Wiosną 1829 r. Prorok Józef Smith poczuł naglącą potrzebę tłumaczenia Księgi Mormona. Czas, który mógł przeznaczyć na tłumaczenie, był znacznie ograniczony, ponieważ pracował na utrzymanie swojej rodziny. Emma wraz z bratem Józefa, Samuelem, pomagali mu, pełniąc rolę skrybów, ale nie mogli tego czynić przez cały czas. Józef był w posiadaniu powierzonych mu płyt przez okres ponad półtora roku i biorąc pod uwagę 116 utraconych stron manuskryptu, miał zaledwie kilka stron przetłumaczonego tekstu. Modlił się do Pana, by spotkać osobę, która pomogłaby mu w tłumaczeniu. W odpowiedzi na jego modlitwy Pan wyznaczył na skrybę Olivera Cowdery‘ego.
Prorok otrzymał objawienia zawarte w rozdziałach: Nauki i Przymierza 6–7, wkrótce po przybyciu Olivera Cowdery’ego. Rozdział: Nauki i Przymierza 6 zawiera radę udzieloną Oliverowi odnośnie do jego roli w dziele Pana. Rozdział: Nauki i Przymierza 7 zawiera tłumaczenie niektórych z nauk Apostoła Jana. Mowa w nich o tym, że Pan spełnił pragnienie Jana, by żyć aż po dzień Drugiego Przyjścia Jezusa Chrystusa i przyprowadzać do Niego dusze.
Objawienie Pana jest czasami porównywane do światła. Jeśli objawienie od Pana lub odpowiedź na modlitwę jest jak światło, porównaj następujące opisy i zastanów się, który z nich najlepiej reprezentuje to, co czułeś, kiedy otrzymałeś objawienie lub odpowiedź na swoje modlitwy:
Natychmiastowe światło, które pojawia się po zapaleniu żarówki
Stopniowe światło, które pojawia się wraz ze wschodem słońca
Obraz
jasna żarówka, pochmurny wschód słońca
Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów użył tej analogii, by nauczać na temat osobistego objawienia:
Obraz
Starszy David A. Bednar
„Światło zapalone w ciemności jest jak szybkie, całkowite i natychmiastowe przyjęcie przesłania od Boga. Wielu z nas doświadczyło tego typu objawienia, kiedy otrzymywaliśmy odpowiedzi na szczere modlitwy lub otrzymywaliśmy potrzebne wskazówki czy ochronę — zgodnie z wolą Boga i w Jego czasie. Opisy takich natychmiastowych i intensywnych przekazów można znaleźć w pismach świętych, w historii Kościoła oraz we własnym życiu. Zaprawdę takie niezwykłe cuda mają miejsce. Jednakże ten rodzaj objawienia należy raczej do dość rzadkich niż powszechnych.
„Stopniowe pojawianie się światła podczas wschodu słońca jest jak otrzymywanie przesłania od Boga ‘słowo po słowie, przykazanie po przykazaniu’ (2 Nefi 28:30). Najczęściej objawienie przychodzi stopniowo w małych porcjach i jest nam dawane zgodnie z naszym pragnieniem, godnością i przygotowaniem. Takie wiadomości od Ojca Niebieskiego osiadają stopniowo i delikatnie ‘na [naszej duszy] niczym rosa z nieba’ (NiP 121:45). Ten rodzaj objawienia należy raczej do tych bardziej powszechnych niż rzadkich” („Duch objawienia”, Ensign lub Liahona, maj 2011, str. 88).
Rozważ sytuacje ze swojego życia, w których Pan natychmiast odpowiedział na twoje modlitwy oraz te, w których udzielał odpowiedzi stopniowo. Zapisz w swoim dzienniku do studiowania jedno z tych doświadczeń.
Studiując rozdział: Nauki i Przymierza 6, poszukaj prawd, które pomogą ci w rozpoznaniu chwili, w której Pan udziela ci objawienia.
Przeczytaj fragment: Józef Smith — Historia 1:66–67 i odszukaj, w jaki sposób Oliver Cowdery dowiedział się o Proroku Józefie Smithie i pracy, której się podjął. Oliver przyjechał z Palmyry w stanie Nowy Jork, miasta oddalonego o ponad 250 km od Harmony w stanie Pensylwania, by spotkać się tam z Józefem (zob. Church History Maps, Map 1, „Northeastern United States”).
Krótko po tym, jak Oliver zaczął pomagać Józefowi jako skryba, Prorok otrzymał objawienie, w którym Pan przemówił do Olivera. W tym objawieniu Pan spełnił pragnienia oraz odpowiedział na pytania, o które Oliver modlił się, a których nie wyjawił Józefowi. Przeczytaj wersety: Nauki i Przymierza 6:5–6, 8 i odszukaj dowody na to, że Pan znał pragnienia Olivera.
W swoim dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytanie: Czego wersety: Nauki i Przymierza 6:5–6, 8 oraz wysiłek, jaki podjął, by przebyć ponad 250 km, uczą nas na temat Olivera?
Uwaga: Słowa Pana z fragmentu: Nauki i Przymierza 6:1–9 zostały powtórzone w rozdziale: Nauki i Przymierza 11, w objawieniu skierowanym do Hyruma Smitha i zostaną omówione w dalszej części tamtej lekcji.
Pan zapewnia Olivera Cowdery‘ego, że Jego dzieło jest prawdziwe
Zastanów się, czy kiedykolwiek otrzymałeś odpowiedź od Boga, a w późniejszym okresie miałeś w związku z nią wątpliwości lub nie w pełni ją rozumiałeś.
Z fragmentu: Nauki i Przymierza 6:10–13 dowiadujemy się, że Pan powiedział Oliverowi Cowdery’emu, iż posiada on dar otrzymania objawienia. Przeczytaj wersety: Nauki i Przymierza 6:14–17, 20 i zaznacz to, czego Pan nauczał Olivera na temat otrzymywania i rozpoznawania objawienia.
W swoim dzienniku do studiowania zapisz dwie lub trzy prawdy, które rozpoznałeś w wersetach: Nauki i Przymierza 6:14–17, 20, które pomogą ci lepiej zrozumieć sposób otrzymywania i rozpoznawania objawienia.
Porównaj to, co zapisałeś w swoim dzienniku do studiowania, z niektórymi prawdami zawartymi w tych wersetach, które wymieniono poniżej:
Kiedy dążymy do uzyskania odpowiedzi od Ojca Niebieskiego, On nas poucza (zob. NiP 6:14). „[Pouczenie]” może odnosić się do myśli lub zrozumienia, które wypełniają nasz umysł. Może dotyczyć także doświadczeń, które nas poprowadzą, przygotują i pomogą nam podjąć właściwą decyzję.
Pan oświeci nasz umysł poprzez Ducha Świętego. Wyrażenie „oświeciłem twój umysł” (NiP 6:15) oznacza, że przez Ducha Świętego Pan może obdarzyć nas myślami i zrozumieniem. Możesz zaznaczyć to wyrażenie w swoim piśmie świętym.
Bóg zna nasze myśli i zamiary naszych serc (zob. NiP 6:16).
Po otrzymaniu objawienia powinniśmy zachować je w swoim sercu. „[Zachowanie]” słów Pana (NiP 6:20) oznacza docenianie ich — studiowanie, rozważanie ich znaczenia i postępowanie zgodnie z tym, czym Pan nas obdarza i pokładanie zaufania w otrzymane objawienie.
Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 6:21–24 i odszukaj kolejny sposób, w jaki Pan może się z nami komunikować.
Uzupełnij zdanie w oparciu o to, co odnajdziesz: Pan zsyła na nasz umysł, by zaświadczyć o prawdzie. Możesz zaznaczyć wyrażenie, które naucza tej prawdy w wersecie: Nauki i Przymierza 6:23.
Rozważ następujące pytanie: W jaki sposób możemy czasem przeoczyć lub odrzucić odpowiedzi Pana na nasze modlitwy?
Starszy Bednar przedstawił szersze znaczenie analogii wschodu słońca, aby wyjaśnić sposób, w jaki Pan zazwyczaj się z nami komunikuje:
Obraz
Starszy David A. Bednar
„Czasami podczas wschodu słońca poranek jest pochmurny lub mglisty. Z powodu takich warunków pogodowych dostrzeżenie światła jest trudniejsze, a rozpoznanie dokładnej chwili pojawienia się słońca nad horyzontem jest niemożliwe […].
W podobny sposób wiele razy otrzymujemy objawienie, nie rozpoznając dokładnie, w jaki sposób lub kiedy je otrzymaliśmy” („Duch objawienia”, str. 89).
Dopiero po tym, jak Józef otrzymał objawienie zawarte w rozdziale: Nauki i Przymierza 6, Oliver Cowdery powiedział mu o „nocy”, do której Pan odniósł się w wersecie 22. Józef Smith napisał: „Po tym, jak otrzymaliśmy to objawienie, Oliver Cowdery oświadczył mi, że kiedy udał się do domu mojego ojca po radę i po tym, jak rodzina zakomunikowała mu fakt posiadania przeze mnie płyt, tej właśnie nocy, kiedy szedł na spoczynek, pytał Pana, by wiedzieć, czy to wszystko miało miejsce i Pan objawił mu, że jest to prawdą. Jednakże zachował to w ścisłej tajemnicy i nikomu o tym nie wspomniał. Więc kiedy otrzymaliśmy to objawienie, wiedział, że to dzieło jest prawdziwe, ponieważ nikt spośród żyjących nie wiedział tego, do czego nawiązywało to objawienie — poza Bogiem i nim samym” (w: History of the Church, 1:35).
Zastanów się, kiedy w swoim życiu czułeś, że twój umysł został oświecony lub miałeś dobre odczucia względem czegoś, o co się modliłeś. Zapisz w swoim dzienniku do studiowania jedno z takich doświadczeń. Możesz także zapisać te doświadczenia w swoim osobistym dzienniku.
W jaki sposób pamiętanie o tych doświadczeniach i pokładanie zaufania w osobiste objawienia, które otrzymałeś w przeszłości, pomoże ci w sytuacji, kiedy będziesz potrzebował objawienia lub kierownictwa?
Pan radzi Józefowi i Oliverowi, aby tłumaczyli, mając odwagę i nie wątpiąc
Z fragmentu: Nauki i Przymierza 6:25–31 dowiadujemy się, że Pan powiedział Oliverowi Cowdery‘emu, że jeśli tylko tego pragnie, otrzyma dar tłumaczenia. Pan przykazał mu, aby stał u boku Proroka Józefa Smitha oraz „[wydobył] tę służbę na światło”, będąc drugim świadkiem Przywrócenia. Co byś czuł na miejscu Olivera, przyjąwszy odpowiedzialność, jaką wyznaczył ci Pan?
Zastanów się nad sytuacjami, w których odczuwałeś zwątpienie lub strach w związku z tym, czego Pan od ciebie wymagał, np. siedzenie na podium podczas spotkania kościelnego i oczekiwanie na wygłoszenie przemówienia, odczuwanie natchnienia, by podzielić się ewangelią z kolegą, świadomość obowiązku przeproszenia członka rodziny, którego uraziłeś czynem lub słowem.
Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 6:32–37 i odszukaj radę, której Pan udzielił Józefowi Smithowi i Oliverowi Cowdery’emu o przezwyciężeniu zwątpienia i strachu w związku z pracą, do której zostali powołani.
Jedną z zasad, której możemy nauczyć się z tej rady, jest ta: Kiedy radzimy się Jezusa Chrystusa, przezwyciężymy zwątpienie i strach. (Nauki i Przymierza 6:36 to fragment do opanowania).
W swoim dzienniku do studiowania napisz krótkie (nie dłuższe niż na jedną stronę) przemówienie oparte na wersecie: Nauki i Przymierza 6:36. Możesz opisać praktyczne sposoby na postępowanie zgodnie z radą udzieloną we fragmencie do opanowania. Możesz do tego użyć takich pomocy, jak Topical Guide [Przewodnik tematyczny], Guide to the Scriptures [Przewodnik po pismach świętych], Oddani wierze: Leksykon ewangelii lub skorzystać z pomocy członków swojej rodziny. Uwzględnij w swoim przemówieniu przykład tego, jak Zbawiciel pomógł ci przezwyciężyć zwątpienie i strach. Zapytaj swoich rodziców, czy możesz wygłosić to przemówienie podczas domowego wieczoru rodzinnego.
Apostoł Jan otrzymał obietnicę, że będzie żyć aż po dzień Drugiego Przyjścia Pana i przyprowadzać dusze do Chrystusa
Mniej więcej w kwietniu 1829 r., kiedy to Oliver pomagał Józefowi w tłumaczeniu Księgi Mormona, zarówno Józef, jak i Oliver mieli „odmienne opinie […] na temat historii Apostoła Jana zapisanej w Nowym Testamencie [zob. Ew. Jana 21:20–23, gdzie Zbawiciel odniósł się do prośby Jana związanej z pozostaniem na ziemi aż po dzień Drugiego Przyjścia], konkretnie na temat tego, czy zmarł, czy też żyje nadal” (Józef Smith, w: History of the Church, 1:35–36).
Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 7:1–3, aby odnaleźć odpowiedź na pytanie, które mieli Józef i Oliver. Jeśli masz trudności ze wskazaniem odpowiedzi, przeczytaj podsumowanie rozdziału dla wersetów 1–3.
Ponad to, co znajduje się w tych wersetach, nie objawiono żadnych dodatkowych informacji przedstawiających szczegóły posługi Jana, gdzie przebywał lub co uczynił po przemienieniu. Z tego też względu spekulowanie na ten temat nie jest stosowne.
W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie: