Sa Dag-um ug Kahayag, Ginoo, Ubani Ako!
Mopamatuod ako nga “sa dag-um ug kahayag” ang Ginoo magauban kanato, nga ang atong “mga kasakit mabuntog diha sa hingpit nga kalipay ni Kristo.”
Usa sa atong ganahan nga kanta mipahayag sa hangyo nga “Sa dag-um ug kahayag, Ginoo, ubani ako!”1 Kausa naa ko sa eroplano samtang nagpadulong kini sa dako nga bagyo. Nagtan-aw sa bintana, makita nako ang baga kaayo nga panganod ubos kanamo. Ang silaw sa nagkasalop nga adlaw mibanda sa mga panganod, nakapahimo niini sa pagdan-ag og grabe nga kahayag. Sa wala madugay, ang eroplano mipaubos agi sa baga nga mga panganod, ug sa kalit lang giliyokan kami sa baga nga kangitngit nga nakapalimot namo sa grabe nga kahayag nga bag-o lang gayud namo nga nasaksihan.2
Ang mga kalisud mahimong moabut usab sa atong kinabuhi, nga makapalimot nato sa kahayag sa Dios ug gani maoy hinungdan nga mangutana kita kon kana nga kahayag anaa pa ba alang kanato. Pipila niini nga mga kalisud mao ang depresyon, kabalaka, ug uban pa nga mga matang sa mental ug emosyonal nga pag-antus. Mahimo kining makausab sa atong paglantaw sa atong kaugalingon, sa uban ug bisan gani sa Dios. Makaapektar kini sa kababayen-an ug kalalakin-an sa tanang edad sa tanang dapit sa kalibutan.
Sama usab nga makadaut mao ang baga nga dag-um sa pagduda nga makaapekto sa uban kinsa wala makasinati niini nga mga pagsulay. Sama sa bisan unsang parte sa lawas, ang utok makasinati og mga sakit, truma ug pagka dili balanse sa kemikal. Kon ang atong mga pangisip nag-antus, angay nga mangayo og tabang gikan sa Dios, niadtong mga naa sa atong palibut, ug gikan sa mga propesyunal sa medikal ug mental nga kahimsug.
“Ang tanan nga mga tawo—lalaki ug babaye—gilalang diha sa hitsura sa Dios. Ang matag usa hinigugmang espiritu nga anak nga lalaki o babaye sa langitnong mga ginikanan, ug … ang matag usa adunay mga kinaiya sa pagkadios ug kalagmitan nga mahimong usa ka dios.”3 Sama sa atong Langitnong mga Ginikanan ug sa atong Manluluwas, aduna kitay pisikal nga lawas4 ug makasinati og mga emosyon.5
Minahal nga mga sister, normal lang nga sa panagsa mobati og kaguol o kabalaka. Ang kaguol ug kabalaka natural nga tawhanong mga emosyon.6 Hinoon, kon kanunay kita nga maguol ug kon ang atong kasakit mobabag sa atong abilidad nga mobati sa gugma sa atong Langitnong Amahan ug sa Iyang Anak ug sa impluwensya sa Espiritu Santo, tingali nag-antus na kita sa depresyon, kabalaka, o lain nga emosyonal nga kondisyon.
Ang akong bugtong anak nga babaye kausa misulat: “Adunay higayon … [dihang] sobra kaayo ko kaguol sa tanang higayon. Kanunay ko nga naghunahuna nga ang kaguol usa ka butang nga angay ikaulaw, ug nga timaan kini sa kahuyang. Mao nga akong gitago ang akong kaguol sa akong kaugalingon. … Mibati ko nga hingpit nga walay bili.”7
Usa ka higala mihulagway niini sa ingon aning paagi: “Sukad sa akong pagkabata, nag-atubang ko og kanunay nga mga pagbati sa kawalay paglaum, kangitngit, pag-inusara, ug kahadlok ug sa pagbati nga ako gubaon ug depektoso. Gibuhat nako ang tanan aron sa pagtago sa akong kasakit ug sa dili paghatag og impresyon nga ako walay laing gibati kon dili naglambo ug lig-on.”8
Minahal kong kahigalaan, mahimong mahitabo kini ngadto ni bisan kinsa kanato—ilabi na kon, isip tumutuo sa plano sa kalipay, nagbutang kita og walay hinungdan nga mga palas-anon sa atong mga kaugalingon pinaagi sa paghunahuna nga kinahanglan kitang mahimong hingpit karon. Kana nga mga hunahuna makapa-ugtas. Ang pagkab-ot og kahingpitan usa ka proseso nga mahitabo sa tibuok natong mortal nga kinabuhi ug lapas pa—ug pinaagi lamang sa grasya ni Jesukristo.9
Sa laing bahin, kon atong itug-an ang kabahin sa atong emosyonal nga mga pagsulay, modawat nga dili kita hingpit, gihatagan nato ang uban og pagtugot nga mopaambit sa ilang mga pakigbisog. Dungan natong maamguhan nga dunay paglaum ug dili kinahanglan nga mag-antus kita nga mag-inusara.10
Isip mga disipulo ni Jesukristo, mihimo kita og pakigsaad uban sa Dios nga kita “andam sa pagtambayayong sa usag usa nga mga alantuson” ug sa “pagbangutan uban niadto nga nagbangutan.”11 Kini mahimong maglakip sa pagkahibalo kabahin sa emosyonal nga mga sakit, pagpangita og mga kapanguhaan nga makatabang sa pagsulbad niini nga mga pakigbisog, ug sa katapusan modala sa atong mga kaugalingon ug sa uban ngadto ni Kristo, kinsa mao ang Gamhanan nga Tig-ayo.12 Bisan og wala kita makahibalo unsaon sa pagsabut sa unsay giagian sa uban, ang pagkumpirmar nga ang ilang kasakit tinuod, mahimong unang importanting lakang sa pagkakita og panabut ug pagkaayo.13
Sa ubang mga sitwasyon, ang hinungdan sa depresyon o kabalaka matino, samtang sa ubang higayon tingali kini lisud nga mahibaloan.14 Ang atong mga utok mahimong mag-antus tungod sa ugtas15 o grabe nga kaluya,16 nga usahay mapalambo pinaagi sa pag-usab sa diyeta, pagkatulog ug pag-ehersisyo. Sa ubang higayon, ang pagtambal o medikasyon ubos sa pagmando sa nabansay nga mga propesyunal tingali kinahanglan usab.
Ang wala matambali nga mental o emosyonal nga sakit mopaingon sa magkagrabe nga pagpalayo, mga panaglalis, guba nga mga relasyon, pagdagmal sa kaugalingon, ug gani sa paghikog. Nakahibalo ko niini mismo, tungod kay ang akong kaugalingong amahan namatay tungod sa paghikog daghang tuig na ang milabay. Ang iyang kamatayon nakapakurat ug nakapaguol og maayo sa akong pamilya ug kanako. Miabut og mga tuig ang akong pagpaningkamot nga mawala ang akong kaguol, ug bag-o lang ko nga nakat-on nga ang pag-istorya kabahin sa paghikog sa insaktong mga paagi makatabang sa pagpugong niini kay sa pag-awhag niini.17 Karon dayag na nakong mahisgutan ang kamatayon sa akong amahan uban sa akong mga anak ug nakasaksi sa pagkaalim nga mahatag sa Manluluwas ngadto sa kalibutan sa mga espiritu ug nganhi sa atong kalibutan.18
Subo lang, daghan sa nag-antus sa grabeng depresyon ang nagpalayo sa ilang kaugalingon sa ilang isig ka Santos tungod kay gibati nila nga wala maangay sa piho nga sundanan. Matabangan nato sila nga makahibalo ug mobati nga sila sa tinud-anay nahisakop uban kanato. Importante nga mailhan nga ang depresyon dili resulta sa kahuyang, sa kasagaran dili usab resulta sa sala.19 Kini “mosiaw kon atong tagoon apan mokunhod kon makadawat kita og impatiya sa uban.”20 Sa pagtinabangay, mabuntog nato ang mga pagsulay sa pagkahilayo ug pagbati og kaulaw busa ang kabug-at sa kaulaw matangtang ug ang mga milagro sa pagkaalim mahitabo.
Atol sa Iyang mortal nga pangalagad, gipang-ayo ni Jesukristo ang mga masakiton ug ang may mga balatian, apan ang matag tawo kinahanglan nga mopakita og hugot nga pagtuo Kaniya ug molihok aron makadawat sa Iyang pag-alim. Ang pipila naglakaw og layo nga mga distansya, ang uban mikawhat sa ilang mga kamot aron makahikap sa Iyang bisti, ug ang uban kinahanglan yayungan ngadto Kaniya aron mamaayo.21 Kon kabahin sa pagkaalim, dili ba nanginahanglan kitang tanan Kaniya? “Dili ba kitang tanan makililimos?”22
Sundon nato ang dalan sa Manluluwas ug palamboon ang atong kalooy, minusan ang atong kalagmitan nga mohukom, ug hunungon ang pagkahimong mga tigsusi sa espiritwalidad sa uban. Ang pagpaminaw uban sa gugma usa sa pinakadako nga gasa nga atong ikatanyag, ug makatabang kita sa pagdala o pag-alsa sa bug-at nga mga pagsulay nga makatuok sa atong mga hinigugma ug kahigalaan23 aron nga, pinaagi sa atong gugma, sila mobati na usab sa Espiritu Santo ug makakita sa kahayag nga nagagikan ni Jesukristo.
Kon ikaw kanunay nga giliyokan sa “gabon sa kangitngit,”24 dangop ngadto sa Langitnong Amahan. Walay bisan unsa sa imong mga nasinati ang makausab sa mahangturong kamatuoran nga ikaw Iyang anak ug nga Siya nahigugma kanimo.25 Hinumdumi nga si Kristo mao ang imong Manluluwas ug Manunubos, ug ang Dios mao ang imong Amahan. Sila nakasabut. Hunahunaa nga Sila anaa duol nimo, naminaw ug nagtanyag og suporta.26 “[Sila] mohupay kanimo sa imong mga kasakit.”27 Buhata ang kutob sa imong mahimo, ug salig sa maulaong grasya sa Ginoo.
Ang imong mga pakigbisog dili mohulagway kon unsa ka, apan kini mopalambo nimo.28 Tungod sa “tunok dinhi sa lawas,”29 ikaw maadunay katakus nga mobati og dugang nga kalooy sa uban. Samtang gigiyahan sa Espiritu Santo, ipaambit ang imong istorya aron nga “[ma]katabang sa maluyahon, [ma]pataas ang mga kamot sa nawad-an og paglaum, ug [lig-onon] ang mga tuhod nga mahuyang.”30
Kita nga kasamtangang nakigbisog o nagsuportar sa usa ka tawo nga nakigbisog, mangandam kita sa pagsunod sa mga kasugoan sa Dios aron kita sa kanunay makabaton sa Iyang Espiritu.31 Buhaton nato ang “gagmay ug yano nga mga butang”32 nga maghatag kanato og espirituhanong kalig-on. Sama sa giingon ni Presidente Russell M. Nelson, “Walay lain nga makabukas sa kalangitan sama sa kombinasyon sa nagtubo nga kaputli, hingpit nga kamasulundon, sinserong pagpangita, inadlaw nga pagbasa sa mga pulong ni Kristo diha sa Basahon ni Mormon, ug regular nga panahon nga ipasalig alang sa buhat sa templo ug family history.”33
Hinumduman natong tanan nga ang atong Manluluwas, si Jesukristo, “[modala] diha kaniya sa [atong] mga kahuyang, nga ang iyang kasingkasing mahimo nga mapuno uban sa kalooy, sumala sa unod, nga siya mahimo nga masayud … unsaon pagtabang [nato] sumala sa [atong] mga kahuyang.”34 Siya miabut “aron sa pagbugkos sa mga dugmok og kasingkasing, … aron sa paglipay niadtong tanan nga nagbalata, … aron sa paghatag kanila og purong-purong nga bulak nga puli sa abo, ang lana sa kalipay puli sa pagbalata, ang bisti sa pagdayeg puli sa espiritu sa kasub-anan.”35
Mopamatuod ako kaninyo nga “sa dag-um ug kahayag” ang Ginoo magauban kanato, nga ang atong “mga kasakit mabuntog diha sa hingpit nga kalipay ni Kristo,”36 ug nga “pinaagi sa grasya [kita] maluwas, human sa tanan nga atong mabuhat.”37 Mopamatuod ko nga si Jesukristo mobalik sa kalibutan “uban sa pagpang-ayo diha sa iyang mga pako.”38 Sa katapusan, Siya “[mopahid] [sa] tanang luha gikan sa [atong] mga mata; ug wala na usab unyay … kasakit.”39 Kay ang tanan kinsa [mo]duol ngadto kang Kristo, [m]aghingpit diha kaniya,”40 ang “adlaw dili na mosalop … kay ang Ginoo mao ang [atong] kahayag nga walay katapusan, ug ang mga adlaw sa [atong] pagbangutan pagatapuson.”41 Sa ngalan ni Jesukristo, amen.