บทที่ 29
มัทธิว 25:14–46
คำนำ
ขณะที่พระเยซูคริสต์ทรงสอนสานุศิษย์เกี่ยวกับการเสด็จมาครั้งที่สองของพระองค์ขณะประทับอยู่บนภูเขามะกอกเทศ พระองค์ทรงเล่าอุปมาเรื่องเงินตะลันต์ พระองค์ทรงอธิบายด้วยว่าพระองค์จะทรงแยกคนชอบธรรมออกจากคนชั่วร้ายเมื่อพระองค์เสด็จมาอีกครั้ง
ข้อเสนอแนะสำหรับการสอน
มัทธิว 25:14–30
พระเยซูคริสต์ทรงสอนอุปมาเรื่องเงินตะลันต์
ก่อนเริ่มชั้นเรียน วางเหรียญห้าเหรียญไว้อีกด้านหนึ่งของห้องและสองเหรียญไว้อีกด้านหนึ่ง ใส่เหรียญอีกแปดเหรียญในกระเป๋าของท่าน
เพื่อเริ่มบทเรียน เชื้อเชิญให้นักเรียนสามคนออกมาที่หน้าชั้นเรียนเพื่อช่วยท่านแสดงอุปมาที่พระเยซูคริสต์ทรงสอนสานุศิษย์ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของคำแนะนำเกี่ยวกับการเสด็จมาครั้งที่สองของพระองค์
เชื้อเชิญให้นักเรียนคนหนึ่งอ่านออกเสียง มัทธิว 25:14–18 ขอให้ชั้นเรียนดูตาม โดยมองหาว่าบ่าวแต่ละคนได้รับอะไรและเขาทำอะไรกับมัน
-
นายให้อะไรแก่บ่าวของเขาแต่ละคน (อธิบายว่าตะลันต์ในอุปมานี้เป็นเงินจำนวนหนึ่ง นำเหรียญแปดเหรียญออกมาจากกระเป๋าของท่านและให้นักเรียนคนที่หนึ่งห้าเหรียญ นักเรียนคนถัดไปสองเหรียญ และให้นักเรียนคนที่สามเพียงเหรียญเดียว)
-
บ่าวแต่ละคนทำอะไรกับเงินที่พวกเขาได้รับ
เชื้อเชิญให้นักเรียนที่มีห้าเหรียญพยายามหาเหรียญเพิ่มอีกห้าเหรียญจากด้านหนึ่งของห้อง ขอให้นักเรียนที่มีสองเหรียญพยายามหาเหรียญเพิ่มอีกสองเหรียญจากด้านหนึ่งของห้อง เชิญนักเรียนที่มีเหรียญเดียวซ่อนไว้หรือทำท่าขุดหลุมฝังเหรียญ
ขอให้นักเรียนคืนเหรียญให้ท่านและกลับไปนั่งที่ เขียนองค์ประกอบของอุปมาต่อไปนี้บน กระดาน (โดยไม่ต้องเขียนความหมายในวงเล็บ)
นายของบ่าว (พระเจ้าพระเยซูคริสต์)
บ่าว (สานุศิษย์ของพระเจ้า)
เงินตะลันต์ (พรสวรรค์และความสามารถที่พระเจ้าประทานแก่สานุศิษย์ของพระองค์)
-
องค์ประกอบของอุปมาน่าจะหมายถึงอะไร (อธิบายว่าพรสวรรค์และความสามารถบางอย่างที่เรามีในความเป็นมรรตัยเราได้รับและพัฒนาในชีวิตก่อนมรรตัยของเรา เราสามารถเลือกที่จะพัฒนาพรสวรรค์เหล่านั้นและพรสวรรค์อื่นต่อไปในความเป็นมรรตัย)
-
ตามที่กล่าวใน มัทธิว 25:15 เหตุใดนายจึงให้เงินบ่าวแต่ละคนในจำนวนต่างกัน (หลังจากนักเรียนตอบ ชี้ให้เห็นว่าวลี “ตามความสามารถของแต่ละคน” ระบุว่าพระผู้เป็นเจ้าประทานพรสวรรค์และความสามารถที่เราต้องการให้เราแต่ละคนตามสภาวการณ์ของเรา)
อ่านออกเสียงคำถามต่อไปนี้ และให้นักเรียนไตร่ตรองคำถาม
-
ท่านรู้สึกว่าท่านเหมือนบ่าวคนไหนมากที่สุด: คนที่ได้รับห้าตะลันต์ สองตะลันต์ หรือหนึ่งตะลันต์ เพราะเหตุใด
ขอให้นักเรียนคนหนึ่งอ่านออกเสียง มัทธิว 25:19–21 ขอให้ชั้นเรียนดูตาม โดยมองหาว่านายกล่าวอะไรกับบ่าวที่ได้รับห้าตะลันต์
-
นายกล่าวอะไรกับบ่าวคนแรก
อธิบายว่าการ “ให้ดูแลของจำนวนมาก” และ “[การ]ร่วม … ยินดีกับนายของเจ้า” (มัทธิว 25:21) หมายถึงเราทำให้ศักยภาพแห่งสวรรค์ของเรามีสัมฤทธิผลและได้รับชีวิตนิรันดร์กับพระบิดาบนสวรรค์
-
เราเรียนรู้หลักธรรมอะไรจากประสบการณ์ของบ่าวคนแรก (ต่อไปนี้เป็นหลักธรรมหนึ่งที่นักเรียนอาจระบุ หากเราใช้พรสวรรค์และความสามารถที่พระเจ้าประทานแก่เราอย่างซื่อสัตย์ เราจะทำให้ศักยภาพแห่งสวรรค์ของเรามีสัมฤทธิผลและได้รับชีวิตนิรันดร์)
-
มีแบบอย่างอะไรบ้างของวิธีที่เราจะใช้พรสวรรค์และความสามารถที่พระเจ้าประทานแก่เราอย่างซื่อสัตย์
ชี้ให้เห็นว่าบ่าวคนที่สองอาจจะบ่นว่าเมื่อได้เห็นบ่าวคนแรกได้รับเงินห้าตะลันต์และเขาได้รับเพียงสองตะลันต์ แต่เขาใช้พรสวรรค์ที่เขาได้รับอย่างซื่อสัตย์
ขอให้นักเรียนคนหนึ่งอ่านออกเสียง มัทธิว 25:22–23 ขอให้ชั้นเรียนดูตาม โดยมองหาว่านายกล่าวอะไรกับบ่าวที่ได้รับสองตะลันต์
-
นายกล่าวอะไรกับบ่าวที่ได้รับสองตะลันต์
-
แม้ว่านายได้ให้เงินจำนวนที่ต่างกันแก่บ่าวสองคนแรก ท่านคิดว่าเหตุใดพวกเขาทั้งสองจึงได้รับการตอบรับแบบเดียวกันจากนายของพวกเขา
-
เราสามารถเรียนรู้หลักธรรมอะไรบ้างจากประสบการณ์ของชายที่ได้รับสองตะลันต์ (นักเรียนอาจใช้คำพูดต่างกัน แต่ควรระบุหลักธรรมต่อไปนี้ พระเจ้าจะประทานพรแก่เราหากเราใช้พรสวรรค์และความสามารถที่พระองค์ประทานแก่เราอย่างซื่อสัตย์ ไม่ว่าเราจะมีมากเท่าใดหรือสิ่งนั้นจะเป็นอะไร โดยใช้คำพูดของนักเรียน เขียนหลักธรรมนี้บนกระดาน)
ขอให้ชั้นเรียนไตร่ตรองว่าพวกเขาเคยรู้สึกว่าคนอื่นมีพรสวรรค์หรือความสามารถมากกว่าหรือดีกว่าที่พวกเขามีหรือไม่ ชี้ไปที่หลักธรรมที่ท่านเพิ่งเขียนบนกระดาน
-
การจดจำหลักธรรมนี้จะช่วยเราเมื่อเรารู้สึกว่ามีคนอื่นที่ได้รับพรสวรรค์ที่มากกว่าหรือดีกว่าที่เราได้รับอย่างไร
เชื้อเชิญให้นักเรียนคนหนึ่งอ่านออกเสียงคำกล่าวต่อไปนี้ของเอ็ลเดอร์เควนทิน แอล. คุกแห่งโควรัมอัครสาวกสิบสอง
“ความเติบโตของพรสวรรค์ของเราเองเป็นการวัดความก้าวหน้าส่วนบุคคลของเราได้ดีที่สุด … การเปรียบเทียบพรจะขจัดปีติออกไปเกือบจะแน่นอน เราไม่สามารถสำนึกคุณและอิจฉาในคราวเดียวกัน หากเราต้องการมีพระวิญญาณของพระเจ้าและประสบปีติกับความสุขอย่างแท้จริง เราควรชื่นชมยินดีในพรของเราและสำนึกคุณ” (“Rejoice!” Ensign, พ.ย. 1996, 29, 30)
-
เราจะค้นพบพรสวรรค์และความสามารถที่พระเจ้าประทานแก่เราได้อย่างไร
แจกกระดาษให้นักเรียนคนละแผ่นและให้พวกเขาเขียนชื่อไว้ด้านบนของกระดาษ ให้พวกเขาส่งกระดาษของตนเองให้นักเรียนที่นั่งอยู่ข้างพวกเขา ขอให้นักเรียน เขียน พรสวรรค์หรือความสามารถที่พวกเขาเห็นในคนที่มีชื่ออยู่บนกระดาษ แนะนำให้พวกเขาส่งต่อกระดาษไปรอบๆ ห้องพร้อมทั้งเขียนพรสวรรค์และความสามารถที่พวกเขาสังเกตเห็น
หลังจากนั้นสองสามนาที ขอให้นักเรียนคืนกระดาษไปที่เจ้าของ ให้เวลานักเรียนอ่านเกี่ยวกับพรสวรรค์และความสามารถที่คนอื่นเห็นในตัวของพวกเขา จากนั้นขอให้พวกเขาเขียนคำตอบของคำถามต่อไปนี้ในกระดาษของพวกเขา
-
วิธีหนึ่งที่ท่านสามารถใช้พรสวรรค์ของท่านเพื่อทำให้งานของพระเจ้าก้าวหน้าคืออะไร
ชี้ให้เห็นว่าอุปมาเรื่องเงินตะลันต์ประกอบด้วยคำเตือนเกี่ยวกับพรสวรรค์และความสามารถที่ได้รับ เชิญนักเรียนหลายๆ คนผลัดกันอ่านออกเสียงจาก มัทธิว 25:24–30 ขอให้ชั้นเรียนดูตาม โดยมองหาว่านายกล่าวอะไรกับบ่าวที่ซ่อนเงินตะลันต์ไว้ หลังจากอ่าน ข้อ 27 อธิบายว่า ดอกเบี้ย หมายถึงกำไร (รายได้ที่เพิ่มขึ้นมาจากการลงทุนหรือให้ยืมเงิน)
-
เหตุใดบ่าวคนสุดท้ายจึงซ่อนเงินตะลันต์ของเขาไว้ นายตอบสนองต่อการเลือกของบ่าวอย่างไร
-
ถึงแม้ว่าบ่าวไม่ได้ทำเงินของนายหาย การกระทำของบ่าวผิดตรงไหน
-
ท่านคิดว่านายจะตอบบ่าวอย่างไรหากเขานำเงินสองตะลันต์มาคืน
-
เกิดอะไรขึ้นกับเงินตะลันต์ที่นายมอบให้บ่าว (ถูกริบไปจากเขาและให้คนอื่น)
เชิญนักเรียนคนหนึ่งอ่านคำกล่าวต่อไปนี้ของเอ็ลเดอร์สเตอร์ลิงก์ ดับเบิลยู. ซิลล์แห่งสาวกเจ็ดสิบ ขอให้ชั้นเรียนฟังว่าเหตุใดเราจึงสูญเสียพรสวรรค์และความสามารถหากเราไม่ใช้ทำประโยชน์
“การสูญเสีย [ของบ่าวคนที่สาม] ไม่ใช่เพราะเขาทำอะไรผิด แต่เป็นเพราะความกลัวกีดกั้นเขา [จาก] การทำสิ่งต่างๆ กระนั้นนี่เป็นกระบวนการที่พรส่วนใหญ่ของเราสูญเสียไป …
“… เมื่อคนไม่ได้ใช้กล้ามเนื้อที่แขนของเขา เขาก็สูญเสียความแข็งแรง … เมื่อเราไม่พัฒนาความสามารถของเรา เราก็สูญเสียความสามารถ เมื่อคนในสมัยก่อนไม่ได้ให้เกียรติฐานะปุโรหิต สิ่งนั้นก็ถูกริบไปจากเขา … พรสวรรค์ทางวิญญาณ จิตใจหรือทางร่างกายจะไม่พัฒนาหากเราฝังไว้ในดิน” (The Law of the Harvest [1963], 375)
-
เราเรียนรู้หลักธรรมอะไรบ้างจากบ่าวที่ซ่อนเงินตะลันต์ (แม้ว่านักเรียนอาจแนะนำหลักธรรมต่างกัน แต่ให้แน่ใจว่าพวกเขาระบุความจริงต่อไปนี้ ความกลัวจะกีดกั้นเราจากการใช้ของประทานและความสามารถที่พระเจ้าประทานแก่เรา ถ้าเราไม่พัฒนาและใช้ของประทานทางวิญญาณของเราให้เกิดประโยชน์ เราจะสูญเสียมัน)
-
ความกลัวกีดกั้นเราไม่ให้ใช้ของประทานและความสามารถของเราให้เกิดประโยชน์ในด้านใดบ้าง
เชื้อเชิญให้นักเรียนเป็นพยานถึงหลักธรรมที่พวกเขาสนทนา กระตุ้นให้พวกเขาใช้ของประทานและความสามารถของพวกเขาเพื่อทำให้งานของพระเจ้าก้าวหน้า
มัทธิว 25:31–46
พระผู้ช่วยให้รอดทรงบอกล่วงหน้าถึงการแยกคนชั่วร้ายจากคนชอบธรรมในการเสด็จมาครั้งที่สองของพระองค์
แสดงภาพ การเสด็จมาครั้งที่สอง (หนังสือภาพพระกิตติคุณ [2009], ภาพ 66; ดู LDS.orgด้วย) เชื้อเชิญให้นักเรียนคนหนึ่งอ่านออกเสียง มัทธิว 25:31–33 ขอให้ชั้นเรียนดูตาม โดยมองหาสิ่งที่พระเจ้าจะทรงทำกับคนบนแผ่นดินโลกหลังจากการเสด็จมาครั้งที่สองของพระองค์
-
พระเจ้าจะทรงทำอะไรกับคนบนแผ่นดินโลกหลังจากการเสด็จมาครั้งที่สองของพระองค์
-
พระเจ้าทรงใช้สัตว์อะไรแทนคนชั่วร้าย คนชอบธรรม?
แบ่งนักเรียนออกเป็นคู่ๆ ให้ครึ่งหนึ่งของทุกคู่อ่านออกเสียง มัทธิว 25:34–40 ด้วยกันโดยมองหาว่าพระเจ้าทรงบอกได้อย่างไรว่าใครเป็น “แกะ” (มัทธิว 25:32–33) เชิญอีกครึ่งหนึ่งของทุกคู่อ่านออกเสียง มัทธิว 25:41–46 ด้วยกันโดยมองหาว่าพระเจ้าทรงบอกได้อย่างไรว่าใครเป็น “แพะ” (มัทธิว 25:32–33)
หลังจากให้เวลาพอสมควรแล้ว มอบหมายให้แต่ละคู่ทำงานร่วมกับอีกคู่ที่อ่านข้อที่ต่างกัน ขอให้นักเรียนสรุปสิ่งที่พวกเขาอ่านและสนทนาคำถามต่อไปนี้ในกลุ่มของตนเอง
-
พระเจ้าทรงแยกแยะระหว่างคนที่รักพระองค์ (แกะ) กับคนที่ไม่รัก (แพะ) อย่างไร
-
เราสามารถเรียนรู้หลักธรรมอะไรจากข้อเหล่านี้
เชิญบางคนจากแต่ละกลุ่มให้ออกมาเขียนหลักธรรมที่กลุ่มของพวกเขาระบุบนกระดาน นักเรียนควรระบุหลักธรรมทำนองนี้ เมื่อเรารักและรับใช้ผู้อื่น เราแสดงความรักของเราต่อพระเจ้า เมื่อเราเพิกเฉยความต้องการของผู้อื่น เราเพิกเฉยพระเจ้า
เพื่อช่วยให้นักเรียนเข้าใจหลักธรรมเหล่านี้ ให้ถามคำถามทำนองนี้
-
คนประเภทที่อยู่เบื้องขวาพระหัตถ์ของพระเจ้าจะปฏิบัติกับน้องสาวตัวเล็กของเขาที่ขอให้ช่วยทำการบ้านอย่างไร
-
คนที่อยู่เบื้องซ้ายพระหัตถ์ของพระเจ้าจะปฏิบัติกับเพื่อนนักเรียนที่ทำหนังสือของเขาหล่นที่โถงทางเดินอย่างไร
-
การเข้าใจหลักธรรมเหล่านี้จะช่วยให้เราพัฒนาสัมพันธภาพของเรากับผู้อื่นอย่างไร
เชื้อเชิญให้นักเรียนไตร่ตรองว่าพวกเขาปฏิบัติต่อคนอื่นอย่างไรใน 24 ชั่วโมงที่ผ่านมา เชื้อเชิญให้พวกเขาไตร่ตรองว่าพวกเขาจะเลือกปฏิบัติต่างไปหรือไม่หากพวกเขาอยู่ในสถานการณ์เดียวกันในอนาคต กระตุ้นให้นักเรียนนึกถึงวิธีที่พวกเขาจะรักและรับใช้ผู้อื่นได้บ่อยขึ้น และเชิญพวกเขาทำตามแผนของพวกเขา ท่านอาจต้องการติดตามผลกับนักเรียนในคราวหน้าเมื่อท่านพบและขอให้พวกเขารายงานประสบการณ์ด้านบวกบางเรื่องของตนเอง
บทวิจารณ์และข้อมูลภูมิหลัง
มัทธิว 25:15 “ให้ … ตามความสามารถของแต่ละคน”
ประธานเจมส์ อี. เฟาสท์แห่งฝ่ายประธานสูงสุดพูดถึงพรสวรรค์ต่างๆ ที่เราได้รับดังต่อไปนี้
“พระเจ้าทรงมอบพรสวรรค์ทางวิญญาณให้แก่ผู้รับใช้ของพระองค์นั่นคือผู้ดำรงฐานะปุโรหิตทุกท่าน … ขณะที่เราทุกคนมีประสบการณ์ ไหวพริบและความเข้มแข็งไม่เท่ากัน แต่เรามีโอกาสต่างกันในการใช้ของประทานทางวิญญาณเหล่านี้ และเราทุกคนจะต้องรับผิดชอบต่อการใช้ของประทานและโอกาสที่เราได้รับ” (“ฉันเชื่อว่าฉันทำได้ ฉันรู้ว่าฉันทำได้แล้ว,” เลียโฮนา, พ.ย. 2002, 62)