W marcu 1831 roku Prorok Józef Smith otrzymał objawienia zapisane w rozdziałach: Nauki i Przymierza 47 i 48. W rozdziale: Nauki i Przymierza 47 Pan wyznaczył Johna Whitmera, aby zastąpił Olivera Cowdery’ego i pełnił funkcję historyka i kronikarza Kościoła. W rozdziale: Nauki i Przymierza 48 Pan poinstruował świętych w Ohio, aby pomogli członkom Kościoła z Nowego Jorku. Pan także polecił członkom Kościoła, aby przygotowali się do zakupu ziemi pod budowę miasta Syjon w stanie Missouri.
Pan wyznacza Johna Whitmera, aby prowadził zapis historii Kościoła
Pomyśl o ważnym duchowym wydarzeniu z przeszłości, w którym brałeś udział i czujesz, że warto o nim pamiętać (na przykład: poświęcenie świątyni, spotkanie kościelne lub wydarzenie rodzinne, takie jak ślub czy pogrzeb).
Jeśli to możliwe, powiedz komuś z rodziny o tym wydarzeniu i odpowiedz na poniższe pytania. (Jeśli nie ma nikogo z rodziny w zasięgu, sam przemyśl odpowiedzi na te pytania).
Co wywarło na tobie największe wrażenie w tym wydarzeniu?
Dlaczego warto pamiętać o tym wydarzeniu?
Jak wiedza o tym wydarzeniu pobłogosławi twoich potomków za 100 lat?
Przeczytaj wprowadzenie do rozdziału: Nauki i Przymierza 47 oraz wersety 1–3 tego rozdziału, aby zobaczyć, do czego Pan powołał Johna Whitmera. Jak sądzisz, dlaczego ważne jest, aby ktoś spisywał historię Kościoła?
Obraz
Objawienie — Księga I
John Whitmer zebrał objawienia Józefa Smitha, które uprzednio otrzymał do księgi, zwanej teraz Objawienie — Księga I. Księga ta zawiera wiele pierwszych zapisów tych objawień.
Pomyśl o wydarzeniu z historii Kościoła, które jest dla ciebie natchnieniem. Skąd dowiedziałeś się o tym wydarzeniu?
Wiemy o wydarzeniach z historii Kościoła, ponieważ ktoś prowadził zapisy, aby były zachowane dla naszych czasów i dla przyszłych pokoleń. Przypomnij sobie, że w poprzednim objawieniu Pan powiedział: „Prowadzić miedzy sobą będziecie kronikę” (NiP 21:1). Współcześnie w Kościele jest osoba, która pełni rolę historyka i kronikarza. Jest ona wyznacza przez Pierwsze Prezydium. Jednakże historyk nie zauważy ani nie zapisze wszystkiego, co się dzieje w Kościele, więc jego zadaniem jest zbieranie historii od ludzi. Mówiąc ogólnie, doświadczenia członków Kościoła są częścią historii Kościoła i mogą wpłynąć na przyszłe pokolenia.
Starszy Marlin K. Jensen, Siedemdziesiąty, który służył jako historyk i kronikarz Kościoła w latach 2005–2012, nauczał: „Wiele najwspanialszych historii pochodzi z osobistych i rodzinnych dziejów i jest częścią indywidualnego i rodzinnego dziedzictwa” („There Shall Be a Record Kept among You”,Ensign lub Liahona, grudzień 2007, str. 31).
Odpowiedz na poniższe pytanie w dzienniku do studiowania: Dlaczego twoja osobista historia jest ważna?
Pomyśl o znaczących duchowych wydarzeniach ze swojego życia, które — twoim zdaniem — są warte zapamiętania. Wyobraź sobie, że twoje dzieci i wnuki przeczytają twój osobisty zapis jednego z tych wydarzeń. W dzienniku do studiowania odnotuj, jakie to było wydarzenie i odpowiedz na następujące pytania:
O jakiej części tego wydarzenia chciałbyś napisać?
Co chciałbyś, aby twoi potomkowie czuli oraz wiedzieli w związku z tym wydarzeniem?
Przeczytaj werset: Nauki i Przymierza 47:4, aby dowiedzieć się, co Pan obiecał dać Johnowi Whitmerowi za wysiłki włożone, aby „stale [prowadzić] kroniki i [historię] Kościoła” (NiP 47:3).
W oparciu o to, co przeczytałeś w wersecie: Nauki i Przymierza 47:4, uzupełnij następującą zasadę: Jeśli , to Duch pomoże nam .
Duch Święty przypomni nam wszystko (zob. Ew Jana 14:26) i pomoże nam opisać wydarzenia i sytuacje w sposób, który pobłogosławi członków rodziny oraz innych ludzi z przyszłych pokoleń. Módl się i żyj godnie otrzymania pomocy Ducha, w miarę jak dokładasz starań, aby prowadzić osobistą historię.
Rozważ, w jaki sposób możesz zwiększyć starania, aby prowadzić osobisty dziennik lub pisać osobistą historię znaczących wydarzeń, obrzędów oraz ludzi z twojego życia.
Święci z Ohio mają pomagać osobom przybywającym z Nowego Jorku i przygotować ich dziedzictwo w Syjonie
Wyobraź sobie członków Kościoła w odległym miejscu dotkniętym klęską żywiołową, którzy musieli zostać ewakuowani ze swoich domów. Przywódcy Kościoła poprosili ciebie i twoją rodzinę o zapewnienie dachu nad głową przez kilka miesięcy niektórym z ewakuowanych osób. Jakie pytania i troski miałbyś ty i twoja rodzina? Jakie, twoim zdaniem, troski i uczucia mogą odczuwać ci, którzy mieliby się wprowadzić do twojego domu?
Spójrz na Mapę nr 3 historii Kościoła w angielskim wydaniu pism świętych: „The New Your, Pennsylvania, and Ohio Area of the USA”. Zobacz, gdzie znajduje się Palmyra w stanie Nowy Jork oraz Kirtland w stanie Ohio. Jaka była mniej więcej odległość w kilometrach między tymi miastami?
W lutym 1831 roku Prorok Józef Smith przeprowadził się z Palmyry w stanie Nowy Jork do Kirtland w stanie Ohio. Wielu członków Kościoła też tak postąpiło w ciągu kilku kolejnych miesięcy. Członkowie ci pozostawili wiele dóbr materialnych oraz środków do życia, aby wypełnić przykazanie Boga i przybyć do Ohio. Potrzebowali pomocy. Jak sądzisz, czego Pan mógłby oczekiwać od ciebie, gdybyś mieszkał w Ohio i byłbyś świadkiem, jak niektórzy z tych świętych przybyli do twojej okolicy? Pamiętaj, że nie mieli oni dachu nad głową ani praktycznie żadnych środków do życia.
Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 48:1–3, aby odkryć, co Pan powiedział członkom Kościoła w Ohio, aby uczynili dla członków Kościoła, którzy przybyli w ich okolice. Z tych wersetów uczymy się zasady, że Pan nakazuje świętym w dniach ostatnich, aby dzielili się z ludźmi w potrzebie tym, co mają. Możesz zapisać tę zasadę obok wersetu 2.
Zauważ, że w wersecie: Nauki i Przymierza 48:3 podano, iż Pan oczekuje od tych, którzy przeprowadzili się do Ohio i mają dobra i środki, aby zakupili ziemię. Podobnie Pan odczekuje od nas, że będziemy korzystać z naszych dóbr i środków, jeśli je posiadamy, a nie polegali na pomocy innych ludzi.
Odpowiedz na następujące pytanie w dzienniku do studiowania: W jaki sposób możemy dzielić się z innymi ludźmi w Kościele tym, co mamy?
Kiedy będziesz czytać historię opowiedzianą przez Prezydenta Jamesa E. Fausta z Pierwszego Prezydium, rozważ, w jaki sposób młody mężczyzna wypełnił przykazanie dzielenia się z ludźmi w potrzebie:
Obraz
Prezydent James E. Faust
„Kilka lat temu pewne kworum kapłańskie zdecydowało się zebrać żywność dla potrzebujących, w ramach projektu służby. Jim, jeden z kapłanów, podekscytowany uczestnictwem w tym projekcie, był zdeterminowany, iż zbierze więcej żywności niż pozostali. Nadszedł czas, gdy kapłani spotkali się w kaplicy. Wszyscy wyruszyli o tej samej godzinie i powrócili o wyznaczonym czasie jeszcze tego samego wieczoru. Ku zdziwieniu wszystkich wózek Jima był pusty. Wydawało się, że jest spokojny, lecz niektórzy z chłopców wyśmiewali się z niego. Widząc co się dzieje, i wiedząc, że Jim interesował się samochodami, doradca powiedział: ‘Jim, chodź na dwór. Chciałbym, abyś spojrzał na mój samochód. Mam z nim trochę problemów’.
Kiedy wyszli na zewnątrz, doradca zapytał Jima, czy nie jest zdenerwowany. Jim odpowiedział: ‘Nie, nie jestem. Kiedy wyszedłem, by zbierać żywność, to naprawdę sporo zebrałem. Mój wózek był pełen. Wracając do kaplicy, wstąpiłem do domu pewnej rozwiedzionej kobiety, która nie jest członkinią, a mieszka w granicach naszego okręgu. Zapukałem do drzwi i wyjaśniłem cel mojej wizyty, a ona zaprosiła mnie do środka. Zaczęła szukać czegoś, co mogłaby mi dać. Otworzyła lodówkę i zobaczyłem, że tak naprawdę nic tam nie było. Półki były puste. W końcu znalazła małą puszkę brzoskwiń.
Nie mogłem w to uwierzyć. Po domu biegały małe dzieciaki, które potrzebowały jedzenia, a ona dała mi tę puszkę brzoskwiń. Wziąłem ją, włożyłem do mojego wózka i ruszyłem w drogę. Przeszedłem niespełna pół przecznicy, kiedy poczułem, jak ogarnia mnie ciepłe uczucie i wiedziałem, że powinienem wrócić do tego domu. Dałem tej kobiecie całą żywność’.
Doradca powiedział: ‘Jim, nigdy nie zapomnij tego, jak się czułeś dzisiaj wieczorem, ponieważ o to w tym wszystkim chodzi’” („Duchowe składniki odżywcze”, Ensign, lub Liahona, październik 2006, str. 54).
W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:
Jak sądzisz, co działo się z Jimem, kiedy poczuł, że powinien zawrócić?
Jak sądzisz, co miał na myśli doradca, kiedy mówił na temat odczucia Jima, że „o to w tym wszystkim chodzi”?
Wskaż, w jaki sposób możemy zaspokoić czyjeś potrzeby, być może poprzez dzielenie się tym, co mamy. Możesz, na przykład, pomóc członkowi rodziny, przyjacielowi lub komuś z klasy twojego kworum bądź komuś z sąsiedztwa czy szkoły. W dzienniku do studiowania napisz, co zrobisz, aby pomóc osobie, o której pomyślałeś, a następnie wykonaj to, co zaplanowałeś.
We fragmencie: Nauki i Przymierza 48:4–6 Pan chciał, aby święci przygotowali się do zakupu ziemi, kiedy On objawi lokalizację miasta Syjon, czyli Nowej Jerozolimy. Pan poprosił ich, aby oszczędzali wszystkie pieniądze, jakie mogli, w przygotowaniu na kładzenie podwalin tego miasta.
W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie: