Salig sa Ginoo
Ang ato rang kasigurohan mao ang pagsalig sa Ginoo ug sa Iyang gugma alang sa Iyang mga anak.
Mga kaigsoonan, usa ka sulat nga taud-taud na nakong nadawat maoy pasiuna sa tema sa akong pakigpulong. Ang tigsulat nagplano nga maminyo sa templo ngadto sa usa ka tawo kinsang asawa sa kahangturan namatay na. Mahimo siyang ikaduhang asawa. Nangutana siya: may balay ba kaha siya sa pikas kinabuhi, o magpuyo ba siya uban sa iyang bana ug sa una niyang asawa? Ako lang siyang gisultihan nga mosalig sa Ginoo.
Mopadayon ko pinaagi sa usa ka kasinatian nga akong nadungog gikan sa usa ka minahal nga kaila, nga akong ipaambit uban sa iyang pagtugot. Human namatay ang iyang pinanggang asawa ug inahan sa iyang mga anak, ang usa ka amahan nagminyo pag-usab. Ang ubang hamtong nga mga anak makusganong misupak sa iyang pagminyo og usab ug nangayo’g tambag sa suod nga kaliwat kinsa usa ka tinahud nga lider sa Simbahan. Human makadungog sa mga rason sa ilang pagsupak, nga nakapukos sa mga kondisyon ug relasyon didto sa kalibutan sa espiritu o sa mga gingharian sa himaya human sa Katapusang Paghukom, kining lider miingon: “Sayop ang inyong gikabalak-an. Mabalaka unta mo kon makaabut ba kaha kamo niadtong mga dapita. Kana maoy tutuki. Kon moabut mo didto, ang tanan mas nindot pa kaysa inyong mahanduraw.”
Unsa ka makahupay nga pagtulun-an! Salig sa Ginoo!
Gikan sa mga sulat nga akong nadawat, nasayud ko nga ang uban nabalaka kabahin sa kalibutan sa espiritu nga ato unyang puy-an human kita mamatay ug sa dili pa kita mabanhaw. Ang uban nagtuo nga ang kalibutan sa espiritu mopadayon sa daghang temporal nga mga kahimtang ug mga hitabo dinhi sa mortal nga kinabuhi. Unsa ba gayud ang atong nahibaloan mahitungod sa kahimtang didto sa kalibutan sa espiritu? Nagtuo ko nga sakto ang giingon sa usa ka propesor sa relihiyon sa BYU niini nga hilisgutan: “Kon mangutana kita sa atong kaugalingon unsay atong nahibaloan mahitungod sa kalibutan sa espiritu gikan sa mga kasulatan, ang tubag, ‘gamay ra sa atong kasagarang gihunahuna.’”1
Dayag lang, kita nasayud gikan sa mga kasulatan nga human mamatay ang atong mga lawas magpadayon kitang magpuyo isip mga espiritu didto sa kalibutan sa espiritu. Ang kasulatan nagtudlo usab nga kining kalibutan sa espiritu gibahin tali sa mga “matarung” o “makiangayon” samtang buhi pa ug niadtong mga nagpakadautan. Naghulagway usab kini giunsa sa ubang matinud-anong mga espiritu pagtudlo sa ebanghelyo ngadto sa mga dautan o masinupakon (tan-awa sa 1 Pedro 3:19; Doktrina ug mga Pakigsaad 138:19–20, 29, 32, 37). Labing importante, ang bag-ong pagpadayag nagpahibalo nga ang buhat sa kaluwasan magpadayon didto sa kalibutan sa espiritu (tan-awa sa Doktrina ug mga Pakigsaad 138:30–34, 58), ug bisan kon giawhag kita sa dili paglangan sa atong paghinulsol dinhi sa mortalidad (tan-awa sa Alma 13:27), gitudloan kita nga ang ubang paghinulsol posible didto (tan-awa sa Doktrina ug mga Pakigsaad 138:58).
Ang buhat sa kaluwasan didto sa kalibutan sa espiritu naglangkob sa pagpalingkawas sa mga espiritu gikan sa sagad gitawag sa mga kasulatan nga “pagkaulipon.” Tanan diha sa kalibutan sa espiritu anaa sa gitawag nga pagkaulipon. Ang dakung pagpadayag ni Presidente Joseph F. Smith, nga gihimong kasulatan diha sa seksyon 138 sa Doktrina ug mga Pakigsaad, nag-ingon nga ang mga matarung nga patay na, kinsa anaa sa kahimtang sa “kalinaw” (Doktrina ug mga Pakigsaad 138:22) samtang maghulat sila sa Pagkabanhaw (tan-awa sa Doktrina ug mga Pakigsaad 138:16), “nagtan-aw diha sa dugay nga pagkawala sa ilang mga espiritu gikan sa ilang mga lawas ingon sa usa ka ulipon” (Doktrina ug mga Pakigsaad 138:50).
Ang mga dautan mag-antus usab og dugang nga pagkaulipon. Tungod sa wala mahinulsuli nga mga sala, anaa sila sa gitawag ni Apostol Pedro nga “bilanggoan” sa espiritu (1 Pedro 3:19; tan-awa usab sa Doktrina ug mga Pakigsaad 138:42). Kini nga mga espiritu gihulagway isip “ginapos” o isip “mga binilanggo” (Doktrina ug mga Pakigsaad 138:31, 42) o isip “sinalikway ngadto sa kawanangan sa kangitngit” nga adunay “paghilak, ug pagdangoyngoy, ug pagpangagot sa mga ngipon” samtang maghulat sila sa pagkabanhaw ug paghukom (Alma 40:13–14).
Ang pagkabanhaw sa tanang anaa sa kalibutan sa espiritu gipaniguro pinaagi sa Pagkabanhaw ni Jesukristo (tan-awa sa 1 Mga Taga-Corinto 15:22), bisan mahitabo kini sa lain-laing panahon sa lain-laing mga grupo. Hangtud nianang panahona, ang gisulti sa mga kasulatan kanato mahitungod sa kalihokan sa kalibutan sa espiritu nakasentro sa buhat sa kaluwasan. Gamay ra ang gipadayag. Ang ebanghelyo gisangyaw ngadto sa mga ignorante, mga wala maghinulsol, ug mga masinupakon aron sila makalingkawas gikan sa ilang pagkabinilanggo ug magpadayon ngadto sa mga panalangin nga giandam sa usa ka mahigugmaong Langitnong Amahan alang kanila.
Ang pagkaulipon diha sa kalibutan sa espiritu nga masinati sa matarung nga kinabig nga mga kalag mao ang ilang panginahanglan sa paghulat—ug tingali tugutan nga moaghat—sa pagpahigayon sa ilang proxy nga mga ordinansa dinhi sa kalibutan aron sila mabunyagan ug makatagamtam sa mga panalangin sa Espiritu Santo (tan-awa sa Doktrina ug mga Pakigsaad 138:30–37, 57–58).2 Kining mortal nga proxy nga mga ordinansa makatabang usab kanila sa pagpadayon ubos sa katungod sa priesthood aron mopadaghan sa mga panon sa mga matarung nga makasangyaw sa ebanghelyo ngadto sa mga espiritu nga naa sa bilanggoan.
Gawas niining mga yano nga konsepto, ang atong giaprobahan nga kasulatan wala kaayo maghisgut kabahin sa kalibutan sa espiritu human sa kamatayon ug sa wala pa ang Katapusang Paghukom.3 Busa unsa pay atong nasayran bahin sa kalibutan sa espiritu? Daghang mga miyembro sa Simbahan adunay mga panan-awon o laing mga inspirasyon nga nagpahibalo kanila bahin sa mga kalihokan o sa mga gipangbuhat sa kalibutan sa espiritu, apan kining personal nga espiritwal nga mga kasinatian dili sabton o itudlo isip opisyal nga doktrina sa Simbahan. Ug, dayag lang, adunay daghang mga pangagpas sa mga miyembro ug sa uban diha sa namantala nga mga kapanguhaan sama sa mga libro bahin sa nag-ungaw sa kamatayon nga mga kasinatian.4
Mahitungod niini, ang maalamong pahimangno nila ni Elder D. Todd Christofferson ug Neil L. Andersen sa nag-unang mga mensahe sa kinatibuk-ang komperensya importanting hinumduman. Si Elder Christofferson nagtudlo: “Kinahanglang hinumdoman nga dili tanang pamahayag sa usa ka lider sa Simbahan, kanhi o karon, nagtudlo og doktrina. Sagad nga nasabtan sa Simbahan nga ang usa ka pahayag nga gihimo sa usa ka lider sa usa ka okasyon kasagaran nagrepresentar og personal, bisan maayo nga pagkahunahuna, opinyon, dili ipasabut nga opisyal o alang sa tibuok Simbahan.”5
Sa mosunod nga komperensya, si Elder Andersen nagtudlo niini nga baruganan: “Ang doktrina gitudlo sa tanang 15 ka mga sakop sa Unang Kapangulohan ug sa Korum sa Napulog Duha. Wala kini gitago sa dili klaro nga parapo sa usa ka pakigpulong.”6 Ang pamahayag alang sa pamilya, nga gipermahan sa tanang 15 ka mga propeta, manalagna, ug tigpadayag, usa ka maanindot nga paghulagway niana nga prinsipyo.
Gawas nianang sama ka pormal sa pamahayag sa pamilya, ang mapanagnaong mga pagtulun-an sa mga Presidente sa Simbahan, nga gipapamatud-an sa ubang mga propeta ug mga apostoles, mga ehemplo usab niini. Mahitungod sa mga sirkumstansya sa kalibutan sa espiritu, si Propeta Joseph Smith naghatag og duha ka mga pagtulun-an sa hapit na matapos ang iyang pangalagad nga gitudlo kanunay sa iyang mga sumusunod. Usa niini mao ang iyang pagtulun-an diha sa sermon ni King Follett nga ang mga sakop sa pamilya nga mga matarung magkauban sa kalibutan sa mga espiritu.7 Lain usab mao kining pahayag atol sa usa ka lubong sa kaulahiang tuig sa iyang kinabuhi: “Ang mga espiritu sa mga matarung ibayaw ngadto sa mas daku ug daghang mahimayaon nga buhat … [didto] sa kalibutan sa mga espiritu. … Sila dili layo kanato, ug makahibalo ug makasabut sa atong mga hunahuna, mga pagbati, ug mga lihok, ug sa kasagaran masakitan niini.”8
Karon, naa bay pangutana sama sa akong gisulti ganina kon asa magpuyo ang mga espiritu? Kon kana nga pangutana daw lain o walay bili kaninyo, hunahunaa ang daghan ninyong mga pangutana, o gani niadtong natintal mo sa pagtubag basi sa inyong nadungog gikan sa laing tawo sa miaging panahon. Sa tanang mga pangutana bahin sa kalibutan sa espiritu, mosugyot ko og duha ka tubag. Una, hinumdumi nga ang Dios naghigugma sa Iyang mga anak ug mobuhat gyud sa labing maayo alang sa matag usa kanato. Ikaduha, hinumdumi kining pamilyar nga pagtulun-an sa Bibliya, nga labing nakatabang kanako sa daghang wala matubag nga mga pangutana:
“Sumalig ka sa Ginoo sa bug-os mong kasingkasing; ug ayaw pagsalig sa imong kaugalingong salabutan.
“Sa tanan nimong mga dalan ilha siya, ug siya magamando sa imong mga alagianan” (Mga Proverbio 3:5–6).
Sama niini, si Nephi mitapos sa iyang mahinungdanon nga salmo niini nga mga pulong: “O Ginoo, ako misalig kanimo, ug ako mosalig kanimo sa kahangturan. Ako dili mobutang sa akong pagsalig diha sa gahum sa tawo” (2 Nephi 4:34).
Mahimong mangutana kita sa tago bahin sa mga sirkumstansya sa kalibutan sa espiritu o gani maghisgut niini o sa ubang wala matubag nga mga pangutana diha sa pamilya o sa laing suod nga panagpundok. Apan dili nato itudlo o gamiton isip opisyal nga doktrina kanang wala mohaum sa mga sumbanan sa opisyal nga doktrina. Ang pagbuhat niini dili makapauswag sa buhat sa Ginoo ug gani mahimong makapaluya sa mga indibidwal sa pagpangita sa ilang kaugalingong kahupayan o paglambo pinaagi sa personal nga pagpadayag nga gihatag sa matag usa kanato diha sa plano sa Ginoo. Ang sobrang pagdepende sa personal nga mga panudlo o mga pangagpas mahimo ganing mopalayo kanato gikan sa bug-os nga pagkat-on ug mga paningkamot nga mopalambo sa atong salabutan ug makatabang kanato sa pagpadayon diha sa dalan sa pakigsaad.
Ang pagsalig diha sa Ginoo usa ka pamilyar ug tinuod nga pagtulun-an sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw. Mao kana ang gitudlo ni Joseph Smith dihang ang unang mga Santos nagsinati og grabeng pagpanggukod ug daw dili mabuntog nga mga babag.9 Mao gihapon kana ang pinakamaayong baruganan nga atong magamit kon ang atong mga paningkamot sa pagkat-on o atong mga pagtinguha sa pagkaplag og kahupay mababagan sa mga butang nga wala pa mapadayag o wala pa sagupa isip opisyal nga doktrina sa Simbahan.
Kanang mao nga baruganan may kalabutan sa wala pa matubag nga mga pangutana bahin sa mga pagsilyo sa pikas kinabuhi o gitinguhang mga kausaban tungod sa mga panghitabo ug mga kalapasan sa mortalidad. Daghan pa kaayong wala nato mahibaloi nga ang ato rang kasigurohan mao ang pagsalig sa Ginoo ug sa Iyang gugma alang sa Iyang mga anak.
Sa pagtapos, ang ato gyud nga nahibaloan bahin sa kalibutan sa espiritu mao nga ang buhat sa Amahan ug sa Anak alang sa kaluwasan nagpadayon didto. Ang atong Manluluwas mipasiugda sa buhat sa pagpahayag og kagawasan ngadto sa mga binilanggo (tan-awa sa 1 Pedro 3:18–19; 4:6; Doktrina ug mga Pakigsaad 138:6–11, 18–21, 28–37), ug kana nga buhat magpadayon samtang ang mga takus ug angay nga mga mensahero magpadayon sa pagsangyaw sa ebanghelyo, lakip sa paghinulsol, niadtong kinsa nagkinahanglan pa sa makalimpyo nga epekto niini (tan-awa sa Doktrina ug mga Pakigsaad 138:57). Ang tumong sa tananniini gihulagway diha sa opisyal nga doktrina sa Simbahan, nga gihatag sa bag-ong pagpadayag.
“Ang mga patay kinsa maghinulsol mahimo nga matubos, pinaagi sa pagkamasulundon ngadto sa mga ordinansa sa balay sa Dios,
“‘Ug human sila makabayad sa silot sa ilang mga kalapasan, ug mahugasan nga limpyo, makadawat og usa ka ganti sumala sa ilang mga buhat, kay sila mao ang manununod sa kaluwasan” (Doktrina ug mga Pakigsaad 138:58–59).
Ang katungdanan sa matag usa kanato mao ang pagtudlo sa doktrina sa gipahiuli nga ebanghelyo, pagsunod sa mga sugo, paghigugma ug pagtabang sa usag usa, ug ang pagbuhat sa buhat sa kaluwasan diha sa balaan nga mga templo.
Mopamatuod ko sa kamatuoran sa unsay akong gisulti dinhi ug sa mga kamatuoran nga gitudlo ug itudlo pa niini nga komperensya. Kining tanan gihimong posibli tungod sa Pag-ula ni Jesukristo. Sa atong nahibaloan gikan sa bag-ong mga pinadayag, Siya “naghimaya sa Amahan, ug nagtubos sa tanang mga binuhat sa iyang mga kamot” (Doktrina ug mga Pakigsaad 76:43). Sa ngalan ni Jesukristo, amen.