1 sierpnia 1831 roku, niespełna dwa tygodnie po tym, jak Pan wyznaczył Independence w Missouri na centralne miejsce Syjonu, Prorok Józef Smith otrzymał objawienie, które znajduje się w rozdziale: Nauki i Przymierza 58. Stanowi ono odpowiedź dla osób, które pragnęły poznać wolę Pana odnośnie do ich roli w nowym miejscu. W objawieniu tym Pan doradził świętym, aby pozostali wierni pomimo cierpienia i wyjaśnił im, dlaczego wysłał ich do Syjonu. Pan zachęcił też świętych, aby korzystali ze swej wolnej woli, by zapanowała sprawiedliwość.
Pan radzi świętym, by pozostali wierni pomimo cierpienia
Z jakimi problemami zmagasz się teraz w swoim życiu?
Czytając poniższy akapit, odszukaj wyzwania, jakim musieli stawić czoła święci w Missouri w 1831 roku.
W styczniu 1831 roku misjonarze napotkali grupę Indian z plemienia Delaware, którzy mieszkali na Terytorium Indian, za zachodnią granicą stanu Missouri. Byli oni zainteresowani poznaniem ewangelii zapisanej w Księdze Mormona. Misjonarze Kościoła nie zdobyli jednak wymaganych pozwoleń na wkroczenie na Terytorium Indian i głoszenie tam ewangelii, a także napotkali sprzeciw miejscowych urzędników ds. Indian i lokalnych duchownych, w rezultacie czego zostali zmuszeni do opuszczenia tych terenów. Następnie starali się oni nauczać białych osadników w Independence i jego okolicach, lecz do lipca 1831 roku do Kościoła dołączyło mniej niż 10 nowych członków. Kiedy w lipcu 1831 roku do Missouri zaczęli przybywać starsi Kościoła z Ohio, część z nich była zawiedziona zastaną sytuacją. Niektórzy z nich spodziewali się zobaczyć szybko rozrastającą się społeczność wiernych oraz osadę przygotowaną na przyjęcie przybywających członków Kościoła. Kilku wyraziło swoje obawy, ponieważ ziemia w Independence była ugorem i trzeba było włożyć wiele pracy, aby możliwe było uprawianie na niej czegokolwiek. Niektórzy z braci zostali zachęceni do pozostania w Missouri i zakupu ziemi, aby przygotować Syjon dla świętych, którzy mieli przybyć później.
Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 58:1–2 i poszukaj, co takiego Pan powiedział starszym, by pomóc im poczuć się lepiej w obliczu stojących przed nimi wyzwań.
Na podstawie tego, czego nauczyłeś się z wersetu 2., uzupełnij poniższe zasady:
Będziemy błogosławieni, jeśli .
Nasza wieczna nagroda będzie większa, jeśli .
Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 58:3–5 i poszukaj, czego często nie dostrzegamy i czego nie rozumiemy, kiedy przechodzimy próby.
Pan doradził starszym, by mieli wiarę w Niego i patrzyli ponad cierpienia, których doświadczali, koncentrując się bardziej na pełnej chwały przyszłości, której zaznają, jeśli pozostaną wierni. Przesłanie Pana dla świętych w Missouri może pomóc nam przetrwać nasze własne próby, pomagając nam koncentrować się na błogosławieństwach obiecanych tym, którzy wiernie przetrwają cierpienia.
W swoim dzienniku do studiowania odpowiedz na jedno lub dwa z poniższych pytań:
W jaki sposób ufność w to, że Pan cię pobłogosławi, może pomóc ci wiernie znosić próby?
Kiedy czułeś, że zostałeś pobłogosławiony za pozostanie wiernym podczas próby?
W wersetach Nauki i Przymierza 58:6–13 Pan objawił kilka błogosławieństw, jakimi obdarzy świętych za ich posłuszeństwo w ustanawianiu Syjonu. Zobowiąż się, że pozostaniesz wierny w obliczu prób, abyś mógł otrzymać nagrody, jakie Pan przygotował dla ciebie zarówno teraz, jak i w przyszłości.
Pan określa obowiązki biskupa i nakazuje świętym, by przestrzegali praw kraju
Pan pouczył Biskupa Edwarda Partridge’a i Sidneya Gilberta, by pozostali w Missouri, by zarządzać własnością Kościoła i dokonać zakupu ziemi w Independence i okolicach (zob. NiP 57:7–8). Biskup Partridge spierał się z Prorokiem Józefem Smithem na temat jakości ziemi na wybranych terenach. Jego zdaniem należało kupić inne działki. Ten spór doprowadził do powstania głębokiej urazy.
W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:
W jaki sposób zasady, których uczymy się z wersetu: Nauki i Przymierza 58:3, mogły pomóc Biskupowi Partridge’owi podjąć decyzję o tym, by odpokutować za spieranie się z Prorokiem o to, które ziemie należy zakupić?
Zastanów się, jakie współczesne kwestie i sytuacje mogą sprawić, że ktoś może przyjmować nauki przywódców Kościoła z „[niewiarą i ślepotą serca]” (NiP 58:15). Co możesz zrobić, by uniknąć popełnienia tego błędu?
Biskup Partridge przyjął Pańskie upomnienie z pokorą i otrzymał wybaczenie swoich grzechów.
Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 58:16–23 i zobacz, co Pan nakazał uczynić Biskupowi Partridge’owi, by wypełnił swoje powołanie. Co Pan nakazał czynić świętym w wersetach 21–23? Czego te wersety uczą na temat tych, którzy próbują wykorzystywać prawa Boże, aby usprawiedliwić nieprzestrzeganie praw kraju?
Pan radzi świętym, by wykorzystywali swą wolną wolę do czynienia dobra
Wyobraź sobie, że idziesz ulicą i widzisz, jak jakaś starsza osoba się przewraca. Na poniższym schemacie zakreśl kółkiem, jak powinieneś postąpić.
Poczekać, aż Duch natchnie cię, byś udzielił pomocy.
Poczekać i zobaczyć, czy ktoś inny pospieszy z pomocą.
Poczekać, aż ktoś powie ci, co masz robić.
Podejść i pomóc osobie, która upadła.
Dlaczego wybrałeś tę odpowiedź?
Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 58:24–28 i odszukaj, jakich zasad Pan nauczał świętych, kiedy zmagali się z wyzwaniem budowy miasta Syjon. Możesz je zaznaczyć. Jedna z zasad, jakich uczymy się z tego wersetu, brzmi: Powinniśmy się gorliwie angażować w czynienie tego, co dobre i prawe. (Wyrażenie: „ten, kogo zmuszają w każdej sprawie” [NiP 58:26] odnosi się do osoby, która pozostaje bezczynna, dopóki nie musi czegoś uczynić. Nauki i Przymierza 58:27 to fragment do opanowania. Możesz oznaczyć go w wyróżniający się sposób, abyś w przyszłości mógł z łatwością go odnaleźć).
W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:
O jakiej „nagrodzie” jest mowa w tych wersetach? W jaki sposób to, że czynimy wiele dobra z własnej i nieprzymuszonej woli, wpłynie na to, czy otrzymamy życie wieczne?
W jaki sposób możesz się gorliwie angażować w czynienie dobra w swoim domu? W szkole? W swoim okręgu lub gminie?
Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 58:29–33 i zobacz, co spotyka tych, którzy nie wykorzystują swej wolnej woli do czynienia dobra lub wątpią w przykazania Pana. Możesz zaznaczyć to, czego się dowiedziałeś.
Aby nauczyć się na pamięć fragmentu: Nauki i Przymierza 58:27, zapisz pierwsze litery wszystkich słów z wersetu 27. w swoim dzienniku do studiowania. Przy pomocy zapisanych liter postaraj się wyrecytować cały werset. Jeśli to konieczne, zajrzyj do Nauk i Przymierzy. Powtarzaj to ćwiczenie tak długo, dopóki nie uda ci się wyrecytować całego wersetu, korzystając jedynie z pierwszych liter lub całkowicie z pamięci. Możesz wyrecytować i wyjaśnić werset: Nauki i Przymierza 58:27 któremuś z członków rodziny lub znajomemu.
Pan udziela wskazówek dotyczących Syjonu i naucza zasad pokuty
Skąd wiesz, że Pan wybaczył ci twoje grzechy? Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 58:42–43 i zaznacz to, czego Pan nauczał na temat przebaczenia. (Nauki i Przymierza 58:42–43 to fragment do opanowania. Możesz oznaczyć go w wyróżniający się sposób, abyś mógł z łatwością go odnaleźć).
Na podstawie wersetu: Nauki i Przymierza 58:42 uzupełnij następującą zasadę: Jeśli my , Pan nam wybaczy i nie będzie więcej pamiętał naszych grzechów.
Wyrażenie: „nie pamiętam ich więcej” nie oznacza, że Bóg zapomina o naszych grzechach. Bóg jest wszechwiedzący, wszystko pojmuje — o niczym nie zapomina. Jednakże grzechów, za które dokonano pokuty i otrzymano przebaczenie, nie pamięta więcej i już nigdy o nich nie wspomina.
W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytanie: Jaką różnicę w życiu człowieka czyni to, że wierzy on, że Pan wybaczy mu jego grzechy i nie będzie ich więcej pamiętać?
Z wersetu: Nauki i Przymierza 58:43 dowiadujemy się, jak możemy poznać, czy odpokutowaliśmy za swoje grzechy. Przeczytaj ten werset i uzupełnij następującą zasadę: Aby odpokutować, musimynasze grzechy i ich.
Wyrzec się grzechu oznacza, że całkowicie się od niego odwracamy i przestajemy go popełniać. Czytając poniższą wypowiedź Prezydenta Dietera F. Uchtdorfa z Pierwszego Prezydium, przypomnij sobie sytuacje, w których odpokutowałeś i czułeś, że Pan ci wybaczył: „Kiedy już prawdziwie odpokutowaliśmy, Chrystus zabierze ciężar winy za nasze grzechy. Możemy się dowiedzieć, że wybaczono nam i zostaliśmy oczyszczeni. Duch Święty nam to potwierdzi. On jest tym, który uświęca. Żadne inne świadectwo o przebaczeniu nie może być większe” („Punkt bezpiecznego powrotu”, Ensign lub Liahona, maj 2007, str. 101).
Zapisz fragment: Nauki i Przymierza 58:42–43 na kartce lub fiszce i recytuj go za każdym razem, kiedy klękasz do osobistej modlitwy. Dzięki temu lepiej zapamiętasz te ważne wersety i będą ci one przypominać, abyś modlił się o pomoc w swych staraniach, by wyznać swoje grzechy i wyrzec się ich.
W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie: