Duch

Część żyjącej istoty, która istnieje przed doczesnymi narodzinami i przebywa w fizycznym ciele podczas życia doczesnego oraz istnieje po śmierci do czasu Zmartwychwstania jako odrębna istota. Wszystko, co żyje — ludzie, zwierzęta i rośliny — miało ducha, zanim jakakolwiek forma życia zaistniała na ziemi (Ⅰ Mojż. 2:4–5; Mojż. 3:4–7). Duchowe ciało wygląda jak ciało fizyczne (Ⅰ Nefi 11:11; Eter 3:15–16; DiP 77:2; 129). Duch jest materią, lecz jest lepszy lub czystszy niż ziemskie pierwiastki czy materia (DiP 131:7).

Każda osoba jest dosłownie synem lub córką Boga, gdyż narodziła się jako duch Niebiańskim Rodzicom przed narodzeniem się śmiertelnym rodzicom na ziemi (Hebr. 12:9). Każda osoba na ziemi, oprócz powłoki z ciała i kości, ma nieśmiertelne ciało duchowe. Jak to czasami jest określane w pismach świętych, duch i ciało fizyczne razem stanowią duszę (Ⅰ Mojż. 2:7; DiP 88:15; Mojż. 3:7, 9, 19; Abr. 5:7). Duch może żyć bez ciała fizycznego, ale ciało fizyczne nie może żyć bez ducha (Jak. 2:26). Śmierć fizyczna jest oddzieleniem ducha od ciała. Podczas Zmartwychwstania duch jest ponownie zjednoczony z tą samą fizyczną powłoką z ciała i kości, do jakiej przynależał podczas doczesności, ale są dwie główne różnice: nigdy już nie zostaną rozłączone, a fizyczne ciało będzie nieśmiertelne i udoskonalone (Alma 11:45; DiP 138:16–17).