Złamane serce Zobacz także Łagodny, łagodność; Ofiara (poświęcenie); Pokorny, pokora; Pokutować, pokuta; Serce Mieć złamane serce to być pokornym, skruszonym, skorym do pokuty i łagodnym — czyli być otwartym na wolę Boga. Przebywam z tym, który jest skruszony i pokorny duchem, Iz. 57:15. Chrystus poświęcił siebie za tych, którzy mają złamane serce i skruszonego ducha, Ⅱ Nefi 2:7. Złóż w ofierze Panu złamane serce i skruszonego ducha, Ⅲ Nefi 9:20 (DiP 59:8). Jedynie ci, którzy mają złamane serce i skruszonego ducha, zostają ochrzczeni, Mor. 6:2. Jezus został ukrzyżowany dla odpuszczenia grzechów skruszonemu sercu, DiP 21:9. Ten, kto ma skruszonego ducha, ten jest przyjęty, DiP 52:15. Duch Święty jest obiecany tym, którzy są skruszeni, DiP 55:3. Duch mój posłany jest, aby oświecił pokornych i skruszonych, DiP 136:33.