Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich został oficjalnie zorganizowany 6 kwietnia 1830 roku. W pierwszym nabożeństwie uczestniczyło blisko 60 osób. Na spotkanie składały się modlitwy, popieranie, ustanowienia, udzielenie sakramentu oraz konfirmacje. Podczas spotkania Prorok Józef Smith otrzymał objawienie zapisane teraz jako rozdział: Nauki i Przymierza 21. Kilka dni później Pan wyjaśnił, że chrzest musi być dokonany przez osoby mające właściwe upoważnienie kapłańskie (zob. NiP 22). Udzielił też osobistej rady pięciu mężczyznom, którzy pragnęli poznać swoje obowiązki (zob. NiP 23).
Pan wyznacza Józefa Smitha na pierwszego proroka i widzącego w przywróconym Kościele Jezusa Chrystusa
Posłuchaj lub przeczytaj słowa hymnu „Dziękujemy Ci, Boże, za proroka” (Hymny, nr 11). Z jakich powodów jesteś wdzięczny Bogu za proroka? Podczas studiowania dzisiejszej lekcji poszukaj prawd, które mogą wzmocnić twoją wdzięczność za proroków.
Przeczytaj werset: Nauki i Przymierza 21:1 i poszukaj różnych tytułów, jakimi miał być określany Józef Smith. Możesz zaznaczyć je w swoim piśmie świętym lub zapisać w dzienniku do studiowania.
Starszy John A. Widtsoe z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał o szerokim znaczeniu tytułu „prorok” i jak to się dzieje, że zawiera on w sobie inne tytuły:
Obraz
Starszy John A. Widtsoe
„Prorok to nauczyciel. To jest podstawowe znaczenie tego słowa. Naucza on istoty prawdy, ewangelii objawionej ludziom przez Pana; z natchnieniem wyjaśnia je, pogłębiając zrozumienie swego ludu […].
W tym rozumieniu prorok jest człowiekiem, który otrzymuje objawienia od Pana, a tytuły ‘widzący i objawiciel’ zaledwie wzmacniają i dokładniej wyjaśniają znaczenie tego słowa […].
Widzący to osoba, która widzi duchowymi oczami. Dostrzega znaczenie tego, co wydaje się innym niejasne; zatem interpretuje i objaśnia wieczne prawdy. Przewiduje przyszłość na podstawie przeszłości i teraźniejszości. Czyni to z mocą Pana, który działa bezpośrednio przez niego lub pośrednio za pomocą boskich narzędzi, takich jak Urim i Tummim. Krótko mówiąc, on jest tym, który widzi, tym, który kroczy w świetle Pana z otwartymi oczami (zob. Mosjasz 8:15–17).
Objawiciel ujawnia z pomocą Pana coś, co było do tej pory nieznane. Może to być nowa lub zapomniana prawda lub nowe bądź zapomniane zastosowanie znanej prawdy, której potrzebują ludzie […].
Podsumowując: prorok jest nauczycielem znanej prawdy; widzący dostrzega ukrytą prawdę; objawiciel przynosi nową prawdę. W najszerszym znaczeniu, najczęściej używany tytuł — prorok — zawiera w sobie pozostałe tytuły, więc prorok jest nauczycielem, który dostrzega i głosi prawdę” (Evidences and Reconciliations, zebr. G. Homer Durham, 3 tomy w 1. [1960], str. 257–258).
Z Guide to the Scriptures [Przewodnika po pismach świętych] dowiadujemy się, że prorok to „osoba, która została powołana przez Boga i przemawia w Jego imieniu. Prorok, jako posłaniec Boży, otrzymuje przykazania, proroctwa i objawienia od Boga. Jego obowiązkiem jest ujawniać ludziom wolę i prawdziwy charakter Boga oraz wyjaśniać znaczenie Jego postępowania wobec nich. Prorok potępia grzech i przepowiada, jakie będą jego konsekwencje. Głosi sprawiedliwość. Czasami prorok może mieć natchnienie, aby dla korzyści ludzi przepowiedzieć przyszłość. Jego podstawowym obowiązkiem jest jednak składanie świadectwa o Chrystusie” („Prophet”, strona internetowa: scriptures.lds.org).
W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania: Jak tytuły nadane Józefowi Smithowi w wersecie: Nauki i Przymierza 21:1 pomagają ci zrozumieć wagę jego roli oraz różne obowiązki, jakie sprawował w czasie przywracania pełni ewangelii i Kościoła Jezusa Chrystusa na ziemi?
