บทนำสาส์นที่เปาโลเขียนไปถึงชาวโคโลสี
เหตุใดจึงศึกษาหนังสือนี้
เปาโลเขียนสาส์นของเขาไปถึงชาวโคโลสีเนื่องจากได้รับรายงานว่าพวกเขาตกไปสู่ความผิดร้ายแรง (ดูคู่มือพระคัมภีร์, “สาส์นของเปาโล”) คำสอนและการปฏิบัติผิดๆ ในเมืองโคโลสีกำลังมีอิทธิพลต่อวิสุทธิชนและส่งผลร้ายต่อศรัทธาของพวกเขา ความกดดันทางวัฒนธรรมที่คล้ายคลึงกันทำให้เกิดความท้าทายต่อสมาชิกศาสนจักรในปัจจุบัน คุณค่าส่วนหนึ่งของสาส์นฉบับนี้คือได้ระบุและเปิดเผยความไม่ถูกต้องต่างๆ ขณะที่เน้นย้ำความเป็นพระเจ้าและงานแห่งความรอดของพระเยซูคริสต์ โดยการศึกษาหนังสือโคโลสี นักเรียนจะทำให้การเปลี่ยนใจเลื่อมใจในพระผู้ช่วยให้รอดของพวกเขาลึกซึ้งขึ้นและได้รับการปกป้องจากการหลอกลวงและบาป
ใครเขียนหนังสือนี้
เปาโลและทิโมธีส่งสาส์นถึงชาวโคโลสี (ดู โคโลสี 1:1, 23; 4:18) เห็นได้ชัดว่าเปาโลเขียนคำทักทายด้วยลายมือของเขาเองในช่วงท้ายของสาส์น (ดู โคโลสี 4:18) ซึ่งชี้ให้เห็นว่าผู้จด ซึ่งอาจเป็นทิโมธีช่วยเขาเขียนเนื้อความในจดหมาย
สาส์นนี้เขียนเมื่อใดและที่ไหน
เปาโลเขียนสาส์นฉบับนี้ระหว่างการถูกคุมขังครั้งแรกในกรุงโรม ประมาณ ค.ศ. 60–62 (ดู คู่มือพระคัมภีร์, “สาส์นของเปาโล,” scriptures.lds.org) เปาโลน่าจะเขียนสาส์นถึงชาวโคโลสีประมาณช่วงเดียวกันกับที่เขาเขียนถึงชาวฟีลิปปี เอเฟซัส และฟีเลโมน
สาส์นนี้เขียนถึงใครและเพราะเหตุใด
สาส์นฉบับนี้เขียนถึงวิสุทธิชนที่ซื่อสัตย์ในเมืองโคโลสี สถานที่ซึ่งเป็นตุรกีในปัจจุบัน เปาโลแนะนำให้วิสุทธิชนชาวโคโลสีแบ่งปันจดหมายฉบับนี้กับสมาชิกศาสนจักรในเมืองเลาดีเซียที่อยู่ใกล้เคียง (ดู โคโลสี 4:16)
เปาโลเขียนสาส์นฉบับนี้ “หลังจากที่เอปาฟรัส ผู้ประกาศข่าวประเสริฐของศาสนจักรใน [เมืองโคโลสี] มาเยี่ยมเขา [ดู โคโลสี 1:7–8] เอปาฟรัสบอกเปาโลว่าชาวโคโลสีกำลังตกอยู่ในความผิดพลาดใหญ่หลวง—พวกเขาคิดว่าตนดีกว่าคนอื่นๆ เพราะพวกเขาถือปฏิบัติศาสนพิธีภายนอกบางอย่างด้วยความเคร่งครัด [ดู โคโลสี 2:16] ยับยั้งตนเองจากความต้องการทางร่างกายบางอย่าง และนมัสการเทพ [ดู โคโลสี 2:18] การปฏิบัติเหล่านี้ทำให้ชาวโคโลสีรู้สึกว่าพวกเขากำลังได้รับการชำระให้บริสุทธิ์ พวกเขารู้สึกอีกด้วยว่าตนเองเข้าใจความลี้ลับของจักรวาลได้ดีกว่าสมาชิกคนอื่นๆ ของศาสนจักร ในจดหมายของเปาโล เขาตักเตือนคนเหล่านั้นโดยสอนว่าการไถ่เกิดขึ้นโดยผ่านพระคริสต์เท่านั้น เราต้องฉลาดและรับใช้พระองค์” (คู่มือพระคัมภีร์, “โคโลสี, สาส์นถึง,” scriptures.lds.org)
ลักษณะเด่นของหนังสือนี้มีอะไรบ้าง
ในสาส์นถึงชาวโคโลสี เปาโลตอบโต้กับคำสอนผิดๆ ในเมืองโคโลสีโดยเน้นย้ำความเป็นพระเจ้า พระพันธกิจการช่วยให้รอด และความเป็นเอกในทุกสิ่งของพระเยซูคริสต์ (ดู โคโลสี 1:15–23) เขาสอนว่าพระคริสต์ทรงมีรูปลักษณ์เดียวกันกับพระผู้เป็นเจ้าพระบิดา เป็นพระผู้สร้าง เป็นประมุขของศาสนจักร เป็นพระองค์แรกที่ฟื้นคืนพระชนม์ และเป็นพระผู้ไถ่ พระองค์ทรงเป็น “ศีรษะเหนือภูติผีที่ครอบครองและภูตผีที่มีอำนาจทั้งหมด” (โคโลสี 2:10) และพระองค์ทรงทำให้พระพันธกิจแห่งสวรรค์ของพระองค์เกิดสัมฤทธิผลภายใต้การกำกับดูแลของพระบิดา (ดู โคโลสี 1:19; 3:1)
เปาโลเตือนไม่ให้เชื่อคนที่สอนว่าความเข้มแข็งทางวิญญาณที่แท้จริงได้มาโดยผ่านพิธีกรรม ประเพณี และการดื่มกิน (ดู โคโลสี 2:16–18, 20, 23) เขากลับสอนว่าความเข้มแข็งทางวิญญาณและความรู้เกี่ยวกับพระผู้เป็นเจ้าแสดงผ่านการ “แสวงหาสิ่งที่อยู่เบื้องบน” (โคโลสี 3:2) การละทิ้งการกระทำที่ไม่ชอบธรรม (ดูโคโลสี 3:5–9) และการพัฒนาคุณลักษณะเหมือนพระคริสต์ (ดู โคโลสี 3:12–17) เปาโลแนะนำให้ผู้อ่านสาส์นของเขา “มั่นคงและไม่โยกย้าย” ในพระกิตติคุณ (โคโลสี 1:23) และ “หยั่งรากและก่อร่างสร้างขึ้นใน [พระเยซูคริสต์] และมั่นคงในความเชื่อ” (โคโลสี 2:7)
สรุปย่อ
โคโลสี 1:1–23 เปาโลทักทายวิสุทธิชนในเมืองโคโลสีและประกาศว่าพระเยซูคริสต์ทรงเป็นพระผู้ไถ่ ทรงเป็นบุตรหัวปีในบรรดาการสร้างทั้งปวง พระผู้สร้าง และพระเจ้าของความบริบูรณ์ทั้งหมดแห่งสวรรค์ ซึ่งในพระองค์มีการคืนดีของจักรวาล เปาโลแนะนำให้วิสุทธิชนสร้างศรัทธาของพวกเขาในพระเยซูคริสต์
โคโลสี 1:24–2:23 เปาโลเตือนไม่ให้เชื่อปรัชญาหรือประเพณีผิดๆ ของมนุษย์ รวมถึงการนมัสการทูตสวรรค์และการสุดโต่งจนยับยั้งตนเองจากความต้องการขั้นพื้นฐานทางร่างกายอันเป็นรูปแบบของการฝึกฝนทางวิญญาณ
โคโลสี 3:1–4:18 เปาโลแนะนำให้วิสุทธิชนมุ่งจิตใจไปยังสิ่งที่อยู่เบื้องบน ให้ละทิ้งบาปในชีวิตเก่าของพวกเขา และให้มีเมตตาต่อกัน เขาให้คำแนะนำเกี่ยวกับวิธีที่วิสุทธิชนควรนมัสการและจากนั้นให้คำแนะนำแก่ภรรยา สามี ลูกๆ บิดามารดา ทาส และนาย เขาจบสาส์นถึงชาวโคโลสีด้วยคำแนะนำ คำทักทาย คำสอนและพรครั้งสุดท้าย