Nauki i Przymierza 47–48

Wprowadzenie

W marcu 1831 roku Prorok Józef Smith otrzymał objawienia zapisane w rozdziałach: Nauki i Przymierza 47 i 48. W rozdziale: Nauki i Przymierza 47 Pan wyznaczył Johna Whitmera, aby zastąpił Olivera Cowdery’ego i pełnił funkcję historyka i kronikarza Kościoła. W rozdziale: Nauki i Przymierza 48 Pan poinstruował świętych w Ohio, aby pomogli członkom Kościoła z Nowego Jorku. Pan także polecił członkom Kościoła, aby przygotowali się do zakupu ziemi pod budowę miasta Syjon w stanie Missouri.

Nauki i Przymierza 47

Pan wyznacza Johna Whitmera, aby prowadził zapis historii Kościoła

Pomyśl o ważnym duchowym wydarzeniu z przeszłości, w którym brałeś udział i czujesz, że warto o nim pamiętać (na przykład: poświęcenie świątyni, spotkanie kościelne lub wydarzenie rodzinne, takie jak ślub czy pogrzeb).

Jeśli to możliwe, powiedz komuś z rodziny o tym wydarzeniu i odpowiedz na poniższe pytania. (Jeśli nie ma nikogo z rodziny w zasięgu, sam przemyśl odpowiedzi na te pytania).

Co wywarło na tobie największe wrażenie w tym wydarzeniu?
Dlaczego warto pamiętać o tym wydarzeniu?
Jak wiedza o tym wydarzeniu pobłogosławi twoich potomków za 100 lat?

Przeczytaj wprowadzenie do rozdziału: Nauki i Przymierza 47 oraz wersety 1–3 tego rozdziału, aby zobaczyć, do czego Pan powołał Johna Whitmera. Jak sądzisz, dlaczego ważne jest, aby ktoś spisywał historię Kościoła?

John Whitmer zebrał objawienia Józefa Smitha, które uprzednio otrzymał do księgi, zwanej teraz Objawienie — Księga I. Księga ta zawiera wiele pierwszych zapisów tych objawień.

Pomyśl o wydarzeniu z historii Kościoła, które jest dla ciebie natchnieniem. Skąd dowiedziałeś się o tym wydarzeniu?

Wiemy o wydarzeniach z historii Kościoła, ponieważ ktoś prowadził zapisy, aby były zachowane dla naszych czasów i dla przyszłych pokoleń. Przypomnij sobie, że w poprzednim objawieniu Pan powiedział: „Prowadzić miedzy sobą będziecie kronikę” (NiP 21:1). Współcześnie w Kościele jest osoba, która pełni rolę historyka i kronikarza. Jest ona wyznacza przez Pierwsze Prezydium. Jednakże historyk nie zauważy ani nie zapisze wszystkiego, co się dzieje w Kościele, więc jego zadaniem jest zbieranie historii od ludzi. Mówiąc ogólnie, doświadczenia członków Kościoła są częścią historii Kościoła i mogą wpłynąć na przyszłe pokolenia.

Starszy Marlin K. Jensen, Siedemdziesiąty, który służył jako historyk i kronikarz Kościoła w latach 2005–2012, nauczał: „Wiele najwspanialszych historii pochodzi z osobistych i rodzinnych dziejów i jest częścią indywidualnego i rodzinnego dziedzictwa” („There Shall Be a Record Kept among You”, Ensign lub Liahona, grudzień 2007, str. 31).

Odpowiedz na poniższe pytanie w dzienniku do studiowania: Dlaczego twoja osobista historia jest ważna?
Pomyśl o znaczących duchowych wydarzeniach ze swojego życia, które — twoim zdaniem — są warte zapamiętania. Wyobraź sobie, że twoje dzieci i wnuki przeczytają twój osobisty zapis jednego z tych wydarzeń. W dzienniku do studiowania odnotuj, jakie to było wydarzenie i odpowiedz na następujące pytania:
1. O jakiej części tego wydarzenia chciałbyś napisać?
2. Co chciałbyś, aby twoi potomkowie czuli oraz wiedzieli w związku z tym wydarzeniem?

Przeczytaj werset: Nauki i Przymierza 47:4, aby dowiedzieć się, co Pan obiecał dać Johnowi Whitmerowi za wysiłki włożone, aby „stale [prowadzić] kroniki i [historię] Kościoła” (NiP 47:3).

W oparciu o to, co przeczytałeś w wersecie: Nauki i Przymierza 47:4, uzupełnij następującą zasadę: Jeśli , to Duch pomoże nam .

Duch Święty przypomni nam wszystko (zob. Ew Jana 14:26) i pomoże nam opisać wydarzenia i sytuacje w sposób, który pobłogosławi członków rodziny oraz innych ludzi z przyszłych pokoleń. Módl się i żyj godnie otrzymania pomocy Ducha, w miarę jak dokładasz starań, aby prowadzić osobistą historię.

Rozważ, w jaki sposób możesz zwiększyć starania, aby prowadzić osobisty dziennik lub pisać osobistą historię znaczących wydarzeń, obrzędów oraz ludzi z twojego życia.

Nauki i Przymierza 48

Święci z Ohio mają pomagać osobom przybywającym z Nowego Jorku i przygotować ich dziedzictwo w Syjonie

Wyobraź sobie członków Kościoła w odległym miejscu dotkniętym klęską żywiołową, którzy musieli zostać ewakuowani ze swoich domów. Przywódcy Kościoła poprosili ciebie i twoją rodzinę o zapewnienie dachu nad głową przez kilka miesięcy niektórym z ewakuowanych osób. Jakie pytania i troski miałbyś ty i twoja rodzina? Jakie, twoim zdaniem, troski i uczucia mogą odczuwać ci, którzy mieliby się wprowadzić do twojego domu?

Spójrz na Mapę nr 3 historii Kościoła w angielskim wydaniu pism świętych: „The New Your, Pennsylvania, and Ohio Area of the USA”. Zobacz, gdzie znajduje się Palmyra w stanie Nowy Jork oraz Kirtland w stanie Ohio. Jaka była mniej więcej odległość w kilometrach między tymi miastami?

W lutym 1831 roku Prorok Józef Smith przeprowadził się z Palmyry w stanie Nowy Jork do Kirtland w stanie Ohio. Wielu członków Kościoła też tak postąpiło w ciągu kilku kolejnych miesięcy. Członkowie ci pozostawili wiele dóbr materialnych oraz środków do życia, aby wypełnić przykazanie Boga i przybyć do Ohio. Potrzebowali pomocy. Jak sądzisz, czego Pan mógłby oczekiwać od ciebie, gdybyś mieszkał w Ohio i byłbyś świadkiem, jak niektórzy z tych świętych przybyli do twojej okolicy? Pamiętaj, że nie mieli oni dachu nad głową ani praktycznie żadnych środków do życia.

Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 48:1–3, aby odkryć, co Pan powiedział członkom Kościoła w Ohio, aby uczynili dla członków Kościoła, którzy przybyli w ich okolice. Z tych wersetów uczymy się zasady, że Pan nakazuje świętym w dniach ostatnich, aby dzielili się z ludźmi w potrzebie tym, co mają. Możesz zapisać tę zasadę obok wersetu 2.

Zauważ, że w wersecie: Nauki i Przymierza 48:3 podano, iż Pan oczekuje od tych, którzy przeprowadzili się do Ohio i mają dobra i środki, aby zakupili ziemię. Podobnie Pan odczekuje od nas, że będziemy korzystać z naszych dóbr i środków, jeśli je posiadamy, a nie polegali na pomocy innych ludzi.

Odpowiedz na następujące pytanie w dzienniku do studiowania: W jaki sposób możemy dzielić się z innymi ludźmi w Kościele tym, co mamy?