Przeczytaj wersety: Nauki i Przymierza 21:2–3 i poszukaj słów lub wyrażeń, które wskazują, że Bóg natchnął Józefa Smitha, aby przywrócił Kościół Jezusa Chrystusa. Możesz zaznaczyć te określenia w swoim piśmie świętym.
W dzienniku do studiowania wyjaśnij, dlaczego, twoim zdaniem, ważne jest, by wiedzieć, że Józef Smith został powołany przez Boga, aby przywrócić Kościół Jezusa Chrystusa i mu przewodzić.
Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 21:4–5 i znajdź ważne przesłanie, jakie Pan objawił w dniu zorganizowania Kościoła.
Odpowiedz na następujące pytanie w dzienniku do studiowania: Dlaczego zważanie na słowa proroka czasami może wymagać „[cierpliwości] i [wiary]”?
Obraz
Prezydent Wilford Woodruff
Prezydent Wilford Woodruff zapewnił, że zawsze możemy pokładać wiarę w proroka Pana: „Pan nigdy nie zezwoli, abym ja, czy ktokolwiek inny na stanowisku Prezydenta tego Kościoła, sprowadził was na manowce. Nie ma tego w programie. Nie ma tego w zamyśle Bożym. Gdybym próbował to zrobić, Pan usunąłby mnie z mojego stanowiska” (Teachings of Presidents of the Church: Wilford Woodruff [2004], str. 199).
Obraz
Prezydent Joseph F. Smith
Prezydent Joseph F. Smith dał podobne świadectwo: „Jeśli [Prezydent Kościoła] stałby się niewierny, Bóg usunąłby go z jego miejsca. Świadczę, w imię Boga Izraela, że nie pozwoli On, aby ten, którego wybrał, stał na czele Kościoła, przekraczał Jego prawa i dopuszczał się odstępstwa; w momencie, gdy wstąpiłby on na ścieżkę, która z czasem by do tego doprowadziła, zostałby przez Boga zabrany. Dlaczego? Ponieważ zezwolenie, aby niegodziwy człowiek zajmował tę pozycję, byłoby równoznaczne z zezwoleniem, by zanieczyścić źródło, a na to On nigdy nie zezwoli” (Teachings of Presidents of the Church: Joseph F. Smith [1998], str. 227).
Przeczytaj werset: Nauki i Przymierza 21:6 i zaznacz w nim trzy błogosławieństwa dla tych, którzy przyjmują słowo proroka z cierpliwością i wiarą.
Jak byś podsumował obietnice dane tym, którzy zważają na słowa proroka? (Oto jeden ze sposobów na zapisanie tej zasady: Kiedy zważamy na słowa proroka, jesteśmy chronieni przed przeciwnikiem).
W dzienniku do studiowania napisz o tym, kiedy ty lub ktoś, kogo znasz, zostaliście pobłogosławieni za to, że zważaliście na rady i słowa żyjących proroków. Mogą to być rady udzielane podczas konferencji generalnej lub te, które są zawarte w broszurze Dla wzmocnienia młodzieży.
Obraz
Prezydent James E. Faust
Prezydent James E. Faust z Pierwszego Prezydium mówił o ważności popierania żyjącego proroka: „Nie sądzę, by członkowie tego Kościoła mogli być w pełnej harmonii ze Zbawicielem, nie popierając Jego żyjącego proroka na ziemi — Prezydenta Kościoła. Jeśli nie popieramy żyjącego proroka — bez względu na to, kto nim jest — umieramy duchowo. Jak na ironię, niektórzy umierają duchowo, ponieważ podążają jedynie za prorokami, którzy od dawna nie żyją. Inni unikają otwartego popierania żyjących proroków, próbując wywyższyć siebie poprzez, choćby nieznaczne, poniżenie żyjących proroków” („Continuing Revelation”,Ensign, sierpień 1996, str. 5).
Zastanów się, co musisz zrobić, aby mieć prawo do błogosławieństw obiecanych w wersecie: Nauki i Przymierza 21:6.
Pan objawia, że chrzest musi być dokonany na mocy właściwego upoważnienia
Niektóre osoby, które pragnęły przystąpić do Kościoła w kwietniu 1830 roku, przyjęły wcześniej chrzest wedle obrządku innych wyznań i zastanawiały się, dlaczego muszą zostać ochrzczone ponownie (zob. wprowadzenie do rozdziału: NiP 22). Prorok Józef Smith pytał Pana, czy ich chrzest jest konieczny. W odpowiedzi Pan powiedział o ważnym celu Przywrócenia ewangelii i Kościoła.
Przeczytaj rozdział: Nauki i Przymierza 22. Co Pan powiedział na temat tego, dlaczego konieczny jest chrzest dokonany na mocy właściwego upoważnienia?
W wersecie: Nauki i Przymierza 22:1 Pan mówił o „[nowym] i [wiecznym przymierzu]”. W poniższym wyjaśnieniu zaznacz słowa, które mogą pomóc ci zrozumieć znaczenie tego wyrażenia:
Nowe i wieczne przymierze to „pełnia Ewangelii Jezusa Chrystusa (NiP 66:2). Jest ono ‘nowe’ za każdym razem, kiedy jest na nowo objawiane po okresie odstępstwa. Jest ono ‘wieczne’ w tym sensie, że jest to przymierze z Bogiem i można nim się cieszyć w każdej dyspensacji ewangelii, kiedy ludzie są gotowi je przyjąć. Nowe i wieczne przymierze zostało ponownie objawione ludziom na ziemi przez Jezusa Chrystusa za pośrednictwem Proroka Józefa Smitha. Obejmuje ono święte obrzędy udzielane na mocy upoważnienia kapłańskiego — takie jak chrzest i małżeństwo świątynne — które umożliwiają ludziom zbawienie, nieśmiertelność i życie wieczne” (Guide to the Scriptures, „New and Everlasting Covenant”, strona internetowa: scriptures.lds.org).
Kiedy rozumiemy te prawdy o nowym i wiecznym przymierzu, jasne jest, że chrzest musi być dokonany przez kogoś, kto ma upoważnienie od Boga. Przeczytaj wersety: Nauki i Przymierza 22:2–4 i znajdź wyrażenia wskazujące na to, że Pan nie przyjmuje chrztów dokonanych przez osoby nie posiadające właściwego upoważnienia kapłańskiego. Pomocna może być informacja, że w wersecie 2. Pan porównał obrzęd chrztu do wejścia przez „wąską bramę” (zob. 2 Nefi 31:17).
Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich ma upoważnienie kapłańskie konieczne do dokonywania niezbędnych obrzędów, takich jak chrzest. Odpowiedz w dzienniku do studiowania na następujące pytanie: W jaki sposób zostałeś pobłogosławiony dzięki przynależności do przywróconego Kościoła Jezusa Chrystusa?
Pięciu uczniów zostaje powołanych do wzmacniania Kościoła
W rozdziale: Nauki i Przymierza 23 zaznacz następujące imiona: Oliver, Hyrum, Samuel, Joseph i Joseph Knight. Przeczytaj wprowadzenie do rozdziału, aby dowiedzieć się, czego ci mężczyźni pragnęli od Pana.
Pan najpierw zwrócił się do Olivera Cowdery’ego. Oliver bardzo pomagał Prorokowi Józefowi Smithowi na początku Przywrócenia — pomagał przy przygotowywaniu Księgi Mormona i organizowaniu Kościoła. Miał wiele talentów i prawych pragnień. Został powołany na drugiego starszego w Kościele (zob. NiP 20:3) i wyznaczony wraz z Davidem Whitmerem do pomocy przy wybieraniu Dwunastu Apostołów. Niestety Oliver dopuścił do tego, że te szybko otrzymane przywileje wbiły go w dumę i na pewien czas opuścił on Kościół. W końcu przyznał się do błędów i został ponownie ochrzczony.
Przeczytaj wersety: Nauki i Przymierza 23:1–2 i poszukaj, jakie ostrzeżenie dał Pan Oliverowi Cowdery’emu. Następnie w dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:
W jaki sposób duma może prowadzić do ulegania pokusom?
W jaki sposób, twoim zdaniem, możemy unikać uczucia dumy, która prowadzi do ulegania pokusom?
Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 23:3–5 i poszukaj podobieństw we wskazówkach, jakich Pan udzielił Hyrumowi Smithowi, Samuelowi Smithowi i Josephowi Smithowi seniorowi.
Powołanie do napominania odnosi się do obowiązku nauczania ludzi ewangelii. Kiedy będziesz czytać poniższe informacje na temat Hyruma, Samuela i Josepha Smitha sen., zwróć uwagę, jak każdy z nich wypełnił ten obowiązek.
Hyrum Smith pomagał przy publikacji Księgi Mormona, pracując bezpośrednio z drukarzem. Został ochrzczony w czerwcu 1829 roku, niedługo po przywróceniu kapłaństwa. Służył jako prezydent pierwszej gminy Kościoła w Colesville w stanie Nowy Jork. Hyrum, znany ze swej pokory i lojalności, przez całe życie był wierny Panu i Kościołowi. Zmarł jako męczennik razem ze swym bratem, Józefem, w Carthage w stanie Illinois.
Samuel Smith, młodszy brat Proroka Józefa, został ochrzczony w maju 1829 roku, wkrótce po przywróceniu Kapłaństwa Aarona. Uważa się go powszechnie za pierwszego misjonarza Kościoła. W czerwcu 1830 roku wyjechał na misję, a jedna z rozdanych przez niego Ksiąg Mormona doprowadziła do tego, że do Kościoła przystąpił Brigham Young i wielu członków jego rodziny. Samuel był lojalny wobec swojej rodziny i Kościoła przez całe swe życie.
Joseph Smith sen., ojciec Proroka, przystąpił do Kościoła w dniu jego zorganizowania. Latem on i jego syn, Don Carlos, udali się na misję do dalszej rodziny w stanie Nowy Jork. Został wyższym kapłanem i w końcu pierwszym patriarchą w Kościele. Podczas jego pogrzebu opisano go jako „mężczyznę, który [był] wierny swemu Bogu i Kościołowi w każdej sytuacji i we wszystkich okolicznościach, których dane mu było doświadczyć” (Robert B. Thompson, w: History of the Church, 4:192).
Ostatnią osobą, do której zwrócił się Pan w rozdziale: Nauki i Przymierza 23, jest Joseph Knight sen. Był on bliskim przyjacielem Józefa Smitha jun. i okazał mu wielką życzliwość. Podczas tłumaczenia Księgi Mormona dostarczał Prorokowi jedzenie i materiały, takie jak papier. Kiedy dano objawienie zapisane w rozdziale: Nauki i Przymierza 23, Joseph Knight sen. nie był ochrzczony. Odczuwał pragnienie przyjęcia chrztu razem z innymi ludźmi w dniu zorganizowania Kościoła, ale powstrzymał się, ponieważ dalej chciał studiować Księgę Mormona. Później jednak napisał: „Poczułbym się lepiej, gdybym był […] to uczynił” i przyjął chrzest (zob. Larry Porter, „The Joseph Knight Family”,Ensign, październik 1978, str. 40; pisownia i użycie wielkich liter znormalizowano).
Przestudiuj radę Pana dla Josepha Knighta sen. zawartą w wersetach: Nauki i Przymierza 23:6–7 i poszukaj, co Pan nakazał mu zrobić. Wyrażenie „ponieść swój krzyż” oznacza w tym kontekście zrobienie czegoś trudnego.
W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:
Dlaczego Pan czasem mówi nam, byśmy zrobili coś, co jest dla nas trudne?
Jakie dowody na to, że Pan pragnął pobłogosławić Josepha Knighta sen., widzisz w wersecie: Nauki i Przymierza 23:7?
Niedługo po tym objawieniu Joseph Knight sen. postanowił przyjąć chrzest. Pozostał oddany Kościołowi przez całe swe życie, broniąc Proroka Józefa Smitha tak w rozmowach prywatnych, jak i na forum publicznym. Prorok opisał później Josepha Knighta sen. jako mężczyznę, który jest „wierny i oddany oraz sprawiedliwy i przykładny, cnotliwy i życzliwy, nigdy nie zbaczał ani na prawo, ani na lewo” (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 462).
Z rozdziału: Nauki i Przymierza 23 dowiadujemy się, że kiedy pragniemy służyć Panu, możemy otrzymać od Niego osobiste wskazówki. Dowiadujemy się też, że Pan będzie nam błogosławił, kiedy będziemy postępować zgodnie z otrzymywanymi wytycznymi. Zastanów się nad wskazówkami, jakie otrzymałeś od Pana poprzez Ducha Świętego, słowa żyjących proroków i pisma święte. Przygotuj plan postępowania zgodnie z otrzymanymi wskazówkami.
W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie: