Seminarium
Część 20.: Dzień 1., Nauki i Przymierza 90–92


Część 20.: Dzień 1.

Nauki i Przymierza 90–92

Wprowadzenie

8 marca 1833 r. Pan dał objawienie zapisane w rozdziale:Nauki i Przymierza 90, które zawiera instrukcje skierowane do Rady Prezydenta Wyższego Kapłaństwa. „Objawienie to jest dalszym krokiem w zakładaniu Rady Prezydenta Kościoła [Pierwszego Prezydium]” (wstęp do rozdziału: NiP 90). Dzień później Prorok Józef Smith zapytał Pana, czy powinien przetłumaczyć Apokryf w ramach natchnionej korekty Biblii. Pan odpowiedział mu, dając objawienie zapisane w rozdziale: Nauki i Przymierza 91 i mówiąc, że nie jest konieczne, aby Apokryf został przetłumaczony. Zaledwie kilka dni później, 15 marca 1833 r., Prorok otrzymał objawienie (NiP 92) zawierające pouczenie skierowane do Fredericka G. Williamsa, jednego z doradców Józefa Smitha, odnośnie do jego obowiązków jako członka Zjednoczonego Przedsiębiorstwa, które zostało ustanowione, by nadzorować program pomocy wzajemnej i stosunki biznesowe Kościoła.

Nauki i Przymierza 90:1–18

Pan poucza Radę Prezydenta Wyższego Kapłaństwa na temat ich obowiązków

Jaki jest najcenniejszy dar, który kiedykolwiek otrzymałeś? Dlaczego ma tak wielką wartość?

Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 90:1–3 i odszukaj, co takiego wartościowego otrzymał Prorok Józef Smith. Co, zgodnie z tymi wersetami, otrzymał Prorok?

Wyrażenie „klucze królestwa” dotyczy prawa do przewodniczenia lub mocy, którą Bóg daje człowiekowi, aby rządził i kierował Jego królestwem na ziemi.

Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 90:4–5 i odszukaj ostrzeżenie, jakiego Pan udzielił świętym. Używane w tych wersetach słowo wyrocznia odnosi się do objawień, których Bóg udziela przez Swoich proroków.

Obraz
Prezydent Thomas S. Monson przy mównicy

Możesz zapisać następującą zasadę na marginesie swoich pism świętych, obok wersetu 5.: Jeśli lekko traktujemy objawienia, które Bóg daje przez Swoich proroków, potkniemy się i upadniemy.

  1. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:

    1. Jak myślisz, co to znaczy „[brać] jako lekkie sprawy” obietnice, które Bóg daje nam przez Swoich proroków (NiP 90:5)?

    2. Jakie są niektóre z objawień, które ludzie mogą lekko traktować?

Przeczytaj werset: Nauki i Przymierza 90:6 i odszukaj, komu jeszcze Pan przekaże klucze królestwa. Możesz podkreślić w tym wersecie słowa lub wyrażenia, które informują, że Pierwsze Prezydium dzierży klucze królestwa. (Członkowie Kworum Dwunastu Apostołów także otrzymali te klucze, kiedy to kworum zostało zorganizowane w 1835 r. Korzystają oni z kluczy pod kierownictwem Prezydenta Kościoła).

18 marca 1833 r., dziesięć dni po tym, jak zostało dane objawienie zapisane w rozdziale: Nauki i Przymierza 90, Józef Smith wyświęcił Sidneya Rigdona i Fredericka G. Williamsa na doradców w Radzie Prezydenta Wyższego Kapłaństwa, która to rada została później nazwana Pierwszym Prezydium.

Fragment: Nauki i Przymierza 90:7–10 zawiera pouczenie skierowane do Pierwszego Prezydium, aby przygotowało członków szkoły proroków do głoszenia ewangelii pośród narodów ziemi. Przeczytaj werset: Nauki i Przymierza 90:11 i rozważ, w jaki sposób obietnica z tego wersetu została wypełniona w obecnych czasach.

Fragment: Nauki i Przymierza 90:12–18 zawiera niektóre obowiązki Pierwszego Prezydium, m.in. obowiązek zaprowadzenia porządku we wszelkich sprawach kościelnych. Z uwagi na to, że Pierwsze Prezydium dzierży klucze królestwa, będziesz błogosławiony, jeśli będziesz postępował zgodnie z jej naukami.

Nauki i Przymierza 90:19–37

Pan poucza świętych Syjonu

Co robisz, kiedy sytuacja życiowa nagle staje się trudna?

Kiedy Prorok Józef Smith otrzymał objawienie zapisane w rozdziale: Nauki i Przymierza 90, znajdował się wraz z innymi przywódcami Kościoła w dość trudnej sytuacji spowodowanej brakiem kościelnych funduszy. Fragment: Nauki i Przymierza 90:19–37 zawiera pouczenie skierowane przez Pana do wczesnych przywódców Kościoła odnośnie do sposobu postępowania w trudnych okolicznościach, na które natrafili.

Przeczytaj werset: Nauki i Przymierza 90:24 i odszukaj radę, która może pocieszyć osoby znajdujące się w trudnej sytuacji.

Uzupełnij następującą zasadę w oparciu o obietnicę Pana z wersetu 24.: Jeśli pilnie, zawsze , wierzymy i dotrzymujemy , wszystko działa razem dla naszego dobra.

Pilne badanie znaczy więcej niż czytanie pism świętych. Prezydent Harold B. Lee powiedział: „Pilność oznacza pracowitość, przeciwieństwo lenistwa, niedbałości lub obojętności. Innymi słowy oznacza poszukiwanie w celu poznania doktryny Kościoła” (Stand Ye in Holy Places: Selected Sermons and Writing of President Harold B. Lee [1974], str. 198).

Jak myślisz, co to znaczy, że „wszystko będzie działać razem dla naszego dobra” (NiP 90:24)?

Nie oznacza to, że nie spotka nas nic złego. Wręcz przeciwnie, jeśli pozostaniemy wierni, Bóg wzmocni nas, kiedy będziemy przechodzić przez trudności i nasze wyzwania będą źródłem niezbędnych doświadczeń i błogosławieństw.

  1. W dzienniku do studiowania opisz doświadczenie, które miałeś ty lub inna osoba, a które ilustruje prawdziwość tej zasady.

Jednym z członków Kościoła, który wykazał się niezwykłą wiernością w trudnych okolicznościach, była Vienna Jaques. Przestudiuj fragment: Nauki i Przymierza 90:28–31 i wskaż szczegółowe instrukcje, które Pan udzielił Viennie. Zapoznaj się z następującymi informacjami na temat Siostry Jaques i odszukaj, w jaki sposób pozostała wierna temu, co Pan jej przykazał. Możesz podkreślić niektóre z trudnych okoliczności, których musiała doświadczyć (postaraj się odnaleźć przynajmniej trzy).

Obraz
Vienna Jaques

Vienna Jaques

Vienna Jaques to przykład wierności, którą wykazało się wielu wczesnych świętych w dniach ostatnich. Urodziła się 10 czerwca 1787 r. Kiedy spotkała misjonarzy w Bostonie w stanie Massachusetts, udała się do Kirtland w stanie Ohio w 1831 r. Została tam sześć tygodni, po czym przyjęła chrzest. Po powrocie do Bostonu pomogła przyprowadzić kilkoro członków swojej rodziny do Kościoła. Następnie „uregulowała swoje sprawy osobiste i powróciła do Kirtland, aby na zawsze zjednoczyć swoje interesy ze sprawami Kościoła” („Home Affairs”, Woman’s Exponent, 1 lipca 1878, str. 21). W 1833 r. poświęciła na rzecz Kościoła wszystko, co posiadała, łącznie z kwotą 1400 dolarów, a były to czasy, kiedy pieniądze były pilnie potrzebne. Przeniosła się do Missouri, aby otrzymać swoje dziedzictwo w Syjonie. Jednakże wkrótce po tym, jak dotarła na miejsce, doświadczyła wraz z innymi świętymi wielu prześladowań. Kiedy wypędzono ją z jej domu w Missouri, opiekowała się chorymi w Obozie Syjonu. Heber C. Kimball napisał: „Siostra Vienna Jaques okazała mi niezwykłą życzliwość, nie tylko troszczyła się o moje potrzeby, ale także potrzeby moich braci — niech Bóg [jej] to wynagrodzi” („Extracts from H.C. Kimball’s Journal”, Times and Seasons, 15 marca 1845, str. 839–840).

W Missouri Vienna poślubiła Daniela Shearera. W 1847 r., w wieku 60 lat udała się na zachód, do Utah, samodzielnie powożąc swym wozem przez równiny. Osiedliła się w Salt Lake City i do końca swojego życia ciężko pracowała na swoje utrzymanie, i pilnie studiowała pisma święte. Siostra Jaques zmarła 7 lutego 1884 r., mając 96 lat. Jej nekrolog zawierał następującą informację: „Była wierna zawartym przez siebie przymierzom i przywrócenie Ewangelii stanowiło dla niej bezcenny skarb” („In Memoriam”, Woman’s Exponent, 1 marca 1884, str. 152; zob. także Susan Easton Black, „Happiness in Womanhood”, Ensign, marzec 2002, str. 12, 14).

  1. W dzienniku do studiowania zapisz to, czego dowiedziałeś się na temat trudów i wierności, którą wykazała się Vienna Jaques.

Nauki i Przymierza 91

Zbawiciel poucza Józefa Smitha, aby nie tłumaczył Apokryfu

Skąd wiesz, że to, o czym czytasz na Internecie, w gazecie lub czasopiśmie jest prawdziwe lub nie? Objawienie zapisane w rozdziale: Nauki i Przymierza 91 zawiera pouczenie skierowane do Proroka Józefa Smitha odnośnie do sposobu rozróżnienia, czy dana informacja jest prawdziwa czy nie. Przeczytaj wstęp do 91. rozdziału Nauk i Przymierzy i odszukaj, czym zajmował się Józef Smith, kiedy otrzymał to objawienie.

Apokryf to zbiór świętych ksiąg żydowskich, które nie zostały uwzględnione w Biblii Hebrajskiej (Starym Testamencie), ale zostały dołączone do greckiego tłumaczenia Biblii na krótko przed narodzinami Chrystusa. Niektóre z tych ksiąg pokrywają w swej treści okres pomiędzy Starym a Nowym Testamentem. Kiedy wiele wieków później wcześni chrześcijanie opracowali księgi, tworząc Biblię, uwzględnili w tym zbiorze także Apokryf, choć nie mieli pewności, czy stanowił część pisma świętego. Egzemplarz Biblii, z którego Józef Smith korzystał podczas natchnionego tłumaczenia, zawierał Apokryf. Jednakże ze względu na wątpliwości związane z autentycznością Apokryfu, Józef zapytał Pana, czy powinien uwzględnić te księgi w swoim tłumaczeniu Biblii.

Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 91:1–3 i odszukaj, czego Prorok Józef Smith dowiedział się na temat Apokryfu. Interpolacje to treści, które zostały dodane do manuskryptu, czasami skutkując zmianą znaczenia pierwotnego tekstu.

Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 91:4–6 i wskaż, w jaki sposób osoby studiujące Apokryf mogą wiedzieć, które treści zawarte w tym tekście są prawdziwe, a które nie.

Z wersetów tych możemy się dowiedzieć następującej prawdy: Duch Święty pomoże nam poznać, czy to, co czytamy, jest prawdziwe czy nie.

Prezydent Dieter F. Uchtdorf z Pierwszego Prezydium nauczał:

Obraz
Prezydent Dieter F. Uchtdorf

„Nigdy w historii świata nie było łatwiejszego dostępu do tak wielu informacji — niektóre z nich są prawdziwe, niektóre fałszywe, a wiele z nich zawiera część prawdy.

W konsekwencji nigdy w historii świata nie było ważniejsze dowiedzenie się, jak poprawnie odróżnić prawdę od błędu […].

Duch Święty jest objawicielem. Jest Pocieszycielem, który uczy nas ‘[prawdy wszelkiej]’ […].

Świadectwo prawdy pochodzące od Ducha Świętego jest dostępne nam wszystkim — wszędzie, na całym globie. Wszyscy, którzy chcą poznać prawdę, którzy studiują ją w swoich umysłach, i ci którzy ‘[pytają] w szczerości serca, z prawdziwym zamiarem, mając wiarę w Chrystusa […], [poznają] prawdę przez Ducha Świętego’ [Moroni 10:4]” („Co to jest prawda?” [przemówienie wygłoszone podczas uroczystego spotkania Kościelnego Systemu Edukacji, 13 stycznia 2013], str. 3, 6; strona internetowa: speeches.byu.edu).

  1. W swoim dzienniku do studiowania opisz doświadczenie, w którym poczułeś poprzez Ducha Świętego, że to, o czym czytałeś, było prawdziwe.

Nauki i Przymierza 92

Frederick G. Williams ma zostać przyjęty do Zjednoczonego Przedsiębiorstwa

W objawieniu zawartym w rozdziale: Nauki i Przymierza 92 przywódcy kościelni, którzy przynależeli do Zjednoczonego Przedsiębiorstwa (zwanego również Zjednoczonym Braterstwem), zostali poinstruowani, aby przyjąć Fredericka G. Williamsa do tej organizacji. Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 92:1–2 i odszukaj, czego Pan oczekiwał od Brata Williamsa jako aktywnego członka organizacji.

  1. „Aktywny członek” danej grupy to osoba, która bierze aktywny udział i jest zaangażowana w działania grupy. Wybierz dwie sytuacje (lub więcej) opisane poniżej i zapisz w dzienniku do studiowania, co „aktywny członek” Kościoła uczyniłby w takiej sytuacji.

    1. Młody mężczyzna został wyznaczony na nauczyciela domowego.

    2. Młoda kobieta lub młody mężczyzna zostali powołani na prezydenta Młodych Kobiet lub prezydenta kworum kapłaństwa.

    3. Młoda kobieta lub młody mężczyzna są uczniami w klasie Szkoły Niedzielnej.

    4. Młoda kobieta lub młody mężczyzna mieszkają w sąsiedztwie starszej pary.

Rozważ, w jaki sposób możesz być aktywnym członkiem we współczesnym Kościele.

W wersecie: Nauki i Przymierza 92:2 Pan pouczył Fredericka G. Williamsa na temat tego, co musi uczynić, aby być „na zawsze […] błogosławiony”. Możesz podkreślić tę radę w swoich pismach świętych.

  1. W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

    Przestudiowałem lekcję: Nauki i Przymierza 90–92 i ukończyłem ją w dniu (data).

    Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: