Czysty i nieczysty

W Starym Testamencie; Pan objawił Mojżeszowi i starożytnym Izraelitom, że tylko określone pokarmy były uważane za czyste lub innymi słowy, zdatne do spożywania. Rozróżnienie u Izraelitów pomiędzy pokarmami czystymi a nieczystymi miało duży wpływ na ich życie religijne i towarzyskie. Określone zwierzęta, ptactwo i ryby uważano za czyste i dobre do spożycia, a inne za nieczyste i zakazane (Ⅲ Mojż. 11; Ⅴ Mojż. 14:3–20). Niektóre chore osoby były także uważane za nieczyste.

W duchowym sensie czystość oznacza bycie uwolnionym od grzechu i grzesznych pragnień. W tym znaczeniu słowo to jest używane do opisu osoby, która jest cnotliwa i nieskalanego serca (Ps. 24:4). Lud przymierza z Bogiem zawsze otrzymywał szczególne wytyczne odnośnie do bycia czystym (Ⅲ Nefi 20:41; DiP 38:42; 133:5).