Eliasz

Prorok ze Starego Testamentu, który powrócił w dniach ostatnich, aby nadać klucze mocy pieczętowania Józefowi Smithowi i Oliverowi Cowdery’emu. Podczas swojego życia Eliasz czynił posługę w Północnym Królestwie Izraela (Ⅰ Król. 17–22; Ⅱ Król. 1–2). Miał wielką wiarę w Pana i zawdzięczano mu wiele cudów. Na jego prośbę Bóg powstrzymał opady deszczu na trzy i pół roku. Wskrzesił z martwych chłopca i sprawił, że spadł ogień z nieba (Ⅰ Król. 17–18). Lud żydowski nadal czeka na powrót Eliasza, według proroctwa Malachiasza, że tak się stanie (Mal. 3:23). Pozostaje gościem zaproszonym na żydowską ucztę paschalną, podczas której zawsze są zostawione otwarte drzwi i czeka na niego puste miejsce.

Prorok Józef Smith powiedział, że Eliasz dzierżył moc pieczętowania w Kapłaństwie Melchizedeka i był ostatnim prorokiem, który ją posiadał przed przyjściem Jezusa Chrystusa. Ukazał się na Górze Przemienienia wraz z Mojżeszem i nadał klucze kapłaństwa Piotrowi, Jakubowi i Janowi (Mat. 17:3). Ponownie ukazał się wraz z Mojżeszem oraz innymi 3 kwietnia 1836 r. w świątyni Kirtland w stanie Ohio i nadał te same klucze Józefowi Smithowi i Oliverowi Cowdery’emu (DiP 110:13–16). Wszystko to nastąpiło w ramach przygotowania na Drugie Przyjście Pana, zgodnie z zapisem w Ks. Malachiasza 3:23–24.

Moc Eliasza to kapłańska moc pieczętowania, dzięki której wszystko, co jest związane lub rozwiązane na ziemi, jest związane lub rozwiązane w niebie (DiP 128:8–18). Wybrani słudzy Pana mają współcześnie na ziemi tę moc pieczętowania i dokonują obrzędów ewangelii niezbędnych do zbawienia dla żyjących i zmarłych (DiP 128:8).