Poważanie Zobacz także Bojaźń, strach; Cześć Głęboki szacunek dla tego, co święte; być zadziwionym. Pan nakazał Mojżeszowi zdjąć obuwie, gdyż stał na świętej ziemi, Ⅱ Mojż. 3:4–5. Trzeba mieć bojaźń wobec Boga i poważać Go, Ps. 89:8. Służmy Bogu, aby to przyjął: z poważaniem i bożą bojaźnią, Hebr. 12:28. Moroni skłonił się do ziemi i modlił się usilnie, Alma 46:13. Rzesza przypadła do ziemi i oddawała cześć Chrystusowi, Ⅲ Nefi 11:12–19. Oddaj mi pokłon, DiP 5:24. Przed tronem Boga wszystko składa pokłon w kornym poważaniu, DiP 76:93. Wasze umysły były zaćmione, ponieważ lekceważyliście rzeczy, które otrzymaliście, DiP 84:54–57. Zegnie się każde kolano i każdy język wyzna, DiP 88:104. Z szacunku, to jest poważania dla imienia Najwyższej Istoty, Kościół nazwał to kapłaństwo imieniem Melchizedeka, DiP 107:4. Błogosławieństwa będą wylane na tych, którzy będą poważać Pana w Jego domu, DiP 109:21.