Makanunayon ug Lig-on nga Pagsalig
Ang pagsalig sa Ginoo naglakip sa pagsalig diha sa Iyang tukmang panahon ug nagkinahanglan og pailub ug paglahutay nga molahutay sa kalisdanan sa kinabuhi.
Ang among anak nga si Dan nasakit og maayo didto sa iyang misyon didto sa Africa ug gidala ngadto sa medikal nga pasilidad nga limitado ang mga kagamitan. Samtang nagbasa kami sa iyang unang sulat human siya nasakit, naglaum kami nga mawad-an siya og kadasig, apan hinoon, misulat siya. “Bisan og naghigda nako sa lawak sa emergency, mibati ko og kalinaw. Sukad masukad wala nako mabati ang sama ka makanunayon ug dali kaayong malipay sa akong tibuok kinabuhi.”
Samtang ako ug ang akong asawa nagbasa niining mga pulong, napuno kami sa pagbati. Kanunay ug dali kaayong malipay. Wala pa kami makadungog og kalipay nga gihulagway niana nga paagi, apan ang iyang mga pulong daw tinuod. Kami nasayud nga ang kalipay nga iyang gihulagway dili lamang yanong kahimuot o kalit nga kahinam apan kalinaw ug hingpit nga kalipay nga moabut kon atong itugyan ang atong kaugalingon ngadto sa Dios ug mosalig diha Kaniya sa tanang mga butang.1 Kita usab nakaangkon niadtong mga panahon sa atong mga kinabuhi sa dihang ang Dios malinawon nga namulong sa atong mga kalag ug nakahatag nato og paglaum diha kang Kristo bisan kon ang kinabuhi malisud ug walay kasiguroan.2
Si Lehi nagtudlo nga kon wala pa unta napukan si Adan ug Eva, “sila unta magpabilin diha sa usa ka kahimtang nga walay sala, walay hingpit nga kalipay, tungod kay sila wala makasinati sa pagkauyamot. …
“Apan tan-awa, ang tanan nga mga butang nahimo diha sa kaalam kaniya kinsa nasayud sa tanan nga mga butang.
“Si Adan napukan aron ang mga tawo mahimo; ug ang mga tawo naingon, nga unta sila makabaton og hingpit nga kalipay.”3
Sa sukwahi nga paagi, ang mga kasakit ug kagul-anan nag-andam kanato aron masinati ang hingpit nga kalipay kon kita mosalig sa Ginoo ug sa Iyang plano alang kanato. Kining kamatuoran maanindot kaayo nga gipahayag sa usa ka poet sa Ika-13 nga siglo: “Ang kasub-anan mag-andam kanimo sa kalipay. Mosalibay kini sa butang nga walay pulos aron dunay kabutangan sa kalipay nga mosulod sa imong panimalay. Mouyog kini sa sanga nga mangatagak ang dahong laya aron mosalingsing ang lapyo, lunhaw diha sa mga sanga sa imong kasingkasing. Moibut kini sa mga dunot nga gamot, aron mogitib ug mosulbong ang nakatago nga bag-ong gamot. Bisan unsa pa man nga kasubo ang motay-og sa imong kasingkasing, hilabihan nga maanindot nga butang ang mopuli sa dapit niini.”4
Si Presidente Russell M. Nelson nagtudlo, “Ang kalipay nga gitanyag sa Manluluwas [kanato] … makanunayon, nagsiguro kanato nga ang atong ‘mga kasakitan sulod lamang sa mubo nga higayon’ [Doktrina ug mga Pakigsaad 121:7] ug ipahinungod ngadto sa atong kaayohan.”5 Ang atong mga pagsulay ug mga kasakit makahatag og luna alang sa mas dakong kalipay.6
Ang maayong mga balita sa ebanghelyo wala nagsaad og usa ka kinabuhi nga walay kasub-anan ug kalisdanan apan usa ka kinabuhi nga puno sa katuyoan ug kahulogan—usa ka kinabuhi diin ang mga kasub-anan ug mga kasakit mahimong “mabuntog diha sa hingpit nga kalipay ni Kristo.”7 Ang Manluluwas namahayag, “Dinhi sa kalibutan aduna kamoy kagul-anan: apan sumalig kamo; gidaug ko na ang kalibutan.”8 Ang Iyang ebanghelyo mao ang mensahe sa paglaum. Ang kasubo inubanan sa paglaum ni Jesukristo naghupot og saad sa malungtaron nga kalipay.
Ang asoy sa mga panaw sa mga Jaredite ngadto sa gisaad nga yuta mahimong magamit isip usa ka sanglitanan sa atong panaw latas sa mortalidad. Ang Ginoo misaad sa igsoon ni Jared ug sa iyang katawhan nga Siya “molakaw sa [ilang] atubangan ngadto sa usa ka yuta nga mao ang pinili labaw sa tanan nga yuta.”9 Siya misugo kanila sa paghimo og mga kasko, ug sila nagmasulundon sa pagbuhat niini sumala sa mga sugo sa Ginoo. Hinoon, samtang nagpadayon ang pagbuhat, mitumaw ang mga kabalaka sa igsoong lalaki ni Jared nga ang desinyo sa mga barko dili igo. Siya nangamuyo:
“O Ginoo, ako nakahimo sa buluhaton diin ikaw misugo kanako, ug ako nakahimo sa mga kasko sumala sa imong paggiya kanako.
“Ug tan-awa, O Ginoo, diha kanila walay kahayag.”10
“O Ginoo, ikaw motugot ba nga kami motabok niining dako nga tubig diha sa kangitngit?”11
Nakahimo ba kamo sukad nga gibubo ang inyong kalag ngadto sa Dios sama niana nga paagi? Kon maningkamot sa pagpakabuhi sumala sa gisugo sa Ginoo ug ang matarung nga mga gilauman wala makab-ot, nakahunahuna ba kamo kon kinahanglan molahutay niining kinabuhia diha sa kangitngit?12
Ang igsoong lalaki ni Jared mipahayag og mas dako pa gani nga kabalaka mahitungod sa ilang abilidad sa paglahutay diha sa mga barko. Siya nangamuyo, “Ug usab kami mamatay, kay diha kanila kami dili makaginhawa, gawas sa hangin diin anaa diha kanila.”13 Ang kalisdanan ba sa kinabuhi nakapalisud sa inyong pagginhawa ug nakapahunahuna ba ninyo kon unsaon paglahutay sa adlaw, ilabi na gyud sa inyong pagbalik sa inyong langitnong panimalay?
Human ang Ginoo mitabang sa igsoong lalaki ni Jared sa pagsulbad sa matag usa sa iyang mga kabalaka, Siya dayon mipasabut, “Kamo dili makatabok niining dako nga lawod gawas kon Ako moandam og [usa ka paagi alang] kaninyo batok sa mga balud sa dagat, ug sa mga hangin nga molabay ngadto, ug sa mga lunop nga moabut.”14
Giklaro kini sa Ginoo nga sa katapusan ang mga Jaredite dili makaabut sa gisaad nga yuta kon wala Siya. Dili sila ang nagdumala, ug ang bugtong paagi nga makatabok sila sa dakong kahiladman mao lang ang pagbutang sa ilang pagsalig diha Kaniya. Kini nga mga kasinatian ug pagmatuto nga gikan sa Ginoo ingon og nakapalambo sa hugot nga pagtuo sa igsoong lalaki ni Jared ug mipalig-on sa iyang pagsalig sa Ginoo.
Bantayi kon sa unsang paagi ang iyang mga pag-ampo nausab gikan sa mga pangutana ug mga kabalaka ngadto sa pagpadayag sa hugot nga pagtuo ug pagsalig:
“Ako nasayud, O Ginoo, nga ikaw nagbaton sa tanan nga gahum, ug makahimo bisan unsa nga ikaw buot alang sa kaayohan sa tawo; …
“Tan-awa, O Ginoo, ikaw makahimo niini. “Kami nasayud nga ikaw makapakita ngadto og dako nga gahum, nga ingon og yano ngadto sa panabut sa mga tawo.”15
Nahisulat kini nga ang mga Jaredite kaniadto “misakay sa ilang … mga kasko, ug milawig ngadto sa dagat, nagtugyan sa ilang mga kaugalingon ngadto sa Ginoo nga ilang Dios.”16 Ang pagtugyan nagpasabut og pagsalig o pagtahan. Ang mga Jaredite dili lang ingon nga nanakay ngadto sa mga barko tungod kay nakahibalo gayud sila unsay mahitabo diha sa biyahe. Nanakay sila tungod kay nakat-on sila sa pagsalig diha sa gahum, kamaayo, ug kaluoy, ug busa sila andam nga motugyan sa ilang kaugalingon ug sa bisan unsa nga pagduhaduha o mga kahadlok nga lagmit anaa kanila ngadto sa Ginoo.
Bag-ohay lang ang among apo nga si Abe nahadlok nga mosakay sa usa sa mga carousel animals nga musaka ug kanaog. Mas ganahan niya og dili molihok. Sa katapusan iyang lola midasig kaniya nga mahimo kining luwas, busa, sa pagsalig kaniya, misakay siya. Miingon dayon siya nga inubanan sa dakong pahiyom, “Mibati ako nga dili luwas, apan luwas ra ko.” Siguro mao kana ang gibati sa mga Jaredite. Ang pagsalig sa Dios mahimong sa pagsugod dili kanunay luwas ang pagbati, apan ang kalipay mosunod.
Ang paglawig dili sayon alang sa mga Jaredite. “Sa daghan nga mga higayon nalubong sa mga kahiladman sa dagat, tungod sa bukid nga mga balud nga mihasmag diha kanila.”17 Apan kini natala nga “ang hangin wala gayud mohunong sa paghuyop [kanila] padulong sa gisaad nga yuta.”18 Lisud man kini masabut, ilabi na sa mga panahon sa atong mga kinabuhi kon ang mga unos kusog ug ang mga kadagatan baluron, mahupay kita nga masayud nga ang Dios sa Iyang walay kinutuban nga kaayo kanunayng nagpadpad kanato ngadto sa panimalay.
Ang rekord nagpadayon “Sila gipadpad ngadto; ug walay mangtas sa dagat nga makahasmag kanila, ni ang lumod makaguba kanila; ug sila adunay kahayag sa kanunay, bisan kon kini anaa sa ibabaw sa tubig o sa ilawom sa tubig.”19 Nagpuyo kita sa kalibutan diin ang mga mangtas nga mga balud sa kamatayon, pisikal ug mental nga mga sakit, ug ang mga pagsulay ug mga kasakit sa matag matang mohampas kanato. Apan, pinaagi sa hugot nga pagtuo diha ni Jesukristo ug sa pagpili sa pagsalig Kaniya, kita usab makaangkon og makanunayong kahayag mahimong ibabaw sa tubig o sa ilawom sa tubig. Kita makaangkon og kasiguroan nga ang Dios dili gayud mohunong sa pagpadpad kanato padulong sa atong langitnong panimalay.
Samtang gianud ang mga barko, ang mga Jaredite “miawit og mga pagdayeg ngadto sa Ginoo; … ug [sila] mipasalamat ug midayeg sa Ginoo sa tibuok nga adlaw; ug sa diha nga ang kagabhion miabut, sila wala mohunong sa pagdayeg sa Ginoo.”20 Mibati sila og kalipay ug naghatag og pasalamat bisan taliwala sa ilang mga kasakit. Wala pa sila moabut sa gisaad nga yuta, apan nagmaya sila sa gisaad nga panalangin tungod sa ilang makanunayon ug lig-on nga pagsalig diha Kaniya.21
Ang mga Jaredite gianud diha sa tubig sa 344 ka adlaw.22 Mahunahuna ba nimo kana? Ang pagsalig sa Ginoo naglakip sa pagsalig diha sa iyang tukmang panahon ug nagkinahanglan og pailub ug paglahutay nga molahutay sa kalisdanan sa kinabuhi.23
Sa katapusan, ang mga Jaredite “midunggo diha sa baybayon sa gisaad nga yuta. Ug sa diha nga sila mitunob diha sa mga baybayon sa gisaad nga yuta sila miyukbo sa ilang mga kaugalingon diha sa ibabaw sa yuta, ug mipaubos sa ilang mga kaugalingon sa atubangan sa Ginoo, ug mihilak sa kalipay sa atubangan sa Ginoo, tungod sa kadaghan sa iyang malumo nga mga kalooy diha kanila.”24
Kon kita matinud-anon sa pagtuman sa atong mga pakigsaad, kita usab ugma damlag luwas nga moabut sa panimalay ug moyukbo atubangan sa Ginoo ug moagas ang luha sa kalipay alang sa kadako sa malumo nga kaluoy diha sa atong mga kinabuhi, lakip sa kasub-anan nga migahin og luna alang sa dugang nga kalipay.25
Ako mopamatuod nga kon kita mopili nga magmakanunayon ug magmalig-on sa pagsalig ni Jesukristo ug sa Iyang balaan nga mga katuyoan diha sa atong kinabuhi, Siya moduaw kanato uban ang mga pasalig, mosulti og kalinaw diha sa atong mga kalag, ug mohimo kanato nga “molaum sa atong kaluwasan diha kaniya.”26
Ako mosaksi nga si Jesus mao ang Kristo. Siya ang tinubdan sa tanang kalipay.27 Igo ang Iyang kalooy, ug Siya gamhanan sa pagluwas.28 Siya mao ang kahayag, ang kinabuhi, ug ang paglaum sa kalibutan.29 Siya dili motugot kita mahanaw.30 Sa ngalan ni Jesukristo, amen.