Jakub, brat Pana

Księga w Nowym Testamencie. Początkowo był to list skierowany do dwunastu plemion Izraela rozproszonych poza krajem i był prawdopodobnie napisany w Jerozolimie. List ten zawiera kilka jasno wyrażonych oświadczeń o religii w praktyce, łącznie z ważną radą zawartą w rozdziale 1., że jeśli komu brakuje mądrości, powinien poprosić Boga o pomoc (Jak. 1:5–6; J.S. — Hist. 1:9–20). Rozdział 2. traktuje o wierze i uczynkach. W rozdziałach 3–4 jest mowa o potrzebie kontrolowania języka i upomnienie dla świętych, aby nie mówili źle o sobie nawzajem. Rozdział 5. to zachęta dla świętych, aby mieli cierpliwość i wzywali starszych, by błogosławili chorych; naucza także o błogosławieństwach płynących z pomocy bliźnim w nawróceniu.