจักร มีองค์พระผู้เป็นเจ้าองค์เดียว ความเชื่อเดียว บัพติศมาเดียว จุดประสงค์ของศาสนจักร และการจัดตั้งศาสนจักรบนรากฐานของศาสดาพยากรณ์และอัครสาวก โดยมีพระเยซูคริสต์เป็นศิลาหัวมุม เปาโลสอนว่าพระผู้เป็นเจ้าจะทรงรวบรวมทุกสิ่งเข้าด้วยกันในพระคริสต์ในสมัยการประทานความสมบูรณ์แห่งเวลา
เอเฟซัส 4:17–6:24 เปาโลกระตุ้นให้วิสุทธิชนประยุกต์ใช้หลักคำสอนที่แท้จริงในชีวิตประจำวันของพวกเขา เปาโลกระตุ้นให้พวกเขาทิ้งตัวเก่า (บาปเก่าของพวกเขา) และสวมสภาพใหม่ผ่านทางพระคริสต์ เขาให้คำแนะนำแก่ภรรยา สามี ลูกๆ บิดามารดา ทาส นาย และที่ประชุม เขากระตุ้นให้วิสุทธิชน “สวมยุทธภัณฑ์ทั้งชุดของพระเจ้า” (เอเฟซัส 6:11)