Kiedy będziesz czytać historię opowiedzianą przez Prezydenta Jamesa E. Fausta z Pierwszego Prezydium, rozważ, w jaki sposób młody mężczyzna wypełnił przykazanie dzielenia się z ludźmi w potrzebie:

„Kilka lat temu pewne kworum kapłańskie zdecydowało się zebrać żywność dla potrzebujących, w ramach projektu służby. Jim, jeden z kapłanów, podekscytowany uczestnictwem w tym projekcie, był zdeterminowany, iż zbierze więcej żywności niż pozostali. Nadszedł czas, gdy kapłani spotkali się w kaplicy. Wszyscy wyruszyli o tej samej godzinie i powrócili o wyznaczonym czasie jeszcze tego samego wieczoru. Ku zdziwieniu wszystkich wózek Jima był pusty. Wydawało się, że jest spokojny, lecz niektórzy z chłopców wyśmiewali się z niego. Widząc co się dzieje, i wiedząc, że Jim interesował się samochodami, doradca powiedział: ‘Jim, chodź na dwór. Chciałbym, abyś spojrzał na mój samochód. Mam z nim trochę problemów’.

Kiedy wyszli na zewnątrz, doradca zapytał Jima, czy nie jest zdenerwowany. Jim odpowiedział: ‘Nie, nie jestem. Kiedy wyszedłem, by zbierać żywność, to naprawdę sporo zebrałem. Mój wózek był pełen. Wracając do kaplicy, wstąpiłem do domu pewnej rozwiedzionej kobiety, która nie jest członkinią, a mieszka w granicach naszego okręgu. Zapukałem do drzwi i wyjaśniłem cel mojej wizyty, a ona zaprosiła mnie do środka. Zaczęła szukać czegoś, co mogłaby mi dać. Otworzyła lodówkę i zobaczyłem, że tak naprawdę nic tam nie było. Półki były puste. W końcu znalazła małą puszkę brzoskwiń.

Nie mogłem w to uwierzyć. Po domu biegały małe dzieciaki, które potrzebowały jedzenia, a ona dała mi tę puszkę brzoskwiń. Wziąłem ją, włożyłem do mojego wózka i ruszyłem w drogę. Przeszedłem niespełna pół przecznicy, kiedy poczułem, jak ogarnia mnie ciepłe uczucie i wiedziałem, że powinienem wrócić do tego domu. Dałem tej kobiecie całą żywność’.

Doradca powiedział: ‘Jim, nigdy nie zapomnij tego, jak się czułeś dzisiaj wieczorem, ponieważ o to w tym wszystkim chodzi’” („Duchowe składniki odżywcze”, Ensign, lub Liahona, październik 2006, str. 54).

W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:
1. Jak sądzisz, co działo się z Jimem, kiedy poczuł, że powinien zawrócić?
2. Jak sądzisz, co miał na myśli doradca, kiedy mówił na temat odczucia Jima, że „o to w tym wszystkim chodzi”?
Wskaż, w jaki sposób możemy zaspokoić czyjeś potrzeby, być może poprzez dzielenie się tym, co mamy. Możesz, na przykład, pomóc członkowi rodziny, przyjacielowi lub komuś z klasy twojego kworum bądź komuś z sąsiedztwa czy szkoły. W dzienniku do studiowania napisz, co zrobisz, aby pomóc osobie, o której pomyślałeś, a następnie wykonaj to, co zaplanowałeś.

We fragmencie: Nauki i Przymierza 48:4–6 Pan chciał, aby święci przygotowali się do zakupu ziemi, kiedy On objawi lokalizację miasta Syjon, czyli Nowej Jerozolimy. Pan poprosił ich, aby oszczędzali wszystkie pieniądze, jakie mogli, w przygotowaniu na kładzenie podwalin tego miasta.

W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

Przestudiowałem lekcję: Nauki i Przymierza 47–48 i ukończyłem ją w dniu (data).

Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: