Seminarium
Część 6.: Dzień 3., Nauki i Przymierza 20:37, 68–84


Część 6.: Dzień 3.

Nauki i Przymierza 20:37, 68–84

Wprowadzenie

Zorganizowanie 6 kwietnia 1830 roku Kościoła sprawiło, że w dniach ostatnich możliwe stało się udzielanie obrzędów kapłaństwa dzieciom Ojca Niebieskiego na całym świecie. Przed nastaniem tego długo oczekiwanego dnia Pan zaczął objawiać Prorokowi Józefowi Smithowi: wymagania związane z chrztem i sposób jego dokonania, oczekiwania wobec członków Jego Kościoła oraz szczegóły dotyczące udzielania sakramentu.

Nauki i Przymierza 20:37, 68–74

Przedstawienie wymagań związanych z chrztem i sposobem jego dokonania

Co odpowiedziałbyś przyjacielowi, który nie jest członkiem Kościoła, na pytanie: „Co muszę zrobić, abym mógł zostać ochrzczony w twoim kościele?”.

Przeczytaj werset: Nauki i Przymierza 20:37 i odszukaj, czego Pan wymaga od tych, którzy pragną stać się członkami Kościoła. Możesz zaznaczyć każde wymaganie, jakie odkryjesz w tym fragmencie.

Pomóc ci może wiedza, że okazanie złamanego serca i skruszonego ducha oznacza ukorzenie się i otwarcie na wolę Bożą. Oznacza to także odczuwanie głębokiego smutku z powodu grzechu i szczere pragnienie pokuty.

Obraz
Starszy D. Todd Christofferson

Starszy D. Todd Christofferson z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił: „W starożytnych czasach, kiedy ludzie chcieli okazać Panu cześć i poszukiwali Jego błogosławieństw, często przynosili Mu dary. Na przykład, kiedy szli do świątyni, przynosili ze sobą ofiarę, by złożyć ją na ołtarzu. Po Zadośćuczynieniu i Zmartwychwstaniu Zbawiciel powiedział, że nie będzie już więcej przyjmował ofiar całopalenia ze zwierząt. Darem lub ofiarą, którą teraz będzie przyjmował, będzie ‘skruszone serce i pokorny duch’ (3 Nefi 9:20). Kiedy poszukujecie błogosławieństw nawrócenia, możecie ofiarować Panu dar waszego skruszonego, czyli pokutującego serca i waszego pokornego, czyli posłusznego ducha. W rzeczywistości jest to dar z was samych — z tego, kim jesteście i kim się stajecie” („Gdy się kiedyś nawrócisz”, Ensign lub Liahona, maj 2004, str. 12).

Jak myślisz, dlaczego wykazanie się tymi cechami jest wymagane przed chrztem?

Na podstawie tego, czego dowiedziałeś się z wersetu: Nauki i Przymierza 20:37, uzupełnij następującą zasadę: Kiedy zostajemy ochrzczeni, świadczymy, czyli pokazujemy, że .

Rozważ, jak sobie radzisz z dochowywaniem zawartych przez siebie przymierzy chrztu.

Co byś powiedział przyjacielowi spoza Kościoła, gdyby zadał kolejne pytanie: „Jak się chrzci ludzi w twoim kościele?”.

Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 20:72–74 i zaznacz opis sposobu chrztu podany przez Pana. Z wersetów tych dowiadujemy się, że chrzest musi być dokonany przez zanurzenie i być udzielony przez mężczyznę, który posiada odpowiednie upoważnienie (zob. także 3 Nefi 11:21–27).

Co byś odpowiedział, gdyby ten przyjaciel zadał ci trzecie pytanie: „Czego wymaga się od ludzi, gdy po chrzcie stają się członkami twego Kościoła?”.

Przeczytaj wersety: Nauki i Przymierza 20:68–69 i dowiedz się, jakie Pan ma oczekiwania względem każdego z nas po tym, jak zostaliśmy ochrzczeni. Możesz zaznaczyć je w swoich pismach świętych.

W wersecie: Nauki i Przymierza 20:68 Pan mówi nam, że nowi członkowie mają być nauczani przez starszych po chrzcie, a przed konfirmacją. W naszych czasach zwyczaj przeprowadzania lekcji misjonarskich przed chrztem umożliwia ludziom przyjęcie daru Ducha Świętego niedługo po chrzcie.

Z wersetu: Nauki i Przymierza 20:69 dowiadujemy się, w jaki sposób możemy po chrzcie zamanifestować lub okazać, że jesteśmy godni. Na podstawie wytycznych danych nam przez Pana uzupełnij następującą zasadę: Po chrzcie okazujemy Panu, że jesteśmy godni, poprzez .

  1. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:

    1. Dlaczego ważne jest pozostawanie godnym po swoim chrzcie?

    2. Jak myślisz, co to znaczy okazać „bogobojne postępowanie i mowę”?

  2. Przeczytaj rozdział z broszury Dla wzmocnienia młodzieży zatytułowany „Język” ([2011], str. 20–21) i dowiedz się, w jaki sposób młoda osoba może okazać „bogobojne postępowanie i mowę”. W swoim dzienniku do studiowania opisz sytuacje, w których byłeś świadkiem tego, jak inne osoby stosowały się do tej zasady. Jak myślisz, w jaki sposób ich uczynki i postawa wpłynęły na otaczających ich ludzi?

Zastanów się, jak ty okażesz „bogobojne postępowanie i mowę” w nadchodzących dniach.

Nauki i Przymierza 20:75–79

Pan podaje wskazówki na temat udzielania sakramentu

Czy kiedykolwiek był z tobą na spotkaniu sakramentalnym kolega nie będący członkiem Kościoła? Jeśli tak — w jaki sposób wyjaśniłeś mu obrzęd sakramentu? Jeśli nie miałeś takiej okazji — co byś powiedział koledze, aby pomóc mu zrozumieć ideę sakramentu?

Przeczytaj werset: Nauki i Przymierza 20:75 i dowiedz się, co Pan nakazał często robić wszystkim członkom Kościoła.

W późniejszym objawieniu Pan wyjaśnił: „Bo oto powiadam ci, że nie ma znaczenia, co będziesz jadł, ani co będziesz pił, gdy przyjmujesz sakrament, jeżeli czynisz to z uwagą jedynie na moją chwałę — pamiętając wobec Ojca ciało moje, które zostało ofiarowane za ciebie, i krew moją, którą przelałem dla odpuszczenia twoich grzechów” (NiP 27:2). W dzisiejszych czasach używamy wody „na pamiątkę przelanej za [nas] krwi [Jezusa Chrystusa]” (NiP 20:79) zamiast wina.

Jak myślisz, dlaczego nakazano nam, abyśmy często wspólnie przyjmowali sakrament? Starszy Melvin J. Ballard z Kworum Dwunastu Apostołów mówił o szczególnym błogosławieństwie, które wypływa z cotygodniowego przyjmowania sakramentu:

Obraz
Starszy Melvin J. Ballard

„Pragniemy, aby każdy święty w dniach ostatnich przystąpił do stołu sakramentalnego, ponieważ jest to miejsce właściwe, aby wejrzeć w siebie, uczyć się prostowania naszych ścieżek, doskonalić nasze życie, dostrajając się do nauk Kościoła i jednocząc z naszymi braćmi i siostrami […].

Jedną rzeczą, która zapewniłaby bezpieczeństwo każdemu mężczyźnie i każdej kobiecie, jest stawianie się przy stole sakramentalnym w każdy dzień sabatu. W ciągu jednego tygodnia nie bylibyśmy w stanie odejść zbyt daleko — nie na tyle daleko, by proces samooceny nie zdołał naprawić popełnionych błędów […]. Droga do stołu sakramentalnego to bezpieczna ścieżka dla świętych w dniach ostatnich” (w: Bryant S. Hinckley, Sermons and Missionary Services of Melvin Joseph Ballard [1949], str. 150–151).

Obraz
przyjmowanie sakramentu

Zastanów się, dlaczego przyjmowanie sakramentu co tydzień stanowi dla ciebie ochronę.

  1. Aby dowiedzieć się, dlaczego sakrament jest dla ciebie bezpieczną ścieżką, zapisz w dzienniku do studiowania następujące dwa nagłówki:

    Kiedy przyjmujemy sakrament, świadczymy, że:

    Kiedy jesteśmy wierni obietnicom składanym podczas sakramentu, Pan obiecuje, że:

    Przeczytaj wersety: Nauki i Przymierza 20:77–79 i poszukaj, o czym świadczymy i co obiecujemy, przyjmując sakrament. W dzienniku do studiowania, pod nagłówkiem: „Kiedy przyjmujemy sakrament…”, zapisz, czego się dowiedziałeś. Następnie przeczytaj te wersety ponownie i poszukaj, co obiecuje Pan. W dzienniku do studiowania, pod nagłówkiem: „Kiedy jesteśmy wierni…” zapisz, czego się dowiedziałeś.

Przejrzyj wymagania dotyczące chrztu, które znalazłeś w wersecie: Nauki i Przymierza 20:37. Jakie podobieństwa dostrzegasz pomiędzy przymierzem zawartym podczas chrztu a obietnicami składanymi w czasie sakramentu?

Kiedy przyjmujesz sakrament, odnawiasz przymierze, jakie zawarłeś podczas chrztu i konfirmacji.

  1. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:

    1. W jaki sposób możesz okazać swą gotowość wzięcia na siebie imienia Jezusa Chrystusa?

    2. Co możesz robić, aby pamiętać o Zbawicielu przez cały tydzień? (zob. także Mosjasz 18:8–10).

    3. W jaki sposób przyjmowanie sakramentu pomaga ci okazać „bogobojne postępowanie i mowę” (NiP 20:69)?

Przeczytaj poniższe stwierdzenie na temat zawierania i odnawiania naszego przymierza chrztu: „Kiedy dotrzymujesz przymierza chrztu, otrzymujesz wspaniałe błogosławieństwa. Gdy je odnawiasz, Pan odnawia obiecane odpuszczenie grzechów. Będąc oczyszczonym z grzechu, możesz ‘zawsze […] mieć z sobą Jego Ducha’ (NiP 20:77). Stałe towarzystwo Ducha jest jednym z najwspanialszych darów, jakie możesz otrzymać w życiu śmiertelnym. Duch będzie cię prowadził ścieżkami prawości i pokoju, doprowadzając cię do życia wiecznego z twoim Ojcem w Niebie i Jezusem Chrystusem” (Oddani wierze: Leksykon ewangelii [2004], str. 145).

  1. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytanie: W jaki sposób zrozumienie błogosławieństwa, jakim jest towarzystwo Ducha Świętego, może zachęcić nas do szanowania przymierza chrztu?

Starszy Dallin H. Oaks z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, że możemy cieszyć się błogosławieństwem służby aniołów, kiedy odnawiamy przymierza chrztu poprzez godne przyjmowanie sakramentu:

Obraz
Starszy Dallin H. Oaks

„Niezbędnych kroków związanych z odpuszczeniem grzechów dokonuje się poprzez obrzęd chrztu konieczny do zbawienia oraz obrzęd sakramentu, konieczny dla odnowienia przymierzy […].

Te obrzędy Kapłaństwa Aarona są równie ważne do udzielania służby aniołów […].

Przesłanie anielskie może być dane za pośrednictwem głosu lub po prostu poprzez myśli lub uczucia przekazane umysłowi człowieka […].

Większość anielskich przesłań raczej się czuje lub słyszy, niż widzi […].

Mówiąc ogólnie, błogosławieństwa duchowego towarzystwa i duchowej komunikacji są dostępne jedynie tym, którzy są czyści […]. Dzięki obrzędom chrztu i sakramentu, które należą do Kapłaństwa Aarona, jesteśmy oczyszczeni z naszych grzechów i otrzymujemy obietnicę, że jeśli będziemy dochowywać naszych przymierzy, Jego Duch zawsze będzie z nami. Wierzę, że ta obietnica odnosi się nie tylko do Ducha Świętego, ale też do służby aniołów, ponieważ ‘aniołowie mówią pod wpływem Ducha Świętego, ich słowa są więc słowami Chrystusa’ (2 Nefi 32:3). Zatem ci, którzy posiadają Kapłaństwo Aarona, otwierają drzwi wszystkim członkom Kościoła, którzy godnie przyjmują sakrament, aby cieszyli się towarzystwem Ducha Pana oraz służbą aniołów” („The Aaronic Priesthood and the Sacrament”, Ensign, listopad 1998, str. 38–39).

Zastanów się, w jaki sposób przygotujesz się do przyjęcia sakramentu w tym tygodniu.

Nauki i Przymierza 20:80–84

Rejestry członkowskie Kościoła mają być dokładnie prowadzone

Wersety: Nauki i Przymierza 20:81–84 zawierają wskazówki Pana, aby starsi w początkowym okresie istnienia Kościoła zapisywali imiona i nazwiska osób, które przystępują do Kościoła. Powiedziano im, aby przynosili te listy na konferencje Kościoła, aby mogły być przechowywane w księdze. Nazwiska tych, którzy odeszli z Kościoła, były usuwane. Poza tym członkowie Kościoła zmieniający miejsce zamieszkania mieli zabierać z sobą poświadczenie swego członkostwa i przedstawiać je nowemu przywódcy kapłańskiemu. W naszych czasach przywódcy Kościoła nadal prowadzą dokładne rejestry członkowskie, a stosowane metody są teraz bardziej wydajne.

  1. W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

    Przestudiowałem lekcję: Nauki i Przymierza 20:37, 68–84 i ukończyłem ją w dniu (data).

    Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: