Seminarium
Część 12.: Dzień 4., Nauki i Przymierza 53–56


Część 12.: Dzień 4.

Nauki i Przymierza 53–56

Wprowadzenie

W marcu 1831 roku Prorok Józef Smith otrzymał objawienia zapisane w rozdziałach: Nauki i Przymierza 53–55. Objawienia zawierały instrukcje od Pana dla niektórych członków Kościoła mieszkających w Ohio, którzy mieli wkrótce przenieść się do Missouri. W objawieniach tych Pan przemawia do Sindeya Gilberta, Newela Knighta oraz Williama W. Phelpsa, przekazując im wytyczne co do zadań, jakie mieli wykonać w Kościele, oraz posiadanych przez nich talentów.

Nauki i Przymierza 53

Pan powołuje Sidneya Gilberta na starszego i wyznacza, by udał się z Józefem Smithem do Missouri

Kiedy Sidney Gilbert dowiedział się, że jego imię i nazwisko nie było na liście misjonarzy powołanych do Missouri (NiP 2:22–32), zwrócił się do Proroka Józefa Smitha, aby zapytał Pana, co ma zrobić. Józef zwrócił się w tej sprawie do Pana i otrzymał objawienie zawarte w rozdziale: Nauki i Przymierza 53. W objawieniu tym Pan poinstruował Brata Gilberta, aby został ustanowiony starszym i działał jako pełnomocnik Biskupa Edwarda Partridge’a. Rola Brata Gilberta jako pełnomocnika biskupa jest wyjaśniona w wersetach: Nauki i Przymierza 57:6–10, 15. Pan nakazał także Sidneyowi udać się do Missouri wraz z Józefem Smithem i Sidneyem Rigdonem.

Przemyśl następujące doświadczenie młodej kobiety, która zastanawiała się, czego oczekuje od niej Pan:

„To w Chinach Aleisha Cramer uzyskała odpowiedź na modlitwy. Była ona prosta, ale i jednocześnie trudna. Aleisha miała wyrzec się życiowych marzeń, udać się do domu i wieść życie zwyczajnego studenta college’u. Odpowiedź ta zaskoczyła ją, ale chciała wykonać to, co powiedział jej Pan.

Aleisha […] była najlepszym graczem piłki nożnej. Osiągnęła większość swoich celów, aż została członkiem drużyny reprezentacyjnej Stanów Zjednoczonych, co dało jej możliwość zagrania na Mistrzostwach Świata oraz wzięcia udziału w Igrzyskach Olimpijskich w 2004 roku.

Obraz
Aleisha Cramer

Udało jej się. Nie przyniosło jej to jednak szczęścia.

‘Miałam wszystko — powiedziała Aleisha. — Dobrą rodzinę. Przyjaciół. Uczyłam się na BYU. Grałam naprawdę dobrze dla reprezentacji krajowej. A jeśli nadal będę pracować nad tym, aby zostać członkiem drużyny biorącej udział w Mistrzostwach Świata, to czy wciąż będę czuć tę pustkę?’.

Wtedy na występach gościnnych w Chinach Aleisha obudziła się pewnej nocy i zaczęła płakać. Czuła wspaniałe ciepło i błogość. ‘Pamiętam, jak położyłam rękę na sercu i przyszła do mnie myśl: musisz wystąpić z drużyny reprezentacyjnej. Nie jest dobrze łamać dzień sabatu. Możesz pójść inną ścieżką. Wszystko dobrze się ułoży’. Opisała, jak napełnił ją Duch Święty i że doświadczała tego przez kilka nocy z rzędu.

Mimo że była członkiem Kościoła przez całe życie, to nagle jej zainteresowanie ewangelią zaczęło wzrastać. Codziennie czytała pisma święte przez co najmniej pół godziny i zauważyła, że zmieniły się jej modlitwy. Pytała Pana, co ma zrobić. I będąc w Chinach, uzyskała odpowiedź.

‘Nigdy wcześniej tego nie czułam — takiej błogości i ciepła. Chciałabym doświadczać czegoś podobnego za każdym razem, kiedy mam pytania. Wszystko wydawało się takie jasne. Wszystko miało sens’.

Aleisha postąpiła według otrzymanego natchnienia. Powiedziała: ‘Po otrzymaniu natchnienia trzeba od razu według niego postąpić. Jeśli powiedziałabym: „Tak, to jest właściwe, ale naprawdę chcę zagrać w Mistrzostwach Świata, więc postąpię według natchnienia zaraz potem”, to wtedy wszystko nie ułożyłoby się, jak należy’ […].

Wycofanie się z drużyny reprezentacyjnej dało jej czas na spróbowanie nowych rzeczy. To właśnie w tym czasie zaczęła spotykać się z młodym mężczyzną, który uczył ją grać na gitarze, a za jakiś czas wzięli ślub w świątyni.

‘Jestem pewna, że zostałam przygotowana na tę zmianę w moim życiu dzięki wydarzeniom, które miały miejsce w Chinach. Poświęciłam coś i zyskałam coś lepszego’, powiedziała Aleisha

[…]. Dziewczyna w dalszym ciągu chce ciężko pracować, ale teraz poświęca się swojej rodzinie.

[Aleisha] słucha najwspanialszego trenera wszystkich ludzi, jej Ojca Niebieskiego. Do Niego może zwrócić się o pomoc, przewodnictwo i nadanie kierunku w życiu oraz natchnienie. Aleisha powiedziała: ‘Pan zna każdego z nas. Ta wiedza jest mi potrzebna i mam na ten temat świadectwo’” (Janet Thomas, „The Playmaker”, New Era, listopad 2003, str. 21, 23).

Rozważ, w jaki sposób Pan może nadać kierunek twojemu życiu.

Nauki i Przymierza 54

Pan instruuje Newela Knighta, aby przewodził świętym z Colesville w drodze do Missouri

W kwietniu 1831 roku Newel K. Knight przewodził grupie świętych z Colesville ze stanu Nowy Jork w celu przyłączenia się do świętych w Ohio. W maju Prorok Józef Smith poinstruował Biskupa Edwarda Partridge’a, aby ci święci osiedlili się w mieście Thompson w stanie Ohio w posiadłości, którą Leman Copley uprzednio obiecał przekazać dla tego celu. Obsiali pola i zaczęli inne prace modernizacyjne na tej nieruchomości. Ale już na etapie wspólnej pracy nad ulepszeniami, zaczęli być samolubni i chciwi. Ich sytuacja pogorszyła się, kiedy Leman Copley powrócił ze swej misji u szejkersów (zob. NiP 49) i zaczął wątpić. Odrzucił swoje wzrastające świadectwo o przywróconej ewangelii i nakazał świętym opuścić jego ziemię. Kazał im też zapłacić 60 dolarów. Ponieważ Leman złamał swoje przymierze, święci ci nie mieli gdzie mieszkać. Newel Knight oraz inni zapytali Proroka, co powinni zrobić.

Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 54:1–3 i zaznacz, co Pan chciał, aby ci święci zrobili, żeby ich sytuacja się polepszyła. Następnie zastanów się nad następującym pytaniem: Dlaczego, twoim zdaniem, pokuta i pokora mogły pomóc tym świętym?

Przeczytaj werset: Nauki i Przymierza 54:6 i zaznacz błogosławieństwo, jakie zostało dane tym, którzy dotrzymali przymierza, aby poświęcić swoją własność.

W oparciu o nauki zawarte we fragmencie: Nauki i Przymierza 54:1–6 uzupełnij następującą zasadę: Jeśli będziemy dochowywać naszych przymierzy i przestrzegać przykazań, otrzymamy .

Każde błogosławieństwo, jakie otrzymujemy, to wyraz miłosierdzia Pana. Jeden z przykładów miłosierdzia Pana ma miejsce, kiedy wybacza nam On nasze grzechy. Kiedy dochowujemy przymierzy, jakie zawieramy podczas chrztu, i przestrzegamy przykazań Boga, nie tylko otrzymujemy miłosierdzie w tym życiu, ale zaznamy go również podczas Sądu Ostatecznego.

Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, w jaki sposób Pan okazuje nam miłosierdzie, kiedy dochowujemy naszych przymierzy:

Obraz
Starszy David A. Bednar

„Troskliwe miłosierdzie Pana to bardzo osobiste i zindywidualizowane błogosławieństwa, siła, ochrona, zapewnienia, kierownictwo, pełna miłości życzliwość, pocieszenie, wsparcie i dary duchowe, jakie otrzymujemy od Pana Jezusa Chrystusa, dzięki Niemu i poprzez Niego. […]

Pan nie okazuje Swego troskliwego miłosierdzia na chybił trafił ani przypadkiem. Wierność i posłuszeństwo umożliwiają nam otrzymanie tego ważnego daru, a w wielu przypadkach wyznaczone przez Pana okoliczności pomagają nam je rozpoznać” („Troskliwe miłosierdzie Pana”, Ensign lub Liahona, maj 2005, str. 99–100).

  1. W dzienniku do studiowania napisz o niektórych błogosławieństwach, które według ciebie niedawno otrzymałeś od Pana ze względu na twoją wierność przymierzom i posłuszeństwo Jego przykazaniom.

We fragmencie: Nauki i Przymierza 54:7–10 napisane jest, że po tym, jak święci ci stracili schronienie na ziemi Lemana Copleya, Pan nakazał im udać się do Missouri. Mieli wyznaczyć kogoś, kto opłaci koszty podróży, a oni mieli zarabiać na swoje utrzymanie, aż Pan przygotuje miejsce, gdzie się osiedlą. Pan także doradził im, aby byli cierpliwi w kłopotach.

Nauki i Przymierza 55

Pan powołuje Williama W. Phelpsa do pomocy w opracowywaniu i drukowaniu materiałów kościelnych

Pomyśl o niektórych swoich talentach lub umiejętnościach. Następnie pomyśl o niektórych talentach lub umiejętnościach, które ma jeden z twoich przyjaciół. Z powodu różnorodności naszych umiejętności możemy pomagać w dziele Pana na różne sposoby. Bóg może użyć naszych talentów, zdolności i umiejętności, aby błogosławić Swoje dzieci. William W. Phelps jest przykładem działania tej zasady. Zanim przybyło on do Kirtland w Ohio, zakupił egzemplarz Księgi Mormona w dwa tygodnie po rozpoczęciu sprzedaży. Doprowadziło to do jego nawrócenia.

Przeczytaj wprowadzenie do rozdziału: Nauki i Przymierza 55 i odszukaj jedną z umiejętności lub zdolności Williama W. Phelpsa. Następnie przeczytaj werset: Nauki i Przymierza 55:4, aby odszukać inne jego talenty. Pan powołał Brata Phelpsa, aby używał swoich talentów i umiejętności do pomocy w opracowywaniu i drukowaniu materiałów kościelnych (zob. NiP 55:5). Wysiłki Brata Phelpsa były błogosławieństwem dla Kościoła na wiele sposobów.

Obraz
William Phelps i Józef Smith przy prasie drukarskiej
  1. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:

    1. Czy byłeś świadkiem tego, jak Bóg używał talentów i umiejętności ludzi, aby błogosławić innych ludzi?

    2. W jaki sposób twoje talenty i umiejętności błogosławią i wspierają innych ludzi oraz przyczyniają się do tego, że dzieło Pana postępuje naprzód?

Nauki i Przymierza 56:1–13

Pan odwołuje powołanie na misję Ezry Thayre’a i nakazuje mu pokutę

  1. W swoim dzienniku do studiowania napisz o kimś, kogo znasz, a kto poświęcił coś ważnego, aby przestrzegać jakiegoś przykazania (przykłady: poświęcenie, aby przystąpić do Kościoła, udanie się na misję lub postępowanie według określonych norm Kościoła).

Ezra Thayre został wyznaczony do zamieszkania i pracy z Josephem Smithem sen. na gospodarstwie Fredericka G. Williamsa w Kirtland w stanie Ohio. Oprócz pracy w gospodarstwie Ezra także spłacił zadłużenie, którym obciążona była ta ziemia. Kiedy razem z Thomasem B. Marshem został powołany na misję do Missouri (zob. NiP 52:22), zażądał od Kościoła części ziemi, do której, jego zdaniem, miał prawa. Z powodu swej troski o mienie i pieniądze Ezra Thayre nie był gotowy, aby wyruszyć na misję wtedy, kiedy Thomas był gotów. Tak więc Thomas udał się do Proroka Józefa Smitha i zapytał, co powinien zrobić.

W objawieniu zapisanym w rozdziale: Nauki i Przymierza 56 Pan odwołał powołanie Brata Thayre’a i przypisał nowego towarzysza Bratu Marshowi. Pan następnie ostrzegł przed dumą i nauczał świętych, że ma w zanadrzu dla nich o wiele więcej niż ziemię i pieniądze.

Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 56:3–5 i odszukaj, co stało się w konsekwencji tego, że Ezra Thayre nie był gotów udać się z Thomasem B. Marshem do Missouri. Kiedy będziesz czytać ten fragment, pamiętaj, że słowo odwołuję oznacza wycofać lub anulować. Co stracił Ezra w konsekwencji tego, że nie był gotów udać się w podróż razem z Bratem Marshem?

Werset: Nauki i Przymierza 56:4 naucza, że Pan może nakazywać lub odwoływać przykazanie, jeśli tylko uważa to za stosowne. Możesz zaznaczyć słowa lub wyrażenia, które nauczają tej zasady.

Poniżej podanych jest kilka przykładów z pism świętych i historii Kościoła o tym, jak Pan daje lub odwołuje przykazanie:

  • Kiedy Pan zaoferował wyższe prawo Mojżeszowi i jego ludowi, dzieci Izraela zbuntowały się i zaczęły czcić złotego cielca. W rezultacie Pan dał im niższe prawo. (Zob. Joseph Smith Translation, Exodus 32:14; 33:20; 34:1–2 [w aneksie anglojęzycznej Biblii].)

  • Podczas Swojej ziemskiej posługi Zbawiciel powiedział Apostołom, aby głosili ewangelię tylko Żydom (zob. Ew. Mateusza 10:5). Wkrótce po śmierci Zbawiciela Piotr otrzymał objawienie, że nadszedł czas, aby głosili ewangelię ludziom wszystkich narodów (zob. Ew. Mateusza 28:19).

  • W tej dyspensacji Pan nakazał niektórym z pierwszych świętych, aby praktykowali wielożeństwo. Dla Proroka Józefa Smitha oraz wielu innych przywódców Kościoła przykazanie to było dość trudne do wykonania, ale mimo to byli mu posłuszni. Wiele lat później, po otrzymaniu objawienia, Prezydent Wilford Woodruff wydał oświadczenie — Manifest — przyjęte przez Kościół, jako ważny i obowiązujący od dnia 6 października 1890 roku. Doprowadziło to do zakończenia praktyki wielożeństwa w Kościele (zob. Deklaracja Oficjalna 1).

Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 56:8–11 i odszukaj, co Pan polecił Ezrze Thayre’owi, aby zrobił po odwołaniu powołania na misję. Na szczęście Ezra zdecydował się odpokutować i siedem miesięcy później został ponownie powołany do służby z Thomasem B. Marshem (zob. NiP 75:31).

Nauki i Przymierza 56:14–20

Pan ostrzega świętych przed chciwością i dumą w sercu

Czasami ludzie myślą, że duma gości tylko w sercach ludzi bogatych. Jednakże nie zawsze tak jest. Jest o tym mowa w poniższych wersetach.

Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 65:16–17 i odszukaj, jak objawia się serce nieskore do pokuty zarówno u kogoś, kto jest bogaty, jak i u kogoś, kto jest biedny. Rozważ zaznaczenie tego, co znajdziesz. Rozważ, dlaczego duma i chciwość są często spotykanymi cechami zarówno u bogatych, jak i u biednych.

Przeczytaj werset: Nauki i Przymierza 56:18 i odszukaj Pański opis serca i ducha tych, którzy zostaną błogosławieni. Użyj słownika, aby zrozumieć użyte w tym wersecie słowa.

Obraz
Starszy D. Todd Christofferson

Starszy D. Todd Christofferson z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał: „Kiedy staracie się o błogosławieństwa nawrócenia, możecie ofiarować Panu dar waszego skruszonego lub pokutującego serca i waszego pokornego lub posłusznego ducha. W rzeczywistości jest to dar z was samych — z tego, kim jesteście i kim się stajecie” („Gdy się kiedyś nawrócisz”, Liahona, maj 2004, str. 12).

Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 56:19–20 i odszukaj błogosławieństwa, jakie obiecał Pan tym, których serca są pokorne. Warto wiedzieć że „zapłata” Pana oznacza, że On ją poczyni za każdy dobry i każdy zły dokonany uczynek.

  1. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:

    1. Jak błogosławieństwa opisane we fragmencie: Nauki i Przymierza 56:18–20 można przyrównać do nieruchomości i pieniędzy, których mogli pragnąć Ezra Thayre oraz inni pierwsi święci?

    2. Co możesz zrobić, aby twoje serce było skore do przyjęcia błogosławieństw wymienionych w tych wersetach?

  2. W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

    Przestudiowałem lekcję: Nauki i Przymierza 53–56 i ukończyłem ją w dniu (data).

    Dodatkowe pytania, przemyślenia lub spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: